برای اضافه کردن نام این ۲۵ مورد از دورافتادهترین مکانهای دنیا به لیست سفر خود آمادهاید؟ چون اگر برای بازدید از این الماسهای پنهان گوشهوکنار دنیا اقدام نکنید پشیمان خواهید شد.
این فهرست شما را به توری خواهد برد که از جزایر دورافتادهی قطبی گرفته تا درههای منزوی را شامل میشود. در پایان این فهرست به احتمال زیاد بیش از قبل قدر افرادی که در زندگیتان دارید را خواهید دانست (یا شاید هم وسایل خود را برای سفر جمع خواهید کرد). به هر صورت امیدواریم از آشنایی با این ۲۵ مکان دورافتاده که برای شما گردآوری کردهایم لذت ببرید.
جزیرهی مککواری، استرالیا
این مکان به صورت اتفاقی و هنگامی که یک کشتی حامل مسافران قطب جنوب برای یک توقف موقت بعد از چند روز سفر دریایی در اینجا ایستاد، تبدیل به یک مقصد توریستی شد. این جزیره که در میانهی راه «تاسمانی» و قطب جنوب واقع شده عمدتاً خانهی دانشمندان و خدمهی پشتیبانی آنها است.
سوالبارد، نروژ
این جزیرهی ۶۲,۰۰۰ کیلومتر مربعی که بخشی از قلمرو «نروژ» محسوب میشود در بالای مدار شمالگان (مدار قطب شمال) قرار دارد و ساکنان آن میتوانند شاهد چندین ماه پیوسته روشنایی روز یا چندین ماه مداوم تاریکی شب باشند.
حدود ۲۰۰۰ نفر از ۲۷۰۰ ساکن سوالبارد در شهر لانگیربین زندگی میکنند و سایر جمعیت این مکان را معدنچیان و دانشمندان تشکیل میدهند. با وجود اینکه شرایط آبوهوایی جزیره زیاد مهماننواز نیست، اینجا محل قرارگیری «خزانهی جهانی بذر» است. انباری زیرمینی که بذرهای گیاهان سراسر دنیا برای جبران وقوع احتمالی یک فاجعهی جهانی در آن نگهداری میشوند.
بارو، آلاسکا
خورشید در این مکان که بهخاطر شبهای قطبیش مشهور است، در ماه نوامبر غروب میکند و حدوداً تا دو ماه بعد طلوع نمیکند. این جا جزو شمالیترین شهرهای «آمریکا » و یکی از شمالیترین شهرهای کل دنیا است که جعمیت ۴۰۰۰ نفری آن دائماً در حال کاهش است.
موتو، چین
اینجا که دورافتادهترین شهرستان کل «چین» است، تنها نقطه در سراسر این کشور است که دسترسی به آن از طریق هیچ جادهای میسر نیست. البته همیشه اینطور نبوده است. در سال ۱۹۹۳ تصمیم گرفته شد که بزرگراهی در این مکان تأسیس شود. این بزرگراه برای دو روز وجود داشت و تنها چهار وسیلهی نقلیه از آن عبور کردند (که یکی از آنها گیر کرد و مجبور به رها کردن آن شدند) و جنگلهای انبوه این ناحیه، بدون درنگ آن را دربرگرفتند.
امروزه تنها راه دسترسی به این شهرستان یک شبکهی کابلی ۲۰۰ متری است که در ارتفاع ۱۰۰ متری زمین قرار گرفته و تدارکاتی مانند غذا و دارو به صورت دستی از طریق آن جابجا میشوند.
آلرت، نوناووت، کانادا
«آلرت» (Alert) که در شمال «کانادا» واقع شده روستایی کوچک است که بر روی اقیانوس منجمد شمالی و ۸۰۰ کیلومتر پایینتر از قطب شمال قرار دارد. اینجا به عنوان شمالیترین نقطهی جهان که جمعیتی حدود ۲۰۰ نفر به طور دائمی ساکن آن هستند محسوب میشود.
دمای هوا در «آلرت» میتواند تا ۴۰ درجه زیر صفر برسد و نزدیکترین سکونتگاه به آن یک روستای کوچک ماهیگیری در ۵۵۰ کیلومتری آن است. این مکان تنها از طریق هوا یا بهوسیلهی سورتمهی سگ قابل دسترسی است.
لا رينكونادا، پرو
زمانی که حرف از دسترسی سخت به مکانی میشود، نقاط کمی در دنیا هستند که در سطح «لا رينكونادا» باشند. اینجا که در ارتفاع تقریبی ۵۱۰۰ متری قرار دارد مرتفعترین شهر جهان محسوب میشود. تنها راه رسیدن به مکان کامیونها و ماشینهای سنگین هستند و بهتر است که این وسایل نقلیه، چهار چرخ سالم داشته باشند. با وجود اینکه این شهر بر روی یک یخچال طبیعی منجمد و دائمی قرار گرفته، ۳۸,۰۰۰ نفر سکنه دارد که بیشتر آنها مشغول به استخراج و تجارت طلا هستند.
شبهجزیرهی کیپ یورک، استرالیا
این منطقه که محدودهی وسیعی از حیاتوحش بکر و دستنخوردهی شمال «استرالیا» را دربر میگیرد، جمعیتی حدود ۷۶۰۰ نفر دارد که بخش اعظم آن را قبایل بومی تشکیل میدهند.
اینجا به عنوان یکی از بزرگترین نواحی جهان که هنوز توسعه نیافته محسوب میشود و از نظر راههای دسترسی به آن نیز بسیار بدنام است. جادهی طرح توسعهی این شبهجزیره که هنوز آسفالت نشده تنها راه زمینی رسیدن به این محل است. اگرچه بهخاطر سیلابها و شرایط بد آبوهوایی، هلیکوپتر بهترین گزینهی شما خواهد بود.
جزیرهی ایستر
این جزیره در اقیانوس آرام واقع شده و حدود ۳۲۰۰ کیلومتر از سواحل «شیلی» فاصله دارد. این مکان نسبتاً کوچک مساحتی در حدود ۱۸۰ کیلومتر مربع را پوشش میدهد و جمعیت آن به سختی به ۴۰۰۰ نفر میرسد.
زمانی که حرف از جزیرهی ایستر به میان میآید، همگی به یاد لشکری از چهرههای سنگی میافتند که در امتداد خطوط ساحلی این جزیره کشیده شده اند. این سازهها که با نام «مجسمههای سنگی موآی» شناخته میشوند حدود ۵۰۰ سال پیش بهدست ساکنان اولیهی این جزیره تراشیده شدهاند و از آنجایی که جابهجایی این حجم از سنگ نیاز به چوب فراوانی داشته، بیشتر جنگلهای جزیرهی ایستر از بین رفتهاند.
ایتوکورتورمیت، گرینلند
میتوان گفت از بین تمامی شهرهای «گرینلند» هیچکدام به اندازهی «ایتوکورتورمیت» دورافتاده نیستند. این محل جزو یک منطقهی شهری بوده که تقریباً بهاندازهی «انگلستان» وسعت دارد اما جمعیت آن حدود ۵۰۰ نفر است.
با اینکه در حاشیهی ساحل قرار دارد، آبهای اطراف آن تقریبا همیشه منجمد هستند و تنها سه ماه برای مسافرت با کشتی وضعیت مساعدی دارند. البته یک فرودگاه در فاصلهی ۴۰ کیلومتری قرار دارد اما پروازهای کمی در آن صورت میگیرد و اغلب اوقات به عنوان یکی از شمالیترین شهرکهای جهان که در گسترهی توندراها قرار دارد، در انزوای مطلق به سر میبرد.
جزایر کرگولن، اقیانوس هند جنوبی
جزایر کرگولن که بهدلیل فاصلهی فراوانی که از هرگونه تمدنی دارد به جزایر متروک نیز مشهورند، مجمع الجزایر کوچکی در اقیانوس هند جنوبی هستند. هیچ باند پروازی بر روی این جزیره وجود ندارد و مسافران برای رسیدن به آن باید یک سفر شش روزه با قایق از «رئونیون» که جزیرهای کوچک اندکی دورتر از سواحل «ماداگاسکار» است داشته باشند.
امروز این جزیره در درجهی اول به عنوان یک مرکز علمی شناخته میشود و یک ماهواره و یک سامانهی دفاع موشکی فرانسوی نیز در آن نگهداری میشود. این جزیره حتی به عنوان پناهگاهی برای یک گونهی خاص از گاوهای فرانسوی که در سرزمین اصلیشان در معرض خطر انقراض قرار گرفته بودند نیز ایفای نقش میکند.
جزیرهی پیتکرن، اقیانوس آرام جنوبی
نزدیکترین همسایهی این جزیره که شبیه لکهای در میان اقیانوس بهنظر میرسد، تاهیتی است که آن هم صدها کیلومتر از «پیتکرن» فاصله دارد. این مکان جمعیتی حدود ۵۰ نفر دارد که بیشتر آنها از نوادگان خدمهی کشتی HMS Bounty هستند که در سال ۱۷۸۹ و در یک شورش بر روی عرشهی کشتی (به منظور به دست گرفتن کنترل آن) نقش داشتند.
هیچ باند پروازی در این جزیره وجود ندارد و برای رسیدن به آن لازم است که سوار یک کشتی در «نیوزیلند» شوید که سفر با آن ممکن است تا ۱۰ روز طول بکشد.
جزیرهی بووه
نزدیکترین سرزمین به این جزیرهی کوچک که در اقیانوس اطلس جنوبی واقع شده است، سرزمینهای قطبی شهبانو ماود است که در ۱۶۰۰ کیلومتری جنوب آن قرار دارد. این مکان که سکونتگاه دائمی ندارد در سال ۲۰۰۴ به عنوان لوکیشن فیلمبرداری فیلم سینمایی «بیگانه علیه غارتگر» (Alien vs. Predator) مورد استفاده قرار گرفت. جالب است بدانید که این جزیره دامنهی اینترنت مخصوص به خود یعنی bv. را دارد که تاکنون هیچ استفادهای از آن نشده است.
مکموردو، قطب جنوب
«مکموردو» به عنوان بزرگترین ایستگاه تحقیقاتی در قطب جنوب خانهی حدود ۱۲۰۰ نفر از دانشمندان و کارکنان این مرکز در طول ماههای گرمتر تابستان است. این پایگاه که در جزیرهی راس واقع شده است در یکی از غیرقابلدسترسترین نقاط دنیا قرار دارد. البته این مشکل اخیراً به لطف نه تنها یک، بلکه سه باند پرواز تا حدودی رفع شده است. امروزه دانشمندان این ناحیه از امکانات فراوانی مانند باشگاه، تلویزیون و حتی یک زمین گلف فریزبی با ۹ حفره نهایت استفاده را میبرند.
.: Weblog Themes By Pichak :.