یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه رایس به منظور ساخت تانکرهای حمل گاز، موفق به تولید پلیمری با مقاومت بسیار بالا نسبت به نفوذ گازها شده است.

 تانکرهای حمل گاز معمولا از جنس فلزند که بسیار سنگین و ساخت آنها پرهزینه است. اما با تولید نانوکامپوزیت جدید توسط محققان امریکایی این مشکل حل شده است، به طوری که هزینه تولید آن را کاهش داده و محصولی بسیار سبک ارائه می‌کند.

به نوشته سایت نانو، محققان دانشگاه رایس به پلی‌اورتان ترموپلاستیک مقداری نانوروبان گرافنی اضافه کردند که با این کار سختی پلیمر هزار برابر افزایش یافت به شکلی که امکان فرار مولکول‌های گاز از آن به حداقل رسید. دلیل بروز این رفتار وجود نانوروبان‌های گرافنی است، زیرا مولکول‌های گاز نمی‌توانند از ورقه‌های گرافن عبور کنند.

این گروه تحقیقاتی با باز کردن نانولوله‌های کربنی چندجداری این نانوروبان‌ها را تولید کردند، این روش پیش از این به عنوان روشی مناسب برای تولید انبوه نانوروبان گرافنی پتنت شده بود. این گروه تحقیقاتی نانوروبان‌های گرافنی را با بلوک کوپلیمر پلی‌اورتان ترکیب کرده و یک ماده سخت ایجاد کردند. مقدار گرافن موجود در این کامپوزیت 0.5 درصد وزنی است.

این گروه تحقیقاتی فیلم کامپوزیتی را تحت فشار بسیار بالای نیتروژن قرار دادند. نتایج نشان داد که مقدار نفوذ گاز نیتروژن از این فیلم کامپوزیتی صفر بوده است. بعد از 18 ساعت، مقدار بسیار اندکی گاز از این فیلم پلیمری خارج شده بود. این گروه تحقیقاتی درصدهای مختلفی از گرافن را به این پلیمر افزودند؛ به طوری که نتایج نشان داد بهترین مقدار 0.5 درصد است.

هدف محققان از این پروژه، ساخت تانکی مقاوم برای حمل و نقل گازها است. همچنین مخزن سوخت خودروهای گازسوز نیز می‌تواند با این فیلم ساخته شود. بعلاوه این پوشش می‌تواند مشکل دیرینه در بخش بسته‌بندی غذا را حل کند. به یاد بیاورید در زمان کودکی بادکنک شما بعد از چند روز کم باد می‌شد، سال‌ها طول کشید تا دانشمندان توانستند این مشکل را حل کنند. خالی شدن گاز نوشابه‌ها نیز می‌تواند با این ماده حل شود به طوری که گاز دی‌اکسید کربن زمان بیشتری را درون بطری باقی می‌ماند.

محققان مدعی شده‌اند که توانسته‌اند شواهد قویتری از وجود ماده گرانیت بر روی سیاره مریخ شناسایی کنند.

 محققان اکنون نظریه جدیدی برای چگونگی شکل‌گیری گرانیت در سیاره سرخ که یک سنگ آذرین رایج در زمین بوده، دارند.

مقادیر زیادی از یک ماده معدنی موجود در گرانیت موسوم به فلدسپات در یک آتشفشان باستانی مریخ شناسایی شده است. همچنین مواد معدنی رایج در بازالت‌ها که غنی از آهن و منیزیوم بوده و در همه مناطق مریخ وجود دارند، تقریبا در این مکان غایب هستند.

موقعیت فلدسپات همچنین توضیحی برای چگونگی شکل‌گیری گرانیت در سیاره سرخ ارائه کرده است. گرانیت یا معادل فورانی آن «ریولیتی» اغلب در زمین در مناطق فعال تکتونیکی مانند مناطق فرورانش وجود دارند.

این امر در مریخ غیرمحتمل بوده اما محققان نتیجه‌گیری کرده‌اند که فعالیت ماگمایی طولانی‌مدت در این سیاره می‌تواند همچنین این ترکیبات را در مقیاس‌های بالا تولید کند.

این پژوهش جدید با استفاده از روشهای سنجش از راه دور با طیف‌سنجی مادون‌قرمز که یک آتشفشان بزرگ در مریخ با سابقه فعالیت چند میلیارد ساله را بررسی کرده، به تقویت شواهد در زمینه وجود گرانیت در سیاره مریخ پرداخته است.

موقعیت فلدسپات و عدم حضور مواد معدنی تیره درون آتشفشان باستانی می‌تواند توضیحی برای شکل‌گیری گرانیت در مریخ باشد.

در حالی که ماگما در زیرسطح سرد می‌شود،‌ تراکم کم ذوب از بلورهای متراکم در فرآیندی موسوم به شکنش جدا می‌شود. این چرخه برای چندین هزار سال تکرار شده تا گرانیت شکل بگیرد.

بر اساس شبیه سازیهای رایانه‌یی، این فرآیند می‌تواند درون آتشفشانی که برای مدت طولانی فعال بوده نیز اتفاق بیفتد.

این پژوهش در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.

محققان مدعی شده‌اند که توانسته‌اند شواهد قویتری از وجود ماده گرانیت بر روی سیاره مریخ شناسایی کنند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، محققان اکنون نظریه جدیدی برای چگونگی شکل‌گیری گرانیت در سیاره سرخ که یک سنگ آذرین رایج در زمین بوده، دارند.

مقادیر زیادی از یک ماده معدنی موجود در گرانیت موسوم به فلدسپات در یک آتشفشان باستانی مریخ شناسایی شده است. همچنین مواد معدنی رایج در بازالت‌ها که غنی از آهن و منیزیوم بوده و در همه مناطق مریخ وجود دارند، تقریبا در این مکان غایب هستند.

موقعیت فلدسپات همچنین توضیحی برای چگونگی شکل‌گیری گرانیت در سیاره سرخ ارائه کرده است. گرانیت یا معادل فورانی آن «ریولیتی» اغلب در زمین در مناطق فعال تکتونیکی مانند مناطق فرورانش وجود دارند.

این امر در مریخ غیرمحتمل بوده اما محققان نتیجه‌گیری کرده‌اند که فعالیت ماگمایی طولانی‌مدت در این سیاره می‌تواند همچنین این ترکیبات را در مقیاس‌های بالا تولید کند.

این پژوهش جدید با استفاده از روشهای سنجش از راه دور با طیف‌سنجی مادون‌قرمز که یک آتشفشان بزرگ در مریخ با سابقه فعالیت چند میلیارد ساله را بررسی کرده، به تقویت شواهد در زمینه وجود گرانیت در سیاره مریخ پرداخته است.

موقعیت فلدسپات و عدم حضور مواد معدنی تیره درون آتشفشان باستانی می‌تواند توضیحی برای شکل‌گیری گرانیت در مریخ باشد.

در حالی که ماگما در زیرسطح سرد می‌شود،‌ تراکم کم ذوب از بلورهای متراکم در فرآیندی موسوم به شکنش جدا می‌شود. این چرخه برای چندین هزار سال تکرار شده تا گرانیت شکل بگیرد.

بر اساس شبیه سازیهای رایانه‌یی، این فرآیند می‌تواند درون آتشفشانی که برای مدت طولانی فعال بوده نیز اتفاق بیفتد.

این پژوهش در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.

الکساندر سربروف، فضانورد دوران اتحاد جماهیر شوروی که زمانی رکورد گینس را برای بیشترین تعداد پیاده‌روی فضایی در دست داشته و همچنین اولین کسی بود که یک موتورسیکلت فضایی را آزمایش کرد، در سن 69 سالگی درگذشت.

 سازمان فضایی فدرال روسیه اعلام کرد که مرگ ناگهانی سربروف در روز سه‌شنبه 12 اکتبر در آپارتمان وی در مسکو رخ داده است.

مقامات فضایی روسیه در این اطلاعیه اظهار کردند: مدیریت و کارکنان مرکز آموزش از این فقدان متاسف بوده و به خانواده و دوستان الکساندر سربروف تسلیت می‌گویند. یاد سربروف همیشه در قلبهای ما خواهد ماند.

سربروف که در چهار پرواز فضایی حاضر بوده، در سال 1978 با چهارمین گروه از کاندیداهای مهندسی به عنوان فضانورد انتخاب شد. بین سالهای 1982 و 1994، وی به دو ایستگاه فضایی شامل دو بار به Salyut 7 و دو بار به ایستگاه میر سفر کرد و در مجموع 373 روز را در فضا گذرانده بود.

این فضانورد کهنه‌کار روس اولین سفر خود به فضا را در اوت 1982 در یک ماموریت یک هفته‌ای بر روی سیوز T-7 انجام داد. این پرواز در کنار لئونید پوپوف و سوتلانا ساویتسکایا که به ارسال تجربیات علمی و نامه‌هایی برای سکنه ایستگاه Salyut 7 پرداخته بود، اولین ماموریتی بود که شامل زن و مرد بطور همزمان به عنوان خدمه پروازی بود.

سربروف در دومین سفر خود به فضا مجددا به Salyut 7 بازگشت. این بار وی به همراه ولادیمیر تیتوف و گنادی استرکالوف باید بسرعت به زمین باز می‌گشتند.

ماموریت سیوز T-8 قرار بود به ایستگاه مدارگرد شوروی بپیوندد اما پوشش محافظ آن در زمان جداسازی برنامه‌ریزی شده، با خود یک آنتن رادار مهم را که برای الحاق خودکار به ایستگاه فضایی لازم بود، جدا کرد.

سربروف و دیگران سعی کردند بصورت دستی به Salyut 7 نزدیک شوند اما برای جلوگیری از تصادف با آن این ماموریت را لغو کردند. با لغو ورود به ایستگاه، سه فضانورد دو روز پس از پرتاب به زمین بازگشتند.

اولین پرواز سربروف به عنوان یکی از پنج مهندس پرواز در چهاردهمین ماموریت سرنشین‌دار به ایستگاه فضایی میر 166 روز طول کشید که از سپتامبر 1989 تا فوریه 1990 بود.

وی به همراه الکساندر ویکتورنکو، فرمانده ماموریت به انجام تجربیات و اولین پیاده‌روی فضایی از پنج مورد آن پرداخت که در آن، ایستگاه را به حسگرها و قفسه‌های تجهیزات جدید مجهز کرد.

در پنجمین پیاده‌روی فضایی سربروف بود که به نمایش موتورسیکلت فضایی Ikar پرداخت. این فناوری به فضانوردان اجازه می‌داد با چیزی شبیه واحد مانور سرنشین‌دار ناسا در اطراف ایستگاه میر پرواز کنند. علیرغم نام موتورسیکلت، این فناوری بیشتر شبیه یک صندلی چرخدار شناور بود.

آخرین ماموریت سربروف به فضا با سیوز TM-17 نیز شامل پنج پیاده‌روی فضایی بود که رکورد گینس را برای بیشترین گردش فضای بیرونی در میان فضانوردان برای وی به ارمغان آورد.

اقامت 196 روزه این فضانورد روس در مدار تقریبا با فاجعه پایان یافت چرا که فرمانده وی، واسیلی تسیبلیف کنرتل فضاپیمای سیوز را پس از جدا شدن از ایستگاه میر از دست داده و دو بار با آن برخورد کرد. خوشبختانه به هیچکدام از دو فضاپیما آسیب جدی وارد نشد و سکنه ایستگاه حتی ضربه را احساس نکردند. در پایان سربروف و تسیبلیف در همان روز در ژانویه 1994 به زمین بازگشتند.

سربروف در مه 1995 از برنامه فضایی روسیه بازنشسته شد و به عنوان مشاور مسائل مربوط به پرواز فضایی برای بوریس یلتسین، رئیس جمهور وقت به کار پرداخت.

الکساندر الکساندروویچ سربروف در 15 فوریه 1944 متولد شد و در موسسه فناوری فیزیک مسکو به تحصیل پرداخت. وی مدرک فوق لیسانس علوم فنی خود را از همین موسسه در سال 1970 دریافت کرد.

وی در سال 1976 به اداره طراحی انرژی NPOپیوست و از آنجا به عنوان فضانورد انتخاب شد.

سربروف عنوان «قهرمان اتحاد جماهیر شوروی» را برای کمکهای خود به برنامه های فضایی کشور و همچنین عناوین «Order of Friendship» و «Order of Lenin» را دریافت کرده بود.

وی ریاست اولین انجمن علمی-آموزشی جوانان در روسیه موسوم به انجمن هوافضای همه جوانان روسیه . سازمان آموزش فضانوردان جوان را برعهده داشت.

تلفنهای همراه هوشمند اکنون می‌توانند افراد را در همه جا پیگیری کنند و محققان موسسه فناوری اطلاعات هلسینکی راهی را برای استفاده از این دستگاهها به منظور تعیین شکل حمل‌ونقل انتخابی افراد ابداع کرده‌اند.

 دانشمندان از شتاب‌سنجها و دیگر حسگرهای موجود در تلفنهای هوشمند برای ساخت یک الگوریتم حمل‌ونقل استفاده کرده‌اند.

این الگوریتم به شناسایی الگوهای خاص در حرکت تلفن پرداخته و می‌تواند نشان دهد که فرد در آن زمان ایستاده، راه می‌رود یا سوار اتوبوس بوده و حتی می‌تواند تفاوت بین قطار و تراموا را تشخیص دهد.

با شناسایی شیوه حرکت افراد درون یک شهر می‌توان از این الگوریتم برای ایجاد مسیرهای جدید حمل‌ونقل استفاده کرد.

محققان همچنین مدعی هستند که از داده‌ها می‌توان برای پیگیری انتشار بیماری و دیگر خطرات احتمالی استفاده کرد و اطلاعات اورژانسی در مورد سریعترین مسیرها ارائه داد.

شتاب‌سنج درون گوشی‌های هوشمند را می‌توان با حرکت فعال کرد. برای مثال در زمان استفاده از ابزار هدایت بر روی یک دستگاه آیفون 5S، نرم‌افزار «نقشه اپل»(اپل مپس) به ارزیابی موقعیت و مکان گوشی که در دست، روی صندلی یا جیب فرد قرار داشته، می‌پردازد.

اگر تلفن ثابت باشد اما در مسیر خاصی حمل شود، این برنامه به ارائه مسیرهای رانندگی می‌پردازد.

زمانی که گوشی در دستان فرد مورد استفاده قرار گرفت که با حرکتهای آرام تلفن قابل درک است، نقشه اپل به مسیرهای پیاده‌روی تغییر می‌کند.

محققان فنلاندی الگوهایی را برای الگوریتم خود با استفاده از یک شیوه مشابه ابداع کرده‌اند.

آنها بسامد و سرعت تعداد توقفها و حرکتها را برای هر نوع حمل‌ونقل بررسی کردند. این محققان سپس الگوها را بر اساس موقعیت تلفن همراه برای مثال در دست، کیف یا روی صندلی بازسازی کردند تا تفاوت آنها را بررسی کنند.

آنها با این دو آزمایش توانستند الگوریتمی را ایجاد کنند که به طور خودکار شکل حمل‌ونقل را شناسایی می‌کند.

هنگامی که از این روش در کنار داده‌های موقعیت که با جی پی‌اس داخلی گوشی و حسگرهای وای‌فای جمع‌آوری شده بود، استفاده شد،‌ محققان توانستند به طور دقیق حرکات فرد را در اطراف شهر پیگیری کنند.

این پژوهش می‌تواند با برنامه‌های دیگر برای پیگیری عادات رانندگی فرد برای اظهارنامه‌های بیمه مورد استفاده قرار بگیرد.

همچنین نیروهای پلیس می‌توانند از این اطلاعات برای بازسازی صحنه‌های تصادف برای شناسایی نقاط حادثه‌خیز استفاده کنند.

محققان آمریکایی در حال توسعه نسل جدید چاپگر سه بعدی هستند که امکان تولید یک قلب کامل برای بیماران نیازمند پیوند را فراهم می کند.

 توانایی چاپگرهای سه بعدی برای تولید بافت های بدن انسان با قرار دادن لایه به لایه سلول های زنده، با ساخت اندام مینیاتوری از جمله کبد و کلیه نشان داده شده است.

این اندام مینیاتوری با استفاده از سلول های بنیادی استخراج شده از مغز استخوان یا چربی تولید می شوند.

قلب نیز یکی از هدف های اصلی محققان طب پزشکی ترمیمی در حوزه تولید اندام چاپ سه بعدی قابل پیوند محسوب می شود.

ایده تولید قلب چاپ سه بعدی از سلول های بنیادی چربی خود بیمار توسط «استوارت ویلیامز» مدیر اجرایی موسسه نوآوری قلب و عروق در لوئیزویل ایالت کنتاکی ارائه شد.

محققان این آزمایشگاه در حال توسعه نسل جدید چاپگر سه بعدی با هدف تولید قلب کامل شامل تمامی بخش ها از جمله عضلات، عروق خونی، دریچه های قلب و بافت های الکتریکی هستند.

«ویلیامز» تأکید می کند: در حال حاضر قادر به تولید بخش های مختلف قلب هستیم، اما برای تولید یک قلب کامل به نسل جدید چاپگر سه بعدی نیاز داریم؛ یک اندام چاپی در اندازه واقعی باید شامل شبکه پیچیده یی از رگ های خونی کوچک باشد.

فناوری چاپ سه بعدی، ابزار مناسبی برای تولید عروق خونی محسوب می شود و در حال حاضر عروق خونی بزرگ با کمک چاپگر سه بعدی موجود تولید می شوند.

اما بهترین چاپگر سه بعدی قادر به چاپ ساختارهای در اندازه چند میلیمتر است، اما عرض کوچکترین عروق خونی تنها چند میکرون یا چند هزارم میلی متر است.

محققان معتقدند که اندام چاپ سه بعدی در اندازه واقعی 10 تا 15 سال آینده محقق می شوند، اما محققان موسسه نوآوری قلب و عروق لوئیزویل کار توسعه نسل جدید چاپگر سه بعدی زیستی را از ماه دسامبر 2013 آغاز کرده و امیدوارند که نخستین قلب چاپ سه بعدی در اندازه واقعی را تا 10 سال آینده تولید و آماده پیوند کنند.

موشک Minotaur 1 متعلق به مرکز «علوم مداری» ناسا، بامداد امروز محموله‌ای تاریخی را به فضا حمل کرد.

 آخرین PhoneSat 2.4 ناسا و مبتنی بر گوشی‌هوشمند، ماهواره کوچکی است که TJ3Sat نام دارد و توسط دانش‌آموزان «دبیرستان تامس جفرسون برای علوم و فناوری» ساخته شده است.

این کیوبست نخستین ماهواره‌ای است که توسط دانش‌آموزان ساخته شده و بامداد امروز در ساعت 1:15 به وقت گرینویچ (4:15 به وقت تهران) از «تجهیزات پرواز Wallops» واقع در ویرجینا اوج گرفت.

این بیست و پنجمین ماموریت موشک Minotaur 1 است و این سامانه رکورد حمل 29 کیبوست را در کارنامه خود وارد کرد.

کیوبست‌ها ماهواره‌های مکعبی به ابعاد چهار اینچ و مبتنی بر فناوری گوشی هوشمند هستند.

گوشی‌هوشمند در درون سازه کیبوست وجود دارد و آن را تبدیل به یک سفینه‌فضایی ارزان می‌کند.

سه عدد از PhoneSatهای ناسا با موفقیت حدود یک هفته را در مدار بوده‌اند و PhoneSat 2.4 به مدار بالاتری در مقایسه با دیگر همنوعانش می‌رود.

به عنوان بخشی از «برنامه پرتاب تحصیلاتی نانوماهواره‌ها» (ELaNa) ناسا، ماهواره دو پوندی دانش‌آموزان دبیرستان تامس‌جفرسون نتیجه هفت سال تلاش دسته‌جمعی بیش از 50 دانش‌آموز است.

هدف از برنامه ELaNa جذب دانش‌آموزان برای مطالعه مقررات STEM است که با ماموریت TJ3Sat مطابقت دارد.

زمانی که کیوبست در مدار قرار گیرد، داده‌هایی را از دانش‌آموزان و دیگر کاربران آماتور بر روی زمین دریافت و اطلاعاتی را نیز به آنان ارسال می‌کند.

این کاربران و دانش‌آموزان می‌توانند اطلاعاتشان را بر روی وب‌سایتشان قرار داده و متن تاییدشده به ماهواره ارسال می‌شود.

کاربران زمینی یک تعبیر صوتی از متن را توسط فرکانس رادیویی دریافت خواهند کرد.

این ماموریت توسط «دفتر فضایی عملیاتی ارتش امریکا» مدیریت می‌شود و انتظار می‌رفت میلیون‌ها نفر در سراسر ساحل شرقی امریکا نظاره‌گر اوج‌گیری محموله فضایی باشند.

پس از 45 دقیقه تاخیر، موشک سرانجام عازم فضا شد.

موشک Minotaur 1 ماهواره را با خود حمل می‌کرد که این در نوع خود یک رکورد به شمار می‌آید، زیرا پیش‌تر چنین ماهواره‌هایی به صورت منفرد به مدار می‌پیوستند.

بار اصلی ORS-3 سامانه 55 میلیون دلاری STPSat-3 متعلق به نیروی هوایی بود که پنج آزمایشگاه جداگانه و حسگرهایی را حمل می‌کند که جوانب مختلف محیط فضایی را ارزیابی می‌کند.

STPSat-3 دومین سفینه‌فضایی است که تحت برنامه «وسیله نقلیه رابط استاندارد» ارتش پرتاب می‌شود. هدف از این اوج‌گیری کاهش هزینه و زمان آمادگی ماموریت‌های کلیدی ماهواره‌ای گزارش شده است.

تاد کروگر، مدیر برنامه آزمایش فضایی وزارت دفاع امریکا، پیش از پرتاب موشک به خبرنگاران گفت: پروژه‌هایی که تحت برنامه ORS-3 اجرا شده‌اند، امنیت ملی و معماری فضایی را با مطالعه محیط فضایی و ارائه قابلیت‌های پیشرفته‌ برای جنگنده‌ها ارائه خواهند داد.

"ماكان" جديد پنجمين سري از مدل هاي پورشه است كه بر اساس مدل آئودي Q5 ساخته شده است. در ابتداي آغاز به فروش ، اين مدل با سه موتور متفاوت عرضه خواهد شد. موتور بيتوربو سه ليتري V6 با 340 اسب بخار و 254 كيلومتر حداكثر سرعت در مدل ماكان s موتور بيتوربوي 6. 3 ليتري V6 با 400 اسب بخار و 266 كيلومتر حداكثر سرعت مدل ماكان توربو و موتور ديزلي با 258 اسب بخار و 230 كيلومتر حداكثر سرعت در مدل ماكان S.قيمت اين مدل از پورشه از 57 هزار و 930 يورو آغاز مي شود كه البته در مدل توربو قيمت پايه آن 79 هزار و 826 يورو است. 

ماهواره «شریف ست» که از سوی دانشگاه صنعتی شریف طراحی و ساخته شده، روز شنبه دوم آذرماه برای پرتاب به سازمان فضایی ایران تحویل داده می‌شود.

دکتر رضا روستا آزاد، رییس دانشگاه صنعتی شریف در خصوص برخی از ویژگی‌های ماهواره «شریف ست» که وظیفه عکسبرداری با قدرت تفکیک بالا را داراست، تصریح کرد: وجه تمایز عمده این ماهواره با ماهواره‌های پرتاب شده قبلی تهیه عکس رنگی با قدرت تفکیک بسیار بالا است. «شریف ست» علاوه بر سنجش از راه دور، می‌تواند از فاصله 350 تا 500 کیلومتری از بخش‌های مختلف زمین عکس رنگی RGB با دقت کمتر از 10 متر تهیه و به ایستگاه زمینی مخابره کند.

وی وزن این ماهواره را کمتر از 50 کیلوگرم عنوان کرد و گفت: ماهواره «شریف ست» پس از پرتاب در مدار لئو و ارتفاع 350 تا 500 کیلومتری از سطح زمین قرار می‌گیرد.

رییس دانشگاه صنعتی شریف در ادامه با بیان اینکه ماهواره «شریف ست» جزو طرح‌های ملی به شمار می‌رود، اظهار کرد: زیرساخت‌های این ماهواره با همت و کمک بیش از 150 نفر از دانشجویان، دانش آموختگان و استادان دانشگاه تهیه شده است و ساخت آن نیز حدود پنج سال به طول انجامیده است.

به گفته روستا آزاد به دلیل ایجاد زیرساخت‌های لازم، ماهواره‌های بعدی در بازه زمانی کمتر از دو سال قابل ساخت است.

رییس دانشگاه صنعتی شریف در پایان خاطرنشان کرد: در حال حاضر سفارش‌هایی در زمینه ساخت ماهواره از داخل و خارج از کشور به دانشگاه صنعتی شریف پیشنهاد شده است که پس از پرتاب «شریف ست»، ساخت ماهواره‌ای دیگر در دستور کار دانشگاه قرار می‌گیرد.

قرار است این ماهواره با ماهواره بر بومی سفیر B1 به فضا پرتاب شود.

پیشرفت‌های روزافزون در فناوری اغلب برای ایمن‌ترسازی هواپیماها مورد تحسین واقع شده اما بیشترین خطر پیش‌روی مسافران، خلبان‌هایی هستند که بر دستگاه‌ها برای انجام فرآیند پرواز متکی هستند.

 این خبر را مجله وال‌استریت بر اساس پیش‌نویس گزارش سازمان هواپیمایی فدرال آمریکا ارائه کرده است.

در میان مسائل دیگر، در این گزارش آمده که خلبان گاهی اوقات تکیه بیش از حد بر روی سیستمهای خودکار داشته و شاید تمایلی به مداخله نداشته باشند.

این پژوهش همچنین نشان داده که برخی از خلبانان به دلیل شیوه‌های آموزش ناکافی، فاقد دانش و مهارت مناسب یا کافی برای کنترل درست مسیر هواپیمای خود هستند.

بر اساس این گزارش، از میان حوادث مورد بررسی حدود دو سوم خلبانان به سختی توانسته‌اند بصورت دستی هواپیما را کنترل کنند یا در زمان استفاده از رایانه‌های هواپیما اشتباه کرده‌اند.

این گزارش که قرار است این هفته منتشر شود، اولین باری نیست که به انتقاد از اتکای خلبانان بر سیستمهای خودکار به عنوان یک نگرانی بزرگ پرداخته است.

در سال 2011، یک پژوهش به بررسی داده‌های 46 حادثه هواپیمایی و 9 هزار پرواز پرداخته و نشان داد که در بیش از 60 درصد این حوادث، خلبانان در زمان کنترل پرواز هواپیما بطور دستی با مشکل مواجه شده یا در زمان استفاده از کنترلهای پرواز خودکار اشتباه کرده‌اند.

یک مشکل رایج، عدم تشخیص این موضوع بوده که کدامیک از سیستمهای خلبان خودکار یا اوتوتراتل(Auto-Throttle) که نیروی تولید شده در موتورها را کنترل کرده، قطع شده است.

سایرین نتوانسته بودند اقدامات مناسب را برای بازیابی هواپیما از واماندگی(Stall) در زمان پرواز یا نظارت و حفظ سرعت سیر هوایی انجام دهند.

بنظر می‌رسد که آگاهی موقعیتی ضعیف و همچنین ناتوانی در استفاده از سیستمهای خودکار مهمترین دلیل تعدادی از حوادث هوایی در سالهای اخیر در سراسر جهان باشد.

برای مثال چهار سال پیش در نزدیکی بوفالو، نیویورک، کمک خلبان یک هواپیمای منطقه‌ای اطلاعات غلط را در رایانه‌های هواپیما وارد کرد که منجر به کاهش سرعت هواپیما تا میزان غیرایمن شد.

این امر در نهایت باعث روشن شدن بوق هشدار واماندگی هواپیما شد.

خلبان که متوجه کاهش سرعت زیاد هواپیما نشده بود، به این هشدار با عقب کشیدن مکرر کنترلها و لغو دو سیستم ایمنی واکنش نشان داد، در حالیکه شکل صحیح آن جلو فرستادن آنها بود.

این هواپیما سقوط کرد و منجر به کشته شدن همه 49 مسافر و خدمه و یک فرد بر روی زمین شد.

به گفته انجمن خلبانان خطوط هوایی بریتانیا، این مشکل با خستگی خلبان نیز ترکیب شد.

در مه 2010، خستگی عامل سقوط یک هواپیمای خطوط هوایی هند در مسیر فرودگاه منگلور و کشته شدن 158 تن اعلام شده بود.

جالب اینجاست که خلبان پرواز، کاپیتان زلاتکو گلوسیکا از زمان پرواز از دبی نیمی از نیمه مسیر را خواب بود و با احساس عدم تعادل در زمان فرود از خواب بیدار شده بود.

بررسی تجهیزات ضبط کابین خلبان نشان داد که 110 دقیقه سکوت در آن برقرار بوده که تنها با صدای خروپف و تنفس عمیق همراه بوده است.

بیل ووس، رئیس بنیاد ایمنی پرواز آمریکا بر این باور است که توانایی خلبانان در واکنش به فقدان یا نقص غیرمنتظره سیستمهای خودکار، بزرگترین مسئله‌ای است که دیگر نمی‌توان از آن فرار کرد و شناسایی عواقب آن به کندی صورت گرفته است.

تست پرواز نسل جدید بالگرد بدون سرنشین نیروی هوایی آمریکا با قابلیت استفاده در مأموریت های شناسایی و جاسوسی مورد آزمایش قرار گرفت.

 نسل جدید بالگرد ظاهری کاملا شبیه بالگردهای سرنشین دار معمولی دارد، اما این پرنده در اصل یک پهپاد بسیار پیشرفته محسوب می‌شود.

بالگرد بدون سرنشین MQ-8C Fire Scout نمونه پیشرفته تری از نسخه قبلی پهپاد MQ-8B است که یک هواپیمای نظامی- جاسوسی مجهز به دوربین، رادار و حسگرهای پیشرفته بوده و برای نظارت بر تحرکات نظامی در مناطق جنگی کاربرد دارد.

طراحی بدنه بزرگتر و افزودن مخزن سوخت اضافی، امکان پرواز 12 ساعته و حمل یک هزار و 180 کیلوگرم محموله توسط بالگرد- پهپاد MQ-8C را امکانپذیر می‌کند.

نخستین پروازهای آزمایشی این بالگرد بدون سرنشین اواخر ماه اکتبر در دو مرحله و بمدت هفت و 9 دقیقه در پایگاه نیروی هوایی کالیفرنیا انجام شد.

بر اساس اعلام مقامات نیروی هوایی آمریکا، بالگرد MQ-8C تا سال 2016 میلادی وارد مأموریت های عملیاتی خواهد شد.

تست پرواز بالگرد بدون سرنشین MQ-8C Fire Scout

تست پرواز بالگرد بدون سرنشین MQ-8C Fire Scout

یک محقق آمریکایی مدعی است که بادبادک‌های زیردریایی بزودی می‌توانند برق مورد نیاز خانه‌های سراسر جهان را تامین کنند.

 دیوید اولینگر از موسسه پلی‌تکنیک وورکستر می‌گوید که جریانات زیر آب می‌تواند نیرویی قابل مقایسه با تاسیسات هسته‌ای ایجاد کند.

ایده اولینگر شامل استفاده از بادبادک های بزرگ با بالهای محکم است. این محقق بر این باور است که با به پرواز درآوردن این بادبادکها در یک شکل هشت الگویی می‌توان مقادیر زیادی از نیرو را جمع‌آوری کرد.

این دستگاه پیشرفته شبیه سفینه‌های فضایی فیلم های علمی تخیلی بوده اما می‌تواند در ارائه انرژی مورد نیاز به جمعیت رو به افزایش جهان نقش مهمی ایفا کند.

این پروژه اخیرا یک کمک هزینه سه ساله 300 هزار دلاری از سوی بنیاد ملی علوم برای بررسی راههای جمع‌آوری جریانات اقیانوسی و جریانهای جزر و مدی دریافت کرده است.

این تیم قصد دارد مجموعه‌ای از بادبادکها را ساخته و آنها را در تونلهای آب آزمایش کند.

یکی از راههای تولید نیرو با بادبادکهای زیر آب این است که یک ژنراتور الکتریکی به این بادبادکها که به یک بستر شناور بسته شده‌اند، متصل شود.

اولینگر و تیمش با استفاده از مدلهای محاسباتی عملا طرحهای ممکن برای بادبادکهای زیرآبی را آزمایش کرده و شیوه‌های اتصال آنها به بسترهای شناور مشابه نمونه‌های مورد استفاده برای دکلهای گاز و نفت را بررسی خواهند کرد.

در مرحله آخر پژوهش، آنها مدلهای مقیاسی از بادبادکها را ساخته و آنها را در یک مخزن آب در موسسه پلی‌تکنیک وورکستر و آزمایشگاه تحقیقاتی آلدن آزمایش خواهند کرد.

یک شرکت دیگر موسوم به Minesto نیز در حال آزمایش این فناوری است. دستگاه انرژی جزر و مد ساخت این شرکت موسوم به «سبز تیره» انرژی جریانات جزر و مد را با استفاده از یک بادبادک و توربین به برق تبدیل می‌کند.

نیروگاه برق دریایی «بادبادک زیرآبی سبز تیره» در حال حاضر در آبهای ایرلند شمالی در حال تولید برق است.

در طرح مفهومی خانه‌های هوشمند آینده شرکت اپل، امکان تعیین موقعیت دقیق افراد یا دستگاه‌های بی‌سیم در منزل فراهم می‌شود.

 خانه‌های هوشمند امکان کنترل از راه دور دستگاه‌های الکترونیک مختلف، تنظیم روشنایی، کنترل تهویه منزل، سیستم ایمنی و حتی آبیاری گیاهان را فراهم می‌کنند.

شرکت اپل پس از ثبت اختراع طرح مفهومی جدید خانه‌های هوشمند آینده، جرئیات بیشتری از این طرح را منتشر کرده است.

این طرح مفهومی شامل سیستم و روش تعیین محل اشخاص یا دستگاه‌های ارتباطی بی‌سیم برای کنترل و بهره‌برداری بهتر بهینه از دستگاه‌ها بر اساس محل آنهاست.

از طریق تعیین محل تلفن همراه هوشمند آیفون یا ساعت هوشمند iWatch، خانه هوشمند قادر به پاسخگویی به تمامی نیازهای مورد درخواست صاحبخانه خواهد بود.

در خانه هوشمند اپل، تنها تعیین محل حضور افراد یا دستگاه ها مورد توجه نیست، بلکه عادات فرد نیز توسط سیستم کنترل می شود؛ به طور مثال اگر فرد هنگام صبح برای آماده کردن قهوه به آشپزخانه مراجعه می‌کند، در خانه هوشمند در رأس ساعت مقرر، چراغ‌ها روشن شده و قهوه توسط دستگاه دم کرده و آماده می‌شود یا اگر صاحبخانه هر روز در یک ساعت مشخص منزل را ترک کند، در پارکینگ رأس همان ساعت به صورت خودکار باز می‌شود.

همچنین سیستم خانه هوشمند قادر به به خاطر سپردن کاربران متفاوتی است که از دستگاه‌های مختلف منزل استفاده می‌کنند؛ به طور مثال عادات هر کاربر در زمان مشاهده برنامه‌های تلویزیونی ذخیره شده و سیستم متناسب با عادات هر فرد، شبکه‌های تلویزیونی را تنظیم می‌کند.

هنوز زمان دقیقی برای اجرایی شدن طرح مفهومی خانه هوشمند اپل اعلام نشده است.

دانشمندان موفق به ابداع تکنیک «دستان واقعیت مجازی» برای کمک به بیماران سکته مغزی شدند.

 اوایل سال جاری میلادی، جهان شاهد ارائه یک رابط کلاه جمجمه بود که به یک کوادکوپتر امکان کنترل‌شدن با افکار را می‌داد.

هم اکنون از این فناوری در حوزه پزشکی و در مورد بیماران سکته مغزی استفاده می‌شود که در آن بیمار می‌تواند از افکارش برای هدایت یک شبیه‌سازی و بنابراین بازسازی نورون‌های آسیب‌دیده استفاده کند.

چون "دستان واقعیت مجازی" سازگاری و بازخورد مستقیم از پیشرفت فرد را ارائه می‌دهد، تکنولوژی ارائه‌شده در مقایسه با شیوه‌های درمانی معمول پیشرفتی قابل‌توجه به شمار می‌آید.

پس از سکته مغزی، امکان بازسازی اتصالات نورونی آسیب‌دیده و غلبه بر فلجی از طریق تکنیکی امکان‌پذیر‌ است که در آن پزشک جوارح بیمار را حرکت می‌دهد، در حالی که بیمار حرکت‌دادن مستقل جوارحش را تصور می‌کند.

با این حال، دانشمندان دانشگاه مینسوتا معتقدند چون بیمار به طور مستقیم جوارحش را حرکت نمی‌دهد، هنگام کار با پزشک، به حرکت‌دادن جوارح واقعی نیازی ندارد.

در تکنیک دستان واقعیت مجازی، بیمار کلاه سر EEG را می‌پوشد که از طریق آن امواج مغزی به دستوراتی برای کنترل شبیه‌سازی بازوها و دستان تبدیل می‌شوند. بیمار همچنین عینک‌های سه‌بعدی را به چشم می‌گذارد.

تکنیک جدید بازخورد بصری زمان واقعی را ارائه می‌دهد و شبیه‌سازی‌ها می‌توانند برای اهداف و چالش‌های بیمار سازگار شوند و انگیزه بیمار را افزایش ‌دهند.

در آزمایش‌های انجام‌شده بر روی شش بیمار، سامانه‌ جدید به نرخ موفقیت 81 درصد در دستکاری دستان شبیه‌سازی شده پس از سه جلسه دو ساعته دست یافت و این عدد رضایت‌بخش گزارش شده است. با این حال، این آزمایش باید بر روی جمعیتی بزرگ‌تر و متنوع‌تر انجام گیرد.

جزئیات این دستاورد علمی طی هفته جاری و در «جلسات علمی انجمن قلب امریکا 2013» ارائه می‌شود.

فناوران یکی از شرکتهای دانش‌بنیان مستقر در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان موفق به طراحی و ساخت دستگاه تولید کننده آب مقطر استریل فوق دیونیزه (اتوترموستریل) شدند.

 محمود شیخ زین‌الدین، رییس شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان با اعلام این خبر اظهار کرد: این دستگاه به منظور تولید آب مقطر استریل فوق دیونیزه طراحی شده و به صورت اختراع در اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی به شماره (68740) به ثبت رسیده است.

وی با بیان اینکه دستگاه‌های تولید کننده آب مقطر موجود در بازار به دلیل وجود فیلتر در ساختارشان مشکلاتی از قبیل عدم استریل شدن و نیز تفاوت در کیفیت آب تولید شده در حین فیلتراسیون را دارند، تصریح کرد: در نتیجه آب تولید شده کیفیت مناسب برای دستگاه‌های آزمایشگاهی و حساس را ندارد.

شیخ زین‌الدین افزود: این در حالی است که آب تولید شده توسط دستگاه اتوترموستریل، به دلیل عدم نیاز به فیلتر و استفاده از راکتورهای مخصوصی که املاح را از آب جدا می‌کنند، دو شاخص کاملا استریل و درجه خلوص بسیار بالا (EC=0.0) را دارا است.

به گفته رییس شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان، این دستگاه قابلیت اتصال مستقیم به آب شهر و استریل و دیونیزه کردن آن را دارد.

وی با اشاره به اینکه دستگاه اتوترموستریل قابلیت تولید آب مقطر استریل فوق دیونیزه در حجم انبوه را دارد که سیستم خودکار آب گیری و تخلیه ضایعات، آن را منحصر به فرد کرده است، ادامه داد: در تمام سیستم‌های تقطیر، ارتفاع سطح آب به کمک مخزن یا تانک دوم صورت می‌گیرد، در صورتی‌که این دستگاه به کمک سامانه حرارت سنج دیجیتالی و سیستم ارتفاع سنج آب، کارایی بهتری نسبت به سامانه‌های پیشین دارد.

شیخ زین‌الدین استفاده از حرارت ایجاد شده جهت فرایند تبخیر در حین گرم کردن آب ورودی که نتیجه آن جلوگیری از اتلاف انرژی نهان تبخیر است را از دیگر امتیازات دستگاه فوق دانست.

وی تولید آب مقطر استریل عاری از هرگونه املاح نظیر نیترات و...، جذب انرژی‌های حاصل از تولید بخار در مرحله تبخیر و پیش گرم ورودی آب متصل به شهر، استفاده از یک مخزن و حذف مخزن دوم در تمام سیستم‌های برقی را از دیگر مزیت‌های این دستگاه دانست.

رییس این مرکز علم و فناوری با بیان این‌که به کمک فناوری جدید مورد استفاده در این دستگاه، سامانه شناوری حذف و سطح آب به کمک سامانه‌های تمام دیجیتال کنترل می‌شود، گفت: همچنین به کمک سطح سنج‌های دقیق، نیاز آبی سیستم برآورده می‌شود.

وی با اشاره به اینکه این دستگاه مجهز به سامانه تخلیه ضایعات خودکار است که نتیجه آن نبود نیاز به تخلیه دستی و شست وشوی اسیدی است، افزود: با توجه به نمونه‌های موجود در بازار که در بهترین شرایط، آب را دو بار تصفیه می‌کنند (گذراندن آب از فیلترهای مخصوص)، این سامانه بدون نیاز به فیلتر، آب را تقطیر و استریل می‌کند.

رییس شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان با بیان اینکه سامانه ایمنی ترموستاتیک از دیگر مشخصه‌های این سامانه است، اضافه کرد: در زمانی‌که حرارت یا آمپر دستگاه از حد معینی خارج شود، سامانه به صورت خودکار از برنامه خارج می‌شود که این عمل باعث جلوگیری از خطرات احتمالی و سوختن تمام قطعات داخلی و در نتیجه محافظت ازدستگاه می‌شود.

شیخ زین الدین با اشاره به اینکه سیستم قابلیت استفاده از انرژی برق و نیز انرژی گاز را داراست، بیان کرد: امکان ردیابی قطعه معیوب در این دستگاه وجود داشته، به طوری‌که در صورت معیوب شدن هر قطعه، با سیگنال‌های مشخصی که از هر قطعه معیوب فرستاده می‌شود، ردیابی و تعویض قطعه آسیب دیده امکانپذیر است.

وی در خصوص کاربردهای این دستگاه توضیح داد: آب تولید شده در این دستگاه جهت صنایع مختلف از قبیل پالایشگاه‌ها، پتروشیمی، پلی اکریل، بیمارستان‌ها (نظیر اتاق عمل، شستشوی دستگاه‌های حساس و مهم)، داروسازی‌ها (نظیر محلول ایزوتون، محلول لایزر، محلول دیالیز صفاقی)، مراکز تحقیقاتی، آزمایشگاه‌ها، تولید کنندگان لوازم آرایشی- بهداشتی، دندانپزشکی‌ها، دستگاه‌های خانگی نظیر اتو پرس، بخار شو و در صنایع، آبکاری طلا و کروم و... قابل استفاده است.

محققان دانشگاه لوند با همکاری دانشمند ایرانی دیدگاه‌ جدیدی در خصوص چگونگی و زمان شکل‌گیری سیستم ایمنی ارائه داده‌اند.

 کشف شبنم خرازی و همکارانش می‌تواند امیدهای جدیدی را برای درک بیماری‌های کودکان از قبیل سرطان خون به دنبال داشته باشد.

سیستم ایمنی پیچیده است و تعدادی از بیماری‌های ژنتیکی به نارسایی‌هایی در سلول‌های تشکیل‌دهنده منشا این سیستم نسبت داده می‌شود.

مطالعه دانشمندان دانشگاه آکسفورد و لوند یافته‌های بی‌نظیری را در خصوص شکل‌گیری این سلول‌ها در اختیار می‌گذارد.

نخستین سلول‌های بنیادی خون در ناحیه aorta شکل می‌گیرند و سپس طی دوره جنینی به کبد که ارگان اصلی خونسازی است، منتقل می‌شوند.

در کبد، سلول‌های بنیادی خون سلول‌های خون بالغ‌تری را که سیستم خونی بدن را شکل می‌دهند، تولید می‌کنند.

همزمان، سلول‌های B و T شکل می‌گیرند که اساس سیستم ایمنی بدن را تشکیل می‌دهند.

از زمان تولد به بعد، این فرایند در مغز استخوان رخ می‌دهد و کبد تولید سلول‌های بنیادی خون را متوقف می‌کند.

محققان همواره معتقد بوده‌اند که اولین سلول‌هایی که به توسعه سیستم ایمنی (سلول‌های دارای صلاحیت ایمنی) منجر می‌شود، از سلول‌های بنیادی خون در کبد و هنگام رشد جنین شکل می‌گیرند.

سلول‌های بنیادی خون را می‌توان از روز 11-12 در جنین موش مشاهده کرد که این زمان معادل شش تا هفت هفته اول بارداری در انسان‌ است.

در مطالعه جدید که بر روی موش‌ها انجام شد، محققان نشان دادند این سلول‌های مرتبط با سیستم ایمنی بدن انسان حتی زودتر از آن و در کیسه محتویات نطفه جنین (پیش از این که اولین سلول‌های بنیادی خون شکل بگیرند) تولید می‌شوند.

این کیسه یکی از سه کیسه جنین است و حدود هفته پنجم بارداری ظاهر می‌شود.

شارلوتا بویرس، محقق دانشگاه لوند، در این رابطه گفت: ما این پرسش را مطرح کردیم که آیا سیستم ایمنی به شیوه‌ای متفاوت در جنین نسبت به یک بزرگسال شکل می‌گیرد و این که چه زمانی طی رشد جنین، سلول‌هایی که سیستم ایمنی بدن ما را تشکیل می‌دهند، را می‌توان یافت.

بویرس در ادامه می‌افزاید: این موضوع به درک ما از چگونگی و زمان آغاز شکل‌گیری سیستم ایمنی انسان و هر نوع اشتباهی در این فرایند کمک می‌کند.

سرطان خون کودکی نمونه‌ای از میزان اهمیت درک دانشمندان از چگونگی شکل‌گیری سیستم ایمنی بدن است. با اولین جهش در این مسیر، سرطان خون دوران کودکی هنگامی که کودک جنین است، رخ می‌دهد.

هنوز مشخص نیست که در کدام سلول‌ یا سلول‌ها این نخستین گام رخ می‌دهد و بنابراین ادامه تحقیقات در مورد شروع شکل‌گیری سیستم ایمنی در انسان‌ها ادامه دارد.

در صورت امکان اثبات این موضوع که جهش یافتن سلول‌ها در همان دوره اول رشد رخ می‌دهد، درک محققان از چگونگی ظهور سرطان خون در کودکی ارتقا می‌یابد.

ژاپنی‌ها موفق به ابداع ربات کارآمدی شبیه سگ با هدف هدایت افراد مبتلا به اختلالات بینایی شدند.

در سال 2007، اختلال بینایی بر بیش از 1.64 میلیون نفر در ژاپن اثر گذاشته و بیش از 72.8 میلیارد دلار برای اقتصاد این کشور هزینه به دنبال داشته است.

با توجه به این نکته که ژاپنی‌ها دارای بالاترین طول عمر در جهان هستند، توسعه ربات‌های راهنما برای افراد مبتلا به این اختلال حائز اهمیت است.

اکنون یک شرکت ژاپنی NSK رباتی به ابعاد 360*450 میلی‌متر را برای هدایت اشخاص مبتلا به اختلال بینایی ابداع کرده که 15 کیلوگرم وزن دارد.

این ربات شبه سگ، قادر به هدایت این اشخاص در دو بعد (نه بر روی پله‌ها) و در محیط‌هایی مانند بیمارستان، خانه سالمندان یا مراکز توانبخشی است.

نسخه‌ دیگری از Lighbot به ابعاد 320*540 میلی‌متر و وزن 10 کیلوگرم نیز در نمایشگاه IREX 2013 به نمایش درآمد.

کاهش وزن هر دو نسخه این ربات در سال 2013 نسبت به دیگر رباتی‌هایی که پیش‌تر عرضه شده‌ بودند، با استفاده از مزایای درایو چرخ و استفاده از بدنی پلاستیکی تقویت‌شده فیبرکربنی حاصل شده است.

کاهش وزن بیشتر سیستم معرفی شده با اعمال نفوذ درایو چرخ‌های جلویی و استفاده از یک ساختار تثبیت‌کننده عقبی سبک‌تر و ساده‌شده حاصل خواهد شد.

ربات ابداعی دارای قابلیت‌های ارتقایافته اجتناب از موانع، تشخیص پله‌ها و افزایش قابلیت‌های ثبات‌پذیری است.

مدارگرد اکتشافی مریخ MAVEN با هدف رمزگشایی از اسرار تبدیل شدن دوقلوی زمین به سیاره‌یی سرد و خشک روز دوشنبه به فضا پرتاب شد.

 تحقیقات نشان می‌دهد که مریخ در تاریخچه باستانی خود، سیاره‌یی سرسبز و دارای رودخانه‌ها و اقیانوس‌های متعدد بوده است.

«میشل تالر» از محققان مرکز فضایی گودارد ناسا تأکید می‌کند: طی چند میلیارد سال شرایط آب و هوایی مریخ از سیاره گرم و مرطوب به بیابان خشک و سرد کنونی مبدل شده است.

علل احتمالی از بین رفتن جو مریخ

دانشمندان معتقدند که این تغییرات عظیم آب و هوایی در اثر از بین رفتن سپر مغناطیسی مریخ ایجاد شده است که این سیاره را در برابر پرتوهای خورشیدی و کیهانی آسیب پذیر کرد؛ پرتوهای یونیزه شده باعث از بین رفتن جو ضخیم و محافظتی مریخ شده و این سیاره را به بیابانی خشک مبدل کرد.

میدان مغناطیسی زمین بدلیل بزرگ تر بودن آن در مقایسه با مریخ تاکنون باقی مانده است؛ قطر مریخ نصف و جرم آن تنها 10 درصد جرم زمین است.

همین کوچک تر بودن یکی از عوامل از دست دادن سریع تر گرمای داخلی در مقایسه با زمین عنوان می شود که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم باعث از بین رفتن میدان مغناطیسی مریخ در چهار میلیارد سال قبل شد.

مریخ مانند زمین دارای قمر بزرگ نیست؛ ماه یکی از عواملی است که به حفظ زمین در مقابل بمباران سیارک ها و دنباله دارها کمک کرده است.

بمباران سیارکی مریخ منجر به گرم شدن سطح و توقف انتقال گرما در هسته سیاره شده و یکی از علل احتمالی از بین رفتن میدان مغناطیسی مریخ عنوان می شود.

رمزگشایی از اسرار مریخ باستانی با مدارگرد جدید

مریخ نورد کنجکاوی ناسا و دیگر مریخ نوردهایی که بر سطح این سیاره حضور دارند، با بررسی و آنالیز سنگ ها موفق به کشف نشانه هایی از جریان داشتن آب بر سطح سیاره در گذشته باستانی شده اند.

مدارگرد اکتشافی جدید ناسا MAVEN نام دارد که با هدف بررسی بخش باقی مانده از جو مریخ و رمزگشایی از اسرار تغییرات آب و هوایی، راهی این سیاره می شود.

این مدارگرد بمدت یکسال در اطراف مریخ چرخیده و علاوه بر بررسی سطح سیاره، ‌لایه نازک گازهای باقی مانده در آسمان را مورد ارزیابی قرار می دهد.

بررسی تأثیر پرتوهای کیهانی و ذرات پر انرژی خورشید در جریان طوفان های عظیم خورشیدی بر جو سیاره مریخ از دیگر اهداف این مأموریت عنوان شده است.

یکی از سه ابزار علمی مدارگرد MAVEN مشابه ابزار آنالایزر گاز مریخ نورد کنجکاوی است که امکان استنشاق جو و ترکیبات شیمیایی موجود در آن را فراهم می کند.

مدارگرد اکتشافی مریخ MAVEN روز دوشنبه 18 نوامبر (27 آبان) ساعت 18:28 به وقت گرینویچ (21:58 به وقت تهران) بوسیله موشک اطلس 5 از پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدا به فضا پرتاب شد و پس از یک سفر 10 ماهه به سیاره سرخ خواهد رسید.

یک درمان پیشگامانه که قلب را بدون جراحی منقبض می‌کند، برای اولین بار در انگلیس اجرا شده که می‌تواند به هزاران بیمار مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند.

 در این رویکرد از یک دستگاه شبیه نخ‌کشی برای مسدود کردن بافت آسیب‌دیده قلب استفاده شده است.

سوکت گوچر ، یک بیمار تحت درمان به این روش، بقدری تنگی نفس داشت که راه رفتن برای وی مشکل بود. وی دو حمله قلبی خاموش را پشت سر گذاشته بود که به منطقه بزرگی از قلب او آسیب زده و منجر به نارسایی قلبی شده بود. در این حالت قلب بزرگتر شده و نمی‌تواند بطور موثر خون را پمپاژ کند.

به گفته اولاف وندلبر که این رویکرد را در بیمارستان کینگزکالج لندن انجام داده بود، زمانی که افراد به دلیل ضعیف شدن قلبشان قادر به راه رفتن نباشند، خطر مرگ در آنها بسیار زیاد است.

در صورت بروز جراحت در قلب، بافت آسیب‌دیده غیرقابل استفاده است.

درمان رایج برای قلبهای دارای آسیب آن است که عملکرد قلب را متوقف کرده و بخش آسیب دیده را در حالی که بیمار با یک دستگاه بای‌پس قلب زنده نگهداشته شده،‌ قطع می‌کنند. اما این روش بسیار خطرناک بوده و همیشه بهبود حاصل نمی‌شود.

رویکرد جدید موسوم به «بهبود بطنی کمتر تهاجمی» می‌تواند با استفاده از بای‌پس بکار گرفته شود اما هنوز نیازمند ایجاد شکافی 12 تا 15 سانتیمتری برای باز کردن دیواره سینه است؛ بدون آن که احتیاجی به باز کردن قلب باشد.

در مورد گوچر، پزشکان سپس با استفاده از پرتو ایکس، به هدایت سیمی از میان بطن چپ و میان ناحیه آسیب‌دیده قلب پرداختند. این سیم به دیواره محفظه متصل و محکم کشیده شد تا بخش آسیب‌دیده بطن چپ در جای خود بسته شود.

این کار بطور چشمگیری اندازه بطن چپ را کاهش داد که تا حدی مسئول پمپاژ خود در بدن بوده و در اثر یک حمله قلبی متورم شده و آسیب دیده بود. با بسته شدن این زخم، اندام قلب که تغییر اندازه داده می‌تواند بطور موثرتری خون را پمپاژ کند.

این عمل یک ساعته در بیمارستانهایی در سراسر اروپا به آزمایش گذاشته شده و محققان بر این باورند که این روش می‌تواند به هزاران بیمار کمک کند.

دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در دستاورد بزرگی برای پیوند عضو نشان داده‌اند که یک جفت ریه پس از مرگ اهدا کننده تا چهار ساعت زنده می‌ماند.

 برخلاف سایر اعضای بدن، هوای باقی مانده در ریه‌ها از فاسد شدن آنها جلوگیری می‌کند.

محققان در یک پژوهش پیشگامانه چهار میلیون دلاری، ریه‌های افرادی را که بطور ناگهانی در خانه درگذشته بودند را با پمپاژ هوا در آنها در ساعت اولیه مرگ بازیابی کردند.

بر اساس پیش‌بینی کارشناسان، این رویکرد می‌تواند به دهها هزار پیوند بیشتر در سال منجر شده و راه را برای آزمایشات بر روی بخشهای دیگر بدن هموار کند.

پیش از این جراحان بر این باور بودند که نمی‌توان اندام افراد مرده را بازیابی کرد.

از آن جا که تنها دو تا سه درصد افراد در شرایط مناسب برای اهدای عضو می‌میرند، پیوند ریه به ندرت اتفاق افتاده و پزشکان اغلب به بیماران می‌گویند که نباید امیدوار باشند.

اما رویکرد جدید می‌تواند به کوتاه شدن لیست انتظار پیوند ریه که سالانه باعث مرگ هزاران تن شده، کمک کند.

محققان در یک پژوهش در حال انجام سه ساله، از یک پمپ برای تزریق مقدار کمی هوا به ریه‌های فردی که در خانه مرده و هنوز به بیمارستان منتقل نشده بود، استفاده کردند.

هنگامی که جسد به بیمارستان رسید، ریه‌ها هنوز کار می‌کردند.

سلولهای ریه به خون برای تامین اکسیژن متکی نیستند و هنگامی که قلب از تپش می‌افتد، محققان از اکسیژن باقی مانده در کیسه‌ها و راههای هوا استفاده کردند.

در مجموعه آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات، محققان نشان دادند که ریه‌ها برای حدود یک ساعت یا در صورت تهویه برای چهار ساعت پیش از سرد شدن برای پیوند زنده می‌مانند.

در حال حاضر تنها 15 تا 20 درصد از ریه‌های اهداشده قابل استفاده هستند چرا که اغلب مشکلات بوجود آمده در طول بستری شدن اهداکننده در بیمارستان باعث آسیب دیدن این اندام شده است.

تنها 1700 پیوند ریه در سال انجام شده که در مقایسه با آن نزدیک به 11 هزار پیوند کلیه از اهداکنندگان مرده صورت می‌گیرد.

دنباله‌دار آیسان (ISON) در ادامه سفر در منظومه شمسی، تا ده روز دیگر به نزدیک‌ترین فاصله با خورشید می‌رسد.

 دنباله‌دار قرن در تاریخ 28 نوامبر (هفتم آذر) در نزدیک‌ترین فاصله با خورشید – فاصله 965 هزار کیلومتری – قرار می‌گیرد که این فاصله 150 برابر نزدیک‌تر از فاصله زمین تا خورشید است.

گرانش شدید باعث افزایش سرعت حرکت این دنباله‌دار به 376 کیلومتر در ثانیه می‌شود.

پرتوهای خورشید این توپ یخی، فلزی و سنگی را تا دو هزار و 760 درجه سانتیگراد گرم می‌کند که باعث درخشان تر شدن آن در مقایسه با سایر دنباله دارها و حتی ماه می‌شود.

با ذوب و بخار شدن یخ درون دنباله‌دار آیسان ناشی از گرمای سوزان خورشید،‌ یک منظره کیهانی زیبا و مسحور کننده ایجاد می‌شود.

گرمای خورشید تنها باعث بخار شدن یخ درون دنباله‌دار نمی‌شود، بلکه قسمت‌های فلزی و سنگی نیز متلاشی شده و این فشار شدید باعث انفجار و تکه تکه شدن آیسان خواهد شد.

دنباله‌دار آیسان (ISON) هر 75 سال یک بار وارد منظومه شمسی می‌شود؛ همزمان با سفر این دنباله‌دار به داخل منظومه شمسی، تصاویر مختلفی از آن تهیه شده است؛ در جدیدترین تصویر که 14 نوامبر (23 آبان) توسط یک تلسکوپ 11 اینچی گرفته شده است، نمای رنگی واقعی از آیسان نشان داده می‌شود.

محققان با حمایت ناسا قصد دارند روز سه‌شنبه 19 نوامبر (28 آبان) ‌موشک کوچکی را برای رهگیری این دنباله‌دار به فضا پرتاب کنند.

موشک FORTIS از پایگاه هوایی در نیومکزیکو به فضا پرتاب شده و در مدت 15 دقیقه به ارتفاع 97 کیلومتری بالاتر از سطح زمین می‌رسد؛ در این ارتفاع امکان مشاهده دنباله‌دار آیسان پیش از محو شدن پشت خورشید وجود دارد.

کل مدت پرواز موشک و رهگیری دنباله دار آیسان شش دقیقه است.

موشک FORTIS پیش از این برای جاسوسی و بررسی کهکشان های دور دست در فاصله چند میلیارد سال نوری با زمین به فضا پرتاب شده بود.

نمای رنگی واقعی از دنباله دار آیسان

موشک FORTIS برای رهگیری شش دقیقه یی دنباله دار قرن

انجمن مشورتی نسل فضا (SGAC) عموم علاقه‌مندان را به مشارکت در نامگذاری یکی از سیارک‌های نزدیک زمین که اخیرا کشف شده‌اند، دعوت کرد.

محمدرضا رضایی، نماینده انجمن مشورتی نسل فضا با اعلام این مطلب  گفت: انجمن مشورتی نسل فضا با همکاری گروه پژوهشی اجرام نزدیک زمین (NEO) و مرکز سیاره‌های کوچک (MPC)،‌ این امکان را برای مردم عادی فراهم کرده است تا با ارائه پیشنهادهای خود تا 9 آذرماه 1392، شانس خود را در نامگذاری یک سیارک امتحان کنند.

وی خاطرنشان کرد: در این فراخوان هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به نشانی www.spacegeneration.org/name و پرکردن فرم مربوطه، واژه پیشنهادی خود را برای نامگذاری سیارک، به اسم خود ثبت کنند. در این فرم، لازم است ابتدا، نام، سن، کشور و نشانی الکترونیکی خود را وارد کرده و سپس واژه پیشنهادی خود را برای نامگذاری سیارک وارد کنید و در بخش بعدی، حداکثر در 50 کلمه به زبان انگلیسی، درباره واژه ای که پیشنهاد داده‌اید، توضیح دهید.

تمامی پیشنهادات پس از اتمام مهلت تعیین شده، بررسی می‌شود و بهترین نام انتخاب خواهد شد.

رضایی تصریح کرد: انجمن مشورتی نسل فضا، نهادی بین‌المللی است که از سال 1999 زیر نظر دفتر امور فضایی سازمان ملل متحد به فعالیت می‌پردازد. هدف اصلی این انجمن، مشارکت جوانان در برنامه‌های فضایی و استفاده از ایده‌های آنان برای ساختن یک زمین بهتر است.

وی افزود: برای ارتباط و عضویت در انجمن مشورتی نسل فضا می‌توانید با صفورا تنباکویی و محمدرضا رضایی، نمایندگان این انجمن در ایران از طریق ایمیل‌های yasiastro@spacegeneration.org و m.rezaei@spacegeneration.org در تماس باشید.

دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان برای نخستین بار در کشور موفق به تهیه مدل سه بعدی فک با استفاده از تصاویر رادیولوژی شد.

 ساناز عیدی نژاد، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته کامپیوتر گرایش نرم افزار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان در رابطه با طرح پژوهشی خود که دکتر ماشاءالله عباسی دزفولی استاد راهنما و دکتر اسدالله احمدزاده استاد مشاور آن هستند، اظهار کرد: مدل‌های سه بعدی تصاویر دندانپزشکی در حال حاضر برای درک آناتومی دندان و گسترش درمان‌های مجازی جایگاه ویژه‌ای یافته‌اند. درحال حاضر از تصاویر CT و MRI برای سه بعدی سازی‌ها استفاده می‌شود، بنابراین تهیه مدل سه بعدی از تصاویر رادیولوژی که کم هزینه‌تر و کم خطرتر است، هدف این پژوهش بوده است.

وی با بیان این که تهیه مدل سه بعدی از فک با استفاده از کامپیوتر برای اولین بار در کشور مورد بررسی قرار گرفته است، افزود: تاکنون از مدل ساده سه بعدی فک با استفاده از سی تی اسکن که غیر قابل پردازش در کامپیوتر بود استفاده می‌شد، اما اکنون با ارائه این مدل می‌توان نسخه دیجیتالی تصویر پانورامیک رادیولوژی را با پردازش داده‌ها به یک مدل سه بعدی تبدیل کرد که قابل پردازش در کامپیوتر با استفاده از سیستم CAD/CAM است.

عیدی نژاد گفت: در این پژوهش ابتدا تصاویر رادیولوژی قطعه بندی شد، به طوری که هر دندان از دندان‌های مجاورش جداسازی می‌شود؛ سپس اندازه و نوع دندان‌های از دست رفته مشخص و در هر ناحیه شماره گذاری می‌شود و در نهایت ویژگی دندان‌های موجود بدست آمده و بر اساس آن یک نگاشت میان مدل سه بعدی با دندان انجام شد که درنتیجه آن تصاویر رادیوگرافی پانورامیک با استفاده از داده‌های کامپیوتری به یک مدل سه بعدی بازسازی شد.

این دانشجوی کارشناسی ارشد واحد علوم و تحقیقات خوزستان با بیان اینکه این پروژه را طی یک سال به انجام رسانده است، افزود: انتظار می‌رود که نتایج حاصل بتواند در نهایت با تهیه پروتزهای دندانی با استفاده از سیستم کامپیوتری CAD/CAM، برای حذف قالب گیری گچی از دندان‌ها به کار رود.

وی گفت: با توجه به این که این پروژه یک ساله در خردادماه 92 به انجام رسیده است، در حال حاضر در مرحله اتمام کار پیاده سازی نرم افزار هستیم و با انجام اقدامات اولیه درتلاش هستیم که این طرح تجاری شده و برای تشخیص بهتر و درمان موثرتر درعلم پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.

علاقمندان به رصد آسمان شب و اجرام آسمانی، این روزها چشم به آسمان شب دوخته اند تا شاهد عبور روشن‌ترین دنباله دار قرن باشند، دنباله دار آیسان ( ISON ) با پیش روی به سمت خورشید هر روز پرفروغ تر می‌شود تا در آسمان تاریک با چشم غیر مسلح هم دیده شود.

 دنباله دار آیسان سپتامبر سال گذشته توسط ستاره شناسان آماتور روسی کشف شد. در هر دقیقه بیش از 50 تن گرد و خاک از هسته این دنباله‌دار جدا می‌شود که شاید بعضی از آنها به زمین برسند. آیسان از 10 هزار سال پیش هنگامی که یک نوار دور از سنگ‌های فضایی را در ابر اورت ترک کرد به سمت خورشید رهسپار شد. این دنباله دار، پس از طی میلیون‌ها کیلومتر در منظومه شمسی درحال حاضر در 1.2 میلیون کیلومتری خورشید قرار دارد.

سایت نگاره های آسمان شب (Skypix) مجموعه ای از عکس‌های منجمان ایرانی از دنباله دارهای آسمان صبحگاهی را منتشر کرده که شامل تصاویری دیدنی از دنباله دار آیسان است.

اگر شما هم از این دنباله دارها عکسی تهیه کرده اید می‌توانید آن را در سایت http://skypix.org منتشر کنید و یا گزارش رصد یا عکاسی آن را به سایت آسمان پارس http://parssky.com/contact.aspx ارسال کنید.

دنباله دار ISON (محمد رحیمی)

دنباله دار lovejoy (علیرضا اخلاقی)

دنباله دار ISON (عرفان احمدی)

Comet Lemmon (محمد نوروزی)

آیسون در آسمان شهر (مهدی رحیمی)

comet Lovejoy c2013 R1 (مهدی رحیمی)

دنباله دار ISON (علیرضا اخلاقی)

دنباله دارهای ISON و Lovejoy (احسان رستمی زاده)

دنباله دار Comet 103P/Hartley (عباس احمدیان)

دنباله دار lovejoy (علیرضا اخلاقی)

برای اولین بار «والت دیزنی» هنگام سفر با قطار از نیویورک به لس آنجلس ، شخصیت میکی موس را خلق کرد. شخصیتی که تنها برای کودکان جذاب و دوست داشتنی نیست . 

اما حقایقی از محبوب ترین موش جهان ؛

* میکی موس در جمهوری وایمار خلق شد . روز 18 نوامبر سال 1928 برای اولین بار این شخصیت در فیلم «کشتی بخار ویلی» حاضر شد . خالقان وی والت دیزنی و همکارش لوب ایورک بودند.

* نام میکی در ابتدا مورتیمر بود. اما همسر دیزنی از نام «میکی» خوشش آمده و این نام را جایگزین نام قبلی کرد.

* میکی ستاره هالیوود شد. در سال 1932 ، دیزنی به دلیل محبوبیت فراوانش موفق به دریافت اسکار افتخاری شد . میکی موس به نام خود ستاره ای در تالار مشاهیر هالیوود دارد.

* میکی در جوانی موشی سرکش و وحشی بوده است . اوایل ، شخصیت این موش ، شخصیتی پر سر و صدا بود که به همراه «مینی» شخصیت کاپیتان را در فيلمها به خشم می آورد. در سال 1934 وی به عنوان کارآگاه و خبرنگار ظاهر شد که کلاهبرداران را دستگیر می کرد.

* هیتلر نیز از طرفداران میکی موس بوده است . دیکتاتور حزب نازی در سال 1937 از یوزف گوبلز 12 فیلم میکی موس را به عنوان هدیه دریافت کرد. بعدها او در فیلم های جنگی ظاهر شد و در پوسترها لباس نظامیان آمریکائی را بر تن کرد.

* میکی اثر هنری شد . تصویری از این شخصیت کارتونی در موزه ملی هنر واشنگتن نصب شده است . این عکس را روی لیختن اشتاین هنرمند مشهور با رنگ روغن کشیده است.

* میکی در آمریکا مشهورتر از بابانوئل است . وی با 97 درصد در میان مردم آمریکا مشهورتر از شخصیت بابانوئل است.

* میکی یک ستاره جهانی است . فیلم های میکی موس در مجموع به 47 زبان دنیا دوبله و در 29 کشور جهان پخش شده است . 

دانشمندان دانشگاه موناش یک رویکرد جدید انقلابی برای درمان فشار خون بالا ابداع کرده‌اند که می‌تواند جان بسیاری از بیماران را نجات داده و کیفیت حیات میلیونها مبتلا به این شرایط را ارتقا بخشد.

 نتایج نهایی یک کارآزمایی بالینی سه ساله در استرالیا و اروپا به ارزیابی این روش بدیع برای درمان فشار خون پرداخته است.

این روش جدید موسوم به «قطع عصب سمپاتیک کلیه از راه پوست» شامل مختل کردن عصبهای اطراف کلیه بوده که به مغز و کلیه سیگنالهایی برای افزایش فشار خون ارسال می‌کنند. تاکنون هیچ مسئله مهم کوتاه یا بلندمدت مرتبط با ایمنی برای این رویکرد گزارش نشده است.

این رویکرد تحت بیهوشی موضعی انجام شده و از فرکانس انرژی رادیویی استفاده می‌کند که توسط یک کاتتر به محل عصبهای هدف فرستاده می‌شود.

در نتیجه عصبهای موجود در شریان کلیوی تامین کننده خون کلیه‌ها، خاموش می‌شوند.

بر اساس برآوردهای سازمان جهانی بهداشت، فشار خون بالا حدود 40 درصد از بزرگسالان در سن 25 سال و بالاتر را تحت تاثیر قرار داده و مسئول 7.5 میلیون مرگ و میر سالانه در سراسر جهان است.

فشار خون بالا یکی از عوامل خطر بیماری قلبی و شرایط دیگر مانند سکته، نارسایی قلب، اختلال کلیوی و اختلال بینایی است.

این پژوهش در مجله Lancet منتشر شده است.

پدیده‌های زیادی بطور روزانه، مقادیری از تابش‌های خطرناک را به بدن انسان وارد می‌کنند؛ اگر در مورد میزان دقیق این تابش‌ها نگران هستید، یک شرکت آمریکایی به معرفی برنامه‌ای برای اندازه‌گیری آنها پرداخته است.

 برنامه GammaPix که توسط شرکت Image Insight در کانکتیکات ساخته شده، از دوربین تلفن هوشمند برای اسکن یک منطقه برای پرتو گامای محلی استفاده می‌کند.

این برنامه با پشتیبانی سازمان پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی آمریکا(دارپا) ساخته شده و با موفقیت در طول تمرینات نظامی اخیر آزمایش شده است.

برنامه GammaPix از فناوری اسکنی استفاده کرده که تصاویر و فیلمهای ثبت شده توسط دوربین گوشی هوشمند را بررسی می‌کند.

این دوربین به دنبال نشانگرهای خاص باقی مانده از پرتوهای گاما گشته که عملکردی مشابه شمارشگر گیگر و یا سایر اسکنرهای پرتو دارد.

این برنامه سرعت برخورد پرتوها را با حسگر دوربین برای تعیین سطوح تابش اندازه‌گیری کرده و به کاربران در صورت قرار داشتن آنها در معرض پرتوهای مضر هشدار خواهد داد.

این فناوری و برنامه همچنین می‌توانند بر روی تصاویر بدست آمده از دوربین های مدار بسته و وب‌کم بکار گرفته شوند.

به گفته سازندگان، این فناوری از حساسیت کافی برای شناسایی سطوح زیاد و خطرناک تابش طی چند ثانیه برخوردار بوده تا فرد را به سرعت از معرض آنها دور کند.

همچنین این برنامه می‌تواند سوابق تابش را از دقیقه تا ساعت برای تشخیص منابع رادیواکتیویته ضعیفتر یا رادیواکتیویته طبیعی پس زمینه جمع‌آوری و ذخیره کند.

برنامه GammaPix همچنین می‌تواند برای شناسایی تابشهای رادیواکتیو در زندگی روزمره مانند قرار گرفتن در معرض هواپیما، بیماران پزشکی یا محصولات آلوده مورد استفاده قرار بگیرد.

در آزمایشات نظامی و دولتی از این برنامه برای شناسایی خطرات حملات تروریستی شبیه‌سازی شده، بمبهای کثیف یا مواد رادیواکتیو پنهان استفاده شده است.

به گفته سازندگان، کاربران می‌توانند پس از پنج دقیقه یک خوانش کامل تابش را از محل اسکن شده بدست بیاورند اگرچه سطوح خطرناک به محض شناسایی گزارش خواهند شد.

سازندگان سه سال پیش یک قرارداد 679 هزار دلاری با سازمان دارپا برای ساخت این برنامه بسته بودند.

این برنامه اکنون برای گوشیها و تبلتهای دارای سیستم‌عامل آندروید و iOS در دسترس بوده و هزینه آن 3.21 پوند است.

سازندگان اکنون در حال کار بر روی یک ویژگی دیگر برای GammaPix هستند که به کاربران اجازه آپلود کردن داده‌ها و مقایسه خوانشها با دیگران را در یک منطقه خاص برای کمک به تعیین ایمن یا غیر ایمن بودن مناطق می‌دهد.