بازار جهانی فروش گوشی‌های هوشمند پررونق نیست و شرایطی خوبی را تجربه نمی‌کند. فروشندگان بازار گاهی به‌راحتی نمی‌توانند کاربران را به‌سمت خرید گوشی هوشمند جدیدی سوق بدهند. در چنین شرایطی، محققان بازار نیز پیش‌بینی کرده‌اند که شرایط از این هم بدتر خواهد شد. اما در چنین شرایطی، در برخی از بخش‌های صنعت گوشی‌های هوشمند اثری از کاهش فروش نیست. 

به‌عنوان مثال، در آمریکای شمالی آمار نشان از رشد فروش تبلت و گوشی‌های هوشمند گیمینگ دارد. براساس برآوردهای جدید Sensor Tower، هزینه‌های صرف‌شده برای اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند در سراسر جهان با رشد سالیانه رو‌به‌رو است و در سال ۲۰۱۸ شاهد رشد ۲۲.۷ درصدی  درآمد اپ استور و گوگل پلی استور بودیم. در سال ۲۰۱۸ درآمد اپ استور و پلی استور در مجموع به رقمی برابر با ۷۱.۳ میلیارد دلار رسیده است. 

باوجودی که ظاهرا دانلود اپلیکیشن‌های اندرویدی بسیار بالا است، ولی در کمال تعجب، اپل با پلتفرم iOS سال سودآورتری را نسبت به همتای اندرویدی خود به پایان رساند. 

سال گذشته‌ی میلادی، درآمد ناخالص اپ استور ۴۶.۶ میلیارد دلار برآورد شد. رقیب اندرویدی اپل یعنی گوگل پلی‌استور نیز درآمد ۲۴.۸ میلیارد دلاری را کسب کرد. براساس این آمارها درآمد اپ‌استور طی سال ۲۰۱۸ میلادی ۸۸ درصد بیشتر از پلی‌استور بوده است. همچنین باید به رشد درآمد اپ‌استور نیز اشاره کرد که در مقایسه با سال ۲۰۱۷ رشدی ۲۰.۴ درصدی را تجربه کرد.

براساس آمار منتشرشده، در سال ۲۰۱۸ میلادی تعداد اپلیکیشن‌هایی که برای اولین‌بار ازطریق گوگل پلی‌استور دانلود شده‌اند، در حدود ۱۶۰ درصد بیشتر از اپلیکیشن‌هایی است که ازطریق اپ استور برای اولین‌بار دانلود می‌شوند؛ اگرچه بخش بزرگی از این ۷۵.۷ میلیارد اپلیکیشن اندرویدی نصب‌شده به‌وضوح جزو برنامه‌های رایگان بودند.

مطمئنا گوگل از نمودار رشد پلی استور هم از نظر درآمد و هم از نظر تعداد اپلیکیشن‌هایی که برای اولین‌بار نصب‌ شده‌اند، خوشحال خواهد بود. باتوجه به نمودار فوق، مشاهده می‌کنید که گوگل توانسته ‌است رشد ۱۳ درصدی را در دانلود اپلیکیشن‌ از سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۱۸ به ثبت برساند. این در حالی است که اپ استور اپل از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ تنها رشد ۶.۶ درصدی را در دانلود اپلیکیشن‌ها ثبت کرده است. 

همچنین باتوجه به نمودار فوق مشاهده می‌کنید که پلی استور رشد ۲۴.۲ درصدی از اپلیکیشن‌های موبایل کسب کرده است. این در حالی است که اپ استور از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ در این بخش تنها رشد ۱۰ درصدی داشته است. اما زمانی‌که افزایش درآمد کلی هم ازطریق نصب اپلیکیشن و هم ازطریق ا‍لیکشن‌های بازی در نظر گرفته می‌شود، رشد بازار بین سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ در مقایسه با سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ نرخ آهسته‌‌تری داشته است.

درنظر داشته باشید باوجودی که درآمد حاصل از دانلود اپلیکیشن‌های بازی گوشی هوشمند در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است، ولی بخش بازی تنها یک بخش کوچک از درآمد کلی سال ۲۰۱۸ را تشکیل می‌دهد. درآمد پلی استور و اپ استور ازطریق فروش اپلیکیشن‌های غیربازی با رشد خوبی همراه بوده؛ ولی درنهایت درآمد اپ استور در سال ۲۰۱۸ در حدود ۸۸ درصد بیشتر از گوگل پلی استور بوده است.

نتایج پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که احتمال انقراض بیشتر گونه‌های وحشی قهوه طی چند دهه‌ی آینده بالا است و علت این امر بروز خشکسالی‌های مکرر و طولانی، از بین رفتن جنگل‌ها و شیوع آفات مرگبار است. این یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی تهدیدی برای صنعت چندمیلیارد دلاری قهوه است که عمدتا دو واریته‌ی عربیکا و روبوستا را دربرمی‌گیرد.

عربیکا نسبت‌به دمای بالا حساس است در حالیکه روبوستا نسبت‌به خاک‌های خشک آسیب‌پذیر است. تنوع ژنتیکی درون ۱۲۴ گونه‌ی وحشی قهوه می‌تواند به اصلاح‌گران کمک کند تا قابلیت زنده‌مانی گیاهان تجاری را در مواجهه باتغییرات اقلیمی تقویت کنند. آرون دیویس نویسنده‌ی مقاله می‌گوید:

برخی از گونه‌های قهوه دارای صفاتی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد در شرایط دشوار محیطی رشد کنند، اما اگر گونه‌ها کم‌کم از بین بروند، این گزینه‌ها نیز از بین خواهند رفت.

یک پروشگاه جنگلی برای گیاهان قهوه در اتیوپی

دیویس و همکارانش سال‌های زیادی را صرف فهرست‌بندی انواع مختلف گیاهان قهوه وحشی و حفاظت‌شده در مناطق مختلف جهان از جمله جنگل‌های دورافتاده‌ی آفریقا، ماداگاسکار و موریس کردند. جمع‌آوری اطلاعات کافی درمورد توزیع گونه‌های وحشی و تهدیدهایی که آن‌ها با آن رو‌به‌رو هستند، برای ارزیابی خطر انقراض هر کدام از این گونه‌ها، دو دهه زمان بُرد. این پژوهشگران همچنین صفات مفید احتمالی را در این گیاهان از جمله مقاومت به بیماری، میزان کافئین و تحمل خشکی مورد بررسی قرار دادند. این گروه پژوهشی با استفاده از معیارهای اتحادیه‌ی بین‌المللی حفاظت از طبیعت، دریافتند که ۶۰ درصد از گونه‌های قهوه در معرض خطر بالای انقراض قرار دارند.

دانه‌های گونه‌های تهدیدشده‌ی آمبونگو (چپ) و عربیکا در ماداگاسکار

به‌گفته‌ی آلان آندرید، دانشمند علم گیاهان کشاورزی، این ارقام هشداری برای کل جامعه‌ی قهوه است. او می‌گوید:

تصور کنید چقدر طعم و بوی کشف‌نشده باقی مانده است. تصور کنید چقدر صفات ژنتیکی که می‌توانند راه‌حلی برای مشکلات آینده باشند، هنوز ناشناخته مانده است.

مقاله‌های مرتبط:

• تاثیر نامطلوب سدهای بزرگ بر جنگل‌های گرمسیری
• گرایش به چای یا قهوه می‌تواند منشا ژنتیکی داشته باشد
• ۱۵مورد از شگفت‌انگیزترین تغییرات تنوع زیستی زمین در سال ۲۰۱۹

درحدود ۷۲درصد از گونه‌های قهوه ازجمله قهوه‌ی عربیکای وحشی در مناطق حفاظت‌شده رشد می‌کنند، اما بسیاری از این مناطق به‌عنوان پارک‌های کاغذی درنظر گرفته می‌شوند و میزان حفاظت از آن‌ها ضعیف است. وضعیت مناطق حفاظت‌شده برای نجات این گونه‌ها از انقراض کافی نیست، زیرا جنگل‌زدایی و تغییرات اقلیمی می‌تواند موجب تضعیف جمعیت آن‌ها شود.

حفظ تنوع ژنتیکی قهوه در خارج از زیستگاه طبیعی آن‌ها چالش‌برانگیز است. برخلاف بسیاری از محصولات کشاورزی، دانه‌های قهوه را نمی‌توان با روش‌های سنتی ذخیره کرد. کامل‌ترین مجموعه‌ی تنوع قهوه در چهار بانک ژنی متشکل از درختان کامل پرورش یافته یافت می‌شود. طبق گزارشی که در سال ۲۰۱۸ متشر شد، این مناطق حفاظت‌‌شده با کمبود منابع مالی و پرسنل ماهر رو‌به‌رو بوده و توسط جنگل‌زدایی و آفات در معرض خطر هستند.

مناطقی مانند اتیوپی که درحدود یک‌چهارم از جمعیت آن برای زندگی روی فعالیت‌های مرتبط با قهوه متکی هستند، به‌دنبال یافتن راه‌حل‌هایی برای برخی از این مسائل هستند. یکی از این راه‌حل‌ها تقسیم جنگل‌های عربیکا به مناطق به‌شدت تحت حفاظت و نظارت و مناطقی است که مردم بتوانند در آن‌جا به فعالیت‌های تولید قهوه، عسل و ادویه جات بپردازند. تادس گول نویسنده‌ی مطالعه‌ای دیگر که پیش‌بینی کرد جمعیت‌های وحشی قهوه‌ی عربیکا تا سال ۲۰۸۸ در اثر تغییرات اقلیمی تا پنجاه درصد کاهش پیدا می‌کنند، می‌گوید:

قهوه یک محصول کشاورزی اصلی برای کشورهای آفریقایی است و جوامع محلی و دولت ها دلایل محکمی برای حفاظت از آن دارند.

اما بار حفاظت از این گونه‌ها نباید تنها بر دوش ملت‌های آفریقایی باشد. دیویس معتقد است که اگر همه‌ی جهان از مزایای این گیاه استفاده می‌کنند، پس باید تمام افراد در حفاظت از آن مشارکت کنند. او می‌گوید:

اگر گیاهان وحشی نبودند، ما نمی‌توانستیم قهوه بنوشیم و اگر ما هم‌اکنون برای حفاظت از آن‌ها کاری نکنیم، نسل‌هایی آینده ممکن است طعم لذت‌بخشی را که امروز ما تجربه می‌کنیم، هیچ‌گاه تجربه نکنند.

 قدرت موشکی ایران اکنون یکی از دستاورد‌های بزرگ جمهوری اسلامی در عرصه فناوری‌های نظامی و قدرت دفاعی کشور است که نقطه شروع این پیشرفت را می‌توان دوران جنگ تحمیلی و محاصره همه جانبه در آن زمان توسط سایر کشور‌ها دانست. امروز با تکیه بر توانمندی داخلی و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود در فواصل زمانی کوتاه، موشک‌های جدید و مدرنی توسط نیرو‌های مسلح کشور رونمایی می‌شود که با معرفی هرکدام از آن‌ها دشمنان از پیشرفت ایران در عرصه دفاعی عصبانی‌تر شده و توانایی جمهوری اسلامی در عرصه دفاعی نمایان‌تر می‌شود.

موشک فکور - ۹۰

موشک فکور-۹۰

 

 

موشک فکور-۹۰ نصب شده بر روی هواپیمای جت جنگنده F-۱۴

 

ابعاد هندسی فکور-۹۰ منحصر به فرد است، به نحوی که بال فکور-۹۰ دارای زاویه یکسان از لبه حمله تا لبه فرار در ناحیه ریشه است. ضمن اینکه تمام سطح بال دارای ضخامتی یکسان است.  موشک فکور در مقابله با جنگ الکترونیک و اغتشاشات سیگنالی نیز توانا بوده و از مانور پذیری بالایی برخوردار است که توانایی اثر بخشی ویژه‌ای به آن می‌بخشد.

فکور قابلیت نصب در بخش زیرین جنگنده و همچنین پایلون‌های زیر بال (مقر حمل سلاح) را داراست. با این که این موشک اساسا برای هواپیمای راهبردی F-۱۴ (تامکت) طراحی و ساخته شده، ولی طبق شنیده‌ها قرار است بر روی سایر جنگنده‌های نیروی هوایی نیز قابلیت نصب داشته و  احتمالا  نسخه‌های متفاوتی از فکور ۹۰ نیز رونمایی خواهد شد.

سردار سید مهدی فرحی رئیس وقت سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع در یک برنامه زنده تلویزیونی در شب ۲۲ بهمن  ۹۱ خبری مبنی بر آزمایش موفقیت آمیز موشک فکور-۹۰ به عنوان جدیدترین موشک هوا به هوای ساخت داخل از روی هواپیمای اف-۱۴ را اعلام کرد. قرار گرفتن عدد ۹۰ در کنار نام موشک احتمالاً به دلیل این است که موشک در سال ۱۳۹۰ مرحله مهمی از فرایند خود را به انجام رسانده است.

اولین نمایش موشک فکور-۹۰ در رژه ۲۹ فروردین ۹۲ انجام شد. در این رژه موشکی در تابلوی معرفی موشک نام فکور-۹۰ درج شده بود که در کنار آن یک فروند موشک نصر هواپایه نیز به نمایش در آمده بود.

 

 

 

جنگنده‌های F-۱۴ ایران مجهز به  موشک فکور - ۹۰

 

 

جنگنده‌های F-۱۴ ایران مجهز به  موشک فکور - ۹۰

 

موفقیت دانشمندان و طراحان ایرانی امروزه به همگان ثابت شده است و اکنون شاهد این هستیم که ایران در بسیاری از زمینه‌ها خودکفا شده است. اعمال تحریم‌های خصمانه علیه کشورمان نیز نتوانست کاری از پیش ببرد و تهران توانست یکه و تنها راه خود را در حوزه دفاعی ادامه دهد.

 

کشور ما طی سال‌های اخیر توانسته است طیف متنوعی از موشک‌های بالستیک با ویژگی‌های متفاوت برای مقابله با انواع تهدیدات را طراحی و تولید کند که به همین سبب به یکی از قدرت‌های موشکی جهان و منطقه غرب آسیا تبدیل شده است. توانمندی نظامی و دفاعی کشور، بدون شک یکی از مهم ‏ترین محور‌های راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهدیدات است. همینطور بر اساس مولفه‌های قدرت، توان موشکی به عنوان یکی از مهمترین عامل بازدارنده تهاجم نظامی قرار دارد که کشور ما به خوبی از آن برخوردار است.

 

پی نوشت: 

 

۱. https://theaviationist.com/2013/09/26/farouk-missile

۲. https://nationalinterest.org/blog/buzz/iran-has-cloned-americas-phoenix-missile-27292

۳. https://militarywatchmagazine.com/article/the-iranian-air-force-s-greatest-asset-lethal-fakour-90-air-to-air-missiles-put-into-mass-production

۴. https://www.israeldefense.co.il/en/node/35096

براساس شایعه‌های منتشرشده، نسخه‌ی 5G گلکسی اس ۱۰ با نام Galaxy S10 X و با حداقل حافظه‌ی داخلی پایه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی سال جاری میلادی به بازار عرضه شود. 

انتظار می‌رود نسخه‌ی 5G، نمایشگر ۶.۷ اینچی، چهار دوربین در پنل پشتی و باتری با ظرفیت ۵۰۰۰ میلی‌آمپر‌ساعت داشته باشد. درکنار تمام مشخصات، گلکسی S10 X از بریدگی بالای نمایشگر بهره می‌برد. باتوجه به اینکه در حال حاضر سامسونگ گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار و حتی آخرین دستگاه‌های میان‌رده‌ی خود را با حافظه‌‌ی داخلی پایه‌ی ۱۲۸ گیگابایتی معرفی می‌کند، ظاهرا قصد دارد نسخه‌ی پایه‌ی مدل 5G با حافظه‌ی داخلی پایه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی به بازار عرضه کند.

این بدان معنی است که گوشی هوشمند Galaxy S10 X می‌تواند با حافظه‌ی رم ۸ گیگابایتی معرفی شود. ظرفیت حافظه‌ی رم و حتی قیمت گلکسی اس ۱۰ ایکس، موضوعی نیست که بتوان در حال حاضر با قطعیت در مورد آن اظهار نظری کرد. براساس آخرین شایعه‌های منتشرشده، انتظار می‌رود گلکسی اس ۱۰ ایکس با قیمت ۱٫۷۰۰ دلار به بازار عرضه شود. چنین قیمت‌گذاری در محدوده‌ی قیمت گوشی تاشدنی کره‌ای‌ها قرار دارد و برای اکثر کاربران بسیار بالا محسوب می‌شود و گلکسی اس ۱۰ ایکس با قابلیت اتصال به شبکه‌ی 5G را جزو گوشی‌های هوشمند گران‌قیمت بازار قرار می‌دهد.

اما معمولا وقتی دستگاهی با فناوری جدیدی معرفی می‌شود، بالطبع قیمت بالایی دارد. انتظار می‌رود اپراتورهای تلفن همراه آمریکا و کره‌جنوبی با یارانه و طرح‌های فروش اقساطی بتوانند این قیمت بالا را کمی تعدیل کنند. به‌نظر می‌رسد T-mobile و Sprint نسخه‌ی نقره‌ای رنگ گلکسی اس ۱۰ ایکس را در ایالات متحده پشتیبانی کنند. ظاهرا در حال حاضر، علاوه‌بر نسخه‌ی نقره‌ای، تنها گزینه‌ی دیگر برای رنگ گلکسی اس ۱۰ ایکس عرضه‌ی آن با رنگ مشکی است. البته هنوز مشخص نیست که اپراتورهای مختلف قصد دارند گلکسی S10 X را با چه رنگ‌های خاصی به بازار عرضه کنند یا مشخص نیست که آیا قرار است هر دو رنگ نقره‌ای و مشکی ازطریق هم‌یه اپراتورها در دسترس کاربران قرار گیرد یا خیر. 

گلکسی اس 10 با حافظه‌ی رم  ۶ گیگابتی در بنچمارک گیک‌بنچ رویت شد

از سوی دیگر براساس اطلاعات فاش‌شده ازطریق بنچمارک گیگ‌بنچ به این موضوع اشاره شده است که نسخه‌ی پایه‌ی گلکسی S10 با حافظه‌ی رم ۶ گیگابایتی معرفی خواهد شد. باتوجه به نزدیک‌تر شدن به زمان معرفی گلکسی S10، اطلاعات بیشتری در مورد آن به‌اشتراک گذاشته می‌شود. در حدود بیش از یک ماه دیگر به زمان رونمایی گلکسی اس ۱۰ باقی مانده است. 

انتظار می‌رود سامسونگ پرچم‌دار بعدی خود را در تاریخ ۲۰ فوریه برابر با اول اسفندماه به‌طور رسمی معرفی کند. نسخه‌ی گلکسی اس ۱۰ با شماره‌ی مدل SM-G973N و  نمایشگر ۶.۱ اینچی در بنچمارک گیک‌بنچ رویت شد. چند هفته‌ی قبل نیز گلکسی اس ۱۰ لایت با نمایشگر ۵.۸ اینچی و حافظه‌‌ی رم ۶ گیگابایتی در بنچمارک مشاهده شد. 

اطلاعات منتشرشده ازطریق بنچمارک گلکسی اس ۱۰ نشان می‌دهد نسخه‌ی پایه‌ی پرچم‌دار بعدی سامسونگ از حافظه‌ی رم ۶ گیگابایتی بهره می‌برد. انتظار می‌رود سامسونگ نسخه‌ی دیگری با ظرفیت حافظه‌ی رم و حافظه‌ی داخلی متفاوت به بازار عرضه کند. گوشی هوشمند با حافظه‌ی رم ۶ گیگابایتی با حافظه‌ی داخلی ۱۲۸ گیگابایتی همراه خواهد بود و نسخه‌ی با حافظه‌ی رم ۸ گیگابایتی از حافظه‌ی داخلی ۵۱۲ گیگابایتی بهره خواهد برد.

نسخه‌ی کره‌ای پرچم‌دار بعدی سامسونگ با پردازنده‌ی اکسینوس ۹۸۲۰ معرفی خواهد شد و همچنین انتظار می‌رود گلکسی اس ۱۰ با اندروید ۹ پای جعبه‌گشایی شود. گلکسی اس ۱۰ موفق به کسب امتیاز ۴۳۸۲ در تست تک‌هسته‌ای و امتیاز ۹۵۷۰ در تست چند هسته‌ای در بنچمارگ گیک‌بنچ شد. این امتیازها بهتر از امتیازهای کسب‌شده‌ی گلکسی اس ۱۰ لایت است که حدود دو هفته‌ی قبل با شماره‌ی مدل SM-G970U در بنچمارک رویت شد و قرار است با تراشه‌ی اسنپدارگون ۸۵۵ کوالکام به بازار عرضه شود. 

گوشی هوشمند Galaxy S10 X با پشتیبانی از شبکه‌ی 5G در بنچمارک رویت نشده است و انتظار می‌رود ظرف روزهای آتی شاهد انتشار اخبار بیشتری در مورد گلکسی اس ۱۰ ایکس باشیم.

 پیکاپ Amarok AT35، در ابتدا قرار بود به‌عنوان مدل آپشنال آماروک عرضه شود؛ اما در پروژه‌ی مشترک  فولکس‌واگن با شرکت تیونینگ Arctic Trucks،  از این نام برای وانت خود استفاده کرد. هدف اصلی این پروژه ارائه‌ی تجربیات رانندگی زمستانی برای مشتریان هنگام عبور از نواحی سرد و یخ‌زده‌ است. 

تیونر آف‌رود آرکتیک تراکس که پس از ارتقای تویوتا هایلوکس برای برنامه‌ی تاپ‌گیر مشهور شد، قبلاً نیز برخی پیکاپ‌های سفارشی را برای بازار بریتانیا تولید کرده است. آرکتیک تراکس در سال ۲۰۱۶ از ایسوزو D-Max آرکتیک تراکس AT35 رونمایی کرد و از آن زمان تاکنون نسخه‌های ارتقا یافته‌ از نیسان ناوارا و تویوتا هایلوکس روانه‌ی بازار کرده است.

برای انجام پروژه‌ی جدید با خودروساز آلمانی، آرکتیک تراکس تعلیق وانت پیکاپ فولکس‌واگن آماروک را ۲.۵۴ سانتی‌متر بالاتر برده است و از لاستیک‌های ۱۷ اینچی به همراه رینگ‌های بزرگ‌تر استفاده می‌کند. همچنین از تغاری‌های گلگیر فایبرگلاس بزرگ‌تر برای تطبیق با لاستیک‌های جدید استفاده شده که جذابیت ظاهری بیشتری به آن می‌بخشد. در جلو و عقب از گلگیر لاستیکی (گل‌پخش‌کن) بهره گرفته می‌شود که نمای ظاهری وانت را برای مسیرهای آف‌رود تکمیل می‌کنند.

 آرکتیک تراکس زمان زیادی را برای آماده‌سازی داخل کابین صرف کرده است. در داخل کابین تجهیزاتی مانند آتش‌خاموش‌کن، ژنراتور پرتابل و دستگاه کاپوچینو‌ساز به چشم می‌خورد. از جمله سایر امکانات فولکس‌واگن آماروک AT35 می‌توان به رادیوی VHF، جعبه‌ابزار و جک اشاره کرد. همچنین جعبه‌ی کمک‌های اولیه و اضطراری نیز به منظور کمک به افراد در موقعیت‌های اضطراری تعبیه شده است.

زیر کاپوت آماروک AT35 از همان پیشرانه‌ی خورجینی ۶ سیلندر دیزلی مدل استاندارد فولکس‌واگن آماروک استفاده می‌شود. این پیشرانه ۲۲۱ اسب‌بخار قدرت دارد و باعث می‌شود تا پیکاپ آ‌ف‌رود بتواند توانایی صخره‌نوردی تا ۴۵ درجه و حمل بار تا ۱۱۵۴ کیلوگرم را داشته باشد. همانند مدل استاندارد آماروک، این نسخه‌ی سفارشی نیز دارای دستیار حرکت در سرپایینی برای توقف وانت پیکاپ در شرایط لغزندگی است.

نیک اکستل، مدیر فروش محصولات تجاری فولکس‌واگن درباره‌ی همکاری با آرکتیک تراکس گفت:

وانت آماروک بار دیگر حضور یک خودرو در سخت‌ترین شرایط را اثبات می‌کند. پیکاپ فولکس‌واگن آماروک از زمان معرفی تاکنون طرفداران زیادی داشته است و ما از مشاهده‌ی اینکه این وانت در سخت‌ترین شرایط جاده و آف‌رود هم عملکرد خوبی دارد لذت می‌بریم. مدل استاندارد آماروک دارای تمامی ویژگی‌های لازم برای عملکرد مناسب در زمستان است. در بریتانیا، تبدیل محصولات ما توسط همکاران شناخته شده یکی از نقاط قوت فروش است. فرقی ندارد که مشتریان از محصولات ما چه انتظاراتی دارند، زیرا همیشه به همکاری با آن‌ها متعهد هستیم.

هم‌اکنون هیچ برنامه‌ای برای عرضه‌ی فولکس‌واگن آماروک در بازار ایالات متحده وجود ندارد؛ اما فورد و فولکس‌واگن به‌تازگی در نمایشگاه خودرو دیترویت ۲۰۱۹،‌ اتحاد خود را به‌صورت رسمی اعلام کردند. یکی از بخش‌هایی که شامل بندهای قرارداد اتحاد دو شرکت می‌شود، تولید پلتفرم وانت پیکاپ توسط فورد برای هر دو شرکت تا سال ۲۰۲۲ است. بنابراین تا سال ۲۰۲۲ باید شاهد بهبود چشمگیری در وانت‌های تولیدی فولکس‌واگن باشیم و آماروک نیز می‌تواند یکی از گزینه‌های پیش‌رو برای تجدیدنظر باشد.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که پس از ثبت عکسی پرتره با آیفون، از شدت افکت بوکه‌ی آن راضی نباشید یا سوژه به‌شکل صحیح انتخاب نشده و بخشی از آن به پس‌زمینه پیوسته باشد. اپلیکیشن Focos برنامه‌ی ویرایش تصویر ویژه‌ی عکس‌های پرتره است که علاوه‌بر توانایی تصحیح این اشکلات گفته‌شده، قابلیت‌های زیاد دیگری هم دارد.

Focos با وجود ویژگی‌های متعدد، طراحی ساده‌ای دارد. در صفحه‌ی اول، می‌توانید ازطریق خود اپلیکیشنعکس‌های پرتره ثبت کنید و به‌طور زنده اطلاعات عمق (Depth Data) آن را مشاهده کنید. در پایین این صفحه، بخش کوچکی از عکس‌های پرتره‌ی خود را می‌بینید که با انتخاب آن، صفحه‌ی عکس‌های پرتره‌ی روی دستگاه بالا می‌آید و می‌توانید عکس مدنظر را از میان آن‌ها انتخاب کنید. همچنین با انتخاب آیکون تنظیمات در بخش ثبت تصویر، به تنظیمات مختلف برنامه ازجمله کیفیت و فرمت عکس خروجی دسترسی پیدا می‌کنید.

پس از انتخاب یا ثبت تصویر، به صفحه‌ی ویرایش منتقل می‌شوید که شامل شش بخش اصلی است. درادامه، هریک از این بخش‌ها را معرفی می‌کنیم.

بُرش تصویر

قابلیت این بخش در همه‌ی برنامه‌های ویرایش تصویر موجود است و در این اپ نیز چندان متفاوت نیست. شاید تنها ویژگی نسبتا خاص آن، قابلیت بازتاب حول محورهای عمودی و افقی باشد.

تنظیمات دیافراگم

در عکاسی، آنچه بر شدت افکت بوکه و عمق میدان مؤثر است، گشودگی دیافراگم است که این بخش نیز نام خود را از همین موضوع گرفته است. در عکس‌های پرتره‌ی آیفون، با استفاده از اطلاعات عمق و تشخیص پس‌زمینه و پیش‌زمینه، این افکت به‌شکل نرم‌افزاری اعمال می‌شود.

در این بخش، ویژگی‌های مربوط‌به دیافراگم شبیه‌سازی شده‌اند و می‌توانید با دست‌کاری آن‌ها افکت بوکه‌ی تصویر را ویرایش کنید. با انتخاب هر بخش از تصویر، همانند زمانی‌که عکس را ثبت می‌کنید، فوکوس تصویر به آن نقطه منتقل می‌شود (شکل راست). در قسمت Size، می‌توانید میزان گشودگی دیافراگم فرضی را تغییر دهید که افزایش آن باعث تاری بیشتر پیش‌زمینه و پس‌زمینه و همچنین کاهش عمق میدان می‌شود. این ویژگی شبیه ویژگی تنظیم گشودگی دیافراگم در آیفون XS و XS Max و XR است. گزینه‌های قسمت Shape شکل دریچه‌ی دیافراگم را تعیین می‌کنند که البته غیر از دو ویژگی ساده، همگی مختص حالت پولی برنامه هستند. ویژگی‌های Highlights و Vivid نیز به‌ترتیب شدت نور قسمت‌های روشن و رنگ قسمت‌های رنگی پس‌زمینه را تنظیم می‌کنند که Highlights هم مربوط‌به حالت پولی برنامه می‌شود. درنهایت، بخش Transform تنظیمات کامل‌تری روی رفتار نور در تشکیل افکت بوکه ارائه می‌دهد.

افکت لنز

در این قسمت، می‌توان افکت‌های مشابه رفتار نوری لنزهای واقعی را روی تصاویر اعمال کرد. البته، اکثر ویژگی‌های این بخش پولی هستند و صرفا یکی از لنزها و چند ویژگی در قسمت تنظیمات دستی، به‌طور مجانی دردسترس هستند.

نورپردازی

این بخش قابلیت جذابی ارائه می‌دهد. در این بخش باتوجه‌به اطلاعات عمق تصویر مانند حالت واقعی خود به‌شکلسه‌بعدی بازسازی می‌شود و می‌توان نورپردازی آن را به شکل‌های مختلف دست‌کاری کرد. در حالت مجانی برنامه، می‌توان لامپ معمولی یا مهتابی یا چراغ‌قوه را در فضای سه‌بُعدی اضافه کرد و ویژگی‌های مختلف نور آن را تنظیم کرد. در حالت پولی، چند نوع نور دیگر نیز دردسترس هستند. همچنین، می‌توان از چند منبع نور استفاده کرد. غیر از این‌ها، گزینه‌ی Sunlight امکان دست‌کاری نور محیط را فراهم می‌کند و گزینه‌ی Adjust All با تغییر متناسب نور محیط و منبع نور اضافه‌شده به‌طور هم‌زمان، به تنظیم نورپردازی کمک می‌کند.

افکت‌ها

در بخش افکت‌ها، می‌توانید افکت‌های مختلف را روی عمق‌های مختلف تصویر اعمال کنید، ازاین‌رو در این بخش نیز، جلوه‌ای از اطلاعات عمق عکس را می‌بینید و می‌توانید با حرکت‌دادن نشانگر زاویه، زاویه‌ی نمایش آن را تغییر دهید یا با کشیدن انگشت در طول آن حرکت کنید.برای مثال، می‌توانید عمق افکت بوکه‌ی پیش‌زمینه و پس‌زمینه را تعیین کنید و بدین‌ترتیب، اگر مقداری از تصویر در محدوده‌ی تار قرار ندارد یا می‌خواهید قرار نداشته باشد، آن را تصحیح کنید. با انتخاب دکمه‌ی «+» نیز می‌توانید انواع افکت‌های متنوع را اضافه کنید. همچنین، با نگه‌داشتن دستتان روی هر افکت می‌توانید آن را پاک کنید یا بالا و پایین ببرید. افکت‌ها به‌ترتیب از بالا به پایین رندر می‌شوند.

ترمیم اطلاعات عمق

هرچقدر هم در قسمت‌های قبلی، افکت‌ها را دست‌کاری کنیم، ممکن است بعضی بخش‌هایی مثل گوشه‌های سوژه، به‌دلیل تشخیص نادرست در اطلاعات عمق، ظاهر مناسبی نداشته باشند. در این بخش، می‌توانید اطلاعات عمق را تصحیح کنید. در قسمت Depth، می‌توانید اطلاعات عمق تصویر را استخراج کنید و در گوشی ذخیره کنید (مشخص شده در شکل راست). همچنین، می‌توانید عمق مدنظر برای ترمیم را انتخاب کنید. سپس، با انتخاب Brush یا Erase می‌توانید در عمق‌های مدنظر، آن را به‌ترتیب اضافه یا پاک کنید. این دو ابزار از لمس سه‌بُعدی آیفون برای تعیین شدت قلم استفاده می‌کنند. براساس اطلاعات قسمت راهنما، گزینه‌ی Portrait نیز قرار است در تصحیح انتخاب موها کمک کند که البته در زمان استفاده از این برنامه، با عکس‌های مختلف موفق به استفاده از این بخش نشدیم.

درصورت نیاز، با انتخاب «?» در بالای هر بخش، راهنمای مناسبی از امکانات آن بخش مشاهده خواهید کرد. درنهایت نیز، با انتخاب گزینه‌ی Apply و رفتن به صفحه‌ی تنظیمات دیافراگم می‌توانید همه‌ی تغییرات را درکنارهم مشاهده کنید و با انتخاب Save در گوشه‌ی بالا سمت راست صفحه، خروجی نهایی را ذخیره کنید. خروجی نهایی تصویر استفاده شده در این مطلب:

با اینکه برخی امکانات این اپ پولی است، امکانات حالت مجانی آن نیز زیاد و مناسب است و آن را به اپلیکیشنی جذاب و متفاوت در بین اپ‌های ویرایش تصویر تبدیل می‌کند. در اپ‌استور، کاربران به این اپلیکیشن امتیاز ۴.۷ را داده‌اند که از استقبال درخورتوجه آنان حکایت می‌کند.

شما هم بی‌شک چنین موقعیتی را تجربه کرده‌اید که در اتاقی شلوغ، نگاهتان به نگاه نفر دیگری گره خورده باشد. این ماجرا درست مثل صحنه‌های فیلم است که وقتی شما و طرف مقابلتان به‌هم خیره شده‌اید، همه‌ی دنیای اطراف محو می‌شود. البته تماس چشمی همیشه هم هیجان‌انگیز نیست و درواقع، بخشی معمولی در اکثر گفت‌وگوها به‌حساب می‌آید، با‌این‌حال، همچنان از اهمیت زیادی برخوردار است.

ما از نحوه‌ی نگاه مستقیم دیگران یا نداشتن تماس چشمی هنگام گفت‌وگو می‌توانیم حدس و گمان‌هایی درباره‌ی شخصیت او بزنیم. زمانی‌که از کنار غریبه‌ها در خیابان یا سایر مکان‌های عمومی عبور می‌کنیم، اگر آن‌ها تماس چشمی با ما نداشته باشند، شاید حتی احساس طردشدن کنیم. روان‌شناسان و متخصصان مغز و اعصاب برای چندین دهه تماس چشمی را بررسی کرده‌اند و یافته‌های جالب آن‌ها از قدرت زیاد تماس چشمی حکایت می‌کند و نشان می‌دهد در ذهن چه می‌گذرد و چطور تماس چشمی می‌تواند نظرتان درباره‌ی کسانی را تغییر دهد که به شما نگاه می‌کنند.

به‌عنوان مثال، یکی از نتایج تکراری این است که نگاه خیره‌ی دیگران باعث جلب توجه ما می‌شود و درعین‌حال، توجه ما از محیط پیرامونمان را کم می‌کند. علاوه‌براین، گره‌خوردن نگاه دو نفر بخشی از فرایندهای مغز را درگیر می‌کند؛ زیرا در چنین موقعیتی، در‌حال‌برقراری رابطه با ذهن طرف مقابل هستیم. بدین‌ترتیب، آگاهی بیشتری از احساسات و ذهنیت و دیدگاه طرف مقابل به‌دست می‌آوریم و این موضوع باعث افزایش خودآگاهی ما می‌شود.

این اثرها را شاید وقتی به یک میمون در باغ‌وحش نگاه می‌کنید، با شدت بیشتری احساس کرده باشید؛ چراکه عملا می‌فهمید این حیوانات متوجه نگاه کنجکاوانه و دقیق شما هستند. درواقع مشخص شده حتی نگاه به نقاشی چهره که ظاهرا تماس چشمی با شما دارد، می‌تواند بخشی از فعالیت مغز مرتبط‌با شناخت اجتماعی را درگیر کند؛ مناطقی که به تفکر درباره‌ی خودمان و دیگران مربوط است. بی‌دلیل نیست وقتی می‌فهمیم شخص دیگری به ما نگاه می‌کند، حواسمان پرت می‌شود.

پژوهشگران ژاپنی اخیرا تحقیقی انجام داده‌اند که در آن شرکت‌کنندگان به ویدئویی از یک صورت نگاه می‌کنند و هم‌زمان باید برای اسم‌های مختلف، فعل مناسب پیدا کنند. به‌عنوان مثال، برای کلمه‌ی «شیر»، پاسخ مناسب «نوشیدن» است. زمانی‌که چهره‌ی شخص در ویدئو با آن‌ها تماس چشمی داشت، شرکت‌کنندگان با مشکل بیشتری برای پیداکردن اسم و فعل مناسب مواجه بودند. پژوهشگران فکر می‌کنند این اتفاق به این ‌دلیل رخ می‌دهد که تماس چشمی حتی با یک غریبه در یک ویدئو به‌حدی قوی است که ذخایر شناختی ما را دچار اختلال می‌کند.

پژوهش‌ مشابهی نشان می‌دهد تماس چشمی با دیگران باعث مداخله در حافظه‌ی کاری (توانایی افراد برای حفظ و استفاده از اطلاعات در ذهن در دوره‌ای کوتاه‌مدت)،‌ تصورات و کنترل ذهنی ما می‌شود و درنتیجه، توانایی حذف اطلاعات نامربوط دچار مشکل می‌شود. زمانی‌که تماس چشمی خود را با دیگران قطع می‌کنید تا تمرکز بهتری روی صحبت یا تفکر خود داشته باشید،‌ شاید این تأثیر را حتی بدون اینکه بدانید، تجربه کرده باشید. برخی از روان‌شناسان قطع تماس چشمی را به‌عنوان روشی مناسب برای بچه‌های کوچک پیشنهاد می‌دهند؛ چراکه هنگام جواب به سؤالات به آن‌ها کمک می‌کند.

طبق این پژوهش، تماس چشمی باعث شکل‌گیری باور ما درباره‌ی شخص مقابلمان می‌شود. به‌عنوان مثال، کسانی که معمولا تماس چشمی بیشتری برقرار می‌کنند، دستِ‌کم در فرهنگ غرب، باهوش‌تر و وظیفه‌شناس‌تر و صادق‌تر می‌دانیم و تمایل بیشتری برای باور حرف‌هایشان داریم. البته، تماس چشمی طولانی ناراحت‌کننده است و فردی که نگاهی خیره‌کننده دارد، حس بدی به شما می‌دهد. یکی از موزه‌های علمی اخیرا پژوهشی انجام داده که در آن روان‌شناسان سعی کرده‌اند مدت تماس چشمی مطلوب را مشخص کنند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که به‌طور متوسط سه ثانیه زمان خوبی است و هیچ‌کس دوست ندارد مدت زمان تماس چشمی بیشتر از نُه ثانیه شود.

پژوهش دیگری درباره‌ی تماس چشمی دوطرفه انجام شده که توضیح می‌دهد چرا در لحظه‌ی تماس چشمی دو نفر از دو طرف اتاق،‌ گاهی‌ اوقات حس گیرایی به‌وجود می‌آید. درواقع، وقتی دو نفر به‌هم خیره می‌شوند، نوعی ادغام بین آن‌ها اتفاق می‌افتد؛ به‌طوری که غریبه‌هایی که با ایشان تماس چشمی داریم، ازنظر ظاهر و شخصیت خیلی شبیه‌تر به خودمان می‌دانیم. شاید در شرایطی که افراد مشغول صحبت با یکدیگر هستند،‌ به‌دلیل تأثیر تماس چشمی، این دو نفر احساس کنند که لحظه‌ای خاص را باهم به‌اشتراک گذاشته‌اند. رابطه‌ی تماس چشمی به همین‌جا ختم نمی‌شود و اگر این دو نفر به‌هم نزدیک شوند، به‌غیر از تماس چشمی، ازطریق دیگری نیز باهم ارتباط برقرار می‌کنند که به آن «تقلید مردمک» (Pupil Mimicry) گفته می‌شود. این فرایند مشخص می‌کند مردمک چشم شما و طرف مقابلتان چطور همزمان گشاد و تنگ می‌شود. این اتفاق را به‌عنوان تقلید اجتماعی ناخودآگاه می‌دانند که نوعی رقص چشم است و حس‌و‌حال عاشقانه ایجاد می‌کند.

بااین‌حال، اخیرا تردیدهایی درباره‌ی این نتیجه به‌وجود آمده است؛ چراکه پژوهشگران می‌گویند این پدیده فقط واکنشی به متغیرهای موجود در روشنایی چشم فرد دیگر است. وقتی مردمک چشم یک نفر گشاد می‌شود، سیاهی چشم او بیشتر و درنتیجه، باعث گشادشدن مردمک چشم طرف مقابل می‌شود.

البته این موضوع بدان معنا نیست که گشادشدن مردمک،‌ هیچ معنای روان‌شناسانه‌ای ندارد. درواقع، روان‌شناسان از دهه ۱۹۶۰ انجام پژوهش‌هایی را شروع کردند تا گشادشدن مردمک چشم را زمانی بررسی کنند که افراد ازلحاظ ذهنی، احساسی، زیبایی‌شناختی و حتی جنسی تحریک‌ می‌شوند. این موضوع بحث‌هایی به‌وجود آورده درباره‌ی اینکه آیا چهره‌هایی با مردمک گشادتر برای دیگران جذاب‌تر به‌نظر می‌رسد یا خیر. تعدادی از پژوهش‌های قدیمی و جدید این موضوع را تأیید کرده‌اند و خود ما نیز می‌دانیم مغزمان به‌طور خودکار گشادشدن مردمک چشم دیگران را پردازش می‌کند.

درهرصورت قرن‌ها قبل از این پژوهش‌ها، گشادشدن مردمک برای مردم جذاب بوده است. در ادوار مختلف تاریخ، زنان از عصاره‌ی گیاهان استفاده می‌کردند تا با گشادکردن عمدی مردمک خود زیبا به‌نظر برسند. وقتی عمیقا به چشم شخصی خیره می‌شوید، این فقط مردمک چشم او نیست که پیامی را به شما می‌فرستد. طبق برخی پژوهش‌های جدید، می‌توانیم احساسات پیچیده‌ای از عضلات چشم دریافت کنیم و به‌عبارتی، می‌فهمیم آیا طرف مقابلمان چشم خود را ریز یا درشت کرده است. بنابراین به‌عنوان مثال، وقتی احساساتی نظیر تنفر باعث می‌شود چشمان خود را ریز کنیم، این بیان چشمی همانند حالت چهره می‌توانند تنفر ما را به دیگران نشان دهد.

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم چشم،‌ حلقه‌ی لیمبال (Limbal Ring) است. حلقه‌ی لیمبال دایره‌ی تیره‌ای است که دور عنبیه قرار دارد. شواهد اخیر نشان می‌دهد این حلقه‌ در افراد جوان‌تر و ‌سالم‌تر مشهودتر هستند. درهرحال، همه‌ی پژوهش‌های مذکور نشان می‌دهد این مثل قدیمی صحت دارد که می‌گوید «چشم، پنجره‌ای به روح است». درواقع، حس فوق‌العاده قدرتمندی در نگاه عمیق دو نفر به یکدیگر وجود دارد. چشم‌ها بخشی از مغزمان هستند که مستقیما با دنیا در ارتباط هستند. زمانی‌که به چشم‌های شخص دیگری خیره می‌شوید، شاید نزدیک‌ترین رابطه‌ی بین مغزها یا اگر کمی حس شاعرانه داشته باشید، تماس روح‌ دو نفر اتفاق می‌افتد. باتوجه به این حد از نزدیک‌شدن دو نفر به‌هم، شاید اگر نور اتاق را کم کنید و برای دَه دقیقه‌ی بی‌وقفه به چشم‌های طرف مقابلتان خیره شوید، به‌تدریج احساس می‌کنید چیزهای عجیب‌و‌غریبی در شُرُف رخ‌دادن هستند که تا‌به‌حال آن را تجربه نکرده‌اید.

اگر به‌عنوان کاربر مایکروسافت ویندوز به‌دنبال یادگیری برنامه‌نویسی باشید، شاید در ابتدا ندانید از کجا شروع کنید. امروزه، برنامه‌نویسی و توسعه‌ی نرم‌افزار، به صنعت بزرگی تبدیل شده که زبان‌ها و برنامه‌های متعددی است.

هرگز برای یادگیری، به‌خصوص یادگیری کدنویسی، دیر نیست. صرف‌نظر از اینکه جایگاه فعلی شما چیست، به آغازگاهی نیاز دارید. منابع متعددی برای یادگیری وجود دارد؛ اما مایکروسافت ردموند بهترین تولیدکننده‌ی ابزار توسعه برای برنامه‌نویسان است. درادامه، چند ابزار توسعه‌ی برتر مایکروسافت، ازجمله گزینه‌های پلتفرم‌محور ارائه شده‌اند:

۱. Visual Studio 2017

ویژوال استودیو ۲۰۱۷ نوعی محیط توسعه‌ی یکپارچه (IDE) و از امکانات قدرتمند متعددی برخوردار است:

• در این برنامه از نوعی واسطه‌ی WYSIWYG (مخفف آنچه می‌بینی همان چیزی است که به‌دست می‌آورید) استفاده شده که متمرکز بر عناصر بصری drag and drop است؛
• بر Project و Solution تأکید می‌کند؛
• به سیستم تکمیل خودکار (برای کدها)، اشکال‌زدا، یکپارچه‌سازی پایگاه‌ داده، تنظیمات و پیکربندی سِرور مجهز است؛

• از ویژگی‌هایی مثل کنترل منبع و ردیابی باگ و ابزار توسعه برای انواع اپلیکیشن‌ها برخوردار است؛
• بهترین گزینه برای توسعه‌دهندگانNET. است؛
• برای توسعه‌ی iOS و اندروید و ویندوز هم عملکرد خوبی دارد؛
• از زبان‌های #C، ویژوال بیسیک، #C++، TypeScript، F، جاوا اسکریپت، پایتون و برنامه‌های دیگر پشتیبانی می‌کند.

Visual Studio Comminity 2017 نسخه‌ی رایگان این برنامه است و برای دانشجویان و توسعه‌دهندگان متن‌باز و مستقل طراحی شده است.

همچنین، مایکروسافت Visual Studio Professional 2017 را برای تیم‌های توسعه‌ی تجاری کوچک و حرفه‌ای و Visual Studio Enterprise 2017 را برای شرکت‌های بزرگ منتشر کرده است. نسخه‌ی Professional با قیمت ۴۹۹ دلار و نسخه‌ی Enterprise با قیمت ۶۰۰۰ دلار وارد بازار شده‌اند.

دانلود رایگان: ویژوال استودیو برای ویندوز | مک

۲. Visual Studio Code

Visual Studio Code ویرایشگر کد سبک با مجموعه‌ای از امکاناتی ازاین‌دست است:

• برای نمایش، ویرایش، اجرا و اشکال‌زدایی کد منبع اپلیکیشن‌ها به‌کار می‌رود؛
• از عناصر WYSIWYG ویژوال استودیو محروم است؛
• بیشتر فایل‌محور است تا پروژه‌محور؛
• از دستورهای تعبیه‌شده‌ی Git برخوردار است؛
• از ویژگی IntelliSence برخوردار است؛ بنابراین، براساس انواع متغیر و تعریف توابع و ماژول‌های ورودی، تکمیل کد هوشمند را اجرا می‌کند؛
• با پسوند زبان‌های جدید، اشکال‌زداها، سرویس‌های جدید و... سفارشی‌سازی‌کردنی است.

دانلود: Visual Studio Code برای ویندوز | مک | لینوکس

۳. XML Notepad 2007

مایکروسافت XML Notepad 2007 واسطه‌ای نوآورانه و ساده برای نمایش و ویرایش اسناد XML دراختیار کاربرها قرار می‌دهد. ویژگی‌های مهم آن عبارت‌اند از:

• Tree View که با Node Text View هم‌گام شده است؛ بنابراین، می‌توانید به‌سرعت اسامی کد و مقادیر را ویرایش کنید؛
• جست‌وجوی صعودی؛
• قابلیت‌های Cut و Copy و Paste؛
• واسطه‌ی drag and drop؛
• Undo/redo نامتناهی برای عملیات ویرایش؛
• فونت‌ها و رنگ‌های تنظیم‌شدنی.

در نام این برنامه، سال ۲۰۰۷ قید شده است و به‌نظر قدیمی می‌آید؛ اما هنوزهم یکی از نرم‌افزارهای قدرتمند مایکروسافت و سازگار با اسناد XML است.

دانلود: XML Notepad 2007 برای ویندوز

۴. Small Basic برای کودکان

اگر کودک علاقه‌مند به برنامه‌نویسی دارید، می‌توانید از برنامه‌ی Small Basic استفاده کنید. ویژگی‌های این نرم‌افزار عبارت است از:

• زبان برنامه‌نویسی و واسط کاربری مناسب برای افراد تازه‌کار؛
• مخصوص آموزش کدنویسی به کودکان؛
• ابزار و زبان برنامه‌نویسی مبتنی بر متن و درک‌پذیر؛
• یکپارچه‌سازی متغیرهای برنامه‌نویسی به‌صورت گام‌به‌گام، ساده، اجتماعی و سرگرم‌کننده؛
• برای کودکان سه سال به بالا.

دانلود: Small Basic برای ویندوز

۵. Microsoft Azure

Microsoft Azure منبعی مناسب برای توسعه‌ در ویندوز و دیگر پلتفرم‌ها است. امکانات این برنامه عبارت‌اند از:

• ثبت‌نام رایگان؛
• دریافت اعتبار دویست دلاری برای جست‌وجوی Azure Services به‌مدت سی روز؛
• تا زمان ارتقا، هزینه‌ی بیشتری تحمیل نمی‌کند؛
• دارای سرویس‌های رایگان شامل آزمایش و توسعه‌ی برنامه‌های سازمانی؛
• ساخت برنامه‌های سفارشی موبایل؛
• دستیابی به دیدگاه‌های User Data برای ساخت برنامه‌های بهتر.

برای دسترسی به Azure فقط لازم است حساب رایگان بسازید. برای این کار به شماره‌‌تلفن و کارت اعتباری نیاز دارید و برای احراز هویت و تصدیق کارت، فقط به شارژ یک دلاری نیاز داریدو فقط درصورت ارتقا، هزینه‌های بیشتری خواهید داشت.

با Azure می‌توانید حساب رایگان بسازید و به خدمات رایگان دوازده‌ماهه‌ی آن دسترسی پیدا کنید و از اعتبار دویست دلاری آن برای خدمات پولی Azure به‌مدت سی روز استفاده کنید.

۶. Visual Studio App Center

Visual Studio App Center را می‌توانید به‌عنوان مرکز کنترل برای اپلیکیشن‌های مرتبط درنظر بگیرید:

• ساخت خودکار اپلیکیشن‌ها؛
• امکان اجرای آزمایش روی دستگاه‌های واقعی؛
• توزیع اپلیکیشن برای آزمایش‌کنندگان بتا؛
• جمع‌آوری گزارش‌ خرابی از کاربرها؛
• جمع‌آوری تحلیل‌های کاربری؛
• ساخت رویدادهای سفارشی برای جمع‌آوری داده‌ها برای ارتقا در آینده؛
• اضافه‌کردن نوتیفیکیشن (اعلان) به اپلیکیشن در چند دقیقه.

برای استفاده از Visual Studio App Center می‌توانید حساب رایگان بسازید. در این مرکز همچنین، می‌توانید ازGitHub ،Microsoft ،Facebook یا Google استفاده کنید.

۷. Microsoft Virtual Academy

اگر به دنبال برنامه‌‌ای هستید که از انواع پلتفرم‌ها و ساختارها پشتیبانی کند، Microsoft Virtual Academyبهترین انتخاب است. این برنامه از امکانات زیر برخوردار است:

• صدها دوره‌ی آموزشی آنلاین برای ساخت مهارت‌ها و مشاغل پیشرفته؛
• توسعه‌ی ویندوز ۱۰؛
• توسعه‌ی کلاد؛
• توسعه‌‌ی بازی؛
• توسعه‌ی وب؛
• توسعه‌ی پایگاه داده؛
• C# / XML؛
• ویژوال استودیو؛
• تازه‌کارها؛
• توسعه‌ی اپلیکیشن همراه؛
• دردسترس‌بودن ویدئو و راهنماهای ویدئوها؛
• دردسترس‌ قراردادن ویدئوها به‌صورت آفلاین؛
• ساخت پلی‌لیست؛
• بررسی روند پیشرفت با خودآزمون‌ها؛
• دستیابی به مجوز برای دوره‌های کامل.

برای دسترسی به مزایای Microsoft Virtual Academy فقط کافی است یک حساب در آن بسازید.

۸. مجله‌ی MSDN

مجله‌ی MSDN منبع آنلاین ارزشمند با امکانات زیر است:

• پوشش کامل و جامعی از فناوری‌های توسعه‌ی مایکروسافت را ارائه می‌دهد؛
• برای توسعه‌دهندگان دسکتاپ، موبایل، کلاد و وب عالی است؛
• دسترسی کامل به آرشیو آنلاین و آخرین آرشیو به‌صورت پی‌دی‌اف؛
• برخورداری از کد نمونه و آزمایش اپلیکیشن‌ها.

اگر می‌خواهید در طول یادگیری، کد نمونه را تغییر دهید و آن را بخوانید، مجله‌ی MSDN گزینه‌ی مناسبی است.

۹. Microsoft Development Newsletter

اگر به‌دنبال به‌روزرسانی اخبار توسعه در اینباکس خود هستید، می‌توانید از Microsoft Developer Newsletterاستفاده کنید. این برنامه از امکانات زیر برخوردار است:

• موضوع‌ها هر دو هفته‌ یک‌بار تغییر می‌کنند؛
• مجهز به اخبار توسعه‌ی لحظه‌ای؛
• فرم تجزیه و فشرده‌سازی ساده؛
• آرشیو کامل به‌صورت آنلاین دردسترس است؛
• اشتراک ازطریق حساب مایکروسافت.

برای به‌روزرسانی اخبار توسعه‌ی مایکروسافت این ابزار انتخاب خوبی است.

۱۰. Azure App Service

Azure App Service بخشی از مجموعه‌ی Microsoft Azure است که قبلا به آن اشاره شد. ویژگی‌های این اپلیکیشن عبارت‌اند از:

• چهار نوع اپلیکیشن: Web App with Containers ،Web App ،Functions App و API App؛
• انتخاب از میان مجموعه‌ای از الگوهای سفارشی همراه‌با هر اپلیکیشن امکان‌پذیر است؛
• ابزاری برجسته برای ساخت سریع و آسان اپلیکیشن‌های موبایل برای هر پلتفرم یا دستگاه.

۱۱. Visual Studio Dev Essentials

اگر به‌دنبال گذرگاه جامعی از ابزارهای سودمند توسعه هستید، می‌توانید Visual Studio Dev Essentials را بررسی کنید. این مجموعه امکانات زیر را ارائه می‌کند:

• دسترسی سریع به مجموعه‌ای از ابزارهای توسعه؛
• سرویس‌های فروشی که ازطریق نمونه‌های آزمایشی مثل Syncfusion می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید؛
• میان‌برهایی برای اپلیکیشن‌های مجازی دسکتاپ؛
• نمایش دیدگاه‌های کاربر.

Dev Essentials گذرگاهی مرکزی برای بسیاری از ابزارها و منابع سودمند است. برای دسترسی به Virtual Studio Dev Essentials فقط به یک حساب مایکروسافت نیاز دارید.

هیچ‌وقت برای یادگیری برنامه‌نویسی دیر نیست

فرقی ندارد چند سال دارید. برنامه‌نویسی مهارتی است که هرشخصی در هر برهه‌ای از زندگی می‌تواند یاد بگیرد؛ البته به‌شرطی که کاملا مصمم باشد.

محققان امنیت سایبری سه آسیب‌پذیری خطرناک در بخشی از سرویس سیستمی Systemd را کشف کرده‌اند که جزو کامپوننت‌های هسته‌ی سیستم‌عامل لینوکس است. این سرویس وظیفه‌ی مدیریت فرایندهای سیستمی بعد از اجرای مرحله‌ی Boot را برعهده دارد. آسیب‌پذیری گزارش‌شده بر سرویس Journald که وظیفه‌ی جمع‌آوری و ذخیره‌ی داده‌های ثبت رخداد را برعهده دارد، باعث می‌شود با اکسپلویت موفقیت‌آمیز، دسترسی سطح Root در ماشین هدف و درکنار آن، اطلاعات حساس سیستمی دراختیار نفوذگر قرار گیرد. تاکنون هیچ وصله‌ای برای این آسیب‌پذیری ارائه نشده است.

بنابر اعلام شرکت Qualys، ازجمله شرکت‌های فعال در حوزه‌ی امنیت سایبری، دو آسیب‌پذیری تخریب حافظه را شناسایی کرده: اولی با شناسه‌ی CVE-2018-16864 از نوع Stack Buffer Overflow و دومی با شناسه‌ی CVE-2018-16865 از نوع Memory Allocation. همچنین، این شرکت آسیب‌پذیری Out-of-Bounds Error با شناسه‌ی CVE-2018-16866 را در هسته‌ی لینوکس یافته است. Qualys در ادامه اعلام کرده امکان اکسپلویت موفقیت‌آمیز آسیب‌پذیری‌های دوم و سوم ممکن است و می‌توان روی ماشین‌های x86 و x64 دسترسی Local Root Shell را از سیستم قربانی به‌دست آورد. اکسپلویت روی ماشین 32 بیتی سریع‌تر جواب می‌دهد و زمان پاسخ‌گویی آن حدود دَه دقیقه است؛، درحالی‌که روی ماشین 64 بیتی زمان پاسخگویی حدود هفتاد دقیقه است. همچنین Qualys بیان کرده به‌زودی اکسپلویت، PoC را برای این آسیب‌پذیری‌ها منتشر می‌کند؛ اما توضیحات بیشتر درباره‌ی چگونگی اکسپلویت‌شدن آن‌ها را اعلام نخواهد کرد.

باتوجه‌به اطلاعات موجود، مشخص است سرویس سیستمی Systemd تمامی توزیع‌های لینوکسی آسیب‌پذیر است؛ اما توزیع‌های SUSE Linux Enterprise 15 و openSUSE Leap 15 و Fedora 28&29 به‌دلیل کامپایل‌شدن بخش فضای کاربری (User Space) به‌وسیله‌ی کامپایلر GCC و استفاده از قابلیت امنیتی محافظت از حافظه به‌وسیله‌ی ساختار حفاظتی fStack Clash Protection در هنگام کامپایل‌کردن، امکان اکسپلویت‌شدن در آن‌ها مقدور نیست. هر سه آسیب‌پذیری منتشرشده بدون داشتن تعامل با کاربر، امکان اکسپلویت‌شدن را دارند که یکی از آ‌ن‌ها به‌صورت Local امکان اکسپلویت‌شدن را دارد و بقیه امکان اکسپلویت‌شدن ازطریق شبکه را دارد. این آسیب‌پذیری‌ها از زمانی‌ امکان اکسپلویت شدن داشته‌اند که Systemd نسخه‌های v201 و v230 داشته است.

شایان ذکر است فقط آسیب‌پذیری CVE-2018-16866 که از نوع Information Leak است، در نسخه‌ی به‌روزرسانی‌شده‌ی systemd v240-1 رفع شده است. همچنین، RedHat این آسیب‌پذیری‌ها را در سطح Important گزارش کرده و امتیاز بالای ۷.۴ و ۷.۵ را به آن‌ها داده و آسیب‌پذیری OOB را در سطح Moderate و با امتیاز ۴.۳ معرفی کرده است. توزیع Red Hat Enterprise Linux 7 هر سه آسیب‌پذیری را دارد؛ اما توزیع RedHat Virtualization 4 فقط دو آسیب‌پذیری تخریب حافظه را دارد و آسیب‌پذیری OOB در آن وجود نخواهد داشت.

طرح خودرو بنز S500 را درنظر بگیرد یا طرح شیشه‌‌عطر دلخواهتان یا طراحی ماشین ریش‌تراشی که از آن استفاده می‌­کند. آنچه به ترکیب خطوط و رنگ­‌ها و اَشکال مربوط می­‌شود، طرح صنعتی است. 

یکی از عوامل اساسی که باعث می‌شود مصرف‌کننده محصولی را انتخاب کند، زیبایی ظاهری و طرح چشمگیر آن است. درحقیقت، طرح‌های صنعتی موجب ایجاد جذابیت و تقاضای بیشتر مصرف‌کنندگان می‌شوند؛ به‌همین‌دلیل، طرح­‌های صنعتی نقش چشمگیری در فروش و موفقیت کسب‌­وکارها دارند. امروزه، شرکت‌های تخصصی برای طراحی و ارائه‌ی طرح‌های صنعتی به دیگر کسب‌وکارها ایجاد شده‌اند و در این عرصه، موفقیت‌های بسیاری را کسب کرده‌اند؛ به‌گونه‌ای که ۲۵ برند موفق و شناخته‌شده سالانه‌ حدود یک میلیارد دلار از فروش طرح­‌های صنعتی‌شان کسب می­‌کنند.

برای آشنایی بهتر با اهمیت طرح­‌های صنعتی در کسب‌وکار به این مثال توجه کنید. شرکت تولیدکننده لوازم آرایشی و بهداشتی شامپویی تولید می‌کند که به‌طور مؤثری موجب تقویت و جلوگیری از ریزش موی مصرف­‌کنندگان می‌شود. باوجوداین، طراحی جلد شامپو چنگی به‌دل نمی‌زند و به‌احتمال زیاد این شرکت در فروش گسترده‌ی محصولش با مشکل مواجه خواهد شد. برعکس، بسیاری از تولیدکنندگان با طرح‌­های چشم‌نواز محصولاتشان با وجود کیفیت نه‌چندان درخورتوجه محصول، به فروش چشمگیری دست یافته‌اند. بنابراین، طرح­‌های صنعتی اهمیت بسیاری برای کسب‌وکارهای مختلف دارند. اگر مایل‌اید اطلاعات بیشتری در این زمینه بدانید تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

طرح صنعتی چیست؟

از منظر حقوقی، طرح صنعتی جنبه‌ی زیبایی یا زیباشناسانه‌ی هر کالا است. طرح‌های صنعتی ممکن است دوبُعدی یا سه‌بُعدی باشند. اَشکال، رنگ‌­ها، خطوط یا الگوها از ویژگی‌های مهمی هستند که طرح صنعتی را تشکیل می‌دهند. طرح‌های صنعتی ممکن است علاوه‌بر جنبه‌های زیباشناسی کارکرد خاصی هم داشته باشند؛ مانند آباژور یا خودرو.

قانون‌گذار ایرانی در ماده‌ی بیستم قانون ثبت اختراعات و طرح‌های صنعتی و علائم تجاری در تعریف طرح صنعتی می‌گوید: «هرگونه ترکیب خطوط و رنگ‌ها یا شکل سه‌بُعدی با خطوط و رنگ‌ها با و بدون آن، به‌گونه‌ای که ترکیب یا شکل فراورده‌ی صنعتی یا محصولی از صنایع‌دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است. در طرح صنعتی، فقط دسترسی به نتیجه‌ی فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی‌شود.»

چه نوع محصولاتی از حمایت­­‌های طرح صنعتی برخوردار می­‌شوند؟

طرح صنعتی انواع گسترده‌­ای از محصولات صنعتی و صنایع‌دستی را شامل می­‌شود. برای مثال، از بسته‌­بندی­‌ها (مانند بسته‌­بندی شامپو) گرفته تا لوازم خانگی (مانند طرح تلویزیون) و تجهیزات نورپردازی (مانند لوستر)، جواهرات، وسایل الکترونیکی، پارچه­‌ها، نمادهای گرافیکی، رابط کاربری گرافیکی (GUI) و لوگوها درصورت داشتن شرایط لازم به‌عنوان طرح صنعتی ثبت می‌شوند.

شرایط حمایت از طرح صنعتی

در حقوق ایران، شرایط ثبت طرح صنعتی عبارت­ است از:

۱. طرح صنعتی باید جدید و اصیل باشد: جدید و اصیل‌بودن به این معناست که طرح مفروض نباید قبلا در هیج کجای جهان برای عموم افشا شده باشد. برای مثال، اگر شخصی در آلمان طرح صنعتی را برای عموم افشا کرده باشد، دیگر نمی‌تواند در ایران آن طرح را ثبت کند. باوجوداین، اگر صرفا برای مشورت و نقد طرحش را به شخص خاصی نشان داده باشد، مشکلی ازنظر ثبت نخواهد داشت؛

۲. قبلا در فنون و صنایع پیش‌­بینی نشده باشد: چنانچه طرح صنعتی برای افراد شاغل در صنعتی خاص شناخته شده باشد، قابلیت ثبت نخواهد داشت؛

۳. طرح­ صنعتی نباید با موازین شرعی و نظم عمومی و اخلاق حسنه مخالف باشد: برای مثال، اگر تصویر طرح صنعتی به‌گونه­‌ای باشد که با اخلاقیات مقبول جامعه سازگار نباشد، ثبت نخواهد شد.

مدت زمان حمایت از طرح ثبت‌شده

مدت زمان حمایت از طرح‌های صنعتی در کشورهای مختلف متفاوت است. در کشور ما، مطابق ماده‌ی بیست‌وهشتم قانون ثبت اختراعات و طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه‌ی ثبت آن خواهد بود. این مدت را می توان برای دو دوره‌ی پنج‌ساله‌ی متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید کرد. بنابراین، در کشور ما حداکثر زمان حمایت از طرح صنعتی پانزده سال است.

چه نوع حقوقی به طرح صنعتی اعطا می‌­شود؟

فردی که طرح صنعتی را خلق کرده است، می‌تواند آن را در قالب طرح صنعتی یا در شرایطی به‌عنوان اختراع ثبت کند. درصورت ثبت، دارنده‌ حق دارد از دیگران درقبال ساخت و فروش و واردات کالایی جلوگیری کند که متضمن تمام یا بخشی از طرح ثبت شده باشد.

بنابراین، اگر شخص یا اشخاصی حقوق انحصاری دارنده‌ی طرح صنعتی را نقض کنند یا مرتکب جرم شوند، مطابق مواد شصت‌ویکم و بیست‌وهشتم قانون ثبت اختراعات و طرح‌­های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، به جزای نقدی یا ۹۱ روز تا ۶ ماه حبس یا هر دو محکوم خواهند شد.

ثبت به‌عنوان طرح صنعتی یا اختراع

در بعضی مواقع، ممکن است آنچه طراح پدید آورده، قابلیت ثبت به‌عنوان اختراع را نیز داشته باشد. به‌همین‌منظور، برای مشکل فنی خاص باید راه‌حلی ارائه دهد و سه شرط معروف اختراعات، یعنی نو بودن و گام ابتکاری و کاربرد صنعتی را نیز داشته باشد.

پرسشی که ممکن است مطرح شود این است: طرح خود را در قالب کدام نظام ثبت کنیم؟

مهم‌ترین نکته‌ای که باید به آن توجه کنید، این است که حقوق طرح صنعتی فقط از جنبه‌های زیباشناسانه‌ی محصول حمایت می‌کند و ویژگی‌های فنی و کاربردی آن در قالب طراح‌های صنعتی حمایت نخواهند شد. بنابراین، باید محصول خود را بررسی کنید و تصمیم بگیرد کدام جنبه‌ی محصول شما اهمیت بیشتری دارد.

نکته‌ی دیگر این است که ثبت اختراع معمولا فرایند دشوارتر و پرخرج‌تری درمقایسه‌با ثبت طرح صنعتی است.

چرا باید طرح صنعتی خود را ثبت کنیم؟

حمایت از طرح‌های صنعتی باید بخش جدایی‌ناپذیر استراتژی هر کسب‌وکار باشد. دلایل اصلی حمایت از طرح صنعتی عبارت‌اند از:

• افرایش بازده‌ی سرمایه‌گذاری: حمایت از طرح صنعتی موجب افزایش بازده‌ی سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی هزینه‌های تولید و بازاریابی خواهد شد؛ چراکه با افزایش جذابیت و نوآوری در ظاهر محصولات، فروش نیز بیشتر خواهد شد؛
• حقوق انحصاری: ثبت طرح صنعتی موجب ایجاد حقوق انحصاری برای دارنده به‌مدت پنج تا پانزده سال خواهد شد؛ بنابراین، دیگران اجازه‌ی بهره‌برداری تجاری یا کپی‌کردن طرح صنعتی را نخواهند داشت؛
• تقویت برند کسب‌وکار: طرح­‌های صنعتی یکی از عناصر مهم برندها هستند. هر اندازه که طرح‌­های جذاب‌تر و بهتری برای محصولات خود استفاده کنید، برند خوشنام‌تر و موفق‌تری خواهید داشت؛
• فرصت فروش و اعطای مجوز بهره‌برداری: ازآنجاکه حقوق انحصاری بهره‌برداری مادی متعلق به دارنده‌ی طرح است؛ بنابراین، می‌تواند طرحش را بفروشد یا مجوز بهره‌برداری از آن را به شخص دیگر انتقال دهد؛
• تشویق طراحان: ثبت طرح‌های صنعتی موجب افزایش اشتغال و تشویق طراحان به خلق طرح‌های جذاب و زیبا خواهد شد.

افزون‌براین، اگر طرح صنعتی خود را ثبت نکنید، ممکن است رقبایتان پیش‌دستی و آن را ثبت کنند. در‌این‌صورت، نه‌تنها نمی‌توانید از آن طرح استفاده کنید؛ بلکه تمامی مزایای مذکور به رقیبتان تعلق خواهد گرفت. نکته‌ی دیگر این است که رقبا می‌توانند طرح صنعتی را به قیمت ارزان‌تری منتقل کنند؛ زیرا رقبا مجبور نیستند هزینه‌ی سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده را جبران کنند.

طبقه‌­بندی طرح صنعتی

به‌منظور شناسایی و بررسی دقیق طرح­‌های صنعتی معمولا اداره‌ی مالکیت صنعتی هر کشور، طرح‌های صنعتی را طبقه­‌بندی می‌کند و متقاضی باید در زمان ثبت طرح خود، نوع یا انواع طبقات را مشخص کند. درحال‌حاضر، اداره‌ی مالکیت صنعتی ایران طبقه‌­بندی معاهده‌ی بین‌­المللی لورکانو را در وب‌سایتش درج کرده است. برای مثال، طبقه‌ی اول این طبقه‌­بندی با موادغذایی یا طبقه‌ی دوم با پوشاک و اقلام لوزام خرازی مرتبط است.

هزینه­‌های ثبت طرح صنعتی

برای ثبت طرح صنعتی خود در اداره‌ی مالکیت صنعتی باید هزینه‌­هایی پرداخت کنید. در تصویر زیر میزان این هزینه را مشاهده می‌کنید.

مدارک لازم برای ثبت طرح صنعتی

۱. مدارک مثبت هويت متقاضی (مالک) و طراح: تصویر شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و تصویری از آگهی تأسیس و آگهی آخرین تغییرات شرکت و شناسنامه و کارت ملی دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی به‌صورت خوانا را شامل می‌شود. تصویر کارت ملی و شناسنامه باید در یک صفحه کنار یکدیگر قرار داده و در قالب «یک» فایل با وضوح مناسب بارگذاری شوند؛

۲. مدارک نمايندگی: شامل وکالت‌نامه‌ی رسمی در‌صورتی‌كه نماینده‌ی قانونی تقاضای ثبت طرح صنعتی را بدهد؛

۳. تصاویر کالای مورد درخواست: این تصویر باید براساس شیوه‌نامه‌ی چگونگی توصیف طرح و ارائه‌ی تصاویر کالا تهیه شده باشند. تأکید می‌کنیم به‌منظور پیشگیری از بُروز اشتباهات در تکمیل اظهارنامه و ارائه‌ی ضمائمی که به دریافت اخطار رفع نقص از مرجع ثبت منجر می‌شود، پیش از تکمیل اظهارنامه، این شیوه‌نامه‌ی تکمیل را به‌دقت مطالعه کنید؛

۴. ضمیمه‌کردن اصل گواهینامه‌ی ثبت علامت تجاری: در طرح کالایی که روی آن، علامت تجاری به هر شکلی مشاهده‌کردنی است، مانند بسته‌بندی‌ها متقاضی خواه حقیقی خواه حقوقی باید تصویری واضح و خوانا از اصل گواهینامه‌ی ثبت علامت تجاری با مالکیت خود را در قسمت ضمائم اظهارنامه بارگذاری کند؛

۵. درخواست كتبی به‌تأخيرانداختن انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعيين مدت آن درصورت تمايل. برگه‌ی درخواست باید اسکن و در قسمت ضمائم اظهارنامه بارگذاری شود؛

۶. درخواست كتبی مبنی بر ذكرنشدن اسم طراح: اگر طراح نخواهد اسمش ذكر شود، برگه‌ی درخواست باید اسکن و در قسمت ضمائم اظهارنامه بارگذاری شود؛

۷. مدارک مربوط به حق‌تقدم: بايد هم‌زمان با تسليم اظهارنامه يا حداكثر پانزده روز بعد از آن تاريخ تسليم شود. این بخش ویژه‌ی اتباع غیرایرانی یا شرکت‌هایی است که پیش از ثبت در ایران، در سایر کشورهای عضو کنوانسیون پاریس برای ثبت طرح صنعتی تقاضا داده‌اند؛

براساس ماده‌ی هفتادوچهارم آیین‌نامه، درصورتی‌كه متقاضی طبق ماده‌ی نهم قانون ثبت اختراعات و طرح‌­های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، درخواست حق‌تقدم كرده باشد، هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی، درخواستش را كه حاكی از اين حق باشد، به مرجع ثبت بايد تسليم کند. اين درخواست بايد مشتمل بر نكات زير باشد:

• تاريخ و شماره‌ی اظهارنامه اصلی؛
• طبقه‌بندی بين‌المللی مرتبط‌با اظهارنامه‌ی اصلی؛
• كشور يا كشورهايی كه اظهارنامه‌ی اصلی در آنجا تسليم شده و ذکر مأخذ آن اگر اظهارنامه منطقه‌ای يا بين‌المللی مبنای حق‌تقدم باشد؛
• این مدارک باید به اظهارنامه‌ی ثبت طرح صنعتی ضمیمه شوند.

چگونه طرح صنعتی را ثبت کنیم؟

۱. ابتدا باید در وب‌سایت ثبت‌نام و سپس، اظهارنامه‌ی ثبت طرح صنعتی را به‌صورت الکترونیکی در وب‌سایت اداره‌ی مالکیت صنعتی پُر کنید؛

۲. پس از ثبت اظهارنامه‌، اداره‌ی مالکیت صنعتی اطلاعات واردشده در اظهارنامه و ضمائم آن را بررسی می‌کند. درصورتی‌که اطلاعات یا ضمائم ناقص اعلام شوند، متقاضی باید به‌صورت الکتریکی اشکالات را رفع کند؛

۳. اگر اظهارنامه کامل باشد، اداره‌ی مالکیت صنعتی مفاد اظهارنامه را با قوانین تطبیق می‌دهد و به‌منظور جلوگیری از ثبت طرح‌های تکراری یا مشابه، در پایگاه خود جست‌و‌جو می‌کند؛

۴. درصورتی‌که مشکلی ازنظر تطابق‌نداشتن با قوانین نداشته باشد یا طرح صنعتی تکراری نبوده یا شبیه آن ثبت نشده باشد، اداره‌ی مالکیت صنعتی ابلاغیه‌ی پذیرش را صادر می‌کند؛

۵. پس از صدور ابلاغیه‌ی پذیرش، متقاضی باید هزینه‌ی حق‌الثبت را مطابق تعرفه پرداخت کند. پس از صدور آگهی رسمی و چاپ در روزنامه، گواهینامه‌ی ثبت طرح صنعتی به‌نام متقاضی صادر خواهد شد؛

توجه کنید حداقل زمان لازم برای ثبت طرح صنعتی یک ماه خواهد بود.

باتری قلمی یا AA تقریبا در هر خانه‌ای یافت می‌شود و از آن در برخی لوازم خانگی برقی استفاده شده است. این باتری‌ها کوچک هستند و بیشتر برای تأمین انرژی لازم برای کنترل ازراه‌دور تلویزیون و کنترل کنسول بازی و برخی اسباب‌بازی‌ها به‌کار می‌روند. بااین‌حال، اگر تعداد زیادی باتری قلمی را به همدیگر وصل کنید، قدرت زیادی تولید خواهد شد. حال، این پرسش‌ها مطرح می‌شود: با استفاده از ۱۰۰۰ باتری قلمی درکنار یکدیگر، خودرو را می‌توان روشن کرد؟ چنین اتفاقی در سرمای زمستان روسیه ممکن است؟

درواقع، چنین اتفاقی امکان‌پذیر است و همان‌طورکه در ویدئوِ زیر مشاهده خواهید کرد، کانال Garage 54 ENG دریوتیوب با آزمایشی این موضوع را ثابت می‌کند. باوجوداین در سال‌های گذشته، پاپیولار مکانیکس (Popular Mechanics) این کار را نیز انجام داده‌ و ثابت کرده‌اند فقط با ۲۰۰ باتری قلمی می‌توان خودرو را روشن کرد. موارد دیگری هم وجود دارد که در کشورهای مختلف دنیا با تعداد بیشتری باتری قلمی، خودرو را استارت بزنند و آن را روشن کنند. چنین ایده‌ای برای آزمایش، واقعا در هیچ‌ جایی کاربرد ندارد و هیچ‌کس از صدها باتری کوچک به‌جای یک باتری بزرگ برای روشن‌کردن خودرو استفاده نمی‌کند. بااین‌حال، این آزمایش بیشتر برای نشان‌دادن توانایی باتری‌های قلمی AA و قدرت به‌دست‌آمده از ترکیب آن‌ها سودمند است. 

 به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنیم این آزمایش را در خانه انجام دهید؛. باتری قلمی به‌تنهایی نسبتا‌ بی‌خطر و کم‌ضرر است؛ اما اگر تعداد آن‌ها به ۱۰۰۰ عدد برسد و از صفحه‌ی مسی برای اتصال آن‌ها و افزایش ولتاژ و شدت جریان استفاده شود، می‌توانند حتی کشنده و بسیار خطرناک نیز باشند. این آزمایش باید در محلی ایمن و به‌همراه افراد ماهر انجام شود تا به‌دلیل بی‌احتیاطی به حوادث مرگبار منجر نشود. این ویدئو با کنارهم قراردادن باتری‌های قلمی (هشت باتری در عرض و ۱۲ باتری در طول جعبه) و استفاده از صفحه‌ای مسی به‌عنوان قطب‌های باتری دست‌ساز بزرگ آغاز می‌شود. درادامه و با آماده‌شدن باتری، از آن به‌جای باتری خودروِ لادا استفاده می‌شود و همان‌طور که حدس می‌زنید، به‌راحتی روشن خواهد شد. البته، این پایان کار نیست و آزمایش چندبار تکرار شد تا از کسب نتیجه اطمینان حاصل شود. 

درادامه، ویدئو به استفاده از باتری دست‌ساز برای روشن‌کردن تجهیزات جوش‌کاری و آزمایش شدت جریان و ولتاژ اختصاص می‌یابد. ولتاژ باتری قلمی ۱.۵ ولت است که در باتری دست‌ساز با وجود افزایش ولتاژ و شدت جریان، نمی‌تواند برای برش فلز با تجهیزات جوش به‌کار رود. این نشان می‌دهد ۱۰۰۰ باتری قلمی توان کافی برای جوش و برش را ندارند؛ اما قدرت این باتری دست‌ساز نیز چندان کم نیست؛ زیرا می‌توان با آن الکترود دو میلی‌متری را بین قطب‌های باتری قرار داد. در چنین وضعیتی، مشاهده می‌کنیم که رنگ آن ابتدا قرمز و سپس در اثر حرارت زیاد به سفید متمایل می‌شود. 

درادامه و پس از استفاده از باتری دست‌ساز به‌عنوان منبع تولید انرژی برای دستگاه جوش‌کاری، باردیگر خودرو استارت زده می‌شود و مشاهده می‌کنیم این‌بار هم بدون هیچ مشکلی خودروِ لادا روشن شد. این آزمایشامکان استفاده از ۱۰۰۰ باتری قلمی برای روشن‌کردن خودرو را اثبات می‌کند؛ اما به محدودیت‌های ذاتی آن‌ها نیز اشاره می‌کند. 

دانلود

سامسونگ مدتی پیش اعلام کرد قصد دارد بیستتم فوریه (برابر با یکم اسفند) با برگزاری رویداد Unpacked، جدیدترین اعضای خانواده‌ی گلکسی S خود را رونمایی کند. در فاصله‌ی حدودا یک ماه مانده به برگزاری این همایش، شایعات مرتبط‌با گلکسی اس ۱۰ سامسونگ به‌اوج خود رسیده‌اند و هر روز شاهد درز اطلاعات جدیدی درباره‌ی آن هستیم.

پس از افشای مشخصات کامل گلکسی اس ۱۰ و گلکسی اس ۱۰ پلاس و نیز افشای جزئیات مربوط به گوشی گلکسی اس ۱۰ ایکس، حال شاهد افشای رندر مطبوعاتی منتسب به چند نمونه از گوشی‌های خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ هستیم. این رندر مطبوعاتی به‌شکل واضحی به‌ ما نشان می‌دهند طراحی گوشی‌های پیش‌ روی سامسونگ قرار است چگونه باشد.

منبع منتشرکننده‌ی این رندر، کسی نیست جز ایوان بلس؛ افشاگر معروفی که سابقه‌ی درخشانی در زمینه‌ی افشای جزئیات مربوط‌به گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار دارد. این، یعنی می‌توان تاحدزیادی به اطلاعاتی منتشرشده‌اش اعتماد کرد. در رندر منتشرشده‌ی بلس، شاهد کنارهم‌قرار‌گرفتن گوشی‌های موردانتظار گلکسی اس ۱۰ ای و اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس هستیم که هرکدام از آن‌ها در داخل قابی ژله‌ای قرار گرفته‌اند. 

کاملا مشخص است که Samsung Galaxy S10E قرار است ارزان‌قیمت‌ترین و به‌تبع ضعیف‌ترین گوشی خانواده‌ی گلکسی اس ۱۰ باشد؛ محصولی که گفته می‌شود دوربین اصلی دوگانه و نمایشگر کوچک‌تر (درمقایسه‌با اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس) از نوع اینفینیتی-اُ (Infiniti-O) و روزنه‌ای برای میزبانی از دوربین سلفی خواهد داشت.

گلکسی اس ۱۰ پلاس و گلکسی اس ۱۰ و گلکسی اس ۱۰ ای (به‌ترتیب از راست به‌چپ)

براساس این رندر، گلکسی اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس هر دو قرار است از دوربین سه‌گانه بهره ببرند. این درحالی است که گلکسی اس ۱۰ معمولی همچون گلکسی اس ۱۰ ای یک دوربین سلفی دارد. گفتنی است اس ۱۰ پلاس از دو دوربین سلفی بهره می‌برد و همین موضوع باعث شده در بخش بالایی نمایشگر به‌جای یک روزنه‌ی کوچک، شاهد حفره‌ای بیضی‌شکل باشیم که بی‌شک هنگام انجام کارهای روزمره، بسیار به‌چشم خواهد آمد.

گلکسی A9 2018 موبایلی بود که از چهار دوربین اصلی به‌شکل عمودی بهره می‌گرفت و ظاهرا سه دوربین اصلی گلکسی اس ۱۰ پلاس این‌بار به‌صورت افقی درکنارهم جای گرفته‌اند. علاوه‌بر این‌ها، از روی رندر منتشرشده می‌توان به‌وضوح دید اس ۱۰ ای کوچک‌‌ترین و اس ۱۰ پلاس بزرگ‌‌ترین مدل‌های گلکسی اس ۱۰ خواهند بود؛ این درحالی است که هنوز اندازه‌ی دقیق این گوشی‌ها را نمی‌دانیم.

شایعه‌ها می‌گویند سامسونگ قصد دارد علاوه‌بر این سه گوشی، مدل قدرتمندتری را نیز رونمایی کند؛ محصولی که گفته می‌شود توانایی پشتیبانی از 5G را دارد و از مشخصات فنی درخورتوجهی بهره می‌گیرد. فعلا نمی‌دانیم آیا کره‌ای‌ها قصد دارند همزمان با معرفی سه گوشی دیگر، این گوشی را نیز معرفی کنند یا خیر. 

دیدگاه شما درباره‌ی گوشی‌های هوشمند آینده‌ی سامسونگ چیست؟

بانک محصولات زومیت جایی است که با مراجعه به آن، ضمن اطلاع از مشخصات فنی و قیمت گوشی‌های سامسونگ مثل گلکسی اس ۹ پلاس و گلکسی نوت ۹، این محصولات را با رقبا می‌توانید مقایسه کنید.

امروزه، اینترنت ما را دربرگرفته است و به شاه‌راهی تبدیل‌ شده که ابعاد مختلف زندگی انسان مدرن را به یکدیگر پیوند می‌زند. شکی نیست که راهی برای گریز از این حقیقت وجود ندارد و لری پیج و سرگئی برین نیز در سال ۱۹۹۸ و در زمان شروع کار گوگل، به‌خوبی از این مسئله آگاه بودند. آن‌ها می‌دانستند سوابق فعالیت‌های کاربران در اینترنت ردّی از داده‌ها برجای می‌گذارد؛ ردّی ارزشمند که نه‌تنها اطلاعات شخصی افراد را آشکار می‌کند؛ بلکه اطلاعاتی ارزشمند از گرایش‌های بزرگ‌تر فرهنگی و اقتصادی و سیاسی را هویدا می‌کند.

گوگل اولین شرکتی بود که با استفاده از این آگاهی، کسب‌وکاری برپایه‌ی ردپای باقی‌مانده از فعالیت‌های اینترنتی افراد بنا کرد؛ اما این شرکت در این مسیر تنها نماند و به‌تدریج اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌‌های دیگر نیز به این کار روی آوردند.

اوبر، آمازون، فیسبوک، Ebay، اپل، لیفت، Foursquare ،Airbnb، اسپاتیفای، اینستاگرام، توییتر و حتی سازندگان بازی پرندگان خشمگین (Angry Birds) از کسانی بودند که به زنجیره‌ی استفاده از داده‌های کاربران پیوستند. اگر به‌تصویر بزرگ‌تر بنگریم، مشاهده می‌کنیم این شرکت‌ها، رایانه‌ها و تلفن‌های همراه ما را به ابزارهایی برای جمع‌آوری اطلاعات تبدیل کرده‌اند؛ ابزارهایی که به شبکه‌ی جاسوسی تجاری بزرگی متصل هستند. کجا می‌رویم، چه‌ کاری انجام می‌دهیم، درباره‌ی چه موضوعی صحبت می‌کنیم، با چه کسی گفت‌وگو می‌کنیم و چه شخصی را ملاقات می‌کنیم؟ همه‌ی این موارد به‌وسیله‌ی ابزارهای استفاده‌شده‌ی ما ثبت و جمع‌آوری می‌شوند تا بعدا از ارزش آن‌ها استفاده‌ شود.

لری پیج (چپ) و سرگئی برین (راست)

شرکت‌هایی همچون گوگل و اپل و فیسبوک می‌دانند چه زمانی یک زن برای سقط جنین به کلینیک رجوع می‌کند. حتی اگر آن زن هیچ‌کس را از این مسئله آگاه نکند؛ اما مختصات ارائه‌شده‌ی مکان‌یاب گوشی وی همه‌چیز را برملا می‌کند.

این شرکت‌ها بسیار به ما نزدیک هستند؛ آن‌ها به چیزهایی واقف هستند که حتی نزدیکان ما نیز از آن‌ها اطلاعی ندارند. در دنیای مدرن اینترنتی، این‌ نوع جاسوسی شخصی به امری رایج تبدیل شده است. این نوع جاسوسی همچون اکسیژنی که تنفس می‌کنیم، مشاهده‌کردنی نیست؛ اما حتی در این جامعه‌ی پیشرفته و تشنه‌ی داده، گوگل ازنظر گستره و قدرت جمع‌آوری اطلاعات از دیگران پیشی گرفته است.

با گسترش اینترنت، گوگل نیز به گسترده‌شدن ادامه داد. مهم‌ نیست این شرکت کدام سرویس خود را ارائه می‌کند یا به چه بازاری وارد می‌شود؛ به‌هرحال، نظارت و پیش‌بینی اعمال کاربران در قلب کسب‌وکار آن‌ها جای دارد. حجم داده‌هایی که در شریان‌های گوگل حرکت می‌کنند، فراتر از حد تصور است. در پایان سال ۲۰۱۶، سیستم‌عامل موبایل گوگل یا همان اندروید، روی ۸۲ درصد از تمامی گوشی‌های همراه به‌فروش‌رفته در سراسر جهان نصب شده بود. در میانه‌ی سال ۲۰۱۷ نیز، بالغ‌بر دو میلیارد نفر از مردم جهان از این سیستم‌عامل استفاده می‌کردند.

روزانه میلیاردها جست‌وجو در گوگل انجام می‌شوند، افراد مختلف در سرویس یوتیوب ویدئو می‌کنند و سرویس پست‌ الکترونیک جیمیل نیز بیش از یک میلیارد نفر کاربر فعال دارد. به‌عبارتِ‌دیگر، گوگل به اکثر ایمیل‌های ردوبدل‌شده در جهان دسترسی دارد. برخی از تحلیلگران تخمین می‌زنند یک‌چهارم ترافیک اینترنت آمریکای‌شمالی از سِرورهای گوگل عبور می‌کند. با‌این‌حال، نمی‌توان گوگل را به‌عنوان یکی از شرکت‌های متصل به اینترنت به‌حساب آورد؛ بلکه گوگل همان اینترنت است.

غول دنیای جست‌وجو گونه‌ای جدید از تراکنش‌های تجاری را خلق کرده است؛ بدین‌شکل به‌جای پرداخت پول، کاربران در ازای استفاده از سرویس‌های گوگل داده‌های خود را به این شرکت می‌فروشند. سرویس‌های ارائه‌شده‌ی غول دنیای جست‌وجو، صرفا ابزارهایی هستند که به جلب توجه کاربران به‌سوی گوگل و جمع‌آوری داده‌های آن‌ها کمک می‌کنند. سپس، همین داده‌ها و توجه کاربران به آگهی‌دهندگان فروخته می‌شوند. گوگل از داده‌های کاربران برای قدرت‌بخشیدن به امپراتوری خود استفاده کرده‌ است. در اوایل ۲۰۱۸، شرکت مادر گوگل، یعنی آلفابت، ۸۵ هزار و ۵۰ نفر کارمند داشت که در ۷۰ دفتر کاری در ۵۰ کشور مختلف مشغول به‌کار بودند.

ارزش مالی این شرکت در انتهای سال ۲۰۱۷، معادل ۷۲۷ میلیارد دلار بود که باعث می‌شد غول دنیای جست‌وجو پس از اپل، به‌عنوان دومین شرکت ارزشمند جهان شناخته شود. سود کسب‌شده‌ی ‌اهالی مانتن‌ویو در سه‌ماهه‌ی ابتدایی سال ۲۰۱۸ نیز، معادل ۹.۴ میلیارد دلار بود.

درعین‌حال، دیگر شرکت‌های اینترنتی برای بقای خود به گوگل وابسته هستند. اسنپ‌چت (Snapchat)، توییتر، فیسبوک، لیفت و اوبر تماما کسب‌وکارهای چندمیلیارد دلاری هستند که به سیستم‌عاملی موسوم به اندروید وابسته هستند؛ سیستم‌عاملی که به گوگل تعلق دارد. دراین‌بین، گوگل که نقش صاحب‌خانه را برعهده دارد، از موفقیت این شرکت‌ها سود می‌برد. هرچه مردم بیشتری از این ابزارهای همراه استفاده کنند، داده‌های بیشتری نیز دراختیار ساکنان مانتن‌ویو قرار می‌گیرد.

گوگل چه‌ چیزهایی درباره‌ی ما می‌داند و چه‌چیزی را می‌تواند حدس بزند. جواب این سوال ساده به‌نظر می‌رسد: «هرچیزی!» اریک اشمیت، مدیرعامل سابق گوگل در سال ۲۰۱۰، صداقت به‌خرج داد و گفت:

یکی از چیزهایی که درنهایت اتفاق خواهد افتاد، این است که دیگر لازم نخواهد بود چیزی را تایپ کنید؛ چراکه می‌دانیم کجا هستید و کجا بوده‌اید. ما تقریبا می‌توانیم حدس بزنیم به چه چیزی فکر می‌کنید.

وی در ادامه‌ی سخنانش افزود:

روزی در مکالمه‌ای متوجه شدیم که حتی می‌توانیم تلاش کنیم اوضاع بازار بورس را پیش‌بینی کنیم. سپس، متوجه شدیم این کار غیرقانونی است و از انجام آن دست کشیدیم.

فکرکردن به این مسئله ممکن است وحشتناک باشد؛ اما گوگل دیگر آن شرکت نوپای کوچک و دوست‌داشتنی نیست. غول دنیای جست‌وجو شرکتی بزرگ و جهانی است که برنامه‌های سیاسی خود را دنبال می‌کند و هدف اصلی‌اش به‌حداکثررساندن سود سهام‌دارانش است. حال، تصور کنید شرکت‌هایی همچون فیلیپ موریس (شرکتی فعال در زمینه‌ی دخانیات)، گلدمن ساکس یا یکی از پیمان‌کارهای نظامی همچون لاکهید مارتین بدین‌گونه به داده‌های مردم دسترسی داشته باشند.

اریک اشمیت

مدت کوتاهی پس از اینکه برین و پیج، گوگل را به‌عنوان شرکتی تجاری به‌ثبت رساندند، آن‌ها مأموریت بزرگ‌تری پیش روی خود دیدند. این دو شخص فقط در‌حال‌ساخت موتور جست‌وجویی با هدف ارائه‌ی تبلیغات هدفمند نبودند؛ بلکه آن‌ها در‌حال‌منظم‌سازی اطلاعات جهان بودند تا آن را دردسترس همگان قرار دهند و این داده‌ها را به‌ وسیله‌ای ارزشمند برای همه تبدیل کنند. چنین دیدگاهی حتی از اندیشه‌های افراد حاضر در پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، هم فراتر می‌رود.

با رشد گوگل و سلطه‌ی آن بر اینترنت، این شرکت جنبه‌ی دیگری هم به خدمات خود اضافه کرد؛ جنبه‌ای که کمتر افراد به آن توجه می‌کردند: گوگل به پیمان‌کاری دولتی تبدیل شده‌ بود. تمام پلتفرم‌ها و خدمات ارائه‌شده‌ی گوگل به‌منظور نظارت بر زندگی مردم استفاده می‌شوند. داده‌های به‌دست‌آمده از تمام کاربران می‌توانند برای سازمان‌های دولتی ایالات‌ متحده‌ی آمریکا هم مفید باشند. دراین‌میان، می‌توان به ارتش، سازمان‌های جاسوسی، پلیس و مدارس اشاره کرد که در جمع مشتریان دولتی گوگل قرار می‌گیرند. جالب است بدانید عامل تمام این تغییرات، پلتفرم نوپایی به‌نام گوگل‌ارث (Google Earth) بود.

تولد Google Earth

در سال ۲۰۰۳، شرکتی موسوم به Keyhole در سن‌فرانسیسکو اوضاع وخیمی را سپری می‌کرد. نام این شرکت شبیه به برنامه‌ی ماهواره‌های جاسوسی سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (CIA) در دهه‌ی ۱۹۶۰ بود و از یکی از شرکت‌های بازی‌سازی منشعب شده‌ بود. شایان ذکر است در سال ۲۰۰۳، تنها دو سال از فعالیت این شرکت می‌گذشت.

به‌گفته‌ی مدیرعامل این شرکت، جان هنکی، ایده‌های وی از رمان علمی‌‌تخیلی Snow Crash نوشته‌ی نیل استفانسوننشئت گرفته بودند. قهرمان این رمان از نرم‌افزاری استفاده می‌کرد که «شرکت مرکزی اطلاعات» آن را تولید‌ کرده بود. این نرم‌افزار نوعی ابزار واقعیت‌ مجازی و طراحی‌شده بود تا ذره‌ذره‌ی اطلاعات فضایی را دنبال کند. اطلاعاتی از قبیل نقشه‌ها، داده‌های آب‌وهوایی، برنامه‌های ساخت‌وساز و اطلاعات مرتبط با ماهواره‌های جاسوسی.

ریشه‌ی Keyhole به دنیای بازی‌های رایانه‌ای بازمی‌گشت؛ اما ایده‌ی مدیرعامل این شرکت رنگ واقعیت به‌خود گرفت. آن‌ها با به‌هم چسباندن تصاویر ماهواره‌ای و هوایی، الگویی سه‌بعدی و بی‌نقص از زمین تهیه کردند. این محصول ابزاری شگفت‌انگیز بود؛ ابزاری که به هر کاربر اینترنت اجازه می‌داد برفراز هر مکانی به پرواز درآید. تنها مشکل این بود که Keyhole در زمان خوبی محصولش را به بازار عرضه نکرده‌ بود. محصول Keyhole در زمانی عرضه‌شده بود که رشد اقتصادی شرکت‌های حوزه‌ی فناوری با افت روبه‌رو شده بود. به‌دلیل کمبود سرمایه، Keyhole در موقعیت خطرناکی قرار گرفته بود؛ اما تنها اندکی پیش از نابودی، این شرکت را همان سازمانی نجات داد که ایده‌ی اولیه‌ی خود را از آن به‌دست آورده‌ بود. فرشته‌ی نجات این شرکت سازمانی نبود جز سازمان اطلاعات مرکزی ایالات‌ متحده‌ی آمریکا (CIA).

در سال ۱۹۹۹ و در اوج رشد تجاری شرکت‌های حوزه‌ی فناوری، CIA به تأسیس شرکتی سرمایه‌گذاری موسوم به In-Q-Tel دست زده‌ بود. هدف این شرکت سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپایی بود که اهداف آن‌ها با نیازهای اطلاعاتی این سازمان هم‌راستا بودند. Keyhole نیز به‌عنوان گزینه‌ای بی‌نقص در این زمینه به‌حساب می‌آمد.

سازمان مرکزی اطلاعات ایالات‌ متحده‌ی آمریکا مبلغ نامشخصی دراختیار Keyhole قرار داد. توافق میان این شرکت و CIA در اوایل سال ۲۰۰۳ و در قالب همکاری با آژانس ملی اطلاعاتی‌جغرافیایی به مرحله‌ی نهایی رسید. این آژانس مجموعه‌ای است با ۱۴ هزار و ۵۰۰ نفر کارمند و بودجه‌ای ۵ میلیارد دلاری. این مجوعه که به‌اختصار NGA (مخفف National Geospatial-Intelligence Agency) نامیده می‌شود، وظیفه‌ی ارائه‌ی اطلاعات ماهواره‌ای به CIA و وزارت دفاع آمریکا را برعهده دارد. شعار NGA این است که مأموریت آن‌ها را بازتاب می‌دهد: «زمین را بشناس و راه را نشان‌بده و جهان را درک کن».

سازمان مرکزی اطلاعات ایالات متحده‌ی آمریکا و NGA صرفا به‌ سرمایه‌گذاری در در Keyhole مشغول نبودند؛ بلکه از مشتریان این شرکت نیز به‌شمار می‌رفتند. یکی از کارهایی که این دو سازمان انجام می‌دادند، انجام تغییرات اختصاصی در نقشه‌ی مجازی Keyhole بود تا آن را با نیازهای خود تطبیق دهند.

چند ماه پس از سرمایه‌گذاری In-Q-Tel، نرم‌افزار ارائه‌شده‌ی Keyhole با خدمات عملیاتی ارتش آمریکا یکپارچه شده بود و از آن برای پشتیبانی از نیروهای آمریکایی در عراق استفاده می‌شد. مسئولان امنیتی از سادگی نقشه‌های مجازی شبیه به «بازی‌های رایانه‌ای» شگفت‌زده شده بودند. آن‌ها همچین امکان اضافه‌کردن لایه‌هایی از اطلاعات تصویری بر دیگر اطلاعات ارائه‌شده در نقشه را تحسین می‌کردند. تنها محدودیت موجود، داده‌های ارائه‌شده به نرم‌افزار و اطلاعات پیوست‌شدنی به نقشه بودند. از جمله‌ی این اطلاعات می‌توان به حرکت نیروها، ذخیره‌ی تسلیحات، وضعیت آنی آب‌وهوا و دریاها، ایمیل‌ها و تماس‌های ردیابی‌شده و مکان تلفن‌های همراه بود.

محصول Keyhole به تحلیلگران اطلاعاتی، فرماندهان حاضر در صحنه‌ی نبرد، خلبانان نیروی هوایی و دیگر افراد توانایی‌هایی می‌داد که بی‌شباهت به توانایی گوشی‌های هوشمند و رایانه‌های امروزی برای نشان‌دادن نقشه‌ها نبود. همچنین، نقشه‌هایی که امروزه دراختیار کاربران عادی قرار دارند، رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها، موزه‌ها، اطلاعات ترافیکی و مسیرهای تردد مترو را نشان می‌دهند.

باوجوداین، افسران نظامی، تنها کسانی نبودند که به نقشه‌های Keyhole علاقه داشتند؛ بلکه سرگئی برین نیز بسیار به این نقشه‌ها علاقه‌مند بود. او به‌اندازه‌ای مجذوب محصول Keyhole بود که اصرار می‌ورزید تا شخصا نحوه‌ی کارکرد این نقشه‌ها را به مدیران گوگل نشان دهد. براساس داستانی که در وب‌سایت Wired منتشر شده، برین سرزده وارد یکی از جلسات شرکت‌ شد. شخصی که درحال‌سخنرانی بود، مجبور شد کارش را نیمه‌تمام بگذارد و در همان زمان، برین به حاضران نشان داد چگونه می‌تواند با نقشه‌های Keyhole برفراز خانه‌هایشان پرواز کند.

در سال ۲۰۰۴، یعنی همان سالی که گوگل به شرکت سهامی‌ عام تبدیل‌ شد، Keyhole و شرکت‌هایی که ازسوی CIA در Keyhole سرمایه‌گذاری کرده‌ بودند و دیگر دارایی‌های آن‌ها را غول دنیای جست‌وجو خرید. در این زمان، همان شرکت قدیمی Keyhole با نام Google Earth باردیگر متولد شد.

ورود به بازی بزرگان

تصاحب Keyhole به‌منزله‌ی عطفگاهی برای گوگل بود؛ چراکه ازاین‌پس، گوگل فقط با کاربران عادی روبه‌رو نبود؛ بلکه دولت ایالات متحده‌ی آمریکا نیز به جمع مشتریان غول دنیای جست‌وجو اضافه‌ شده بود. در جریان خرید این شرکت، یکی از مدیران In-Q-tel به‌نام راب پینتر هم به گوگل پیوست. پینتر شخصی نزدیک به سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی بود و با واحد عملیات‌های ویژه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا و CIA و شرکت‌های سرشناس دفاعی همچون Raytheon و نورثروپ گرومن و لاکهید مارتین روابط تنگاتنگی داشت.

گوگل واحد جدیدی موسوم به «گوگل فدرال» را تأسیس کرد و پینتر را هم به مدیریت این واحد برگزید. محل کار او نیز در منطقه‌ی رستون در ایالت ویرجینیا بود که با دفتر CIA در منطقه‌ی لانگلی فاصله‌ی چندانی نداشت. وظیفه‌ی پینتر این بود که با لابیگری به‌نفع گوگل، بخشی از قراردادهای پرسود نظامی و اطلاعاتی را به‌نفع شرکت متبوعش به‌دست آورد. پینتر شغلش را این‌گونه توصیف می‌کند:

تبلیغ و به‌کارگیری راهکارهای سازمانی گوگل برای مجموعه‌ای از کاربران در سراسر جامعه‌ی اطلاعاتی و نظامی.

البته، گوگل پیش از این نیز توانسته بود برخی قراردادهای اطلاعاتی را به‌دست آورد. برای مثال، در سال ۲۰۰۳ این شرکت قراردادی به مبلغ ۲.۱ میلیون دلار با سازمان امنیت ملی آمریکا (NSA) امضا کرد تا ابزار جست‌وجوی اختصاصی با قابلیت بررسی اسناد در ۲۴ زبان مختلف را برای این سازمان تهیه کند. پشتیبانی تمام وقت نیز از دیگر بخش‌های همین قرارداد بود.

در سال ۲۰۰۴ نیز، گوگل موفق شد قراردادی در زمینه‌ی جست‌وجو با CIA منعقد کند. مبلغ این قرارداد مشخص نیست؛ اما این سازمان از گوگل خواسته بود در صفحات جست‌وجوی داخلی CIA، نشان سازمان را داخل یکی از حروف O در نام Google قرار دهند. داگلاس ادواردز، مدیر ارشد بازاریابی و مدیریت برند گوگل، در سال ۲۰۱۱ در کتابش به‌نام «احساس خوشبختی می‌کنم: اعتراف‌های کارمند شماره‌ی ۵۹ گوگل» می‌نویسد:

به نماینده‌ی فروشمان گفتم اگر آن‌ها قول دادند کسی از این مسئله باخبر نمی‌شود، اجازه‌ی این کار را صادر کند. نمی‌خواستم این مسئله موجب وحشت افرادِ فعال در زمینه‌ی حریم‌ شخصی شود.

نکته‌ی مهم این است که پس از تصاحب Keyhole، تعداد چنین قراردادهایی رو‌به‌فزونی نهاد. در سال ۲۰۰۶، اهالی مانتن‌ویو تعداد گسترده‌ای از مدیران و نمایندگان فروش را از نیروی زمینی، نیروی هوایی، Raytheon، CIA و لاکهید مارتین و همچنین از میان عوامل حزب جمهوری‌خواه استخدام کردند.

با وجود تبدیل گوگل به شرکتی چندمیلیارد دلاری با ماهیتی فراملیتی، این شرکت همچنان توانسته‌ بود ظاهری بی‌گناه را برای خود حفظ کند. در‌حالی‌که تیم روابط‌عمومی گوگل تمام تلاشش را به‌کار می‌بست تا نقاب انسان‌دوستی بر چهره‌ی گوگل باقی بماند، مدیران اجرایی این شرکت راهبردی را دنبال می‌کردند تا در عصر اینترنت، غول دنیای جست‌وجو به جایگاهی شبیه به جایگاه لاکهید مارتین، غول دنیای تسلیحات دست پیدا کند. براساس گفته‌های پینتر در سال ۲۰۰۸، هرساله تعداد کارکنان مجموعه‌ی گوگل فدرال سه‌برابر می‌شد و به کمک افرادی که در درون شرکت‌ها و سازمان‌ها به به‌نفع گوگل لابیگری می‌کردند، کسب‌وکار قراردادهای نظامی و اطلاعاتی اهالی مانتن‌ویو رو‌به‌گسترش می‌نهاد.

در سال ۲۰۰۷، گوگل با همکاری لاکهید مارتین به طراحی سیستمی بصری برای NGA (آژانس ملی اطلاعاتی-جغرافیایی) دست زد. این سیستم محل پایگاه‌های ارتش و نیز مناطق سنّی‌نشین و شیعه‌نشین شهر بغداد را به نظامیان آمریکایی نشان می‌داد. با وجود سابقه‌ی درگیری‌ها و پاک‌سازی‌های قومی در این منطقه، چنین اطلاعاتی برای ارتش ایالات متحده‌ی آمریکا بسیار مفید بود. در سال ۲۰۰۸ نیز، گوگل قراردادی برای اداره‌ و مدیریت سِرورها و سیستم جست‌وجوی دانش‌نامه‌ی امنیتی CIA به‌دست آورد. این دانش‌نامه نوعی بانک اطلاعاتی از مطالب امنیتی است که براساس الگوی ویکی‌پدیا ساخته شده است و به‌طور مشترک آن را CIA و NSA و پلیس فدرال آمریکا(FBI) ویرایش می‌کردند. مدت کوتاهی بعد، گوگل قرارداد نظامی دیگری هم منعقد کرد. طی این قرارداد، پنجاه هزار سرباز به مجموعه‌ای اختصاصی از خدمات همراه گوگل تجهیز می‌شدند.

افزون‌براین، سال ۲۰۱۰ با قرارداد دیگری همراه بود که عمق وابستگی سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده‌ی آمریکا به گوگل را آشکار می‌کرد. در این قرارداد ۲۷ میلیون دلاری که بدون مناقصه و به‌طور مستقیم به گوگل واگذار شده بود، مسئولیت ارائه‌ی «خدمات بصری جغرافیایی-مکانی» به NGA برعهده‌ی گوگل گذاشته‌ شد. با این قرارداد، غول دنیای جست‌وجو در عمل به «چشمان» سازمان‌های اطلاعاتی و دفاعی ایالات متحده‌ی آمریکا تبدیل شده بود.

رقبای گوگل اعتراض خود را به تصمیم NGA درباره‌ی انتخاب‌نشدن شرکت‌ها ازطریق فرایند مناقصه اعلام کردند؛ اما این سازمان در دفاع از تصمیم خود ادعا کرد آن‌ها گزینه‌ی دیگری جز گوگل نداشتند. سازمان‌های امنیتی از مدت‌ها پیش در برنامه‌های فوق‌سرّی، با گوگل همکاری کرده بودند تا فناوری‌های مرتبط با Google Earth را براساس نیازهای خود توسعه‌ دهند. در چنین حالتی، آن‌ها انتخابی نداشتند جز ادامه‌ی همکاری با گوگل.

اهالی مانتن‌ویو همواره درباره‌ی جزئیات و گستره‌ی قراردادهای خود با سازمان‌های نظامی و امنیتی سکوت اختیار کرده‌اند. نه‌تنها درآمد حاصل از قراردادهای نظامی و امنیتی گوگل در ستونی مجزا در فهرست درآمد فصلی این شرکت ثبت نمی‌شود؛ بلکه مجموع درآمدهای حاصل از چنین قراردادهایی هم هیچ‌گاه گزارش نمی‌شوند.

بااین‌حال بر اساس تحلیل قراردادهای ثبت‌شده در بانک اطلاعاتی دولت ایالات متحده‌ی آمریکا و اطلاعات کسب‌شده به کمک قانون آزادی اطلاعات، گوگل با سرعت فزاینده‌ای در‌حال‌ارائه‌ی خدمات خود به سازمان‌های دولتی است. اصلی‌ترین ارگان‌های نظامی ایالات متحده‌ی آمریکا و سازمان‌های اطلاعاتی و حتی وزارت امورخارجه ازجمله مشتریانی هستند که از ابزارهایی همچون جست‌وجوی گوگل و Google Earth و مجموعه‌ی G Suite استفاده می‌کنند.

در برخی مواقع، غول دنیای جست‌وجو خدمات خود را به‌صورت مستقیم دراختیار دولت قرار می‌دهد. در برخی مواقع نیز، این کار ازطریق شرکت‌های واسطه انجام می‌شود. برای مثال، لاکهید مارتین، یکی از پیمان‌کاران نظامی بزرگ‌، به‌عنوان شرکت واسطه برای ارائه‌ی خدمات گوگل به سازمان‌های دولتی عمل می‌کند. دیگر شرکت‌های واسط بین گوگل و دولت آمریکا عبارت‌اند از: Saic (مخفف Science Applications International Corporation) و شرکت بین‌المللی کاربردهای علوم (یکی از شرکت‌های بزرگ کالیفرنیا) و برخی از کارکنان این شرکت.

بازاری بزرگ و کسب‌وکاری پرسود

ورود گوگل به بازار قراردادهای نظامی ازنظر اقتصادی توجیه‌پذیر است. در زمان تشکیل «گوگل فدرال» در سال ۲۰۰۶، وزارت دفاع آمریکا بخش عظیمی از بودجه‌ی خود را به شرکت‌های پیمان‌کار اختصاص می‌داد. در سال ۲۰۰۶، از بودجه‌ی ۶۰ میلیارد دلاری اختصاص داده شده به امور اطلاعاتی، ۷۰ درصد یا به‌عبارتی ۴۲ میلیارد دلار به جیب پیمان‌کاران سرازیر شده بود.

این بدین معنی است که هرچند هزینه‌ها را دولت پرداخت می‌کند، کارها را شرکت‌هایی مانند لاکهید مارتین، Raytheon، بویینگ، Bechtel، Booz Allen Hamilton و دیگر شرکت‌های بانفوذ انجام می‌دهند. شایان ذکر است چنین وضعیتی فقط به بخش دفاعی محدود نمی‌شود. در سال ۲۰۱۷، دولت فدرال ۹۰ میلیارد دلار در زمینه‌ی فناوری اطلاعات هزینه کرده بود. همین بازار جایگاه پرسودی است که گوگل می‌خواهد در آن حضوری قدرتمند داشته باشد. موفقیت گوگل در این بازار هم کاملا تضمین شده است؛ چراکه محصولات ارائه‌شده‌ی گوگل در زمره‌ی بهترین‌ها هستند.

درادامه، با مثالی آشنا می‌شویم که اهمیت گوگل برای دولت ایالات متحده‌ی آمریکا را به ما نشان می‌دهد. در سال ۲۰۱۰، پس از نفوذی گسترده به سیستم‌های گوگل که منشأ آن به هکرهای چینی نسبت داده می‌شد، گوگل وارد توافقی مخفیانه با سازمان امنیت ملی آمریکا شد. به‌ادعای مقام‌هایی که از جزئیات توافق‌های امنیتی آگاه هستند، گوگل موظف شد اطلاعات مرتبط‌با ترافیک شبکه‌های خود را دراختیار سازمان امنیت ملی قرار دهد و درمقابل، این سازمان اطلاعات مرتبط‌با هکرهای خارجی را دراختیار غول دنیای جست‌وجو بگذارد.

شین هریس، یکی از گزارشگران امور دفاعی، دراین‌باره می‌گوید:

این، توافقی متقابل بود: اطلاعات درمقابل اطلاعات. از نگاه سازمان امنیت ملی، در ازای تأمین امنیت گوگل، اطلاعات دراختیار این نهاد امنیتی قرار می‌گرفتند.

دستیابی به چنین توافقی کاملا منطقی جلوه می‌کرد. برخی از خدمات حیاتی وزارت دفاع و سازمان مرکزی اطلاعات و وزارت امورخارجه ازطریق سِرورهای گوگل ارائه می‌شدند. گوگل بخشی از خانواده‌ی نظامی آمریکا بود و در جامعه‌ی این کشور نقشی اساسی ایفا می‌کرد؛ بنابراین، لازم بود از چنین شرکتی دفاع شود.

نفوذ به تمام سطوح جامعه

باوجوداین، اهالی مانتن‌ویو فقط به همکاری با سازمان‌های امنیتی و نظامی بسنده نکردند. آن‌ها تلاش‌هایی در پیش گرفتند تا به تمام سطوح جامعه نفوذ کنند. سازمان‌های غیرنظامیِ فدرال، شهرداری‌ها، فرمانداری‌ها، واحدهای پلیس محلی، مراکز امدادی، بیمارستان‌ها، مدارس دولتی و انواع و اقسام شرکت‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی در میان اهداف گوگل قرار داشتند.

در سال ۲۰۱۱، اداره‌ی ملی اقیانوسی و جوّی که وظیفه‌ی تحقیق در زمینه‌ی آب‌وهوا و محیط‌زیست را برعهده دارد، استفاده از خدمات گوگل را شروع کرد. در سال ۲۰۱۴، سازمان‌های فعال در شهر بوستون از نیروی پلیس گرفته تا آموزش‌و‌پرورش، از خدمات گوگل استفاده کردند. ۷۶ هزار نفر از کارکنان سازمانی در شهر بوستون برای انجام امور سازمانی به خدمات گوگل وابسته هستند؛ حتی مواردی همچون ایمیل‌های قدیمی هم به سرویس اَبری گوگل منتقل شدند. سازمان جنگل‌بانی و اداره‌ی فدرال مدیریت بزرگ‌راه‌ها هم از دیگر مشتریانی هستند که از Google Earth و سیستم پست الکترونیک گوگل (جیمیل)‌ استفاده می‌کنند.

در سال ۲۰۱۶، شهرداری نیویورک قراردادی با گوگل به‌منظور برپاکردن ایستگاه‌های وای‌فای مجانی در سراسر شهر منعقد کرد. درعین‌حال، ایالت‌هایی همچون کالیفرنیا و نوادا و آیووا هم برای پیش‌بینی و دستگیری مجرمان سوءاستفاده‌کننده از نظام خدمات اجتماعی، به پلتفرم رایانش اَبری گوگل متکی هستند. علاوه‌بر این‌ها، افزون‌بر نیمی از مدارس دولتی ایالات متحده‌ی آمریکا هم زیر سلطه‌ی گوگل قرار دارند.

در جریان کنفرانسی در سال ۲۰۱۳ که به‌منظور اعطای قراردادهای دولتی در ایالت وایومینگ برگزار شده بود، اسکات سیابتری، نماینده‌ی فروش گوگل فدرال، در گفت‌وگو با کارکنان دولت به این موضوع اشاره کرد که خدمات این شرکت امکان تحلیل هوشمند را دراختیار فرماندهان و مدیران و افسران پلیس قرار می‌دهد. به‌ادعای سیابتری، گوگل به مشتریان خود اجازه می‌دهد در زمان مناسب، به اطلاعات مناسب دست پیدا کنند. وی در ادامه اظهار کرد:

آنچه انجام می‌دهیم این است که امکان جمع‌آوری و هماهنگ‌سازی و استفاده از [اطلاعات] را فراهم می‌کنیم.

سیابتری از نظارت بر شیوع بیماری آنفولانزا، نظارت بر گسترش سیل و آتش‌سوزی جنگل‌ها، کنترل اجرای قوانین به‌صورت امن، یکپارچه‌سازی دوربین‌های امنیتی و سیستم‌های تشخیص چهره و حتی واکنش به تیراندازی در مدارس به‌عنوان مثال‌هایی از کاربردهای خدمات گوگل یاد کرد. وی در تشریح کاربرد خدمات گوگل برای واکنش به تیراندازی در مدارس توضیح داد:

به‌طور فزاینده با این تقاضا روبه‌رو هستیم که نقشه‌های مدارس در مناطق مختلف را منتشر کنیم. اگر با تیرانداز در مدرسه درگیر باشیم، باید بدانیم هرچیزی در چه مکانی قرار دارد. توانایی مشاهده‌ی نقشه‌ی مدرسه و اجزای موجود در بخش‌های مختلف مدرسه با کمک گوشی‌های هوشمند، در چنین وضعیتی می‌تواند برای نجات جان افراد مهم باشد.

چند ماه پس از صحبت‌های سیابتری در وایومینگ، او با مقام‌های شهر اوکلند در ایالت کالیفرنیا دیدار کرد تا درباره‌ی همکاری در زمینه‌ی ساخت مرکز مراقبت‌های پلیس به مذاکره بنشیند.

گوگل با داده‌های کاربران چه می‌کند؟

ترکیب خدمات نظامی، انتظامی، دولتی، آموزشی، تجاری و خدمات مشتری‌محور، آن‌هم به‌گونه‌ای که تماما از مجرای سِرورهای گوگل عبور می‌کنند،  همچون زنگ‌خطر می‌تواند باشد. وکلا از تجاوز سرویس پست الکترونیک گوگل به حریم روابط میان وکلا و موکلان نگران هستند. والدین نیز از خود می‌پرسند غول دنیای جست‌وجو از اطلاعات جمع‌آوری‌شده از کودکانشان در مدرسه به چه منظوری استفاده می‌کند. ‌به‌راستی، داده‌هایی که در رگ‌های گوگل در جریان هستند، به چه منظوری استفاده می‌شوند؟ آیا تمام آن‌ها به سیستم نظارتی بزرگ گوگل وارد می‌شوند؟ حدومرزهای درنظر گرفته‌شده‌ی گوگل به کجا ختم می‌شوند؟ آیا اصلا حدومرزی وجود دارد؟ در پاسخ به تمام این پرسش‌ها، ساکنان مانتن‌ویو فقط پاسخ‌هایی مبهم و متناقض می‌دهند.

گفتنی است چنین دغدغه‌هایی فقط به گوگل مربوط نمی‌شوند. پشت نقاب هر شرکت بزرگی که روزانه از خدماتش استفاده می‌کنیم، سیستم نظارتی خصوصی بزرگی بنا شده که با دولت همکاری می‌کند. اگر به تصویر بزرگ‌تر نگاه کنیم، تفاوتی میان همکاری گوگل و دیگر شرکت‌ها با دولت ایالات متحده‌ی آمریکا وجود ندارد؛ بلکه صرفا گستره‌ی این همکاری‌ها متفاوت است. گستره و عمق همکاری گوگل با سازمان‌های دولتی و استفاده از فناوری‌های این شرکت به‌وسیله‌ی این سازمان‌ها است که باعث می‌شود بیش از دیگر شرکت‌ها زیر ذره‌بین قرار بگیرد.

گوگل فقط پیمان‌کار اطلاعاتی نیست؛ بلکه شرکتی بزرگ و جاه‌طلب است. این شرکت اغلب نقش سازمان همتا را برای آژانس‌های دولتی بازی می‌کند. غول دنیای جست‌وجو از منابع و قدرت مالی خود استفاده می‌کند تا شرکت‌های بزرگ نظامی را با خود همراه کند.

در سال ۲۰۰۸، گوگل در زمینه‌ی ماهواره‌ی جاسوسی GeoEye-1 با آژانس ملی اطلاعاتی‌جغرافیایی همکاری کرد و در زمان پرتاب ماهواره، نشان تجاری گوگل روی بدنه‌ی راکت حامل بود؛ علاوه‌براین، غول دنیای جست‌وجو حق انحصاری استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده‌ی این ماهواره برای ایجاد نقشه‌های آنلاین را به‌دست آورد.

درحال‌حاضر، گوگل شرکت بوستون داینامیکس را خریده است؛ شرکتی که پیش‌ازاین در زمینه‌ی فروش ربات‌های نظامی به ارتش آمریکا ناکام مانده بود. سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری در CrowdStrike نیز ازجمله دیگر اقدامات درخورتوجه گوگل است. با این اوصاف است که گوگل یکی از شرکت‌های پیمان‌کار بزرگ نظامی و اطلاعاتی محسوب می‌شود. شایان ذکر است کمیته‌ی ملی حزب دموکرات وظیفه‌ی بررسی نقش هکرهای روسی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا را به این شرکت واگذار کرده بود.

اندیشکده‌ی Jigsaw نیز ازجمله سازمان‌هایی است که درکنترل اهالی مانتن‌ویو است. این اندیشکده‌ در زمینه‌ی حل مشکلات مرتبط‌با سیاست خارجی، ازجمله تروریسم و سانسور و جنگ‌افزارهای مجازی فعالیت می‌کند. در سال ۲۰۱۰، اریک اشمیت و جارد کوهن این اندیشکده را تأسیس کردند. کوهنِ ۲۹ ساله ارتباط نزدیکی با وزارت امورخارجه‌ی آمریکا دارد و در دوران ریاست‌جمهوری جورج واکر بوش و باراک اوباما به خدمت در این وزارت‌خانه مشغول بوده است. شایان ذکر است در همان زمان، پروژه‌های مهمی در زمینه‌ی سیاست خارجی و امنیت ملی به Jigsaw واگذار شدند.

برخی از پروژه‌های Jigsaw برای وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا عبارت‌اند از: ۱. نظرسنجی برای دولت آمریکا به‌منظور کمک به آماده‌سازی پیش‌نویس قانون‌اساسی در کشور جنگ‌زده‌ی سومالی؛ ۲. ایجاد ابزارهایی برای پیگیری خریدوفروش اسلحه در جهان؛ ۳. کمک به ایجاد شرکتی نوپا برای مبارزه با سانسور اینترنتی در چین.

یکی دیگر از پلتفرم‌های ایجادشده‌ی Jigsaw، ابزاری است که برای مبارزه با جذب افراد به‌وسیله‌ی سازمان‌های تروریستی ازطریق اینترنت ایجاد شده است. این سیستم آن دسته از کاربرانِ علاقه‌مند گوگل به موضوعات تندروانه را شناسایی و آن‌ها را به سمت صفحات اینترنتی و ویدئوهای آماده‌شده‌ی وزارت امورخارجه‌ی آمریکا هدایت می‌کند. این صفحات و ویدئوها حاوی مطالبی هستند که می‌توانند کاربران را از عضویت در سازمان‌های تروریستی منصرف کنند. گوگل از این کار با عنوان «روش هدایتی» نام می‌برد و کوهن هم آن را به‌عنوان نوعی مبارزه با شورش‌های آنلاین تلقی می‌کند.

در سال ۲۰۱۲، پس از شدت‌گرفتن درگیری‌ها در سوریه و پشتیبانی آمریکا از برخی طرف‌های درگیر جنگ، وظیفه‌ی ارائه‌ی نقشه‌هایی با جزئیات بالا به Jigsaw واگذار شد. در عمل، Jigsaw باعث می‌شود مرز میان سیاست‌های خصوصی گوگل و سیاست‌های عمومی آمریکا ازبین برود. حتی در یکی از موارد، یکی از مقام‌های وزارت امورخارجه‌ی آمریکا Jigsaw را به تلاش برای تغییر حکومت‌های خاورمیانه متهم کرد. فرد بورتون، مدیر سازمان اطلاعات بین‌المللی Stratfor و مأمور پیشین شاخه‌ی اطلاعاتی وزارت امو خارجه‌ی آمریکا در‌این‌باره می‌گوید:

گوگل پشتیبانی تمام‌عیار کاخ‌سفید و وزارت امورخارجه را به‌دست می‌آورد. درعمل، آن‌ها مشغول انجام کارهایی هستند که CIA هم توانایی انجام آن‌ها را ندارد.

درمقابل، غول دنیای جست‌وجو انتقادات مطرح‌شده‌ی دیگران را مردود می‌شمارد. دراین‌باره، اریک اشمیت در مصاحبه با وب‌سایت Wired می‌گوید:

در تغییر حکومت‌ها نقشی نداریم و چنین کاری انجام نمی‌دهیم؛ اما اگر کار ما به شهروندان قدرت می‌دهد تا با [کمک] گوشی‌های هوشمند و اطلاعات به تغییر در کشور خود دست بزنند، خُب، این احتمالا دستاورد خوبی است؛ این‌طور فکر نمی‌کنید؟

همکاری Jigsaw با وزارت امورخارجه هم‌اکنون نیز نگرانی‌هایی به‌همراه داشته است؛ اما اگر همکاری‌های گوگل با این وزارت‌خانه گسترده‌تر شود، فعالیت‌های Jigsaw فقط به‌منزله‌ی نوک قله خواهد بود؛ قله‌ای که هنوز به‌طور کامل دیده نشده است. از یک سو، اهالی مانتن‌ویو در‌حال‌انعقاد قراردادهای بیشتر با سازمان امنیت ملی هستند و بیش‌ازپیش با دستگاه اطلاعاتی آمریکا پیوند می‌خورند و از سوی دیگر، شاهد پررنگ‌ترشدن نقش گوگل در عرصه‌های بین‌المللی هم هستیم.

در مصاحبه‌ای با نشریه‌ی Financial Times در سال ۲۰۱۴، لری پیج در نگاهی به صد سال آینده می‌گوید:

اهداف اجتماعی در زمره‌ی اهداف اصلی ما قرار دارند. حرف ما در گوگل همیشه همین بوده است: برخی سؤال‌های اساسی که مردم به آن نمی‌اندیشند. برای مثال، چگونه مردم را هماهنگ کنیم؟ چگونه به آن‌ها انگیزه بدهیم؟ مسئله‌ی جذاب دیگر این است که چگونه به نظام‌های دموکراتیک خود نظم ببخشیم؟ می‌توانیم بسیاری از مشکلاتی را حل کنیم که به‌عنوان انسان با آن مواجه هستیم.

آنچه از گفته‌های پیج برداشت می‌شود، این است که از دیدگاه او، گوگل به‌عنوان مرکز پیشرفت‌های انسان در صد سال آینده قلمداد می‌شود.

براساس نتایج بررسی و نظرسنجی منپاور (ManpowerGroup)، باتوجه‌به افزایش روز‌افزون استفاده از ربات‌ها و رویکرد شرکت به‌سمت استفاده از سیستم‌های اتوماسیون صنعتی، کارمندان نگران هستند ربات‌ها شغلشان را از آن‌ها بگیرند و جایگزین نیروی انسانی شوند. 

 پیش‌تر نیز گفته شده بود به ازای ورود هر ربات به بازار کار، شش شغل ازدست می‌رود؛ ولی آیا ربات‌ها شغل شما را خواهند گرفت؟

اخیرا گزارشی با عنوان «نیروی کار انسانی لازم است: ربات‌ها به حضور شما نیاز دارند» منتشر شده و وضعیت درحدود نوزده هزار نیروی انسانی در ۴۴ کشور جهان را بررسی کرده است. براساس این گزارش، در ۶۹ درصد از شرکت‌هایی که از ربات‌ها استفاده می‌کنند، تغییری در تعداد کارمندان شان مشاهده نشده است. همچنین، ۱۸ درصد از شرکت‌هایی که از ربات‌ها استفاده می‌کنند، خواهان جذب نیروی انسانی بیشتری نیز هستند. در سه سال گذشته، آمار و ارقام نیروی انسانی مشغول به کار یا جذب نیروی جدید در چنین شرکت‌هایی افزایش نیز یافته است.

همچنین براساس اطلاعات آماری این گزارش، ۲۴ درصد از شرکت‌هایی که در دو سال گذشته در حوزه‌ی فناوری‌های دیجیتال و اتوماسیون سرمایه‌گذاری کرده‌اند، درصدد جذب نیروی انسانی بیشتری درمقایسه‌با ۱۸ درصد از شرکت‌هایی هستند که هنوز در این حوزه سرمایه‌گذاری نکرده‌اند. فقط ۹ درصد از کارفرمایان شرکت‌کننده در نظرسنجی سالانه اعلام کردند اتوماسیون به‌صورت مستقیم باعث تعدیل نیروی انسانی می‌شود. این درحالی است که ۴ درصد کارفرمایان نمی‌دانستند اتوماسیون چه تأثیری بر روند تعدیل یا جذب نیروی انسانی خواهد گذاشت. جوناس پریزینگ، رئیس هیئت‌مدیره و مدیرعامل منپاور معتقد است:

ربات‌های بیشتر و بیشتری به کارخانه‌ها اضافه می‌شوند؛ اما شاهد جذب نیروی انسانی بیشتری نیز هستیم. فناوری در حال رشد و توسعه است و مسئولیت ما به‌عنوان رهبران حوزه‌ی صنعت آن است که به مقام‌های ارشد آموزش (Chief Learning Officers) تبدیل شویم و درجهت یکپارچه‌سازی نیروی انسانی با ماشین‌آلات گام برداریم. 

براساس اعلام فدراسیون بین‌المللی رباتیک، بیش از سه میلیون ربات صنعتی تا سال ۲۰۲۰ در کارخانه‌های سراسر جهان به‌کار گرفته خواهند شد. نظرسنجی منپاور نشان می‌دهد درحالی‌که در سال ۲۰۱۱، تنها ۲۱ درصد شرکت‌ها برنامه‌های مهارت‌آموزی به کارمندان خود را دنبال می‌کردند، در وضعیت فعلی درحدود بیش از ۸۴ درصد شرکت‌ها درنظر دارند تا سال ۲۰۲۰، برنامه‌های مهارت‌آموزی به کارمندان خود را در سرلوحه‌ی کار خود قرار دهند. براساس اطلاعات نظرسنجی منپاور، طی دوازده سال گذشته، شرکت‌ها با کمبود نیروی ماهر مواجه هستند و بسیاری از کارخانه‌ها برای استخدام نیروی ماهر در پُست‌های شغلی خود با مشکلاتی رو‌به‌رو هستند.

براساس نتایج نظرسنجی انجمن BVMW Mittelstand، کشور آلمان با اینکه کمترین نرخ بیکاری را دارد، کمبود نیروی متخصص در شرکت‌های کوچک تا متوسط این کشور یکی از مسائلی است که در هنگام ورود به سال ۲۰۱۹ برای آلمان مطرح شده است. تحقیقات Manpower نشان می‌دهد ۱۶ درصد از شرکت‌ها تقاضای استخدام نیروی متخصص در زمینه‌ی فناوری اطلاعات را دارند. در بخش تولید که ربات‌های صنعتی به‌صورت فزاینده‌ای وظایف روزمره را انجام می‌دهند، انتظار می‌رود شرکت‌ها نیروی انسانی بیشتری در سایر پُست‌های شغلی، ازجمله ارتباط با مشتریان با استفاده از مهارت‌های ارتباطی و مدیریت و مذاکره استخدام کنند.

انتظار می‌رود کارفرمایانی از سنگاپور، کاستاریکا، گواتمالا و آفریقای‌جنوبی، به استخدام نیروی انسانی بیشتری نیاز داشته باشند. این درحالی است که براساس نتایج نظرسنجی، پیش‌بینی می‌شود شرکت‌هایی از بلغارستان، مجارستان، جمهوری چک، نروژ، اسلواکی و رومانی با تعدیل نیروی انسانی رو‌به‌رو باشند.

لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهور اعلام کرد با دستگاه‌های اجرایی که خارج از دستورات شیوه‌نامه‌ی کارگروه کاهش موانع کسب‌وکارهای مجازی اقدام به شکایت از فعالان مجازی کنند، براساس قانون برخورد خواهد شد. به‌گفته‌ی وی، زیرپاگذاشتن دستورات شیوه‌نامه‌ی کارگروه کاهش موانع کسب‌وکارهای مدنی، نه تنها ممکن است موجب مسئولیت مدنی شود بلکه تعقیب اداری برای آن مقام مربوطه به‌دلیل نادیده گرفتن قانون تصویب‌شده توسط هیات وزیران را نیز به دنبال دارد.

جنیدی، هدف اصلی کارگروه کاهش موانع کسب‌وکارهای مجازی را کنترل شکایت‌های بدنه‌ی دولتی از اکوسیستم استارتاپی و کارآفرینی کشور می‌داند که منجر به حذف کلی شکایت‌ها نخواهد شد. وی گفت:

در قدم اول هدف ما از تشکیل کارگروه، حمایت از کسب‌وکارها بود و سپس سعی می‌کنیم اقدامات دولت را تحت یک چارچوب مشخص درآوریم و مطمئن باشیم دولت در جایی ورود پیدا می‌کند یا شکایت مطرح می‌کند که در آن زمینه واقعا جرمی اتفاق افتاده باشد.

جنیدی مخاطب این تکلیف را مستقیما دستگاه‌های اجرایی عنوان کرد. به‌گفته‌ی وی، دستگاه‌های اجرایی در صورت شکایت از یک گروه، کسب‌وکارهای مجازی یا حتی یک بنگاه باید این مشکل را با کارگروه مطرح کنند، چراکه ثبت شکایت و اعلام جرم به پلمب و فیلتر یک سرویس منتهی می‌شود.

تشکیل این کارگروه سال گذشته و به پیشنهاد وزیر ارتباطات در جلسه‌ی هیات‌ وزیران و بعد از فیلتر شدن گروهی از سایت‌های کاریابی آنلاین مطرح شد و بعد از گذشت یک سال، شیوه‌نامه‌ی کارگروه کاهش موانع کسب‌وکارهای مجازی به‌منظور کاهش شکایت دولتی‌ها از فعالان حوزه‌ی مجازی به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شد.

آی گپ با همکاری شرکت مخابرات ایران، خدمات این شرکت را در بستر پیام‌رسان خود به کاربران ارائه می‌کند. براساس گفته‌های سید مجید صدری، مدیرعامل شرکت مخابرات ایران، خدمات جدید شامل مواردی نظیر پرداخت قبوض، ثبت‌نام و خدمات الکترونیک تلفن ثابت خواهد بود. وی همچنین به این نکته اشاره کرده است که خدمات ارزش افزوده بر بستر آی‌گپ نیز به لیست خدمات ارائه‌شده اضافه خواهد شد.

صدری در خصوص همکاری با پیام‌رسان آی‌گپ چنین اظهارنظر کرده است:

شرکت مخابرات ایران با رویکرد حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی و تخفیف تعرفه ترافیک به میزان یک‌چهارم برای این پیام رسان‌ها، به‌دنبال حمایت از تولید داخلی و همکاری با کسب‌وکارهای نوین کشور است.

مدیرعامل شرکت مخابرات همچنین به این نکته اشاره کرده که علاوه‌بر خدمات مجازی بر بستر آی‌گپ، امکان تماس تصویری نیز با استفاده از آی‌گپ فراهم شده است. براساس گفته‌های صدری، بخش کیف پول الکترونیک آی‌گپ در حال سرویس‌دهی به مشتریان است و از این‌رو مشترکان شرکت مخابرات ایران می‌توانند از طریق اعتبار تلفن خود در آی‌گپ، تراکنش‌های مالی مخابراتی را انجام دهند. 

آی‌گپ اعلام کرد که در آینده‌ی نزدیک قابلیت برقراری تماس صوتی با تلفن‌های ثابت ممکن خواهد شد. به این ترتیب کاربران آی‌گپ قادر خواهند بود تا از طریق تماس صوتی مبتنی بر اینترنت، با تلفن‌های ثابت ارتباط صوتی برقرار کنند. ضمنا باید به پیشخوان ارائه‌ی خدمات مخابراتی به مشترکین و خدمات حوزه‌ی اینترنت پر سرعت بر بستر آی‌گپ نیز اشاره کرد.

ایسوس به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سازندگان سخت‌افزار به‌خصوص سخت‌افزارهای مخصوص بازی شناخته می‌شود. این شرکت تایوانی در CES 2019 حضور بسیار فعالی داشت و در جریان این رویداد بزرگ که اوایل ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ در لاس‌وگاس ایالات متحده برگزار شد، از محصولات جدید مخصوص بازی و لپ‌تاپ‌های سری ذن‌بوک و ویوو بوک خود رونمایی کرد.

حال بخش خاورمیانه Asus با برگزاری مراسمی در شهر دبی در کشور امارات متحده عربی که در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۱۹ مصادف با ۲۵ دی ۱۳۹۷ برگزار شد، ضمن معرفی محصولات جدیدش برای بازار خاورمیانه برخی از کامپیوترها و قطعات معرفی‌شده‌ی خود در CES 2019 برای اولین‌بار به معرض نمایش گذاشت.

در ابتدای این مراسم جف لو، مدیر منطقه خاورمیانه ایسوس، به روی استیج برگزاری مراسم آمد و ضمن خوشامدگویی و تشکر از رسانه‌هایی که در این مراسم شرکت کرده‌اند، اعلام کرد که خاورمیانه اولین جایی است که ایسوس تصمیم گرفته محصولات جدید معرفی‌شده‌ی خود در CES 2019 را در معرض نمایش بگذارد. وی سپس در ادامه‌ی صحبت‌های خود در رابطه با تاریخچه ایسوس صحبت‌هایی ارائه کرد. 

سال ۲۰۱۹، سی‌امین سالگرد تأسیس این شرکت تایوانی است. از ابتدا شعار ایسوس «در جست‌وجوی شگفتی» بوده است و پس از دستاوردهای متعددی که در این مدت در زمینه‌هایی مانند آی‌تی، بخش موبایل،‌ مادربرد، کارت گرافیک و مانیتورهای مخصوص گیمینگ برای ایسوس به دست آمده است، این شرکت کماکان روبه‌جلو حرکت می‌کند. در سال ۲۰۰۶، این شرکت با معرفی برند Republic of Gamers به‌صورت جدی وارد بازار محصولات مخصوص بازی شد. تابه‌حال، ایسوس موفق شده است که ۴۵۱۱ جایزه مختلف را دریافت کند. ۱۶ هزار نفر در سرتاسر جهان مشغول به کار در این شرکت هستند که از این تعداد ۵ هزار نفر در بخش تحقیق و توسعه ایسوس قرار گرفته‌اند. درآمد ایسوس تنها در سال ۲۰۱۷ برابر با ۱۳ میلیارد دلار بوده است. لو چن در انتهای صحبت‌های خود ضمن دعوت از سی چن، تحلیل‌گر ارشد ارتباطات ایسوس، اعلام کرد که در نمایشگاه CES 2019 ذن‌بوک، ویوو بوک، نسخه جدید زفیروس و لپ‌تاپ هیبریدی مادرشیپ معرفی شده‌اند که در این مراسم به تفصیل در رابطه با آن‌ها صحبت خواهد شد.

فلسفه طراحی محصولات ایسوس برخاسته از مردم است. بنا به‌گفته‌های سو چن، مهم‌ترین منبع الهام آن‌ها مردم هستند و از این طریق است که ترندهای طراحی روز دنیا مشخص ی‌شود. ترند اصلی طراحی امسال، بازگشت به ریشه‌ها است و به همین دلیل است که دو لپ‌تاپ جدید ایسوس یعنی ذ‌ن‌بوک و ویووبوک، برای طراحی سعی کرده تا به ریشه‌های خود بازگردد. ذن‌بوک با طراحی خود سعی دارد به روح کاربر آرامش دهد و از طرف دیگر ویوو بوک به کاربر خود انگیزه و شجاعت بدهد تا بتواند موارد جدیدی را کشف کند. یکی از مهم‌ترین المان‌ها در طراحی ذن‌بوک، الهام آن از ساعت مچی است. دلیل استفاده از ساعت مچی برای منبع الهام طراحی ذن‌بوک طراحی‌ای است که هرگز قدیمی نشود. با نگاه به سیر تحول ذن‌بوک‌ها از سال ۲۰۱۱ تا امسال متوجه می‌شوید که بسیاری از المان‌های اصلی در طراحی این لپ‌تاپ کماکان وجود دارند.

مدل جدید ذن‌بوک که با شعار Essence of Soul در ذهن طراحی شده است، Zenbook 13s نام دارد. نسبت نمایشگر به بدنه‌ی این لپ‌تاپ ۹۷ درصد بوده اما ایسوس با قرار دادن یک ناچ در بالای صفحه وب‌کم را نیز در این لپ‌تاپ برای کاربران خود قرار داده است. این لپ‌تاپ ۱۲ونیم درصد نسبت به مدل قدیمی‌تر خود کوچک‌تر شده است. اما این کوچکی باعث نشده که ایسوس عملکرد آن را فدا کند. پردازنده Core-i7 نسل هشتم اینتل به‌همراه کارت گرافیک مجزای انویدیا MX150، حافظه رم تا ۱۶ گیگابایت و تا یک ترابایت فضای ذخیره‌سازی SSD، این لپ‌تاپ را به یک غول کوچک تبدیل کرده است. باریک‌ترین لپ‌تاپ دنیا یعنی Zenbook 13s تا ۱۵ ساعت شارژ نگه می‌دارد.

دیگر لپ‌تاپ جدید سری ذن‌بوک ایسوس که در این مراسم معرفی شد، لپ‌تاپ Zenbook 14 است. با اینکه از بسیاری جهات شباهت‌های بسیار زیادی به برادر کوچک‌تر خود دارد، اما دو فرق بسیار بزرگ بین این دو مدل وجود دارد. اولین فرق این لپ‌تاپ نامبرپد هوشمندی است که در ترک‌پد این ذن‌بوک ۱۴ تعبیه شده است. ترک‌پد این لپ‌تاپ به‌صورت خودکار قابلیت تشخیص استفاده از نامبر‌پد یا حرکت دادن نشانه روی صفحه را دارد و به این ترتیب نیازی نیست که کاربر برای استفاده از نشانگر ماوس نامبرپد را خاموش کند. دیگر ویژگی منحصربه‌فرد Zenbook 14، اسپیکرهای آن است. ذن‌بوک ۱۴ دارای ۴ اسپیکر است که صدا را به سمت بالا تولید می‌کنند و توسط شرکت هارمن کاردون تأیید شده‌اند. مشخصات سخت‌افزاری Zenbook 14 نیز دقیقا مانند برادر کوچک‌تر خود است. 

سری بعدی لپ‌تاپ‌هایی که سو چن در رابطه با آن‌ها در این مراسم توضیحات ارائه کرد، سری Vivo Book بود. این سری لپ‌تاپ‌ها برای کسانی طراحی شده است که همیشه رو به جلو حرکت می‌کنند. یکی از المان‌های منحصربه‌فرد این لپ‌تاپ‌ها، رنگ‌بندی آن‌ها است که امسال دو رنگ Peacock Blue و Coral Crush به رنگ‌های قبلی این لپ‌تاپ اضافه شده است. لبه‌های Vivo Book های جدید نیز دارای انحنا است و به همین دلیل به‌راحتی می‌توان آن را در دست گرفت و به‌جای دیگر منتقل کرد. سری جدید ویوو بوک دارای نسبت نمایشگر به بدنه ۸۸ درصدی است. ارگو لیفت، دیگر ویژگی‌ای است که ایسوس در این سری جدید تعبیه کرده است. این ویژگی‌ با بالا آوردن صفحه کلید لپ‌تاپ به کاربر اجازه می‌دهد که تجربه‌ی تایپ کردن فوق‌العاده راحت‌تری داشته باشد. Vivo Book های سال ۲۰۱۹، ۷.۶ درصد نسبت به نسل قبلی خود کوچک‌تر شده‌اند و از لحاظ قدرتمندی نیز می‌توانند تا حد بسیار زیادی نیازهای کاربران خود را برطرف کنند. پردازنده نسل هشتم Core-i7 به همراه کارت گرافیک MX130 و تکنولوژی اینتل اوپتین که به کاربر اجازه می‌دهد در مولتی‌تسکینگ عملکرد سریع‌تری را شاهد باشد، از دیگر ویژگی‌های جذاب ویوو بوک‌های امسال محسوب می‌شوند. حافظه ذخیره‌سازی ۵۱۲ گیگابایتی SSD به همراه ۲ ترابایت فضای هارد دیسک و تا ۱۶ گیگابایت رم دیگر مشخصات سخت‌افزاری این لپ‌تاپ‌ها است. پس از معرفی لپ‌تاپ‌های جدید غیرگیمینگ ایسوس،‌ فیل لیانگ، مدیر بخش طراحی ایسوس به روی استیج آمد تا در رابطه با محصولات مخصوص بازی معرفی‌شده در CES 2019 توضیحاتی ارائه کند.

به‌گفته‌ی فیل لیانگ، هدف اصلی محصولات با برند Republic of Games ارائه‌ی بالاترین و بهترین تجربه گیمینگ برای کاربران است. آن‌ها برای طراحی محصولات برند ROG، سه کلمه اصلی را مدنظر خود قرار داده‌اند؛ Edgy، که مربوط‌به نوآوری می‌شود، Rebel که در رابطه با طرز فکر است و می‌خواهد المان‌هایی را در محصولات قرار بدهد که نشان دهد این محصولات، محصولات عادی‌ نیستند و به همین دلیل شاهد طراحی‌های غیرمتقارن و عجیب در این محصولات هستیم و درنهایت Fusion که می‌خواهد نشان بدهد آن‌ها می‌توانند محصولاتی بسازند که برای تمام کارها مناسب هستند. با این سه کلیدواژه اصلی، ایسوس در مراسم CES 2019 از دو محصول پرچم‌دار مخصوص بازی خود رونمایی کرد. این محصولات لپ‌تاپ‌های Zephyrus S و Mothership بودند. 

لپ‌تاپ مادرشیپ ایسوس، با هدف بازطراحی نحوه‌ی بازی کردن ساخته شده است. این لپ‌تاپ دارای بهترین سخت‌افزارهای موجود است و برای کسانی طراحی شده که می‌خواهند بهترین را داشته باشند. یک لپ‌تاپ عمودی ۱۷ اینچی که دارای کیبوردی جداشونده است. تمام بدنه‌ی مادرشیپ از یک تکه آلومنیوم CNC شده، ساخته شده است و در مدیریت حرارت نیز عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود به‌جا می‌گذارد. یکی از مشکلاتی که برای بسیاری از گیمرهایی که روی لپ‌تاپ خود مشغول به بازی هستند وجود دارد، صفحه کلید ثابت آن است. بسیاری از گیمرها علاقه دارند که صفحه کلید خود را با زاویه‌‌ای نسبت به نمایشگر استفاده کنند. به همین دلیل ایسوس در طراحی Mothership از یک صفحه کلید جداشونده استفاده کرده است که آزادی عمل فوق‌العاده‌ای را به کاربر ارائه می‌کند. حالت کیبورد متصل، حالت استفاده از صفحه کیبورد شخصی، حالت استفاده از کیبورد به‌صورت مجزا و حتی حالت چهارمی که می‌توان یک نمایشگر دیگر به مادرشیپ متصل کرد؛ همه شیوه‌هایی هستند که گیمرها می‌توانند از مادرشیپ استفاده کنند. این لپ‌تاپ جدید تا ۳ صفحه‌نمایش خارجی را نیز پشتیبانی می‌کند. نمایشگر ۱۴۴ هرتزی و ۴ اسپیکری که در زیر نمایشگر تعبیه شده است، تجربه فوق‌العاده فراگیری را برای گیمرها رقم می‌زند.

اما لپ‌تاپ دیگر ایسوس، Zephyrus S نام دارد. این لپ‌تاپ برای کسانی طراحی شده است که ضمن اینکه از رایانه خود برای بازی استفاده می‌کنند، اما لپ‌تاپ کارشان نیز به حساب می‌آید. به همین دلیل در طراحی این لپ‌تاپ سعی شده است تا ضمن حفظ عملکرد، زبان طراحی‌ای انتخاب شود که تفاوت خیلی زیادی با لپ‌تاپ‌های کاری عادی نداشته باشد. در طراحی زفیروس اس نیز دقیقا همان سه کلیدواژه Edgy، Rebel و Fusion حفظ شده است. این لپ‌تاپ باریک‌ترین لپ‌تاپ گمینیگ دنیا است که دارای کارت گرافیک انویدیا RTX 2080 Max-Q است. ۸۱ درصد نسبت نمایشگر به بدنه دارد و در حقیقت یک لپ‌تاپ ۱۷ اینچی است که در بدنه یک لپ‌تاپ ۱۵ اینچی قرار گرفته شده است. زفیروس اس جدید نسبت به نسل قبلی خود ۲۳ درصد کوچک‌تر و ۴۰ درصد باریک‌تر شده و دارای یک دکمه مخصوص برای تنظیم حجم صدا است. فیل لیانگ برای ثابت کردن حرف‌های خود، یک کوله‌پشتی مخصوص لپ‌تاپ‌های ۱۵ اینچی را به روی استیج آورد و از درون آن لپ‌تاپ زفیروس اس ۱۷ اینچی را بیرون کشید.

پس از اتمام سخنان فیل لیانگ نوبت به ساشا کرون،‌ مدیر بخش بازاریابی تکنیکال ایسوس رسید. ساشا کرون در رابطه با دستاوردهای جدید این دو محصول جدید شروع به صحبت کرد. او سخنان خود را با وضعیت و جایگاه مستحکم برند ایسوس در خاورمیانه شروع کرد و در ادامه گفت در طراحی و ساخت مادرشیپ، مهم‌ترین نکته، نظر کاربران بوده است. لپ‌تاپ‌هایی که به‌عنوان جایگزین رایانه‌های شخصی خریداری می‌شوند معمولا سایز بسیار بزرگی دارند و به همین دلیل آن‌ها تصمیم به ساخت مادرشیپ گرفتند. آن‌ها به‌راحتی می‌توانستند لپ‌تاپ‌های قبلی خود را با سخت‌افزار جدید به‌روزرسانی کنند اما با نظرسنجی‌های که برگزار کردند، تصمیم به ساخت Mothership گرفتند. کیبوردی که در مادرشیپ تعبیه شده، در هنگام وصل بودن به‌طور خودکار شارژ می‌شود و هنگام جدا کردن ازطریق فرکانس رادیویی ۲.۴ هرتز با مادرشیپ در تماس است. همچنین این کیبورد تا ۸ ساعت باتری در خود نگه می‌دارد. اما دلیل اصلی انتخاب یک کیبورد جداشونده، شخصی بودن آن‌ها است. بسیاری از افراد به صفحه کلیدهای خود عادت دارند و عوض کردن آن‌ها برایشان سخت است. مادرشیپ این اجازه را به کاربران می‌دهد تا به‌راحتی از صفحه کلیدهای خود استفاده کنند.

باتوجه‌به پایه‌ای که ایسوس در مادرشیپ تعبیه کرده است، این لپ‌تاپ می‌تواند بین ۱۰۵ تا ۱۲۷ درجه تنظیم شود. برای ساخت هر یک دستگاه مادر شیپ، زمانی حدود ۲۰ ساعت به CNC قطعات فلز اختصاص داده می‌شود. اما ایسوس این کار را کرد تا بتواند به ضخامتی ۲۰ درصد باریک‌تر داشته باشد که این عدد در مقایسه با رقبا به ۵۰ درصد رسیده است.

صفحه‌نمایش مادرشیپ، صفحه نمایشی ۱۴۴ هرتزی با زمان پاسخگویی تنها ۳ میلی‌ثانیه است و اولین لپ‌تاپ با تکنولوژی Wi Fi 6 به حساب می‌آید و حتی دارای پورت ورودی لن هم است. ایسوس در طراحی این لپ‌تاپ از تکنولوژی‌هایی استفاده کرده است که تا ۵ تا ۱۰ سال آینده خیال گیمر را از بابت سخت‌افزار راحت می‌کند. اما یکی از مهم‌ترین چالش‌های لپ‌تاپ‌های گیمینگ، سیستم‌های خنک‌کنندگی آن‌ها است. به‌دلیل حالت منحصربه‌فرد عمودی مادرشیپ و فن‌هایی که در پشت این لپ‌تاپ قرار گرفته‌اند، هوایی که وارد دستگاه می‌شود، هرگز بسیار گرم نمی‌شود و به همین دلیل فن‌های مادرشیپ همیشه در حال چرخیدن نیستند. هیت‌پایپ‌هایی که درون این لپ‌تاپ تعبیه شده‌اند، به‌صورت هوشمندانه‌ای جایگذاری شده‌اند. ایسوس گارانتی می‌کند که پردازنده مادرشیپ همیشه روی ۴.۸ گیگاهرتز باقی خواهد ماند و حتی تا مواردی تا ۵ گیگاهرتز نیز می‌توان آن را اورکلاک کرد. مادرشیپ در نرم‌افزار بنچ‌مارک سینه‌بنچ امتیاز ۱۶۵۰ را به دست آورده است. فن‌های تعبیه‌شده در مادرشیپ نیز فن‌های ۸۳ تیغه‌ای است که از LPC ساخته شده‌اند و حتی دارای فناوری تمیزکردن خودکار نیز هستند.

عملکرد فن‌های مادرشیپ نیز بسیار هوشمندانه است. سه حالت ۳۵ دسیبل یا بدون صدا، ۴۵ دسیبل و ماکسیمم سه حالتی هستند که در کاربر می‌تواند از بین آن‌ها انتخاب کند. یک وب‌کم به همراه مادون قرمز و پشتیبانی از تکنولوژی تشخیص چهره ویندوز هلو به همراه ۴ اسپیکری که در زیر نمایشگر این لپ‌تاپ تعبیه شده‌اند و عملکردی شبیه به یک ساندبار را دارند و توانایی تولید صدای فوق‌العاده‌ای دارند، از دیگر ویژگی‌های مادرشیپ به حساب می‌آید. کارت گرافیک مادرشیپ نیز کارت گرافیکی ۱۸۰ واتی است که عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد.

اما کرون در ادامه صحبت‌های خود به‌سراغ لپ‌تاپ زفیروس اس رفت. این لپ‌تاپ ۱۷ اینچی دارای یک کارت گرافیک Nvidia RTX 2080 Max-Q است و باریک‌ترین لپ‌تاپ مخصوص بازی دنیا به حساب می‌آید. ۱۸.۷ میلی‌متر ضخامت آن بوده و بدنه‌ی آن تماما از فلز ساخته شده است. اولین نسخه از لپ‌تاپ زفیروس، ۱۸ ماه پیش وارد بازار شد و تنها در همین بازه‌ی زمانی کم، این همه تغییر را در آن شاهد هستیم. ۸۱ درصد نسبت بدنه به نمایشگر این لپ‌تاپ است که ممکن است نسبت به ذن‌بوک و ویوو بوک‌های جدید بسیار کم به نظر بیاید اما این نمایشگر دارای فناوری جی‌سینک انویدیا بوده و همچنین دارای نرخ تازه‌سازی ۱۴۴ هرتزی است. فناوری به‌نام اوپتیموس در این لپ‌تاپ تعبیه شده است که به کاربر اجازه می‌دهد با خاموش کردن کارت گرافیک در هنگام استفاده‌های روزمره، عمر باتری لپ‌تاپ را افزایش دهد. زیرا نمایشگرهایی که دارای فناوری جی‌سینک هستند، همیشه نیاز دارند از کارت گرافیک اصلی استفاده کنند.

با اینکه زفیروس اس فاقد وب‌کم تعبیه‌شده روی نمایشگر است، یک وب‌کم با وضوح تصویر 1080p برای آن ساخته شده است که به‌راحتی روی مانیتور قرار می‌گیرد. این وب‌کم حتی دارای محلی برای اتصال سه پایه هم است و میکروفون‌های تعبیه‌شده روی آن توانایی حذف صدای اضافی محیط را دارند. وای فای ۵ نیز از دیگر ویژگی‌های زفیروس اس است.

هر دو لپ‌تاپ جدید سری ROG ایسوس شارژ ازطریق پورت USB-C را نیز پشتیبانی می‌کنند و حتی شما می‌توانید در هنگامی که از لپ‌تاپ استفاده نمی‌کنید، با استفاده از یک شارژر موبایل ۵ واتی، لپ‌تاپ‌های خود را شارژ کنید.

پس از اتمام سخنان کرون، مراسم رونمایی ایسوس از جدیدترین محصولات خود در خاورمیانه به اتمام رسید و حضار فرصت این را پیدا کردند که این محصولات جدید را از نزدیک مشاهده کنند. متاسفانه در رابطه با قیمت و زمان عرضه‌ی این محصولات در این رویداد اطلاعاتی ارائه نشد.

درنتیجه‌‌ی تعطیلی طولانی‌مدت دولت آمریکا از تاریخ ۲۲ دسامبر، هزاران دانشمند آمریکایی وارد چهارمین هفته از مرخصی اجباری خود شده‌‌اند. آژانس حفاظت از محیط‌زیست، ناسا و بنیاد ملی علوم (NSF) از جمله آژانس‌های علمی بوده‌‌اند که اخیراً ضمن توقف روند بررسی اعطای کمک‌‌های مالی، مجموعه‌‌داده‌‌های کلیدی را از دسترس خارج کرده و آزمایشگاه‌های فدرال و ادارات را به‌‌طور موقت تعطیل کرده‌‌اند.

با به بن‌‌بست رسیدن روند مذاکرات بودجه بین ریاست جمهوری آمریکا و کنگره‌‌ی این کشور، این احتمال وجود دارد که وضعیت فعلی در تعطیلی دولت کماکان تداوم یابد و این به‌‌معنای ثبت رکورد طولانی‌‌ترین دوره‌‌ی تعطیلی دولت در تاریخ آمریکا است. ژورنال علمی نیچر در گزارشی به بررسی اثرات بلندمدت این تعطیلی در توقف پژوهش‌های علمی پرداخته است.

برخی از داده‌ها برای همیشه نابود شدند

ماهیت برخی از آزمایش‌ها به‌‌گونه‌‌ای است که می‌توان آن‌‌ها را به تعویق انداخت یا متوقف کرد و سپس مجدداً راه‌اندازی کرد؛ اما برای پژوهشگرانی که علوم طبیعی را مطالعه می‌کنند، به تعویق انداختن یک مطالعه می‌تواند به‌‌معنای ازدست‌‌رفتن فرصت مشاهدات بسیار مهمی باشد که تنها در چرخه‌های بلندمدت روی می‌‌دهند.

رولف پترسون، اکولوژیست حیات‌وحش از دانشگاه فنی میشیگان هاتن، روی طولانی‌ترین مطالعه در مورد گرگ‌ها و گوزن‌‌ها در جزیره‌ی رویال از شمال آمریکا نظارت دارد. از تاریخ ۱۹۵۸ میلادی زمستان هر سال، پژوهشگران هفته‌ها در جزیره‌ای دورافتاده به‌‌وسعت ۵۴۴ کیلومتر مربع، تغییرات جمعیت حیوانات این ناحیه را رصد می‌کنند. اما اکنون تمامی زحمات صورت‌‌گرفته در این مطالعه‌‌ی نمادین در معرض خطر قرار گرفته؛ زیرا خدمات پارک ملی کهمدیریت این جزیره را به‌‌عهده دارد، در پی تعطیلی‌‌های اخیر، دسترسی به این منطقه را مسدود کرده است.

فرصت دانشمندان برای جمع‌آوری داده‌ها طی زمستان امسال روبه پایان است؛ زمانی که برف‌‌ها ذوب شود، دانشمندان دیگر قادر به ردیابی گرگ‌‌ها و گوزن‌‌ها نخواهند بود. پترسون می‌‌گوید:

به تأخیر انداختن پژوهش برای چند روز آینده تفاوت چندانی ایجاد نخواهد کرد؛ اما پس از آن، هر روز که بگذرد، خسارات جبران‌‌ناپذیری به بار خواهد آمد و بالاخره در یک زمان خاص، پیوستگی علمی این پژوهش کاملاً از دست خواهد رفت.

او اضافه می‌کند که  وضعیت فعلی از آن‌رو دردناک است که دانشمندان اخیراً به‌‌منظور ارتقای تنوع ژنتیکی سه گرگ ماده را از مینه‌‌سوتا به جزیره‌‌ی رویال منتقل کرده‌اند. جمعیت گرگ‌های این منطقه در سال‌های اخیر تنها به دو حیوان (شامل یک پدر و دختر) تقلیل یافته است. تنها با سفر به جزیره رویال می‌توان تشخیص داد که آیا گرگ‌‌های تازه‌‌وارد در حال جفت‌گیری با تنها گونه‌‌ی نر باقی‌مانده در جزیره هستند و آیا این افزایش دوباره‌‌ی جمعیت گرگ‌‌ها تأثیری بر جمعیت گوزن‌‌های منطقه نیز داشته است یا خیر.

پترسون تخمین می‌زند که هزینه‌‌ی هیئت اعزامی امسال حدود ۳۰۰ هزار دلار بوده که از محل منابع خصوصی و عمومی تأمین شده است؛ این هزینه‌‌ها شامل هزینه‌‌های برگشت‌‌ناپذیر مربوط به پرواز هوایی و نیز هزینه‌‌ی ۱۰۰ هزار دلاری تهیه‌ی قلاده‌‌های GPS است. قلاده‌‌ها هم‌‌اکنون حاضر هستند و تنها باید آن‌‌ها را روی گردن گوزن‌‌ها نصب کرد.

در کالیفرنیا نیز در پی جلب یک کشتی تحقیقاتی متعلق به اداره‌‌ی ملی اقیانوسی و جوی آمریکا در بندرگاه سن‌‌دیه‌‌گو، انجام یک پژوهش حیاتی درمورد وضعیت شیلات این ایالت به تعویق افتاده ‌است. قرار بود این کشتی در ۶ ژانویه‌‌ی سال جاری به‌‌منظور جمع‌آوری اطلاعات درمورد حیات اقیانوسی (شامل گونه‌های پلانکتون‌‌ها و نهنگ‌ها) و نیز بررسی فیزیک اقیانوس ازسوی اداره‌‌ی تحقیقات شیلات کالیفرنیا اعزام شود.

تأخیر بیشتر در انجام این پژوهش باعث خواهد شد که این تیم نتواند ارزیابی و مقایسه‌‌ی صحیحی از نتایج پژوهش‌‌های امسال به عمل آورد. چرا که دانشمندان دیگر نمی‌‌توانند برخی از پدید‌‌ه‌‌های فصلی نظیر تخم‌‌گذاری ماهیان را بررسی کنند. برایس سمنز، مدیر اداره‌‌ی تحقیقات شیلات کالیفرنیا می‌گوید:

ما هنوز نمی‌دانیم که آیا تیم قادر است این سفر دریایی را با تأخیر یا به‌‌صورت فشرده‌‌تر به انجام برساند یا اینکه درنهایت مجبور خواهیم شد از داده‌های این فصل به‌‌کلی صرف‌‌نظر کنیم.

در صورتی که سفر تحقیقاتی امسال لغو شود، این اولین بار طی ۷۰ سال اخیر خواهد بود که فرصت تحقیقاتی زمستانی این پروژه از دست می‌‌رود. سمنز در ادامه می‌گوید:

خسارات وارده غیرقابل محاسبه خواهد بود. در برنامه‌‌های پایشی نظیر [این پروژه] تا زمانی که به داده‌‌ها نیاز پیدا نشود، به اهمیت واقعی آن‌‌ها پی نخواهیم برد.

موج دوم تعطیلی‌‌ها در راه است

بسیاری از مؤسسات علوم دولتی در همان ساعات اولیه‌‌ی شروع تعطیلی‌‌ها، اقدام به توقف فعالیت‌های خود کردند؛ با این حال، احتمال می‌‌رود موج دوم تعطیلی‌‌ها (شامل مراکز تحقیقاتی مورد حمایت دولت و تأسیسات پیمانکاری) نیز طی هفته‌های آتی کلید بخورد.

بخشی از تأسیسات در معرض خطر تعطیلی دربرگیرنده‌‌‌‌ی رصدخانه‌‌هایستاره‌‌شناسی است که بودجه‌‌ی آن‌‌ها از سوی بنیاد ملی علوم تأمین می‌‌شود؛ اما اداره‌‌ی آن‌‌ها به‌‌عهده‌‌ی پیمانکاران است. یکی از این تأسیسات رصدخانه‌‌ی اپتیکی ملی آمریکا است که خود شامل تلسکوپ ملی کیت‌‌پیک در آریزونا و تلسکوپ جمنای می‌شود. تأسیسات یادشده احتمالاً بودجه‌‌ی کافی را برای ادامه‌‌ی فعالیت تا چند هفته‌‌ی دیگر دارند؛ اما وضعیت در بعد از این بازه‌‌ی زمانی، کاملاً نامشخص خواهد بود.

آنتونی بیسلی، مدیر رصدخانه ملی اخترشناسی رادیویی می‌گوید که اولین بخش از این رصدخانه که در آینده تعطیل خواهد شد، آرایه‌‌ی عظیم بشقاب‌‌های ماهواره‌‌ای در نزدیکی نیومکزیکو است. درصورت عدم تزریق بودجه ازسوی بنیاد ملی علوم، این رصدخانه تا پایان ماه ژانویه فاقد نقدینگی خواهد شد. در طی هفته اول ماه فوریه آرایه‌‌ها تعطیل خواهند شد و پرسنل این بخش مشمول مرخصی اجباری می‌شوند. بااین‌حال، این مجموعه احتمالاً همچنان به تأمین تعهدات مالی خود برای آرایه‌‌ی بزرگ منصوب در شمال شیلی ادامه خواهد داد؛ دلیل این امر، الزام بنیاد ملی علوم در پایبندی به توافق‌های قانونی خود با دولت شیلی یاد شده است.

اما همچنان امیدهایی وجود دارد. برخی سازمان‌های علمی دولتی از جمله بنیاد ملی علوم و ناسا به‌‌دنبال استفاده از راه‌های گریزی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد نقدینگی لازم را برای حفظ پروژه‌های بزرگ و مراکز تحقیقاتی فراهم کنند.

یکی از پروژه‌‌هایی که قرار است مشمول این راهکار شود، رصدخانه‌‌ی پرتوی ایکس چاندارا است که پیش‌‌بینی می‌‌شود در ۲۲ ژانویه بودجه‌‌ی آن به اتمام برسد. این سازه تقریباً سه سال است که مشغول جمع‌‌آوری اطلاعات درزمینه‌ی سیاه‌چاله‌‌، اختروش ‌و ابرنواختر بوده و بهره‌‌برداری از آن هر هفته یک میلیون دلار هزینه روی دست متولیان آن می‌‌گذارد. بااین‌حال، این نوع تأسیسات را نمی‌‌توان بدون نظارت رها کرد؛ زیرا در این صورت، عایق‌بندی حرارتی آن به‌‌مرور تخریب خواهد شد. اگر کنترل‌کننده‌های نصب‌‌شده به‌‌طور منظم زاویه‌‌ی چرخش سازه را نسبت به خورشید تغییر ندهند، بعضی از قسمت‌های سازه ممکن است در معرض دمای بیش از اندازه قرار گیرند. بلیندا ویلکس، مدیر مرکز چاندرا در کمبریج از ماساچوست می‌‌گوید:

 برای جلوگیری از واردشدن آسیب به چاندرا، مؤسسه‌‌ی اسمیت‌‌سونیان (که بهره‌‌برداری از رصدخانه‌های ناسا را بر عهده دارد)، هرگونه ریسک کمبود بودجه‌‌ای را کاملاً پوشش خواهد داد. این پوشش می‌‌تواند ادامه‌‌ی فعالیت رصدخانه را تا دو ماه تضمین کند.

ویلکس همچنین پیش‌‌بینی می‌‌کند که ناسا به دنبال کسب مجوزهای قانونی برای ادامه فعالیت چاندرا در زمینه‌هایی باشد که درصورت عدم نظارت، موجب آسیب به این اموال دولتی خواهد شد.

کنسرسیوم غیرانتفاعی UNAVCO در شهر بولدر از ایالت کلرادو نیز در پی راهکار‌‌هایی برای ادامه‌‌ی فعالیت تحقیقات زمین‌‌شناسی زیر نظر بنیاد ملی علوم است. تجهیزات این بخش بر اندازه‌‌گیری حرکات زمین و پایش جریان‌های داده‌‌ی آنی مربوط به سیستم هشداردهی زلزله در ایالت کالیفرنیا نظارت دارد.

این کنسرسیوم برآورد کرده که ممکن است بودجه‌‌اش،  اواخر هفته‌‌ی آینده به پایان برسد که اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است روند ارسال داده برای سیستم ShakeAlert متوقف شود و این امر می‌‌تواند عواقب سوئی بر دقت اعلان هشدارهای اولیه زلزله در کالیفرنیا داشته باشد. هم‌‌اکنون، UNAVCO در حال رایزنی با بنیاد ملی علوم و دیگر حامیان خود است تا بلکه بتواند مانع از توقف احتمالی فعالیت‌‌های خود شود.

قشر جوان اولین قربانیان تعطیلی‌‌ها خواهند بود

دانشمندان تازه‌‌کار ازجمله افرادی هستند که در جریان اختلالات رخ‌‌داده در پژوهش‌‌ها و درنتیجه قطع حقوق دریافتی خود، متوجه بیشترین آسیب خواهند بود.

باب لیترمن، یک زیست‌شناس محاسباتی در دانشگاه رودآیلند در کینگستون است که توسط کمک‌هزینه‌‌های تحصیلی دریافتی ازسوی بنیاد ملی علوم حمایت می‌شود. او تا پایان زمان این تعطیلات، هیچ‌‌گونه حقوقی دریافت نخواهد کرد. از آنجا که او تنها به‌‌عنوان یک پیمانکار مستقل در نظر گرفته می‌شود و نه کارمند دولت فدرال یا دانشگاه، نمی‌‌تواند از مزایای بیمه‌‌ی بیکاری در این مدت بهره‌‌مند شود.

اکنون او و همسرش (که او نیز در دانشگاه براون در رودآیلند کار می‌کند)، در تلاش برای یافتن راهی برای تأمین هزینه‌‌های جاری زندگی و حمایت از پسر ۲۱ ماهه‌‌شان، روبین هستند.

قطع کمک‌هزینه‌‌ی تحصیلی لیترمن در عرض چند هفته، تبدیل به یک بحران مالی برای خانواده‌‌ی او شد. لیترمن درمورد شرایط زندگی‌‌اش در رودآیلند می‌گوید:

ما بلافاصله بعد از فارغ‌‌التحصیلی، مشغول به این کار شدیم؛ ما واقعاً هیچ‌‌گونه پس‌‌اندازی نداریم و شرایط ما واقعاً شکننده است. این کمک‌‌هزینه‌‌ی مالی می‌‌توانست ما را از فقر خارج کند و اکنون، نداشتن حتی کمترین پولی برای تأمین غذای فرزندم، به‌‌معنای واقعی کلمه وحشتناک است.

دنیکا لومباردوزی یک متخصص اکولوژی جهانی است که از سال ۲۰۱۵ به‌‌عنوان دانشمند پروژه در مرکز ملی تحقیقات جوی (NCAR) در بولدر مشغول به‌‌کار بوده است. اگر تعطیلی‌‌های اخیر به هفته‌‌ی آینده کشیده شود، وی با کاهش ۵۰ درصدی درآمد دریافتی خود مواجه خواهد شد؛ چراکه مرکز ملی تحقیقات جوی، خود زیرمجموعه‌‌ی دانشگاه تحقیقات جوی (UCAR) است و این دانشگاه حدود ۶۰ درصد از بودجه‌‌ی ۲۱۷ میلیون دلاری خود را از بنیاد ملی علوم دریافت می‌‌کند و این بودجه حالا متوقف شده است.

اگر تعطیلی تا ۱۹ ژانویه تداوم یابد، این دانشگاه مجبور خواهد بود دو گزینه‌‌ی احتمالی را پیش روی ۱۳۰۰ نفر از کارمندان خود بگذارد: دریافت نیمی از حقوق عادی آن‌ها و پرداخت مابقی در زمان بازگشایی دولت یا استفاده از مرخصی اجباری. اگر دولت تا میانه‌‌ی ماه فوریه بازگشایی نشود، دانشگاه چاره‌‌ای جز استفاده‌‌ی گسترده از مرخصی اجباری برای پرسنل خود نخواهد داشت. آنتونیو بوسالچی، رئیس دانشگاه می‌گوید:

ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا پرسنل بتوانند تا آنجاکه ممکن است مشغول به‌‌کار باقی بمانند. اگر کسی مشمول مرخصی اجباری شود، شانسی برای کار و متعاقباً دریافت حقوق نخواهد داشت.

لومباردوزی در حال حاضر خریدهای عمده‌‌ی خود را به تعویق انداخته؛ او حتی فعلاً از پر کردن مخزن پروپان موردنیاز برای پخت‌وپز و گرم‌‌کردن خانه‌اش نیز صرف‌نظر کرده است.

اثرات تعطیلی دولت در فراسوی مرزهای آمریکا

عواقب اتفاقاتی که در آمریکا رخ می‌دهند، تنها محدود به همین کشور نخواهد شد. پژوهشگران در کشورهای دیگر نیز هم‌‌اکنون فشارهای ناشی از این تعطیلی را احساس می‌‌کنند.

یک تیم بین‌المللی از متخصصان ژئوفیزیک، انتشار یک مدل به‌‌روزرسانی‌‌شده از داده‌های میدان مغناطیسی زمین را به تعویق انداخته‌ا‌‌ند. این داده‌‌ها بستری حیاتی برای تمام سیستم‌‌های جهت‌‌یابی مدرن است که بر فعالیت همه‌‌ی افراد از برنامه‌‌ریزان نظامی گرفته تا کاربران گوشی‌های هوشمند تأثیر می‌گذارد. پس از  تغییرات چشمگیر رخ‌‌داده در محل جغرافیایی قطب شمال مغناطیسی، دانشمندان اداره‌‌ی ملی اقیانوسی و جوی تلاش کردند تا به‌روزرسانی این مدل یک سال زودتر از موعد مقرر انجام گیرد؛ اما تعطیلی اخیر، آن‌ها را وادار به تعویق انداختن ۱۵ روزه‌‌ی عرضه‌‌ی این مدل تا ۳۰ ژانویه کرد (البته با فرض اینکه تعطیلی تا آن زمان به پایان می‌‌رسد).

در ونکوور کانادا، پژوهشگران اقلیمی که روی ششمین گزارش ارزیابی مجمع بین‌‌المللی تغییرات اقلیمی فعالیت می‌کنند، در حال برگزاری جلسات خود بدون حضور دانشمندان آمریکایی هستند. پژوهشگران غایب عبارت‌اند از کو برت، معاون مدیر اداره‌‌ی ملی اقیانوسی و جوی (و معاون رئیس این مجمع) به‌‌همراه چهار نفر از گروه ۲۰ نفره‌‌ی نویسندگان اولیه‌‌ی گزارش مجمع که ارزیابی تغییرات اقلیمی را از دیدگاه علم فیزیک به‌‌عهده داشتند.

والری ماسون دلموته، یکی از اقلیم‌‌شناسان آزمایشگاه علوم اقلیمی و زیست‌‌محیطی در ژیف‌‌سور‌‌ایوت از فرانسه می‌گوید که در غیاب این نفرات، نبود تخصص، بینش و صدای آن‌‌ها احساس می‌‌شود.

این تعطیلی‌‌ها همچنین برنامه‌‌ی حکومت محلی استان انتاریوی کانادا را برای انتقال یک جفت گرگ به‌‌همراه توله‌هایشان به جزیره‌‌ی رویال مختل کرده‌ است. دانشمندان کانادایی می‌خواهند این حیوانات را از جزیره‌‌ی میچیوپیکوتن اونتاریو منتقل کنند؛ زیرا با انقراض گوزن‌‌های این منطقه، گرگ‌‌های شکارچی نیز در معرض گرسنگی و مرگ قرار گرفته‌‌اند.

انتقال گرگ‌ها به جزیره‌‌ی رویال می‌‌تواند به بقای این گونه‌‌ها کمک کند، تنوع ژنتیکی جمعیت گرگ‌ها را در این جزیره بهبود دهد و  این فرصت را در اختیار پژوهشگران می‌‌گذارد که نحوه‌‌ی تعامل این حیوانات کانادایی را با همسایگان جدید خود بررسی کنند. برنت پترسون، دانشمند پژوهشگر در وزارت منابع طبیعی و جنگل‌‌داری اونتاریو در پیتربورو که مدیریت عملیات نقل‌‌و‌‌انتقال را نیز به‌‌عهده دارد، بر این باور است که این اقدام، تجربه‌‌ای نو محسوب می‌‌شود.

هم‌اکنون وزارت کانادا می‌کوشد تا بداند آیا امکان دسترسی به جزیره‌‌ی رویال بدون همکاری دولت آمریکا نیز مقدور است یا خیر. از آنجایی که موسم زادوولد گرگ‌ها در اواخر ژانویه خواهد بود، آخرین فرصت برای جابه‌جایی حیوانات میچیوپیکوتن می‌‌تواند در اواخر فوریه‌ی سال جاری باشد تا ریسک وارد شدن آسیب به حیوانات ماده در دوران بارداری به حداقل برسد.

ریزش جامعه‌ی پژوهشی افزایش خواهد یافت

با ادامه‌‌ی تعطیلی‌‌ها، اکثر دانشمندان دولتی در تلاش‌اند تا روحیه‌‌ی خود را حفظ کنند؛ این در حالی است که برخی دیگر نیز به فکر تجدید‌‌نظر درمورد برنامه‌های حرفه‌ای خود هستند.

یک دانشمند میان‌‌رده‌‌ی فدرال در آریزونا که نخواست نامش فاش شود، می‌‌گوید که استفاده‌‌ی ابزاری سیاسیون از این تخصیص بودجه‌‌ی موردی کم‌‌سابقه نیست. این دانشمند و همسرش که هردو کارمند دولت هستند، یکی از خودروهای خود را به فروش گذاشته‌‌اند تا درصورت ادامه‌‌ی تعطیلی‌‌ها، سرمایه‌‌ی نقدی لازم را در اختیار داشته باشند. این دانشمند درحالی‌که مشغول مطالعه‌‌ی آگهی‌‌های شغلی در لینکدین است، می‌گوید:

ما همچنین به‌‌دنبال ایجاد تغییراتی جدی در آینده‌‌ی خود هستیم، تصمیم ما بر این است که یکی از ما یا هر دو بتوانیم شغل دولتی خود را ترک کنیم.

در مرکز زمین‌شناسی آمریکا، پژوهشگری که خطرات طبیعی را مطالعه می‌کند، می‌گوید که به نظرش رؤسای او در طول این تعطیلی فرصت به‌‌مراتب بیشتری در اختیار خواهند داشت تا وضعیت ادامه‌‌ی فعالیت کارمندان خود را بررسی کنند. این دانشمند نیز که نمی‌‌خواست نامش فاش شود، از هزینه‌‌های تحمیل‌‌شده ازسوی این جنگ بودجه میان دولت و مجلس می‌‌گوید که بیشترین فشار را روی پیمانکاران دولتی و کارمندان رده‌‌پایین وارد می‌‌کند.

از آنجا که پژوهشگران به‌‌عنوان «کارمندان ضروری» در نظر گرفته می‌شوند، به او دستور داده شده است تا به‌‌صورت پاره‌وقت درزمینه‌ی نظارت بر خطرات طبیعی فعالیت کند. با این حال، او از انجام هرگونه پژوهشی تا زمان بازگشایی مجدد دولت منع شده است. این شرایط بدان معنی است که او نمی‌تواند پیمانکاران را برای فعالیت‌‌های آتی خود استخدام کند یا برای ارائه‌‌ی پژوهش‌‌های خود در کنفرانس‌‌های آتی درخواست دهد. به‌گفته‌‌ی این پژوهشگر، «فرد احساس می‌‌کند که هویت او به گروگان گرفته شده است. این به‌‌مانند آن است که شما نوازنده باشید؛ اما حق نواختن هیچ‌‌ ساز موسیقی را نداشته باشید.»

تعطیلی‌‌ها می‌توانند اثرات ماندگاری بر شغل یک پژوهشگر داشته باشند. تعطیلی سال ۲۰۱۳ باعث شد که فرانک مارکیس، ستاره‌شناس سیاره‌‌ای، از یک پژوهشگر دانشگاهی تمام‌وقت به فردی شاغل در ترکیبی از امور آکادمیک و صنعتی تبدیل شود. وقتی تعطیلی آن سال آغاز شد، مارکیس پژوهشگری تمام‌وقت در مؤسسه SETI در مانتین‌ویو از کالیفرنیا بود و در انتظار دریافت پاسخی برای درخواست‌‌های پذیرش خود از سوی ناسا و بنیاد ملی علوم به سر می‌‌بُرد. تصمیم‌‌گیری درمورد درخواست‌‌ها تا ماه‌ها پس از پایان تعطیلی آن سال به تعویق افتاد؛ چرا که تمامی مؤسسات در آن زمان در حال پی‌گیری درخواست‌‌های معوق قبلی بودند. در همین حال، به‌‌علت اتمام بودجه، مارکیس دیگر نتوانست حقوق دو پژوهشگر دستیار خود را پرداخت کند و درنتیجه، آن دو نیز آزمایشگاه وی را ترک کردند.

او که دیگر از انتظار برای دریافت کمک‌های مالی مورد درخواست خود خسته شده‌ بود، به‌‌صورت پاره‌‌وقت در شرکتی مشغول به‌‌کار شد که در زمینه‌‌ی ساخت آینه و فناوری‌‌های اپتیک مورد استفاده در تلسکوپ‌‌های بزرگ فعالیت داشت. هم‌‌اکنون او نیمی از وقت خود را در مؤسسه‌‌ی SETI و بقیه را در شرکت نوپای یونی‌‌استلار مشغول به‌کار است. او درمورد تعطیلی‌‌های سال ۲۰۱۳ می‌گوید:

من دیگر هرگز نمی‌خواهم دوباره خانواده‌ام را در وضعیت آن سال قرار دهم. وقتی با جوانان درباره‌‌ی پژوهش‌هایم صحبت می‌کنم، اغلب به این موضوع تاکید می‌کنم که فراموش نکنید اگر یک روز آن‌ها تصمیم بگیرند حقوق شما را قطع کنند، تنها یک دکمه را فشار می‌دهند و آن روز رویای شما به پایان خواهد رسید. این همان چیزی است که شما به‌‌عنوان یک دانشمند باید برای آن آمادگی داشته باشید.

دی‌ماه امسال، موعد اعمال یک به‌روزرسانی گسترده در سرتاسر شبکه‌ی اتریومبود که علاوه‌بر بهبودهای متعدد در هسته‌ی این رمزارز و بالابردن ضریب اطمینان و پایستگی اتریوم، پیاده‌سازی ۵ بسته‌ی ضوابط و استاندارد برای بهبود اکوسیستم (EIP - Ethereum Improvement Prposal) را به‌دنبال داشت. این بسته‌ها به‌طور کلی شامل API جدید برای توسعه‌دهندگان و مقررات جدید در قرادادهای هوشمند هستند. سه هدف اصلی در این اصلاح بزرگ عبارت‌اند از:

• ارتقاء نرخ تعداد تراکنش در واحد زمان، که ازطریق معماری چندلایه‌ای و افزودن لایه‌ی دوم صورت می‌‎پذیرد.
• تعدیل تعرفه‌های اجرای تراکنش‌ها و انعقاد قراردادها.
• تغییر سازوکار و میزان پاداش پرداختی به بلاک‌ها.

طبق برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته توسط توسعه‌دهندگان اصلی این رمزارز، این به‌روزرسانی که قسطنطنیه (Constantinpole) نام گرفته بود، باید هفته‌ی پیش از بلاک ۷۰۸۰۰۰۰ آغاز می‌شد؛ لیکن با شناسایی نقاط آسیب‌پذیری در یکی از EIP های جدید توسط ChainSecurity که یک شرکت حسابرسی و ممیزی در قراردادهای هوشمند است، اجرای آن به تعویع افتاد و طبق تصمیمات جدید قرار است تا نهم اسفندماه صورت پذیرد.

آنچه در ذهن جامعه‌ی رمزارزها از مفهوم هاردفورک نقش بسته، متاثر از دو انشعاب پربحث و پرتنش بیت‌کویندر سال گذشته میلادی است که به موجب آن یک مرحله رمزارز Bitcoin Cash از خود بیت‌کوین منشعب شد که خود این ارز جدید در مرحله‌ی بعدی تبدیل به Bitcoin ABC و Bitcoin SV شد؛ رخدادی که تا مدت‌ها صف‌آرایی و رجزخوانی مسببین اصلی آن ادامه داشت و حتی لطمه‌ی جدی به روند بازار زد.

از این منظر ممکن است برداشت اولیه از مسئله‌ی هاردفورک، منفی و نامطلوب باشد. تاکنون آنچه که مبنای وقوع این هاردفورک‌ها قرار داشته، درحقیقت اعمال اصلاحات و بهبود پروتکل‌های شبکه و هسته مرکزی بوده است. چنانچه در گذشته اجماع حداکثری پیرامون پیشنهادها برای تغییرات جدید صورت می‌گرفت، باید تنها شاهد ارتقاء کیفیت کارکرد بیت‌کوین یا بیت‌کوین‌کش می‌بودیم؛ اما چنین نشد و اکنون در رابطه با اتریوم موضوع کاملا متفاوت است و از ابتدا تغییرات جدید مورد توافق تمامی اعضای توسعه‌دهنده‌ی هسته اتریوم قرار گرفته است.

در جریان بررسی های تحلیلی Chainsecurity و TrailofBits که پیش از آغاز اجرای اصلاحات در مرحله‌ی اول صورت گرفته بود، نقاط آسیب‌پذریری در بسته‌ی EIP-1283 شناسایی شده و احتمال آن وجود داشت که سازوکار و محاسبات پرداخت کارمزد در قراردادهای هوشمند در شرایط خاصی دچار مشکل شود. حتی تاکنون از این مبدا هیچ آسیب یا خسارتی متوجه هیچ پلتفرمی نشده است.

با این وجود توسعه‌دهندگان هسته‌ی مرکزی اتریوم در جلسه‌‌ای که ساعت ۲ بعدازظهر دیروز  و با حضور ویتالیک بوترین خالق اتریوم داشتند، تصمیم گرفتند که تا زمان انجام بازنگری‌های کامل این به‌روزرسانی کلی به تعویق بیفتد. البته در تصمیمات جلسه همچنین سقف زمانی نهم اسفندماه برای اجرای این کار تعیین شده است و بسته‌های نهایی پس از اصلاحات لازم از بلاک ۷۲۸۰۰۰۰ اعمال خواهند شد.

افراد متخصص در حوزه‌های مختلف دنیای فناوری، با امیدهای زیاد برای کار در قطب فناوری جهان یعنی سان‌فرانسیسکو و خصوصا منطقه‌ی سیلیکون‌ولی، تلاش می‌کنند. آنها امید دارند که در شرکت‌های بزرگی همچونگوگل،‌ اپل، مایکروسافت و دیگران استخدام شده یا استارتاپ خود را راه‌اندازی کنند. البته، زندگی با حقوق‌های مرسوم در سیلیکون‌ولی، منطقه‌ای که گران‌ترین خانه‌های آمریکا را دارد، به آن زیبایی که همه فکر می‌کنند، نیست.

سیلیکون‌ولی در اصطلاحات انگلیسی با «منطقه‌ی خلیجی» یا Bay Area نیز شناخته می‌شود. این توهم و آرزو که حضور در چنین منطقه‌ای، حقوق‌ها نجومی و درآمد عالی به‌همراه خواهد داشت، بسیاری از افراد را به مهاجرت به سان‌فرانسیسکو واداشته است. نکته‌ی قابل توجه آن است که حقوق پرداختی به نیروی انسانی در حوزه‌ی فناوری، به آن خوبی که همگان تصور می‌کنند،‌ نیست.

بازار املاک و مستغلات، در سان‌فرانسیسکو و خصوصا خلیج معروف آن، یکی از پررقابت‌ترین بازارها در کل آمریکا محسوب می‌شود. درواقع، پیدا کردن یک محل مناسب برای زندگی در آن منطقه، تقریبا غیرممکن است. بحران املاک در آن منطقه، موجب افزایش بی‌خانمانی و توسعه‌ی اپیدمی آن می‌شود. 

طبق آمارهای مختلف، میانگین حداقل حقوق سالیانه در سیلیکون‌ولی حدود ۹۱ هزار دلار است. اجاره‌ی خانه‌های تک‌تخت‌خوابه نیز از ۳۳۶۰ دلار شروع می‌شود. درنتیجه، کارمندان شرکت‌های حاضر در منطقه‌،‌ باید سهم زیادی از حقوق خود را برای پرداخت اجاره، هزینه کنند. چنین قیمت‌هایی، خرید خانه را نیز تقریبا به افسانه تبدیل کرده‌اند. حدود ۶۰ درصد از نیروی کار سیلیکون‌ولی هیچ امیدی به خرید خانه ندارند.

موارد گفته‌شده در بالا، حقایقی کلی از هزینه‌های اسکان در سیلیکون‌ولی بود. علاوه بر این موارد، هزینه‌های دیگر نیز در قطب فناوری جهان،‌ بالا محسوب می‌شود و به‌طور‌کلی، زندگی را از آن رؤیای اولیه،‌ دور می‌کند. در ادامه‌ی این مطلب زومیت،‌ به بررسی دقیق‌تر شرایط زندگی و نمایش تصاویری از حقایق منطقه‌ی سیلیکون‌ولی می‌پردازیم.

کمبود خانه در سیلیکون‌ولی، تقاضا را برای اجاره و خرید افزایش داده است و در نتیجه، قیمت‌ها نیز به‌صورت نجومی افزایش یافته‌اند. دراین‌میان، غول‌های فناوری نیز سرعت استخدام خود را کاهش نداده‌اند و نیروی انسانی بااستعداد، با سرعت بالایی به آن منطقه جذب می‌شود. بسیاری از استعدادهای جدید استخدام‌شده، با عینک خوش‌بینی وارد سیلیکون‌ولی می‌شوند و آینده‌ای پربار را برای خود تصور می‌کنند. درواقع، در ذهن آنها، خودروها و خانه‌های لوکس و سبک زندگی عالی و دور از تصور، نقش می‌بندد.

واقعیت زندگی در سیلیکون‌ولی، با آن‌چه اکثر متخصصان تصور می‌کنند، تفاوت دارد. اولین شوکی که به آنها وارد می‌شود، قیمت بالای اجاره در منطقه است. آنها پس از مدتی، مجبور می‌شوند تا سهم زیادی از حقوق خود را برای اجاره‌ی محل زندگی، پرداخت کنند. بقیه‌ی حقوق نیز خرج هزینه‌های سرسام‌آور زندگی در سان‌فرانسیسکو می‌شود.

افرادی که با هزاران امید، برای کار به سیلیکون‌ولی می‌آیند، پس از مدتی مجبور می‌شوند تا خلاقیت خود را برای کاهش هرچه‌ بیشتر هزینه‌ها در این منطقه، به‌کار گیرند. یکی از نتایج این خلاقیت‌ها، منجر به تأسیس یک خوابگاه عمومی با نام Nagev شد. هدف شرکت مؤسس، فراهم کردن مکان خواب و زندگی برای کارمندان شرکت‌های فناوری در سان‌فرانسیسکو است. البته، نمونه‌های مشابه زیادی در آن شهر وجود دارند که با هدف کاهش هزینه‌های اجاره و اسکان تأسیس شده‌اند. Nagev، پنجاه اتاق را در ساختمانی ۳ طبقه، طراحی و اجرا کرده است.

بسیاری از ساکنان Nagev، با اجاره‌‌ی ماهانه ۱۹۰۰ دلار، در تخت‌های چندطبقه، اسکان دارند. ساکنان Nagev، از توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، تا طراحان رابط کاری، تحلیل‌گران عملیات یا حتی مهندسان واقعیت افزوده را شامل می‌شوند که عموما، کمتر از ۳۰ سال سن دارند. در این مجموعه‌ها، یک ارتباط اجتماعی هم بین ساکنان برقرار است و آنها از هر فرصتی برای تبادل ایده‌ها و ساختن سرویس‌های جدید، استفاده می‌کنند. در ساختمان Nagev، هر یکشنبه برای نزدیکی هرچه بیشتر ساکنان، میهمانی و شام مشترک برگزار می‌شود.

ساکنان خوابگاه‌های سیلیکون‌ولی از امکانات ایجادشده تاحدودی راضی هستند، اما ساکنان محلی به اشغال فضاعای مسکونی توسط چنین شرکت‌هایی، انتقاد دارند. آنها معتقد هستند که قیمت مسکن با چنین رخدادهایی،‌ افزایش می‌یابد.

درمقابل خوابگاه‌های عمومی، افرادی قرار دارند که با خانواده در سیلیکون‌ولی ساکن می‌شوند. آنها چالش‌های زیادی برای تأمین مسکن دارند و نمی‌توانند در هر ساختمانی، زندگی کنند. به‌عنوان نمونه‌ای از این خانواده‌ها، تصاویر زیر را می‌بینیم که یک خانواده‌ی ۳ نفره، در خانه‌ای پیش‌ساخته زندگی می‌کنند که از تگزاس، آن را به کالیفرنیا آورده‌اند.

زندگی در یک خانه‌ی پیش‌ساخته،‌ چالش‌های خاص خود را دارد که باید، جابه‌جایی و پیدا کردن محل پارک برای اسکان خانه را نیز به آن اضافه کنیم. به‌هرحال، خانواده‌ی مذکور با یک خانواده‌ی دیگر توافق کرده‌اند که منزل خود را در پارکینگ آنها مستقر کنند. تأمین برق برای این خانه‌ی چوبی نیز با پریزی از خانه‌ی مجاور تهیه شذه و تنها برای مقاصد خاص،‌ از ژنراتور استفاده می‌شود.

همان‌طور که گفته شد، محدودیت‌های اسکان موجب پیاده‌سازی طرح‌های خلافانه نیز شده است. خانواده‌ی میکا برای تأمین برق خود، از پنل‌های خورشیدی نیز استفاده می‌کنند. آنها در خانه‌ی کوجک خود،‌ تقریبا تمامی نیازها را برطرف کرده‌اند. البته، آمادگی برای بزرگ شدن فرزند و رسیدن به سن نوجوانی هم در طراحی‌ها لحاظ شده است، اما با گذر زمان،‌قطعا باید فکری اساسی برای محل سکونت کرد.

نمونه‌ای دیگر از خانواده‌های ساکن در سیلیکون‌ولی را در تصویر زیر می‌بینیم. آنها با امید کار در گوگل به این منطقه آمدند و پس از استخدام شوهر در تیم خودروی خودران گوگل، خانه‌ی پرتابل خود را در پارکینگ همان شرکت، برپا کردند. آنها پس از تحمل دو سال زندگی در چنین خانه‌ای، حدود ۸۰ درصد از درآمد خود را برای تهیه‌ی خانه ذخیره کرده و به‌محض به‌دنیا آمدن فرزند، به خانه‌ی جدید نقل‌مکان کردند.

در ابتدای دهه‌ی ۱۹۹۰، دنیای محاسبات عمدتاْ با استفاده از معماری RISC (مخفف: Reduced Instruction Set Computer - به‌معنی: مجموعه دستورالعمل کاهش‌یافته کامپیوتر) انجام می‌شد. پردازنده‌های SPARC، آلفا، پاور و MIPS محاسبات سنگین و جدی را انجام می‌دادند. از طرفی پردازنده‌های اینتل به هیچ‌عنوان مطرح نبودند و تنها برای اجرای اپلیکیشن‌های شخصی روی رایانه‌های شخصی مناسب بودند. اما تقریبا هیچ‌کس اینتل را به‌عنوان یک مدعی جدی برای محیط سرورها تلقی نمی‌کرد.

استدلال اینتل بسیار مهم بود و تقریبا هیچ کس آمادگی تشخیص اهمیت آن را نداشت؛ با تسلط اینتل بر بازار کامپیوتر، این شرکت به‌سرعت تبدیل به بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی پردازنده در جهان شد و با چنین درآمد عظیمی، کارت‌های خود را به خوبی بازی کرد. اینتل تا اوایل سال ۲۰۰۰ موفق شد تا معماری CISC خود (Computer Complex Instruction Set) را که یکی از بهترین‌ها در نوع خود به نسبت توان محاسباتی و قیمت بود، عرضه کند. در آن زمان، نبض بازار به‌وضوح در دست RISC بود. این دستاورد شگفت‌انگیز، منتقدان CISC را خاموش کرد و راه تسلط بر پردازنده‌ها را نه‌تنها در جهان رایانه‌های شخصی، بلکه در جهان محاسبات سروری، برای ۲۰ سال آینده هموار کرد.

اینتل با شروع سال ۲۰۱۰ به‌سرعت بر بازار پردازنده‌های سرور غالب شد و آن را در دست گرفت. بااین‌حال در آن زمان، اتفاقی انقلابی رخ داد: بازار موبایل و سیستم‌های یکپارچه‌شده منجر به ساخت معماری ARM شد که پرکاربردترین معماری در این زمینه و محیط به شمار می‌رود.

تا سال ۲۰۱۷، بیش از ۱۰۰ میلیارد پردازنده ARM تولید شد. در حال حاضر معماری ARM بیشترین استفاده را در جهان دارد. اشتراک‌وجهی جالب بین وضعیت اینتل در پایان دهه‌ی ۱۹۹۰ و ARM در پایان سال ۲۰۱۰ وجود داشت: هر دو شرکت مسئول طراحی بیشترین استفاده از پردازنده‌ها در جهان بودند. دراین‌میان تفاوت مهمی وجود داشت؛ درحالی‌که اینتل توانست طرح‌های خود را خودش پباده‌سازی کند، ARM کار اجرایی را به فروشندگان شخص ثالث واگذار کرد. البته، واقعیت این است که این عواقب ناشی از قصد رقابت ARM با اینتل است. 

برنامه‌ی ARM برای بهبود عملکرد پردازنده

باتوجه‌به اینکه پردازنده‌های ARM جهان موبایل و سیستم‌های یکپارچه‌شده را تحت سلطه‌ی خود گرفته‌اند، این سؤال پیش می‌آید که آیا ARM درصدد ورود به بازار کامیپوترهای شخصی است یا خیر؟ البته باتوجه‌به توسعه‌ی روزافزون بازار سرورها، آرم برای ورود به این حوزه نیز بی‌علاقه نیست؛ در سال ۲۰۱۸، شرکت ARM نکته‌ی مهمی را برای پاسخ به این سؤال ارائه داد: آن‌ها واقعا می‌خواهند با معرفی پردازنده‌ی Cortex A76 و بازتعریف توانایی‌های ARM، وارد رقابت با اینتل شوند.

از سوی دیگر واقعیت این است که ARM نه‌تنها برای استفاده از هسته‌های خود گواهی آن‌ها را می‌فروشد، بلکه براساس مجموعه دستورالعمل‌ها، امکان خرید مجوز معماری ARM برای فروشندگان جهت طراحی هسته‌ی پردازنده‌ها نیز فراهم شده است. این باعث می‌شود که دیگر بازیگران دنیای تکنولوژی مانند اپل، کوالکوم، انویدیا، کاویوم (در حال حاضر مارول)، برودکام، اپلیدمایکرو و سامسونگ الکترونیکس، پردازنده‌های ARM را تولید و حتی از آن‌ها در سناریوهای مختلف استفاده کنند.

یکی از نمونه‌هایی که برای این بحث می‌توان مطرح کرد، مارول است که با پردازنده ThunderX2 خود وارد بازار سرورهای محاسباتی شد. درواقع، یک اَبَررایانه‌ی جدید با بیش از ۱۰۰ هزار هسته‌ی ThunderX2 اخیرا وارد رتبه‌بندی TOP500 شده است. این اولین‌بار است که یک کامپیوتر مبتنی بر ARM وارد این فهرست می‌شود، فهرستی که تقریبا در طول دو دهه‌ تحت سلطه‌ی معماری اینتل قرار گرفته است.

پردازنده‌ی کرین ۹۸۰

 بیایید به پردازنده‌ی کرین ۹۸۰ هواوی نگاهی بیندازیم، یک SoC (مخفف: System On a Chip) که از هسته‌یARM A76 داخلی استفاده می‌کند. این یک نمونه‌ی خوب از طراحی داخلی با استفاده از IP هسته‌ی ARM است که مجوز استفاده از آن در یک تراشه‌ی پردازنده (یا SoC) به فروشنده‌ی دیگر (در اینجا هواوی) واگذار شده است. کرین ۹۸۰ دارای ۴ هسته‌ی A76 و ۴ هسته‌ی A55 است، اما A76 قدرتمندتر است (هسته‌ی A55 بیشتر برای وظایف سبک‌تری که مصرف انرژی کم‌تری نیاز دارند، استفاده می‌شود و این در گوشی‌ها بسیار حائز اهمیت است).

هسته‌ی A76 به‌گونه‌ای طراحی شده که بتواند با استفاده از تکنولوژی ۷ نانومتری اجرا شود (مانند کرین۹۸۰ که پس از پردازنده‌ی Apple A12 دومین SoC در جهان است که با استفاده از نود ۷ نانومتری طراحی و ساخته شده است) و از تکنولوژی DynamIQ ARM پشتیبانی می‌کند. این تکنولوژی امکان مقیاس‌پذیری برای الزامات خاصی از SoC را هدف قرار می‌دهد. کرین ۹۸۰ در یک گوشی اجرا می‌شود (هواوی میت ۲۰) و در این سناریو، توان طراحی حرارتی (TDP) نمی‌تواند از ۴ وات تجاوز کند. بنابراین DynamIQ باید در حفظ آن بسیار محافظه‌کارانه عمل کند و از فعال شدن هسته‌های همزمان بیشتر جلوگیری کند.

ARM می‌گوید که آن‌ها A76 را به‌عنوان رقیب Intel Skylake Core i5 طراحی کرده‌اند. این مورد را بررسی خواهیم کرد. برای این کار، هدف این است که پردازنده‌ی کرین ۹۸۰ را در یک گوشی هواوی میت ۲۰ با پردازنده‌ی Core i5 موجود در یک مک‌بوک‌پرو مقایسه کنیم (اواخر سال ۲۰۱۶). در اینجا این عملکرد جانبی درکنار مجموعه داده‌های بارگیری شده است:

می‌توانیم چندین مسئله را ببینیم. اول اینکه، سرعت محاسبه‌ی زمانی، بدون هیچ تراکمی در هر دو پردازنده مشابه است. واقعیت این است که عملکرد کرین ۹۸۰ تقریبا همانند پردازنده‌ی Core i5 است. شواهد نشان می‌دهد که ARM در طراحی حافظه‌ی پیش‌فرض بسیار خوب عمل کرده است، به‌طوری‌که اجازه‌ی یک همبستگی و هماهنگی خوب در سطح حافظه را به کاربر می‌دهد.

مسئله‌ی دوم، در شرایط متراکم، Core i5 هنوز هم ۵۰ درصد سریع‌تر از کرین ۹۸۰ است؛ اما نسبت میزان افزایش عملکرد (تا ۴ ترد) برای هر دو پردازنده به‌صورت مشابه بالا می‌رود. خبر اصلی این است که پردازنده‌ی Core i5 دارای توان حرارتی (TDP) به مقدار ۲۸ وات است، درحالی‌که برای کرین ۹۸۰ تنها ۴ وات (و احتمالا کمتر از آن) است. می‌توان نتیجه گرفت که DynamIQ ARM به‌ زیبایی کار می‌کند تا بتواند ۴ هسته‌ی قدرتمند را به‌طور همزمان در چنین سناریوی محدودکننده‌ای به اجرا در بیاورد (به یاد داشته باشید که این بنچمارک ازطریق گوشی انجام شده است).

همچنین درست است که ما در حال مقایسه‌ی پردازنده‌ی اینتل از سال ۲۰۱۶  با پردازند‌ی کرین ۹۸۰ از سال ۲۰۱۸ هستیم؛ اما می‌توانیم نمونه های اینتل را نشان دهیم که با توان ۱۰ وات، عملکرد مشابهی با این پردازنده‌ی i5 مورد بررسی دارند (به‌عنوان مثال i5-8265U با تنظیم TDP پایین‌تر)؛ اگرچه واقعا مطمئن نیستیم که چگونه پردازنده‌ی اینتل با چنین محدودیت توانی شدیدی همچنان قدرتمند عمل می‌کند. به هر حال، واضح است که کرین ۹۸۰ هنوز هم به‌اندازه‌ی کمتر از نیمی از توان همتای اینتلی خود مصرف می‌کند و احتمالا قیمت آن نیز بسیار کمتر از اینتل است.

برای اطلاعات بیشتر: در علوم رایانه، اجرای یک ترد اجرایی یا ریسه‌ی اجرایی (به انگلیسی: Thread) کوچک‌ترین توالی از دستورالعمل‌های برنامه‌ریزی‌شده‌ است که زمان‌بندی سیستم‌عامل می‌تواند آن‌ها را به شکل مستقل مدیریت کند. یک ریسه، یک فرایند سبک‌ است. پیاده‌سازی ریسه‌ها و فرایندها از یک سیستم‌عامل به سیستم‌عامل دیگر متفاوت است اما در اکثر موارد، ریسه در داخل یک فرایند قرار می‌گیرد.

این سری واقعیت‌ها گواه خوبی هستند بر اینکه ARM به‌طور جدی می‌خواهد از جانب عملکرد، اینتل را غافلگیر کند و آن را به چالش بکشد و احتمالا برگ برنده‌ی ARM، مصرف انرژی کمتر در پردازنده‌هایش است؛ جای تعجب نیست که این‌گونه باشد. با تجربه‌ی چندین دهه‌ای که ARM دارد، پردازنده‌هایش بیشترین صرفه‌جویی را در انرژی دارند.

اما دلیل دیگر کاهش قابل‌توجه در مصرف انرژی، به نوع تکنولوژی ساخت ARM در طرح‌های جدیدش بازمی‌گردد. چرا که این شرکت از نود ۷ نانومتری استفاده می‌کند. در مقابل، اینتل از نود ۱۴ نانومتری بهره می‌برد؛ بدون شک، مزیت ARM در صرفه‌جویی مصرف برق برای برنامه‌‌ی سلطه‌ی جهانی بر بازار پردازنده‌ها بسیار مهم است.

پردازنده‌ی ThunderX2

راه دومی که ARM برای فروش مجوزهایش به کار می‌برد، به اصطلاح فروش مجوز معماری است که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد براساس دستورالعمل‌های ARM هسته‌ی پردازنده‌های خود را طراحی کنند. کاویوم (که اکنون توسط مارول خریداری شده است) یکی از این شرکت‌ها بود که با استفاده از طراحی متفاوت، پردازنده‌هایی ساخت و درنهایت با ساخت پردازنده‌ی وولکان به اوج خود رسید. این میکرومعماری قدرت پردازنده‌ی ThunderX2 را که در ماه می ۲۰۱۸ عرضه شد، تأمین می‌کند.

وولکان یک میکرومعماری ۶۴ بیتی ARM و ۱۶ نانومتری با عملکرد بالا است که به‌طور خاص برای رقابت در حوزه‌ی سرعت محاسباتی/داده تجهیزات سرور ساخته شده است (می‌توانید آن را به‌عنوان یک ریز پردازنده‌ی سرور بر پایه‌ی ARM و مبتنی بر کلاس Xeon درنظر بگیرید). ThunderX2 می‌تواند تا ۳۲ هسته‌ی وولکان را در خود جای دهد و هر هسته‌ی وولکان تا ۴ ترد را پشتیبانی می‌کند؛ درنهایت کل پردازنده می‌تواند تا ۱۲۸ ترد را اجرا کند. با توانایی این پردازنده در اجرای بسیاری از تردها به‌طور همزمان، انتظار داشتیم که قدرت محاسباتی خام آن، غیرقابل توصیف باشد.

برای بررسی اینکه ThunderX2 تا چه حدی می‌تواند قدرتمند باشد، قصد داریم ThunderX2 CN9975 را (درواقع یک جعبه با ۲ نمونه از آن، هر نمونه شامل ۲۸ هسته) با یکی از رقبای طبیعی خود، یعنی Intel Scalable Gold 5120 (درواقع یک جعبه با ۲ نمونه از آن، هر نمونه شامل ۱۴ هسته) مقایسه کنیم.

مشاهده می‌شود که وقتی فشرده‌سازی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، نمونه‌ی اینتل بسیار بهتر و قابل پیش‌بینی‌تر عمل می‌کند. بااین‌حال هنگامی که در انجام وظایف محاسبات، تردها به‌اندازه‌ی کافی باشند، ThunderX2 قادر است به کارایی مشابه (تقریبا ۷۰ گیگابایت در ثانیه) اینتل برسد. این یک واقعیت بسیار جالب است؛ زیرا برای اولین‌بار نشان می‌دهد که یک پردازنده‌ی ARM می‌تواند پهنای باند حافظه‌ی خود را با آخرین نسل از پردازنده‌ی اینتل مطابقت دهد (که BTW در آن عملکرد بسیار خوبی داشت).

باتوجه‌به سناریوی فشرده‌سازی، اینتل Scalable هنوز هم بیش از دو برابر سریع‌تر از ThunderX2 عمل می‌کند و همچنان نشان می‌دهد که در مقیاس‌پذیری قابل‌قبول است. از سوی دیگر، اگرچه ThunderX2 یک گام خوب در  جهت بهبود عملکرد معماری ARM برداشته است، اما  هر دو پردازنده در رسیدن به قدرت محاسباتی خام و مقیاس‌پذیری اینتل راه طولانی در پیش دارند.

هنگامی که به مصرف انرژی نگاه می‌کنیم، اگرچه قادر نیستیم میزان دقیقی را برای مدل ThunderX2 CN9975 که در بنچمارک‌های بالا استفاده شده است، پیدا کنیم، اما احتمالا در محدوده‌ی ۱۵۰ وات در ازای هر پردازنده قرار دارد که بسیار بزرگ‌تر از همتای Intel Scalable 5120 با حدود ۱۰۰ وات در هر پردازنده است. این جمله به این معنا است که اینتل در پردازنده خود از قدرت بسیار کمتری استفاده می‌کند و در حال حاضر یک مزیت آشکار در محاسبات سرور به آن‌ها می‌دهد.

بررسی نهایی

از این نتایج کاملا مشهود است که ARM گام‌های بزرگی در جهت رسیدن به عملکرد اینتل برداشته است، به‌ویژه در سمت کلاینت‌ها از جمله لپ‌تاپ‌ها و کامپیوترهای رومیزی مصرف برق کاهش قابل‌توجهی داشته است که این برای لپ‌تاپ‌ نکته‌ی مهمی محسوب می‌شود. این نکات را در ذهن داشته باشید و زمانی‌که قصد دارید لپ‌تاپ یا رایانه‌ی رومیزی خود را خریداری کنید، به‌سادگی فکر نکنید که اینتل تنها گزینه‌ی منطقی و معقول پیش‌رو برای خرید است.

در سمت سرور، اینتل همچنان برتری و مزیت‌های مهم خود را حفظ کرده است و گرفتن تاج پادشاهی عملکرد از او آسان نخواهد بود. بااین‌حال، واقعیت این است که ARM به فروشندگان مختلف اجازه می‌دهد تا محصولات خود را تولید کنند؛ این بدان معنا است که رقابت ویژه‌ای می‌تواند در میان باشد و هر فروشنده آزاد است که در جنبه‌های مختلفی از محاسبات سرور رقابت کند.

بنابراین بعید نیست که در چند سال آینده شاهد نمونه‌های جدیدی از پردازنده‌های ARM باشیم که نه‌تنها رکوردهای بالایی را ثبت می‌کنند؛ بلکه برای انجام وظایف مختلفی مانند ذخیره‌سازی و خدمت به داده‌های بزرگ، مسیریابی داده‌ها یا انجام هوش مصنوعی و وظایف مختلف برنامه‌ریزی می‌شوند. به‌عنوان نمونه مارول در تلاش است تا ThunderX2 را به‌طور خاص در موقعیت سناریوی سرور داده قرار دهد که می‌تواند برای معماری اینتل در حفظ سلطه‌ی کنونی خود در مراکز داده بسیار مشکل‌ساز باشد.

درنهایت، ما نباید این واقعیت را فراموش کنیم که توسعه‌دهندگان نرم‌افزارها برای دهه‌ها، کتابخانه‌هایی را با کارایی بالا با استفاده از باکس‌های انحصاری اینتل ساخته‌اند. بنابراین توسعه و ساخت این کتابخانه‌ها برای معماری اینتل بسیار کارآمد و مؤثر است. همان‌طور که در اینجا دیده می‌شود، اگر معماری ARM بتواند در سناریوهای کلاینت و سرور جایگزین شود، پس توسعه‌دهندگان نرم‌افزار باید به‌صورت فزاینده‌ای از باکس‌های ARM به‌عنوان بخشی از ابزار خود استفاده کنند تا بتوانند در جهانی پس از پایان دوران سلطه‌ی اینتل نیز همچنان قدرت رقابتی خود را حفظ کنند.

پیوست: نرم‌افزارهای مورد استفاده

محققان هفت کالج آمریکایی، در تلاشی مشترک، روی یک پروژه‌ی پیشگامانه‌ی ارزهای دیجیتال کار می‌کنند. آن‌ها می‌گویند این ارز رمزنگاری‌شده‌ی جدید نسبت به بیت‌کوین از قابلیت مقیاس‌پذیری بیشتری برخوردار است.

آیا ارز Unit-e در رقابت با بیت‌کوین پیروز می‌شود؟

ارز پیشنهادی این محققین که با نام Unit-e راه‌اندازی شده، می‌تواند ازنظر سرعت تراکنش با ویزا و مسترکارت نیز رقابت کند. به گزارش CCN، برخی از محققینی که روی این ارز کار کرده‌اند، استادان برجسته‌ی دانشگاه فناوری ماساچوست، برکلی، استنفورد، کارنگی ملون، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و دانشگاه واشنگتن هستند. فعالیت همه‌ی این محققین، تحت پوشش بنیاد غیرانتفاعی تحقیقات فناوری توزیع‌شده (DTR) صورت گرفته است. این موسسه که توسط شرکت سرمایه‌گذاری Pantera Capital حمایت می‌شود، هدف خود را «توسعه‌ی نسل جدید ارزهای دیجیتال که در سطحی وسیع‌تر مورد تصویب و پذیرش قرار می‌گیرند» اعلام کرده است. طبق گزارش‌ها، ‌ Unit-e در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۹ عرضه می‌شود و می‌تواند در هر ثانیه ۱۰ هزار تراکنش را پردازش کند. این در حالی است که قدرت پردازش ویزا، ۱۷۰۰ تراکنش در ثانیه و قابلیت پردازش بیت کوین نیز نهایتاً به ۱۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.

گالیا فانتی، پژوهشگر ارشد DTR و استادیار مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه کارنگی ملون، در توصیف چشم‌انداز ارز دیجیتال جدید می‌گوید:

ده سال از ظهور بیت‌کوین گذشته و حالا بلاک‌چین از یک ایده‌ی بدیع، به حوزه‌ی تحقیقات علمی و آکادمیک تبدیل‌ شده است. رویکرد ما این بود که ابتدا محدودیت‌های اساسی عملکرد بلاک‌چین را درک کنیم و پس‌ازآن راهکارهایی بیابیم که با توجه به این محدودیت‌ها، در یک چهارچوب تئوریک دقیق، نتایج قابل‌قبول‌تری ارائه دهند.

‌ Unit-e و مقیاس‌پذیری شبکه

استادان فوق، که به‌عنوان محققین دانشگاهی حوزه‌های مختلف علوم رمزنگاری و کامپیوتری، تاکنون تحقیقات متنوعی را در زمینه‌ی فناوری بلاک‌چین تکمیل و منتشر کرده‌اند؛ ایده‌ی خاصی را پیگیری می‌کنند: ارز ‌ Unit-e با ترکیب شاردینگ و شبکه‌های کانال پرداخت، سرعت تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد. این استادان امیدوارند که Unit-e به‌لحاظ امنیت و سرعت تراکنش، عملکرد بسیار بهتری نسبت به سایر شبکه‌های پرداختی ازجمله بیت‌کوین داشته باشد.

جویی کراگ، عضو هیئت‌رئیسه‌ی شرکت سرمایه‌گذاری پانترا کپیتال و یکی از اعضای شورای DTR، در مصاحبه با بلومبرگ گفت:

جریان‌های اصلی فعال در حوزه‌ی بلاک‌چین، از این موضوع کاملاً آگاه‌اند که شبکه‌های فعلی ارزهای رمزنگاری‌شده، مقیاس‌پذیر نیستند. این نکته از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اگر این مشکل حل نشود، یعنی اگر ارزهای دیجیتال خیلی زود به نقطه‌ی مقیاس‌پذیری نرسند، به یکی از ایده‌های خوبی تبدیل می‌شوند که در عمل، جواب نداده‌اند. چیزی شبیه به چاپ سه‌بعدی.

ایده‌ی پیشگام Unite-e، جدیدترین اقدام در مجموعه تلاش‌هایی است که در راستای حل مشکل مقیاس‌پذیری و سرعت رمز ارزها صورت می‌گیرند. یکی دیگر از راهکارهای درخشانی که برای حل این مشکلات پیشنهاد شد، شبکه‌ی لایتنیگ (Lightning Network) بود که با ایجاد یک لایه‌ی دوم مؤثر (کانال‌هایی که بین گره‌ها قرار دارند)، نیاز به ثبت هر تراکنش روی بلاک‌چین را رفع می‌کند.

سازمان فضایی روسیه(روسکاسموس) گزارش داد که اولگ کانوننکو، نخستین قفسه هوشمند را در ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب کرد که به فضانوردان در مورد مکان داروهای مورد نیاز و اطلاعات مربوط به شرایط ذخیره و آماده سازی و استفاده از آنها کمک می‌کند.

خبرگزاری ریانووستی به نقل از یک منبع موثق در صنایع موشکی و فضایی روسیه اعلام کرد سازمان فضانوردی روسیه(روسکاسموس) وضعیت تغییرات فنی ناو کیهانی سایوز برای پرواز به ماه که قرار است با سفارش ناسا ساخته شود را تبیین کرد.

پاول ولاسف رئیس مرکز آموزش فضانوردان روسیه اعلام کرد که روسکاسموس طی دو هفته آینده تاریخ پرواز فضانورد امارات به ایستگاه فضایی بین‌المللی را تعیین خواهد کرد.

اولین دانه‌های تاریخ که توسط چین در کره ماه جوانه زده بودند به علت دمای پایین این قمر یخ زدند.

فضایل فاطمه زهرا (س) در قرآن به قدری است که شرح آن در این مقاله نمی‌گنجد، چه آنکه در این مصحف شریف آمده اهل بیت پیامبر (ص) حجت الهی بر مردم هستند، قرآن ناطق‌اند و بیان تفسیر و تأویل آیات الهی بر عهده آنان گذارده شده است. احادیث و روایات و آیاتی که به فضایل این بانوی بزرگ و یکتای اسلام اشاره دارد متعدد و فراوان است که تنها به گوشه ای از آن اشاره شد.

ابوذر غفاری صحابی بزرگ رسول خدا(ص) نقل می کند: به سلمان و بلال می نگریستم که به سوی پیامبر می آمدند، ناگهان سلمان خود را بر پاهای رسول خدا افکند و آن را غرق بوسه کرد. پیامبر اکرم (ص) سلمان را از این کار بازداشت و فرمودند: «رفتاری که دیگران با پادشاهان خویش دارند، بر ما روا مدار. من بنده ای از بندگان خدایم. مانند سایر بندگان می خورم و همچون آنها می‌نشینم.» سلمان گفت: مولای من، تو را به خداوند سوگند می‌دهم که از فضل و فرزانگی بانو فاطمه (س) در روز قیامت برایم سخن بگو. پیامبر(ص) خندان و شادان به سلمان فرمودند: سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، فاطمه(س) بانویی است که از پهنه رستاخیز، سوار بر ناقه‌ای می‌گذرد، ناقه‌ای که سرش را از خشیت خدا آفریده‌اند و چشمانش را از نور حق تعالی...، جبرئیل از سمت راست فاطمه(س)، میکائیل از سمت چپ و علی (ع) در پیش و حسن (ع) و حسین(ع) از ورای وی می‌روند...، درحالی که اینان نرم و آهسته بر پهنه رستاخیز می‌خرامند، بانگی از جانب خداوند برمی‌خیزد: ای آفریده‌ها، چشمانتان را فرو بندید و سرهایتان را فرو افکنید که این فاطمه دختر پیامبرتان محمد و همسر علی امام شما و مادر حسن و حسین است که می‌گذرد.

در این هنگام فاطمه با دو جامه سپید بر تن از صراط می‌گذرد. وقتی بر بهشت قدم می‌گذارد، کرامت هایی را می‌نگرد که خداوند برایش فراهم آورده است، زبان سپاس می‌گشاید و می‌فرمایند: «سپاس خدایی را که اندوه را از ما زدود، براستی که پروردگار ما همواره می‌آمرزد و پاداش می‌بخشد، پروردگاری که ما را در سرایی جاودان جا داده است، سرایی که هیچ رنجی در آن به ما نرسد.(فاطر. 35)

در این حال خداوند به فاطمه (س) وحی می کند: فاطمه از من بخواه تا بر تو ببخشم و آرزو کن تا با برآوردنش، خرسندت سازم.

فاطمه (س) می‌گویند: پروردگار من، تو آرزوی منی و از آن هم فزونتری، از تو می‌خواهم که دوستداران من و عترت مرا به آتش نسوزانی.

خدای تعالی به او وحی می فرستد: فاطمه! به عزت و جلال و بلندمرتبگی خود سوگند که دو هزار سال پیش از آن که آسمان ها و زمین را بیافرینم، بر خویشتن پیمان بسته بودم تا دوستداران تو و عترت تو را در آتش عذاب نکنم. «جلد سوم تفسیر برهان علامه بحرانی نیز نقل شده است.»

اجر رسالت

در تفسیر آیه 23 سوره شوری که خداوند متعال می فرماید: «(ای رسول ما به امت) بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که موّدت و محبت مرا در حق خویشاوندان منظور دارید»

ابن عباس نقل می کند هنگامی که این آیه نازل شد، گفتند: ای فرستاده خدا، آنان که خداوند متعال ما را به محبت و دوستی شان امر فرمود، چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند: علی و فاطمه و دو پسران آنها.

پیامبر اسلام(ص) در جایی دیگر در این‌باره فرمودند: «خدای تعالی پاداش و اجر مرا بر شما، مهر ورزیدن نسبت به اهل بیتم قرار داده است و من فردای قیامت از شما درباره محبت و دوستی تان با آنان، سؤال خواهم کرد.»

علی (ع) نیز می‌فرمایند: در سوره شوری درباره ما آیه‌ای هست که وظیفه محبت به ما را جز مؤمن حفظ نمی‌کند.

انفاق قرآنی و لباس نو

صفوری شافعی از ابن جوزی نقل می‌کند: رسول خدا(ص) در شب عروسی برای فاطمه زهرا(س) پیراهن تازه‌ای تهیه کردند و جامه‌ای کهنه و وصله‌دار نیز در نزدشان بود. در این هنگام سائلی در زد و گفت: از خانه رسول خدا جامه ای کهنه می‌خواهم. فاطمه زهرا(س) خواست که جامه وصله‌دار را به وی دهد، و فرموده خدا در قرآن را به یاد آورد: «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون» (آل عمران92. ) «به نیکوکاری نمی‌رسید مگر آنکه از آن چه دوست می‌دارید، انفاق کنید.» پس جامه نو را به سائل داد.

وقتی که هنگام زفاف نزدیک شد، جبرئیل به محضر نبی اکرم(ص) آمد و عرض کرد: یا رسول الله، پروردگارت سلام می رساند و مرا نیز فرمان داده که به فاطمه سلام برسانم و برای فاطمه، توسط من جامه‌ای از دیبای سبز از جامه های بهشتی فرستاده است.

آنچه باعث تأسف است آنکه با همه این فضایل و تأکیدات و سفارشات پیامبر مبنی بر نگاه داشتن حرمت و جایگاه فاطمه زهرا(س)، متأسفانه نیت های شیطانی و احقاد بدریه و کینه‌های رسوب شده، اجازه نداد امت اسلام از آن سرچشمه علم و ایمان و معرفت بهره مند شود و تنها چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) حرمتش شکسته شد و جهان از نعمت وجودش محروم گشت.

براساس آخرین اخبار، سامسونگ پتنت جدیدی در دفتر ثبت اختراعات و علامت تجاری ایالات متحده (USPTO) در مورد نمایشگر سه‌بعدی با قابلیت اتصال به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، به ثبت رسانده است. 

این نمایشگر سه‌بعدی می‌تواند در قالب تلویزیون یا مانیتور، انواع مختلفی از محتوا همچون تصویر، ویدئو و بازی‌های سه‌بعدی را نمایش دهد. تصاویر منتشرشده از پتنت جدید نشان می‌دهد که کاربران می‌توانند محتواهای نمایش‌داده‌شده روی گوشی هوشمند یا تبلت خود را به این نمایشگرهای سه‌بعدی منتقل کنند.

به‌عنوان مثال اگر کاربر در حال برقراری تماس تلفنی باشد، نمایشگر می‌تواند فردی را نشان دهد که در حال صحبت کردن با گوشی است. همچنین نمایشگر می‌تواند کنترل پخش فایل‌های موسیقی را روی گوشی هوشمند برعهده بگیرند. نمایشگرهای سه‌بعدی می‌توانند از فناوری‌ استریوسکوپیک(Stereoscopic)‌ یا هولوگرافیک در نمایش محتوای سه‌بعدی استفاده کنند. در فناوری‌ استریوسکوپیک، از دو تصویر مجزا برای نمایش دادن یک تصویر سه‌بعدی استفاده می‌‌شود. در حالی‌که نمایشگرهای هولوگرافیک، یک تصویر دوبعدی را از زوایای مختلف به نمایش می‌‌گذارند. 

نمایشگر سه‌بعدی سامسونگ مجهز به رابط کاربری سه‌بعدی نیز خواهد بود که می‌تواند در مقایسه با رابط‌های کاربری دو بعدی، کارهای دقیق‌تری را به‌انجام برساند. کاربران می‌‌توانند ازطریق لمس یا قلم استایلوس با دستگاه ارتباط برقرار کنند. با این وجود، ممکن است نمایشگرهای سه‌بعدی سامسونگ مجهز به سنسورهایی باشند که وقتی کاربر با اشیا مجازی درتعامل است، دستگاه می‌‌تواند آن را شناسایی کند. باتوجه‌به اینکه این سنسورها از نوع سنسورهای اولتراسوند یا مادون قرمز هستند، می‌توانند نحوه‌ی تعامل کاربر با اشیا مجازی را تشخیص بدهد.  

سامسونگ در سال ۲۰۱۰ میلادی، تلویزیون سه‌بعدی خود را به بازار معرفی کرد. اگرچه نتوانست از نظر تجاری موفقیت چندانی کسب کند، ولی کره‌ای‌ها همچنان به ارتقاء و بهبود فناوری نمایشگرهای سه‌بعدی خود ادامه می‌دهند و در حال حاضر شاهد ثبت پتنت‌ جدیدی در رابطه با نمایشگرهای هولوگرافیک هستیم. یکی از پتنت‌های ثبت‌شده در نوامبر ۲۰۱۸ توسط سامسونگ، درباره‌ی فناوری نمایشگر هولوگرافیک بود. در آن پتنت، نمایشگر دستگاه می‌توانست تصاویری با رزولوشن بالا به‌نمایش بگذارد. همچنین، این فناوری به قدرت پردازشی کمتری برای پردازش تصاویر سه‌بعدی نیاز دارد. آبان‌ماه ۱۳۹۷، پتنت جدید سامسونگ برای ورود نمایشگرهای هولوگرافیک به صنعت تلفن‌های هوشمند به ثبت رسید. یکی دیگر از پتنت‌های سامسونگ در مورد پروژکتورهای هولوگرافیک ممکن است در گوشی‌های هوشمند تاشدنی مورد استفاده قرار گیرد. 

باوجودی که وقتی پتنت جدیدی ثبت می‌شود، به‌معنی آن نیست که حتما به محصول تجاری منجر شود، اما نشان می‌دهد که سامسونگ به بازار نمایشگرهای سه‌بعدی توجه ویژه‌ای نشان می‌دهد. به‌نظر می‌رسد غول فناوری کره جنوبی قصد دارد نمایشگر را به خانه‌ی کاربران ببرد. علاوه‌بر این، استفاده از رابط کاربر مخصوص و ویژگی‌هایی همچون تشخیص تصویر، نشان می‌دهد کره‌ای در فکر تجاری سازی نمایشگر خود هستند. احتمال دارد این دستگاه بتواند با دستیار مجازی مانند بیکسبی سامسونگ نیز کار کند.

به خوبی می‌دانیم که فورد طی سال‌های اخیر درباره‌ی عرضه‌ی مدل پلاگین هیبرید یا حتی کاملاً برقی وانت F-150 به بازار، تردید داشت. اکنون این شرکت به وضوح اعلام کرده است که فقط روی محصولات پیکاپ و شاسی‌بلندتمرکز خواهد کرد. علاوه‌بر این چند استارتاپ برنامه‌های خود را برای عرضه‌ی وانت پیکاپ الکتریکی اعلام کرده‌اند.تسلا نیز طی سال‌های آینده برنامه‌ای جامع برای عرضه‌ی وانت برقی دارد.

جیم فرلی مدیرارشد فورد، در نمایشگاه دیترویت (نایاس) گفت:

ما قصد داریم سری F را برقی کنیم؛ مدل‌های برقی و هیبرید تولید خواهند شد. 

 فرلی معتقد است که برای حفظ ارزش سری F در آینده،‌ باید به سمت تولید مدل‌های تمام برقی یا هیبریدی حرکت شود.

جان مک‌الروی درباره‌ی اظهارنظر فرلی چنین توضیح می‌دهد:

وقتی او (فرلی) می‌گوید مدلی مجهز به باتری الکتریکی، آنچه که من به ذهنم می‌آید یک خودروی الکتریکی مجهز به باتری یا مدل تمام برقی است. آن‌ها پیش از این گفته‌اند که در آینده نسخه پلاگین هیبریدی از وانت فورد F-150 خواهند داشت. اما نسخه‌ی جدید با صحبت‌هایی که در گذشته درباره‌ی مدل هیبریدی کرده‌اند، تفاوت دارد.

تسلا در حال تلاش برای عرضه‌ی وانت برقی طی سال‌های آینده است؛ کافی است که نگاهی به محصولات و برنامه‌های تسلا در بخش خودروهای لوکس بیاندازید. نمی‌توان علاقه‌ی مردم را به وانت تمام الکتریکی نادیده گرفت، زیرا دنیا دارد با سرعت تمام به سمت پذیرش محصولات برقی پیش می‌رود. ریوین (Rivian) نیز به‌زودی وانت تمام برقی خود را به بازار عرضه می‌کند. این‌ها رقبای اصلی فورد هستند.

در ادامه فرلی واقعیت‌های زیادی را درباره‌ی اظهارات و استدلال‌های برنامه‌های فورد روشن کرد:

هم‌اکنون ۹۰ درصد از سرمایه‌ی ما به کامیون و وانت پیکاپ اختصاص داده شده است. ما سری F را داریم که بهترین و پرفروش‌ترین وانت در جهان و آمریکا به شمار می‌رود. سال گذشته بیش از یک میلیون دستگاه از این وانت فروخته شد. هدف اصلی سری F این است که هر مشتری باید یک وانت داشته باشد که ما، این مشتریان را به‌خوبی شناخته‌ایم. از F-150 گرفته تا F-750، همگی برای ما مهم هستند. 

فورد سری F در مقایسه با رقبا نه‌تنها در فروش،‌ بلکه در سایر زمینه‌ها نیز برتری دارد. این محصولات یکی از محبوب‌ترین خودروهای بازار آمریکا محسوب می‌شوند و عرضه‌ی مدل‌های تمام الکتریکی می‌تواند گام بزرگی به جلو باشد. 

شیائومی نسبت به سایر رقبای چینی خود با تاخیر بیشتری، حسگرهای اثر انگشت زیر نمایشگر را پذیرفت و از آن روی دستگاه‌های جدیدش استفاده کرد. سال گذشته‌ی میلادی و در خردادماه، شیائومی می ۸ با نمایشگر ۶.۲۱ اینچی AMOLED تمام‌صفحه، هوش مصنوعی و دوربین قدرتمند معرفی شد. 

سال گذشته، تنها نسخه‌ی شیائومی می ۸ اکسپلورر با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر معرفی شد. لین‌ بین، هم‌بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره‌ی شیائومی، پست جدیدی در شبکه‌ی اجتماعی ویبو به‌اشتراک گذاشته که خبر از تلاش شیائومی برای توسعه‌‌ی فناوری حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر با امکان پوشش‌دهی مساحت بیشتری روی نمایشگر می‌دهد. 

لین‌بین به‌همراه پست خود، ویدئویی نیز منتشر کرده که نمونه‌ی اولیه‌ی گوشی هوشمندی با حسگر اثر انگشت جدید شیائومی را نشان می‌دهد. مساحت قسمت فعال روی نمایشگر ابعاد بزرگ‌تری نسبت به حسگر اثرانگشت مشابه بازار دارد. ظاهرا حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر جدید شیائومی می‌تواند مساحتی با ابعاد ۲۵ در ۵۰ میلی‌متر روی نمایشگر را پوشش دهد. این بدان معنی است که کاربران مساحت بزرگ‌تری از نمایشگر را نسبت به گوشی‌هایی که تاکنون با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر معرفی شده‌اند، در اختیار خواهند داشت تا بتوانند روی آن ضربه بزنند و قفل گوشی هوشمند خود را باز کنند. کاربران می‌توانند با استفاده از حسگر جدید شیائومی، فضای فعال بزرگ‌تری را در اختیار داشته باشند تا اثر انگشت‌شان توسط حسگر تایید شود. لین‌بین همچنین ادعا می‌کند که سنسور جدید می‌تواند تنها با یک‌بار ضربه زدن قفل گوشی را باز کند.

شیائومی تنها شرکتی نیست که روی سنسورهای اثر انگشت زیر نمایشگر با امکان پوشش‌دهی مساحت بزرگ‌تری از نمایشگر کار می‌کند. اوایل سال گذشته‌ی‌ میلادی، ویوو، گوشی هوشمند مفهومی به‌نام Apex را به‌نمایش گذاشت که حسگر اثر انگشت آن در نیمی از مساحت نمایشگر فعال بود. اما در عمل حسگر اثر انگشت تنها یک‌سوم سطح نمایشگر را پوشش می‌داد.  هفته‌ی گذشته نیز اوپو اعلام کرد قصد دارد گوشی هوشمندی با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر با مساحت پوشش‌دهی ۱۵ برابر بزرگ‌تر از مساحت گوشی‌های هوشمند قبلی معرفی کند. البته اوپو ابعاد خاصی برای پوشش‌دهی مساحت روی نمایشگر توسط حسگر جدید خود مشخص نکرده است. لین‌بین نیز در پست خود معلوم نکرده که شیائومی قصد دارد کدام گوشی هوشمند خود را با حسگر جدید زیرنمایشگر به بازار عرضه کند.

سال گذشته‌ی میلادی شرکت‌های چینی به‌ویژه ویوو، توجه ویژه‌ای به حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر نشان دادند. در سال ۲۰۱۹ میلادی نیز رقبایی‌ همچون سامسونگ در حال توسعه‌ی گوشی‌های هوشمندی با فناوری حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر هستند. شاید برای شما نیز این سوال پیش آمده باشد که نسل بعدی فناوری حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر توسط کدام شرکت معرفی خواهد شد و کدام شرکت می‌تواند این فناوری را با بهترین کارایی به بازار عرضه کند تا فروش خوبی برای خود رقم بزند. باید منتظر باشیم و ببینیم.

ردمی نوت ۷ اولین گوشی با برند Redmi،  با دوربین ۴۸ مگاپیکسلی و اسنپدراگون ۶۶۰ هفته‌ی قبل معرفی شد. در ویدئوی کالبد شکافی رسمی این گوشی هوشمند، شیائومی ادعا کرده بود که ردمی نوت ۷ دستگاهی بسیار مقاوم است. ویدئوی به‌اشتراک گذاشته‌شده‌ی جدید این ادعا را تأیید می‌‌کند. 

شاید برای اثبات مقاوم بودن یک گوشی هوشمند، شکست گردو با آن کار درستی به‌نظر نرسد، اما لین بین، هم‌بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره‌ی شیائومی با گوشی هوشمندردمی نوت ۷ دو عدد گردو را شکست و ویدئویاسلوموشن آن را در فضای مجازی به‌اشتراک گذاشت. 

ویدئوی به‌اشتراک گذاشته‌شده با گوشی هوشمند می ۸ شیائومی با نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه تصویربرداری شده و علاقه‌مندان می‌توانند به‌خوبی شکسته‌شدن گردوها را در حالت اسلوموشن مشاهده کنند. با ضربه‌ی گوشی روی گردوها، شاهد قطعه‌قطعه شدن آن‌ها خواهید بود.

از میان گوشی‌های هوشمند پریمیوم شیائومی، ردمی نوت ۷ با قابلیت تصویربرداری در شب یا حالت Night Mode به بازار عرضه خواهد شد. آیا این ویژگی می‌تواند نشانه‌ای از توانایی ضبط تصویر با نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه در آینده‌ی نزدیک باشد؟ در حال حاضر ردمی نوت ۷ توانایی تصویر برداری با رزولوشن ۱۰۸۰ پیکسل و نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه و همچنین توانایی تصویربرداری با رزولوشن ۷۲۰ پیکسل و نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه را دارد. تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۶۰ کوالکام می‌تواند تصویربرداری با رزولوشن ۷۲۰ پیکسل و نرخ ۴۸۰ فریم بر ثانیه را پشتیبانی کند. 

شیائومی توانست با همین تراشه در می ۸ لایت، رزولوشن ۷۲۰ پیکسل و نرخ ۲۴۰ فریم بر ثانیه را دریافت کند. درنتیجه اگر ماژول دوربین و سایر اجزا برای این کار آماده‌سازی شوند، هنوز امکان ارتقا وجود دارد.

پیش‌تر مقاله‌ای در مورد ۵ تأثیر عمده اسنپدراگون ۸۴۵ بر پرچمداران اندروید سال ۲۰۱۸ منتشر شد. در نظر داشته باشید که تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۴۵ توانایی ضبط ویدئو با نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه ندارد، مگر آنکه با پیوستن به ISP بسیار سریعتری بتواند به چنین شرایطی دست پیدا کند. گوشی‌های هوشمند مجهز به حافظه‌ی DRAM باتوجه به حسگر تصویری که دارند، از نظر نرخ فریم بر ثانیه با سایر گوشی‌ها متفاوت هستند و می‌توانند برای زمان کوتاهی توانایی تصویربرداری با نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه را داشته باشند. 

باتوجه به اینکه کره‌ای‌ها قصد دارند دستگاه‌های میان‌رده‌ی سری گلکسی A خود را با تمام فناوری‌های جدید به بازار عرضه کنند؛ در نتیجه گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A از اهمیت ویژه‌ای برای سامسونگ برخوردار هستند.

هیچ‌کدام از گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار سامسونگ، با دوربین سه‌گانه به بازار معرفی نشدند، ولی سال گذشته‌ی میلادی، گلکسی A7 ۲۰۱۸ سامسونگ با دوربین سه‌گانه معرفی شد. همچنین گلکسی A9 سامسونگ، نخستین گوشی هوشمند دنیا با دوربین چهارگانه در ماه مهر رونمایی شد. 

سامسونگ برای رقابت بهتر با رقبای چینی خود، ناگزیر است تا استراتژ‌ی‌های خود را تغییر دهد تا در بخش گوشی‌های اقتصادی حرفی برای گفتن در بازار داشته باشد.  پیش‌تر گفته شده بود که سامسونگ، سری گلکسی M را جایگزین گلکسی J و گلکسی C می‌کند. تلاش سامسونگ به همین نقطه ختم نمی‌شود و علاوه‌بر اینکه قصد دارد به‌زودی سه مدل گوشی هوشمند جدید سری گلکسی M سامسونگ به بازار هند معرفی کند؛ به‌نظر می‌رسد در نیمه‌ی اول سال ۲۰۱۹ میلادی نیز شاهد رونمایی از ۱۰ مدل مختلف گوشی هوشمند از سری گلکسی A خواهیم بود. 

تمام دستگاه‌های سری گلکسی A در ۶ ماه اول سال جاری میلادی معرفی خواهند شد

براساس آخرین اخبار انتظار می‌رود که تمامی ۱۰ مدل گوشی هوشمند جدید ظرف ۶ ماه اول سال ۲۰۱۹ به بازار عرضه شوند. شماره مدل این دستگاه‌ها عبارت‌اند از:  SM-A105، SM-A202، SM-A205، SM-A260، SM-A305، SM-A405، SM-A505، SM-A705 و SM-A905 

براساس اطلاعاتی که تاکنون در مورد این گوشی‌های هوشمند منتشر شده است، به‌نظر می‌رسد سامسونگ قصد ندارد میان‌رده‌‌های گلکسی A خود را در همه‌ی بازارها به‌فروش برساند. ظاهرا کره‌ای بر فروش گوشی‌های هوشمند جدید خود در بازار آسیا تمرکز بیشتری دارند و میزان در دسترس بودن مدل‌های مختلف در بازارهای مختلف، متفاوت خواهد بود. سامسونگ در بازارهایی مانند هند و چین، رقبای سرسختی دارد و با هدف رویارویی با رقاب سرسخت خود، گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A را در این بازارها به‌فروش خواهد رساند. 

به‌محض انتشار هر خبری در مورد مشخصات و ویژگی‌های این سری گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A، اخبار آن پوشش داده خواهد شد. اما انتظار می‌رود که همه‌ی ۱۰ مدل با ساختار DNA مشترک گلکسی A به بازار عرضه شوند. یکی از ویژگی‌های مشترک این سری گوشی‌های هوشمند آن است که از نظر طراحی ظاهری، شباهت زیادی به مدل‌های بالارده دارند. به‌احتمال زیاد سامسونگ، دستگاه‌های جدید خود را با قیمت رقابتی به بازار عرضه خواهد کرد. چینی‌ها از نظر عرضه‌ی گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه رقیب سامسونگ محسوب می‌شوند و اگر کره‌ای‌ها بتوانند گوشی با قیمت اقتصادی به بازار عرضه کنند، احتمال دارد بتوانند حرف‌های تازه‌ای برای بازار رقابتی داشته باشند.

سرانجام دانشمندان پس از مدت‌‌ها تلاش برای یافتن نشانه‌‌هایی از وقوع طوفان‌های فصلی در تیتان، اولین شواهد قطعی را در اثبات این پدیده به‌دست آوردند. نورهای درخشان دیده‌‌شده در قطب شمال این قمر از زحل، گواهی بر بارش باران در این منطقه است؛ گویی تابستان در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی تیتان آغاز شده است.

از سال ۲۰۰۴ که کاوشگر کاسینی برای نخستین‌‌بار در مدار زحل قرار گرفت، ستاره‌‌شناسان تمام این سال‌‌ها در انتظار یافتن چنین شواهدی بودند.

در زمان رسیدن این کاوشگر به زحل، تابستان در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی تیتان فرا رسیده بود و دانشمندان با اشتیاق در انتظار دیدن نشانه‌های تغییرات فصلی در سطح سیاره بودند. اگرچه ماهیت تیتان به‌‌کلی متفاوت از سیاره‌‌ی زمیناست؛ اما اقلیم این دو سیاره شباهت‌‌های قابل‌‌توجهی با یکدیگر دارد.

هر روز روی تیتان معادل ۱۵.۹ روز روی سیاره‌‌ی ماست؛ این میزان برابر با همان مدت‌‌زمانی است که طول می‌‌کشد تا تیتان یک‌‌بار به‌‌دور زحل بچرخد. وضعیت گردش تیتان به‌‌ دور زحل، دقیقا مشابه وضعیت گردش ماه به‌‌ دور زمین است؛ هر دو قمر از لحاظ کشندی قفل شده‌‌اند. یک سال تیتانی حدود ۲۹.۵ سال زمینی زمان می‌‌برد. انحراف محوری تیتان در حدود ۲۷ درجه است؛ این در حالی است که این میزان برای سیاره‌‌ی ما ۲۳.۵ درجه محاسبه شده است.

بنابراین می‌‌توان انتظار داشت گذر هر فصل در تیتان تقریبا ۷.۵ سال برای ما زمان ببرد. البته این مدت‌‌زمان به‌‌علت ناهم‌‌محوری مداری زحل مقداری ثابت نیست که باعث شده است تابستان‌‌ها در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی بلندتر و از سوی دیگر زمستان‌ها در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی طولانی‌‌تر باشند.

اعتدال بهاری تیتان در خلال سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ رخ‌‌ داد؛ تغییرات جوی مشاهده‌‌شده به‌‌عنوان نشانه‌‌ای بر آغاز زمستان در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی تعبیر شدند. اما تاکنون هیچ نشانه‌‌ای مبنی‌بر وقوع باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی دیده نشده بود.راجاری دینگرا، فیزیکدان از دانشگاه آیداهو می‌‌گوید:

تمامی پژوهشگران تیتان به‌‌دنبال یافتن نشانه‌‌هایی از ابر و باران در قطب شمال این سیاره بودند؛ اما علی‌‌رغم تمامی پیش‌‌بینی‌‌های موردانتظار در مدل‌های آب‌‌و‌‌هوایی، ما حتی کوچک‌ترین شواهدی مبنی بر وجود یک تکه ابر هم نیافته بودیم. افراد گاهی این مورد را با نام‌‌هایی نظیر «مورد عجیب ابرهای گم‌‌شده» خطاب می‌‌کردند.

پس از بررسی دقیق اطلاعات ارسالی از پژوهشگر کاسینی، تیم پژوهشی نهایتا در یکی از تصاویر ثبت‌‌شده در هفتم ژوئیه‌‌ی سال ۲۰۱۶، همان چیزی را کشف کرد که مدت‌‌ها به‌‌دنبال آن بودند. این تصویر با استفاده از اسپکترومتر نگاشت بصری و فروسرخ (VIMS) نصب‌‌شده روی کاوشگر ثبت شد؛ این ابزار خاص قادر است تصاویری را از سطح سیاره‌‌ از پس اتمسفر غلیظ و مه‌‌آلود آن تهیه کند.

در این تصاویر، منطقه‌ای با وسعت ۱۲۰ هزار کیلومتر مربع (معادل وسعت ایالت پنسیلوانیای آمریکا) دیده می‌شود که در آن نواحی درخشانی به‌‌چشم می‌‌خورد. چنین پدیده‌ای در تصاویر قبل یا بعد از آن هرگز دیده نشده بود. پژوهشگران طی مقاله‌‌ای نوشتند:

براساس درخشندگی دیده‌‌شده، خصوصیات طیفی و اطلاعات زمین‌شناسی، ما این ویژگی جدید را به بازتاب طیفی ناشی از یک سطح باران‌‌زده نسبت می‌دهیم؛ مشابه همان منظره‌‌ای که هنگام تابش آفتاب روی سطح پیاده‌‌روهای خیس در زمین شاهد آن هستیم.

طبق آنالیز آن‌ها، درخشش این ناحیه از تصویر ناشی از بارش متان روی یک سطح ناهموار و ریگزار مانند است که به‌‌احتمال زیاد در پس آن، سیاره با یک دوره‌ی تبخیر روی سطح خود مواجه شده است. این اولین شواهد مبنی بر بارش باران‌‌های تابستانی در سطح نیم‌کره‌‌ی شمالی است.

بارش باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی تیتان

وقوع این بارندگی پیش‌بینی شده ‌بود؛ اما دانشمندان انتظار داشتند که زودتر از این، شاهد وقوع آن باشند. به‌‌خصوص اینکه براساس مدل‌‌های نظری، انتظار می‌‌رفت بیشترین تعداد دریاچه‌‌ها و اقیانوس‌‌ها نیز در همین نیم‌‌کره از تیتان قرار گرفته باشند.

علاوه‌بر این، پیش‌‌تر در طول دوره‌‌ی تابستانی سیاره، وقوع بارش باران در نیم‌کره‌‌ی جنوبی مشاهده شده ‌بود؛ بنابراین دانشمندان انتظار داشتند که بارش باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی سال‌‌ها قبل از وقوع انقلاب تابستانی سال ۲۰۱۷ مشاهده شود.

بنابراین عدم وقوع باران، برای پژوهشگران چیزی شبیه به یک معما شده بود. اکنون که این باران رویت شده است و پژوهشگران توانستند قطعه‌‌ی دیگری از پازل مدل آب‌‌وهوایی این سیاره را به‌‌دست آورند؛ اگرچه همین تاخیر رخ‌‌داده در وقوع بارش، خود مسئله‌‌ای دیگر است که همچنان بدون‌‌توضیح باقی ماند. دینگرا می‌‌گوید:

ما می‌‌خواهیم پیش‌بینی‌های مدل فرضی ‌‌ما با مشاهدات واقعی تطابق داشته باشد. کشف این بارندگی ثابت می‌کند که اقلیم تیتان همان‌‌گونه بوده است که در مدل‌‌های نظری خود انتظار آن را داشتیم. تابستان [در تیتان] فرا رسیده است. گرچه وقوع آن با تاخیر همراه بود؛ اما بالاخره این اتفاق رخ داد. با این حال، ما باید بفهمیم که چه عاملی باعث تاخیر در وقوع آن شده است.

در همین حال، دینگرا در حال استفاده از اثر موسوم‌به «پیاده‌رو خیس» است تا بلکه بتواند نشانه‌‌های بیشتری از وقوع باران را در تیتان بیابد؛ نشانه‌‌هایی که شاید طی این سال‌‌ها از دید ما پنهان مانده است.

معمولاً خودروسازان جهان سعی می‌کنند که تمام تدابیر ایمنی را روی محصولات خود پیاده کنند تا خریداران در انواع شرایط جاده با مشکل روبه‌رو نشوند. بااین‌حال در روزهای برفی زمستان، خودروهای سواری معمولی نمی‌توانند عملکرد مناسبی از خود نشان دهند. در این وضعیت، شرکت‌های خدمات پس از فروش و قطعات یدکی مختلفی به عرضه‌ی کیت‌های تبدیل برای انواع خودرو اقدام می‌کنند. البته این مورد استثنا هم دارد و در صورتی که محصول ساخت نیسان باشد، پکیج‌هایی برای شرایط رانندگی در برف نیز برای مشتریان عرضه می‌شود.

سدان نیسان آلتیما ۲۰۱۹ برای سرکشی به انواع مسیرهای برفی در مدلی کاملاً جدید و همراه‌با امکانات جانبی ارائه شده است. بخشی از این پکیج شامل کیت تبدیل به اسنوموبیل است که درکنار سیستم تمام چرخ محرک (AWD) برای مشتریان عرضه می‌شود. 

تبدیل نیسان آلتیما به اسنوموبیل به آن سادگی هم که فکر می‌کنید ممکن نیست و تنها با نصب چرخ‌های ممتد انجام نمی‌شود. نیسان می‌گوید که این پروژه‌ی داخلی ویژه نیاز به کار ساخت زیادی دارد و تکمیل آن ۲۵۰ ساعت طول کشید. گلگیرهای سدان نیسان برش داده شد و ۱۸ سانتی‌متر به سمت بیرون آمدند. البته این میزان فاصله، دلیل دیگری هم دارد و نیسان آن را برای کاهش میزان پرت شدن برف در مسیر خط دید راننده ایجاد کرده است.

سیستم تعلیق با تغییر اسکلت‌بندی حدود ۸ سانتی‌متر بالا برده شد. این فرایند بسیار حساس است زیرا باید از قطعات مستحکم و مطمئنی استفاده شود که هنگام تحت بار قرار گرفتن، از موقعیت خود خارج نشوند. 

چرخ‌های ممتد Dominator متعلق به شرکت اَمریکن ترک تراک (American Track Truck) هستند و طول هر کدام از آن‌ها تقریبا‌ً به ۱۲۲ سانتی‌متر می‌رسد. درحالی‌که عرض آن‌ها ۳۸ سانتی‌متر است، به نظر می‌رسد که سدان نیسان آلتیما بدون هیچ مشکلی می‌تواند وارد مسیرهای برفی با عمق زیاد شود. 

نیسان Altima-te AWD به جمع محصولات مجهز به چرخ ممتد خودروساز ژاپنی می‌پیوندد که شامل شاسی‌بلندRogue Warrior و رودستر  370Zki می‌شوند. اخیراً نیسان حتی مدل جوک را هم با این سیستم به نمایشگاه خودرو توکیو ۲۰۱۹ آورد و با استقبال خوبی نیز مواجه شد. این مدل خاص از آلتیما به‌زودی در نمایشگاه خودروی مونترال کانادا برای بازدید علاقه‌مندان به نمایش گذاشته خواهد شد. 

دانلود

مایکروسافت معتقد است که دستیارهای صوتی هوشمندی همچون الکسا آمازون و گوگل اسیستنت رقیبکورتانا نیستند. ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت در حال دنبال کردن برنامه‌ای است تا دستیار صوتی کورتانا در همه‌ی سیستم‌ها و پلتفرم‌ها مورد استفاده قرار گیرد. 

سال گذشته‌ی میلادی، دستیار صوتی کورتانا در جایگاهی بعد از گوگل اسیستنت و الکسا آمازون قرار گرفت. اما به‌نظر می‌رسد مایکروسافت رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته تا بتواند در بازار رقابتی با موفقیت ظاهر شود. در رویداد رسانه‌ای که اوایل هفته‌ی قبل با حضور خبرگزاری The Verge برگزار شد، ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت اعلام کرد دستیار صوتی کورتانا را، ابزاری در رقابت با الکسا یا گوگل اسیستنت نمی‌بیند.

ساتیا نادلا توضیح داد:

دستیار صوتی کورتانا، ابزاری است که می‌تواند توسط هرکسی که اشتراک مایکروسافت ۳۶۵ را دارد، مورد استفاده قرار گیرد.

ساتیا نادلا در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به برنامه‌ی اشتراک مشتریان جدید مایکروسافت اضافه کرد:

شما باید بتوانید از کورتانا در گوگل اسیستنت استفاده کنید، شما باید بتوانید از آن روی الکسا استفاده کنید. درست همان‌طور که از اپلیکیشن‌های مایکروسافت روی سیستم‌عامل اندروید و iOS استفاده می‌کنید. این مسیری است که ما می‌خواهیم کورتانا در آن حرکت کند و به آن نقطه برسد. 

پیش‌تر نیز گفته شده بود که مایکروسافت کورتانا را با نسخه‌های آی او اس و اندروید اوت‌ لوک یکپارچه می‌کند. شهریورماه، مایکروسافت و آمازون برای یکپارچه‌‌سازی کورتانا و الکسا همکاری  خود را آغاز کردند. در همان زمان ساتیا نادلا دستیارهای دیجیتالی را با مرورگرهای وب که نیاز به دسترسی به اطلاعات مشابهی دارند و در همکاری با سایر بخش‌ها عمل می‌کنند، مقایسه کرد. در حال حاضر مشخص است که نادلا، کورتانا را اپلیکیشن یا سرویسی می‌بیند که با سیستم‌عامل‌های مختلف کار خواهد کرد. در اصل مایکروسافت قصد ندارد از نظر سخت‌افزاری وارد بازار رقابتی دستیار صوتی هوشمند خود یعنی کورتانا شود. از سوی دیگر مایکروسافت همچنان نیاز دارد تا گوگل را متقاعد کند که یکپارچگی دو دستیار هوشمند ایده‌ی خوبی است.

نادلا معتقد است که به‌جای رقابت با الکسا، چالش اصلی مایکروسافت توسعه‌ی سخت‌افزار و نرم‌افزاری منحصربه‌فرد است که وارد بازار رقابتی می‌شود. مایکروسافت تصمیم گرفته کورتانا را به‌‌عنوان ابزاری ارزشمند در اختیار کاربرانی که از الکسا استفاده می‌کنند قرار دهد. شاید یکی از دلایلی که باعث شده میکروسافت اسپیکرهای هوشمند مبتنی بر دستیار صوتی خود یعنی کورتانا را به بازار عرضه نکند، همین موضوع باشد که اصولا مایکروسافت اعتقادی به رقابت در بازار اسپیکرهای هوشمند ندارد. به‌احتمال زیاد در آینده شاهد همگام‌سازی کورتانا با سخت‌افزاهای دیگری همچون سرفیس هدفون خواهیم بود. مهرماه ، سرفیس هدفون با همگام‌سازی کامل با کورتانا و قیمت ۳۴۹ دلار معرفی شد. 

همان‌طور که گفته شد نادلا قصد دارد کورتانا در پلتفرم‌های مختلف و در محصولات متنوع مورد استفاده قرار گیرد. در راستای رسیدن به همین هدف، مایکروسافت سال گذشته‌ی میلادی، توسعه‌ی کورتانا را از بخش تحقیقاتی هوش مصنوعی به گروه ابزارها و تیم کاربری (Experiences and Devices) منتقل کرد. همزمان با این انتقال، مدیر بخش کورتانا، مایکروسافت را ترک کرد. سال گذشته‌ی میلادی، دستیاردیجیتالی مایکروسافت، سختی‌ها و فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشته است. سال گذشته‌ی میلادی و در ماه نوامبر مشخص شد که مایکروسافت و آمازون به همکاری با یکدیگر ادامه می‌‌دهند و مایکروسافت از تماس اسکایپ روی الکسا پشتیبانی کرد. شهریور ماه گفته شد که مایکروسافت پشتیبانی از الکسا را به ایکس‌باکس وان می‌آورد. در حال حاضر مایکروسافت در میانه‌ی مسیری است تا بتواند کورتانا را مجددا روی ویندوز ۱۰ قرار دهد. هرچند مایکروسافت قصد جداسازی کورتانا از جستجوی ویندوز در نسخه‌ی جدید ویندوز ۱۰ را دارد و همچنین پیش‌تر نیز گفته شده بود که مایکروسافت، کورتانا را هنگام نصب ویندوز ۱۰ غیرفعال می‌کند. 

پیش‌‌تر در مقاله‌‌ای در زومیت درمورد اهمیت داستان‌‌های علمی‌ تخیلی و علت نیاز بشر به این ژانر ادبی توضیح دادیم. گویی رسالت داستان‌‌های علمی‌تخیلی آن است که ما را با خود به دنیاهایی خیالی در آینده ببرند؛ دنیاهایی که به نظر می‌‌رسند تنها محصولی غیرواقعی از یک ذهن خلاق باشند.

بشریت در طی ۱۰۰ سال اخیر، پیشرفت‌های فناورانه‌ی فوق‌العاده‌ای را تجربه کرده و شگفت اینکه بسیاری از ایده‌های پیش‌بینی‌شده در داستان‌های علمی‌تخیلی چند دهه‌ی پیش اکنون در قالب فناوری‌های نوین، رنگ واقعیت به خود گرفته‌اند.

گرچه برخی از آن پیش‌بینی‌های پررنگ‌‌ولعاب نظیر اتومبیل‌‌های خودران هنوز چند گام تا پیاده‌‌سازی کامل فاصله دارند؛ اما باید بدانید که دانشمندان و مهندسان توانسته‌‌اند به بسیاری از همین ایده‌‌هایی که اولین بار در کتاب‌‌هایعلمی تخیلی مطرح شده بودند، جامعه‌‌ی عمل بپوشانند؛  ایده‌‌هایی مانند فرستادن انسان به کره‌‌ی ماه.

از شما همراهان زومیت دعوت می‌‌کنیم تا نگاهی به پیش‌بینی‌های تخیلی باورناپذیری بیندازید که همگی از ژانر علمی تخیلی سر بر آورده‌‌اند.

۱- در سال ۱۸۶۵ ژول ورن، نویسنده‌‌ی شهیر فرانسوی، رمانی را با نام «از زمین تا ماه» منتشر کرد؛ این کتاب داستان ماموریت سه آمریکایی را برای پرتاب یک فضاپیما از زمین و فرود آن را روی کره‌‌ی ماه روایت می‌‌کرد. نکته‌‌ی حیرت‌انگیز آنکه بخش‌‌هایی از این رمان درست شبیه اولین فرود واقعی بشر روی ماه بود که ۱۰۴ سال بعد از این داستان محقق شد.

از زمین تا ماه

هم فضانوردان ناسا و هم شخصیت‌های رمان ژول ورن از فلوریدا عازم سفر به ماه شدند. ماژول فرماندهی ناسا با نام «کلمبیا» نیز را تشابه نامی نزدیک با فضاپیمای درون رمان ژول‌ورن با نام «کلمبیاد» داشت. فضانوردان ناسا سه تن بودند که در میان آن‌‌ها نیل آرمسترانگ و باز آلدرین موفق به گام‌‌نهادن روی سطح ماه شدند ولی مایکل کالینز داخل سفینه ماند. فضانوردان رمان ژول ورن نیز سه تن بودند که البته هیچ‌‌کدام از آن‌‌ها قدم روی ماه نگذاشتند.

به‌علاوه، ناسا بر شباهت‌های دیگری میان ماموریت آپولو ۱۱ و رمان ژول‌ ورن صحه گذاشته است. برای مثال، آژانس فضایی اعلام کرد که شکل و اندازه‌‌ی سفینه‌‌ی کلمبیاد شباهت فراوانی با فضاپیمای مورداستفاده در ماموریت آپولو داشته است.

ژول ورن در رمان خود آورده بود که یک تلسکوپ از زمین می‌توانسته شاهد انجام این ماموریت روی سطح ماه باشد. در واقعیت نیز وقوع خرابی ناشی از یک انفجار در ماموریت آپولو ۱۳ توسط تلسکوپی در مرکز فضایی جانسون رصد شد. این در حالی بود که محل رصد حادثه در فاصله‌‌ی ۳۰۰ هزار کیلومتری واقع شده بود.

۲- وسیله‌‌ی ارتباطی نمادینی که اولین‌‌بار در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا (Star Trek) در سال ۱۹۶۶ به نمایش درآمد، شباهت کم‌‌نظیری با یک تلفن همراه تاشو داشت. البته باید اذعان کرد که مهندسان از دهه‌‌ی ۱۹۶۰ میلادی در حال کار روی توسعه‌‌ی فناوری تلفن همراه بوده‌‌اند؛ با این حال، رونمایی موتورولا از اولین تلفن همراه تا پیش از سال ۱۹۷۳ محقق نشد.

ده سال پس از آن، اولین تلفن‌‌های همراه موتورولا به بازار وارد شد. این تجهیزات بسیار بزرگ، سنگین و گران‌‌قیمت بودند؛ اما موتورولا طی چندین سال متوالی به بهبود طراحی دستگاه‌‌های خود ادامه داد. تا اینکه بالاخره اولین تلفن همراه تاشوی این شرکت با ظاهری مشابه با آنچه در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا دیده شده بود، به بازار آمد.

در سال‌های اخیر، شرکت وند یک کپی مدرن از این وسیله‌‌ی ارتباطی مشهور را تولید کرد. این دستگاه که در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد، از جنس آلومینیوم بوده و یک پایه‌‌‌‌ی مغناطیسی برای شارژ بی‌‌سیم نیز داشت. این وسیله علاوه‌بر قابلیت بلوتوث، دارای چند فایل صوتی ضبط‌‌شده از مجموعه‌‌ی پیشتازان فضا در حافظه‌‌ی خود بود.

۳- از اولین ظهور مفهوم هولوگرام‌‌های سه‌‌بعدی در مجموعه‌‌های علمی تخیلی بیش از چند دهه می‌‌گذرد. در سال ۲۰۱۷، یک شرکت استرالیایی ادعا کرد که موفق به تولید یک میز هولوگرام شده است؛ میزی که شباهت زیادی با هولوگرم‌‌های تخیلی معرفی‌‌شده در فیلم «جنگ ستارگان» دارد.

آن‌‌گونه که در این فیلم ساخته‌‌شده در سال ۱۹۷۷ روایت می‌‌شود، شاهزاده لیا از لوک اسکای‌‌واکر می‌‌خواهد که به او در نمایش یک پیغام هولوگرافیک کمک کند. از آن زمان تاکنون دانشمندان پیوسته تلاش داشتند تا بتوانند به این فناوری خیالی رنگ واقعیت ببخشند. Euclideon، نام این شرکت استرالیایی است که ادعا می‌‌کند اولین میز هولوگرام چندکاربره در جهان را طراحی کرده است. مطابق این طراحی، تا چهار نفر می‌توانند به‌‌صورت همزمان با استفاده از عینک‌‌های ردیابی حرکتی با این فناوری تعامل داشته باشند.

گرچه ادعای این شرکت هم‌‌اینک با برخی سوءظن‌‌ها مواجه شده ‌است؛ اما بنابه گزارش نیواطلس که در نوامبر ۲۰۱۸ منتشر شد، این شرکت به‌‌زودی آماده می‌‌شود تا فناوری هولوگرام خود را رسما به بازار عرضه کند.

۴- در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا، همچنین ما شاهد معرفی دستگاه‌‌های کپی‌‌سازی بودیم که در عرض چند ثانیه می‌‌توانست مواد غذایی یا هر شی دیگری را به‌‌صورت سه‌‌بعدی چاپ کند. دانشمندان در حال حاضر از فناوری چاپ سه‌بعدی برای ساخت اشیایی از جنس پلاستیک، فلز و شیشه استفاده می‌‌کنند؛ هرچند فرآیند ساخت این اشیا هنوز به آن سرعتی نرسیده که در آن سریال محبوب شاهد بودیم.

Mattershift نام یک بنیاد غیرانتفاعی مستقر در نیویورک است که ادعا می‌‌کند موفق به طراحی نوعی غشا از جنس نانوتیوب‌‌های کربن شده است که قابلیت جداسازی و چیدمان مولکول‌‌های مجزا را در کنار یکدیگر دارد. بنابه گزارش فوربس،راب مک‌‌گینیس، مدیر‌‌عامل Mattershift اعلام کرده که با کمک این غشاها دانشمندان قادر خواهند بود تا هرچیزی را با استفاده از مجموعه‌‌ای از بلوک‌‌های مولکولی پایه طراحی کرده و بسازند. مک‌‌گینیس می‌‌گوید:

آنچه که ما درباره‌‌ی آن صحبت می‌‌کنیم، عملا ساخت مواد از صفر است. تصور کنید یکی از این نوع دستگاه‌‌ها را با خود در مریخ داشته باشید. شما قادر خواهید بود مواد غذایی، سوخت‌، مصالح ساختمانی و حتی داروها را از اتمسفر، خاک یا قطعات بازیافت‌‌شده در سیاره و بدون نیاز به حمل آن‌ها از زمین، در همان محل چاپ کنید.

به‌‌علاوه، شرکت‌های نوپایی مانند نچرال ماشینز در حال کار روی ساخت چاپگرهای سه‌‌بعدی غذا هستند که به‌‌صورت تجاری در دسترس قرار خواهند گرفت.

۵- از همان باری اولی که مرد آهنی با لباس مخصوص خود در داستان‌‌های مصور کمپانی ماروِل ظاهر شد، بسیاری در رویای ساخت این لباس افسانه‌‌ای فرو رفتند. البته قرار نیست مردم به این زودی‌‌ها با چنین لباس‌‌هایی به این سو و آن سو پرواز کنند؛ اما ارتش آمریکا در حال ساخت لباس‌های با فناوری‌‌هایی پیشرفته است که برخی از قابلیت‌های خاص مرد آهنی را دربرخواهد داشت.

پروژه‌‌ی «لباس اپراتور سبک برای حملات تاکتیکی» یا به‌‌اختصار TALOS، برنامه‌ای است که ارتش ایالات متحده‌‌ی آمریکا با هدف افزایش قابلیت‌‌های نبرد انسانی روی آن کار می‌‌کند.

به گزارش میلیتاری تایمز، TALOS قادر است مقادیر عظیمی از داده‌ها را از هواپیماهای بدون‌‌سرنشین، سنسورهای دریایی و هواپیماهای جاسوسی دریافت کند و آن را در اختیار سربازان قرار دهد. انتظار می‌رود که این لباس ضمن سبک بودن، دربرگیرنده‌‌ی سیستم‌های نظارتی حیات نیز باشد تا بتواند علائم حیاتی سربازان را رصد و مخابره کند.

سیستم گزارش صوتی سه‌‌بعدی تعبیه‌‌شده در این لباس قادر است به سربازان کمک کند تا مسیر شلیک گلوله‌‌ها و نیز فاصله‌ی وسایل نقلیه‌‌ی مجاور را شناسایی کنند. براساس گزارش میلیتاری تایمز،  ایالات‌ متحده آماده می‌‌شود تا در اوایل تابستان ۲۰۱۹ این لباس‌‌های پیشرفته را آزمایش کند.

۶- ژول ورن در سال ۱۸۷۰ میلادی، رمان «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» را منتشر کرد. او در این رمان، از یک زیردریایی یاد می‌‌کند که انرژی خود را به‌‌طور کامل از برق تامین می‌‌کند. در آن زمان، تنها زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه‌‌ی مکانیکی مورد استفاده قرار می‌‌گرفتند.

در سال ۱۸۸۸، یک زیردریایی فرانسوی با نام Gymnote طراحی شد که با استفاده از نیروی الکتریکی کار می‌‌کرد. این وسیله شباهت غیرقابل انکاری با زیردریایی خیالی ژول ورن با نام «ناتیلوس» داشت.

روزالیند ویلیامز، مورخ فناوری در دانشگاه MIT می‌‌گوید که ناتیلوس تفاوت چندانی با زیردریایی‌های امروزی ندارد و طراحی آن درست مشابه زیردریایی‌‌هایی نظیر آلوین بود که در دهه‌‌ی ۱۹۶۰ میلادی ساخته شد و از باتری‌‌های سرب-اسیدی بهره می‌‌برد.

۷- ژول ورن همچنین در یک پیش‌بینی تاریخی می‌‌گوید روزی فرا خواهد رسید که مردم به‌‌جای خواندن روزنامه، به اخبار گوش فرا می‌‌دهند. او این پیش‌بینی را در سال ۱۸۸۹ مطرح کرد؛ یعنی ۳۰ سال پیش از آنکه اولین برنامه‌‌ی رادیویی در دهه‌‌ی ۱۹۲۰ روی آنتن برود. ژول ورن در سال ۱۸۸۹ داستان کوتاهی را درمورد اتفاقات پیرامون سال ۲۸۸۹ نقل می‌‌کند: «به‌‌جای چاپ اخبار، مطالب هر روز صبح از طریق مصاحبه‌‌های گزارشگران، سیاستمداران و دانشمندان برای مشترکین بازگو می‌‌شود تا در جریان اخبار روز قرار گیرند.»

از زمان پخش اولین برنامه‌‌ی رادیویی، نزدیک به ۳۰ سال گذشت تا اینکه بالاخره اولین برنامه‌‌ی تلویزیونی روی آنتن رفت. از آن زمان به بعد، آمریکایی‌ها توانستند بسیاری از لحظات مهم تاریخ را در قاب تلویزیون تماشا کنند.

۸- «دنیای قشنگ نو» نام رمانی از آلدوس هاکسلی است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد. نویسنده در این رمان از یک داروی ضدافسردگی و توهم‌‌زا به نام سوما یاد می‌‌کند. بد نیست بدانید که تنها دو دهه پس از انتشار این رمان، دانشمندان تحقیقات خود را درمورد تولید اولین داروهای ضدافسردگی آغاز کردند.

در رمان دنیای قشنگ نو، تقریبا تمام اهالی از قرص سوما استفاده می‌‌کردند تا بتوانند بر احساس ناخرسندی خود غلبه کنند. در سال ۱۹۵۱ نیز اولین نشانه‌‌های واقعی از ارتباط میان افسردگی و ترکیبات شیمیایی در مغز کشف شد.

داستان از آنجا آغاز شد که گروهی از پزشکان مستقر در منطقه‌‌ی استیتن آیلند از شهر نیویورک متوجه تغییرات ناگهانی در خلق‌‌وخوی بیماران مبتلا به سل پس از مصرف داروهایی تحت عنوان آیپرونایزید (iproniazid) شدند. بیماران بی‌حال و درمانده با مصرف این دارو، ناگهان احساس خوشبختی می‌‌کردند.

سه سال بعد نیز در کارولینای شمالی، برخی از بیمارن پس از تجویز داروی رادیکسین (Raudixin) برای کنترل فشار خون، عوارض جانبی دیگری را تجربه کردند. طبق گزارش نیویورک‌تایمز، یکی از بیماران پس از مصرف رادیکسین دست به خودکشی زد.

این قضایا موجب شد که دانشمندان در پی یافتن ارتباط بین مواد شیمیایی درون مغز و بروز افسردگی برآیند که نتیجه‌‌ی این پژوهش‌‌ها، کشف داروهای جدیدی بود که به بهبود شرایط زندگی بسیاری از افراد کمک کرد.

از آن زمان، میلیون‌‌ها نفر در سراسر جهان به مصرف داروهای ضد‌افسردگی روی آورده‌‌اند. در سال ۱۹۸۸ فلوکستین یا پروزاک (Prozac) توانست تاییدیه‌‌ی اداره‌‌ی غذا و داروی آمریکا را به‌‌دست آورد و بنابه گزارش نیویورک‌‌تایمز، این دارو در سال ۲۰۰۸ به سومین داروی تجویزشده در سراسر ایالات ‌متحده تبدیل شد.

۹- «جهان آزاد» نام رمانی از اچ.جی.ولز است که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد. نکته‌‌ی عجیبی که در این رمان به چشم می‌‌خورد این است که در جایی از این کتاب، نویسنده از یک نارنجک دستی اورانیومی یاد می‌‌کند که منجر به انفجاری بی‌‌پایان می‌‌شود. سه دهه‌‌ی بعد، ایالات ‌متحده دو شهر از ژاپن (با نام‌های هیروشیما و ناگازاکی) را با بمب‌‌های هسته‌‌ای مورد هدف قرار داد.

شگفت‌‌آورتر اینکه ولز در توصیف خود از بمب اتمی حتی عنوان کرده این سلاح انفجاری از یک هواپیما به پایین انداخته خواهد شد.

به نظر می‌‌رسد که نویسنده به‌‌خوبی از قدرت ویرانگری یک سلاح هسته‌‌ای در جهان آگاه بوده است. در رمان جهان آزاد، روایت شده است که بمب‌های اتمی منجر به وقوع یک جنگ ویرانگر خواهد شد که نهایتا بازماندگان آن اقدام به تشکیل یک دولت جهانی برای حفظ اتحاد و پیشگیری از از ویرانی‌‌های بعدی خواهند کرد.

آن‌‌گونه که ژورنال اسمیت‌‌سونیان گزارش می‌‌دهد، بمب‌های اتمی ولز از آن انواعی که در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند، متفاوت بوده‌‌اند. در این ژورنال آمده است:

[این بمب‌‌ها] بسته به ابعاد خود می‌‌توانستند روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها به‌‌صورت پیوسته منفجر شوند؛ زیرا عناصر موجود در آن‌ها طی فروپاشی تشعشعات شدیدی را از خود ساطع می‌‌کردند و طی این فرآیند آتشفشان‌‌هایی کوچک از مرگ و نابودی را به ارمغان می‌‌آوردند.

۱۰- جتسانز (The Jetsons) مجموعه‌‌ای کارتونی در سال ۱۹۶۲ بود که در آن برای اولین‌‌بار ساعت‌‌هایی با فناوری پیشرفته به نمایش گذاشته شد که قابلیت پخش ویدئوهای رنگی را داشتند. با اینکه ساعت‌‌های هوشمند امروزی هنوز چنین قابلیتی را ندارند؛ اما می‌‌توان گفت ساعت‌‌های دیده‌شده در این مجموعه‌‌ی کارتونی به‌نوعی طراحی مشابه با ساعت‌‌های امروزی را دارند.

جالب اینکه یکی از شخصیت‌‌های این مجموعه با نام اِلروی جتسان از ساعتش برای تماشای کارتون «عصر حجر» و نیز برقراری ارتباط با خانواده‌‌اش استفاده می‌‌کرد.

هرچند ساعت‌‌های هوشمند امروزی نظیر اپل واچ، دارای قابلیت‌‌های ویدیویی مشابهی با آن نمونه‌‌های کارتونی نیستند؛ اما امروزه نیز می‌‌بینیم که مردم از این ساعت‌‌ها برای برقراری تماس یا تماشای تصاویر بهره می‌‌برند.

همچنین در این مجموعه‌‌ی کارتونی چندین فناوری دیگر نیز به تصویر کشیده شد که بعدها اختراع شدند. بنابر گزارش مجله‌‌ی Entrepreneur، این مجموعه به‌‌خوبی توانست پیدایش هواپیماهای بدون‌‌سرنشین و فناوری هولوگرام را نیز پیش‌‌بینی کند.

۱۱- جک کاور، فیزیکدان هسته‌ای در دهه‌‌ی ۱۹۷۰ موفق شد اولین نمونه از شوکرهای الکتریکی را با موفقیت تولید کند. او نام این سلاح را Taser گذاشت که برگرفته از نام یک رمان با نام Thomas A.Swift's Electric Rifle بود؛ رمانی که در آن برای اولین‌‌بار از کاربرد سلاحی با کاربردی مشابه پرده برداشته شده بود.

در پی وقوع یک سری هواپیماربایی‌‌ در خلال دهه‌‌ی ۱۹۶۰، مقامات مجبور شدند مجوز حمل سلاح را به داخل هواپیما صادر کنند. کاور با مشاهده‌‌ی این وقایع، به فکر ساخت سلاحی مشابه با شوکر الکتریکی افتاد. هدف کاور این بود که ضمن جلوگیری از وارد‌‌شدن هرگونه آسیبی به مسافران یا هواپیما، مانع از وقوع اتفاقاتی نظیر هواپیماربایی‌‌ شود.

در سال‌‌های اخیر، کاربرد وسیع شوکرها و باتوم‌‌های برقی، بحث‌‌های زیادی را میان کارشناسان برانگیخته است؛ چراکه برخی کاربرد بیش‌‌ازحد این سلاح را با خطراتی نظیر وقوع ایست قلبی در افراد مرتبط می‌‌دانند.

۱۲- این روزها برقراری تماس‌‌های ویدئویی از طریق پلتفرم‌هایی نظیر اسکایپ و فیس‌‌تایم ممکن شده است؛ با این وجود، دهه‌‌هاست که این روش از برقراری تماس در فیلم‌‌ها نمایش داده می‌‌شود. یکی از قدیمی‌ترین این موارد، مربوط به فیلم متروپلیس محصول سال ۱۹۲۷ است که در سکانسی از آن، یک تلفن ویدئویی آنالوگ نصب‌‌شده روی دیوار دیده می‌‌شود.

طراحی با نام جو مالیا در یک پست از وبلاگ خود می‌‌نویسد که یکی شخصیت‌‌های فیلم متروپلیس از چهار صفحه‌‌ی تنظیم مختلف بهره می‌‌گیرد تا فرکانسی مناسب را برای برقرای تماس ویدئویی بیابد.

به مرور زمان، شکل تماس‌‌های ویدئویی نشان‌‌داده‌‌شده در فیلم‌ها هم به‌‌طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر شدند. به‌‌عنوان مثال، در فیلم «۲۰۰۱: ادیسه‌‌ی فضایی» محصول سال ۱۹۶۸، تماس‌های ویدئویی با وارد کردن یک شماره تلفن در یک صفحه‌‌ی کلید متصل به یک تلفن بزرگ انجام می‌‌شد. اما در سال ۱۹۸۹، در فیلم «بازگشت به آینده: قسمت دوم»، یک سیستم تماس ویدئویی پیچیده به‌‌همراه پنل اطلاعات شخصی مخاطب (مانند نوشیدنی‌ها و سرگرمی‌های موردعلاقه)  به تصویر کشیده شد.

۱۳- واژه‌‌ی «کارت اعتباری» اولین‌‌بار در رمانی با نام «نگاه به گذشته» نوشته‌‌ی ادوارد بلامی در سال ۱۸۸۷ به‌‌کار رفت؛ این در حالی است که استفاده از رسمی کارت‌های اعتباری در ایالات ‌متحده از دهه‌‌ی ۱۹۲۰ آغاز شد. در رمان یادشده، شخصیت اصلی داستان در سال ۱۸۸۷ به خوابی عمیق فرو می‌رود و ۱۱۳ سال بعد (یعنی در سال ۲۰۰۰) بیدار می‌شود و می‌‌بیند که کشورش، آمریکا دارای حکومتی کاملا سوسیالیستی شده است.

در آن زمان، تصور اینکه یک نفر بتواند از کارت اعتباری خود برای پرداخت‌های روزمره استفاده کرده و درازای هر تراکنش یک رسید دریافت کند، موضوعی کاملا علمی‌‌تخیلی محسوب می‌‌شد. اما بسیاری از تصورات بلامی درست از آب درآمد؛ او حتی توانست پیش‌بینی کند که استفاده از کارت‌‌های اعتباری حتی در کشورهای دیگر نیز رواج خواهد یافت.

اولین کارت اعتباری بین‌المللی که می ‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از مکان‌ها استفاده کرد، در سال ۱۹۵۰ رونمایی شد؛ با این حال چندین سال طول کشید تا کارت‌های اعتباری تبدیل به بخش جدایی‌ناپذیر از اقتصاد و جامعه‌‌ی آمریکا شوند.

۱۴- در رمان «فارنهایت ۴۵۱» که در سال ۱۹۵۳ توسط ری بردبری نگاشته شد، به اصطلاحاتی نظیر «صدف دریایی» و «رادیوهای بند انگشتی» اشاره شده است که شباهت بسیاری با مفهوم ایربادها و هدست‌‌های امروزی با قابلیت بلوتوث دارند. امروزه میلیون‌‌ها نفر با استفاده از ایرپادهای بی‌‌سیم اپل به موسیقی دلخواه خود گوش می‌‌دهند و تماس تلفنی برقرار می‌‌کنند.

به نقل از نیویورک‌تایمز، بردبری مفهوم صدف دریایی را وسیله‌‌ای با توانایی تولید «اقیانوسی الکترونیکی از صدا» توصیف کرده که می‌‌تواند موسیقی و گفتگو را به ذهن بیدار کاربر منتقل کند.  

فارنهایت ۴۵۱ به نوآوری‌‌های دیگری نیز اشاره داشته است که برخی از آن‌‌ها به‌‌تازگی رواج یافته‌‌اند. برای مثال، این رمان افرادی را توصیف می‌کند که با دوستان خود از طریق یک دیوار دیجیتالی ارتباط برقرار می‌کنند. این مفهوم تا حد زیادی یادآور سامانه‌‌ی اشتراک‌‌گذاری پیام‌ها در پلتفرم‌‌هایی نظیر فیسبوک است.

۱۵- آیزاک آسیموف، نویسنده‌‌ی شهیر ژانر علمی‌تخیلی، در پی بازدیدی که از نمایشگاه جهانی سال ۱۹۶۴ داشت، ظهور قریب‌‌الوقوع خودروهایی با مغز رباتیک را پیش‌‌بینی کرد. اکنون پس از گذشت بیش از ۵۰ سال، شرکت‌‌های نظیر Waymo و سایرین در حال آزمایش سامانه‌‌های خودران روی اتومبیل‌‌های امروزی هستند.

مقاله‌‌ای در نیویورک‌تایمز این‌‌گونه نقل می‌‌کند که گویی آسیموف آن روزها درحال قدم‌‌زدن در نمایشگاهی در ۵۰ سال بعد از زمان خود بوده است. آسیموف می‌‌نویسد:

تلاش‌های زیادی برای طراحی وسایل نقلیه‌‌ای مجهز به مغزهای رباتیک انجام خواهد شد؛ خودروهایی که می‌توانند باهدف حرکت به‌‌سوی مقاصدی خاص برنامه‌‌ریزی شوند و سپس بدون نیاز به هرگونه دخالتی ازسوی واکنشگرهای کُند انسانی به حرکت خود ادامه دهند.

اتومبیل‌‌های خودران هنوز در مرحله‌‌ی آزمون هستند؛ اما هواداران آن می‌‌گویند که این فناوری می‌تواند به کاهش ترافیک و آمار تصادفات کمک چشمگیری کند. مجله‌‌یبیزینس اینسایدر در گزارشی آورده است که بسیاری از شرکت‌ها تصمیم دارند تا پیش از سال ۲۰۳۰، بتوانند اتومبیل‌‌های خودران خود را راهی جاده‌‌ها کنند.

این فهرستی ۱۵گانه از مهم‌ترین پیش‌بینی‌های علمی تخیلی بود که با دقتی مثال‌زدنی رنگ واقعیت به خود گرفتند. برخی از آن‌ها بسیار زودتر از آنچه که نگارندگان این مطالب تصور می‌‌کردند، رواج یافتند. حال اگر نگاهی به پیش‌‌بینی‌‌های بزرگ این روزها بیاندازید، می‌‌بینید که دیگر کمتر کسی را مانند ژول ورن می‌‌توان یافت که این‌‌قدر بی‌‌پروایانه سخن از صدها سال پس از خود به میان ‌‌آورد. گویی این روزها بیشتر ما نمی‌‌توانیم بیشتر از چند سال فراتر از زمان خود را ببینیم. کسی نمی‌‌داند. آیا افق دید نسل ما محدودتر شده یا زمان برای ما آن‌‌چنان دیوانه‌‌وار سرعت گرفته است که دیگر آینده‌‌های دور در بصیرت ما نمی‌‌گنجد؟ شما چه فکر می‌‌کنید؟

مایکروسافت قصد دارد در ماه دسامبر به پشتیبانی از دستگاه‌های ویندوز ۱۰ موبایل پایان دهد. هرچند، ردموندی‌ها در سال ۲۰۱۷ اعلام کردند که هیچ ویژگی یا دستگاه جدیدی را برای ویندوز ۱۰ موبایل توسعه نخواهند داد؛ اما انتشار به‌روزرسانی‌های امنیتی و نرم‌افزاری تا به امروز تداوم داشته‌اند. اکنون،‌ این به‌روزرسانی‌های امنیتی در تاریخ دهم دسامبر ۲۰۱۹ (۱۹ آذر ۹۸) متوقف خواهند شد و دستگاه‌ها از این تاریخ به بعد بدون پشتیبانی خواهند ماند. مایکروسافت به‌تازگی در به‌روزرسانی صفحه‌ی پشتیبانی خود نوشت:

ویندوز ۱۰ موبایل، نسخه‌ی ۱۷۰۹ (منتشرشده در اکتبر ۲۰۱۷)، آخرین نسخه‌ی ویندوز ۱۰ موبایل محسوب می‌شود و مایکروسافت در دهم دسامبر ۲۰۱۹ به پشتیبانی از آن خاتمه خواهد داد.

مایکروسافت اکنون پیشنهاد می‌دهد که کاربران ویندوز ۱۰ موبایل به دستگاه‌های iOS و اندروید مهاجرت کنند. رموندی‌ها در بخش سوالات متداول درباره‌ی پایان عمر ویندوز ۱۰ موبایل می‌نویسند:

با پایان پشتیبانی از سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ موبایل، ما پیشنهاد می‌کنیم که مشتریان به یک دستگاه پشتیبانی‌شده‌ی اندروید یا iOS مهاجرت کنند.

پس از توقف پشتیبانی مایکروسافت از سیستم‌عامل موبایل در ماه دسامبر، پشتیبان‌گیری دستگاه برای تنظیمات و دیگر اپلیکیشن‌ها به‌مدت سه ماه تا دهم مارس ۲۰۲۰ (۱۹ اسفند ۹۸) ادامه خواهد داشت. مایکروسافت اشاره می‌کند که «برخی از خدمات از جمله بارگذاری تصاویر و بازیابی دستگاهی از یک پشتیبان موجود احتمالا تا ۱۲ ماه پس از پایان پشتیبانی همچنان در دسترس خواهد بود.»

مایکروسافت پیش از این پشتیبانی از ویندوز فون ۸.۱ را در یازدهم ژوئیه‌ی ۲۰۱۷ پایان داده بود؛ بنابراین خاتمه‌ی پشتیبانی از ویندوز ۱۰ موبایل اتفاق غیرمنتظره‌ای محسوب نمی‌شود. مایکروسافت اکنون تلاش‌هایش در حوزه‌ی موبایل را به ساخت اپلیکیشن‌ها و خدمات برای دستگاه‌های iOS و اندروید معطوف کرده است. این غول نرم‌افزاری با انتشار یک لانچر اندروید و پشتیبانی آتی از ویژگی app mirroring، اندروید را به‌عنوان نسخه‌ی موبایل ویندوز پذیرفته است کاربران فعلی ویندوز ۱۰ موبایل اکنون برای تهیه‌ی گوشی هوشمند جدید خود باید از بین iOS و اندروید دست به انتخاب بزنند.

DJI با نام کامل SZ DJI Technology Co یک شرکت چینی فعال در صنعت فناوری است که مرکز مدیریت آن در شهر شن‌ژن قرار دارد. مراکز تولیدی دی‌جی‌آی در تمامی مناطق جهان گسترده هستند. شهرت اصلی این برند چینی، تولید وسایل نقلیه‌ی هوایی بدون راننده (UAV) مشهور به پهپاد است. به‌علاوه، محصولاتی همچون گیمبال‌های فیلم‌برداری و عکس‌برداری، پلتفرم‌های پروازی، انواع دوربین، سیستم‌های سوخت‌رسانی، تجهیزات لرزش‌گیر دوربین و سیستم‌های کنترل پرواز، در سبد محصولات و خدمات DJI قرار دارند.

برند چینی DJI،‌ به‌نوعی پیش‌گام بازار مصرف‌کننده در حوزه‌ی پهپاد محسوب می‌شود. بیش از ۷۰ درصد از بازار صنعت، در اختیار آنها قرار دارد و محصولات متنوع این شرکت، در صنایع فیلم، موسیقی و سینما، کاربرد دارند. بسیاری از محصولات صوتی‌تصویری مشهور جهان که جوایز متعددی ازجمله امی را کسب کرده‌اند، از محصولات DJI برای عملیات فیلم‌برداری و عکس‌برداری خود استفاده کردند.

در سال ۲۰۱۷، جایزه‌ی معتبر فناوری و مهندسی مراسم Emmy، به‌خاطر فناوری‌های پهپاد، به DJI اهداشد. در توضیح جایزه‌ی مذکور، خلاقیت در مهندسی و ارائه‌ی تجهیزات مقرون‌به‌صرفه و کاربردی به فیلم‌برداران و کارگردانان به‌منظور تصویربرداری در ارتفاع پایین، به‌عنوان دلایل اهدای جایزه به DJI بیان شد.

تاریخچه‌ی تأسیس

شرکت DJI (مخفف Da-Jiang Innovation) در سال ۲۰۰۶ و توسط یک دانشجوی دانشگاه هنگ‌کنگ تأسیس شد. مو‌ٔسس این شرکت در اکثر منابع، ونگ فرانک نامیده شده است. البته، فرانک نیز قطعا در ابتدای مسیر به‌تنهایی حرکت نکرد و همکارانی داشت. در یکی از اولین تصاویری که از زمان تأسیس شرکت ثبت شده است، او به‌همراه ۳ دوست دیگر خود دیده می‌شود که در ۲ سال اول تأسیس DJI، فعالیت‌های اصلی شرکت را بر عهده داشتند. این افراد، چن جین‌یونگ، لو ژیهوی و چن چوکیانگ نام داشتند. البته، ۲ سال پس از شروع به کار، این تیم از هم جدا شد و امروز، اکثر رسانه‌ها ونگ (مدیرعامل کنونی) را به‌عنوان فاتح اصلی بازار پهپادها می‌شناسند.

کار ونگ برای توسعه‌ی ربات‌ها، از سال ۲۰۰۶ و در انبار دانشگاه هنگ‌کنگ شروع شد. او در مسابقات رباتیک همان سال با‌نام RoboCon در منطقه‌ی آسیا و اقیانوسیه، مقام سوم را کسب کرد. موفقیت در آن مسابقات، ونگ را بیش‌از‌پیش به توسعه‌ی هلیکوپترهای بدون سرنیشن سوق داد. اگرچه اکثر هم‌کلاسی‌های ونگ با ایده‌های او برای گسترش کسب‌وکار و کارآفرینی موافق نبودند،‌ او با قدرت تمام به برنامه‌ریزی و توسعه‌ی کارش ادامه داد و اولین دفتر را در انبار مجله‌ی عمویش در منطقه‌ی Che Kung شنژن تأسیس کرد. اولین تیم از همکارن نیز به‌سرعت و با نقل‌مکان به دفتر اصلی، به ونگ پیوستند.

تیم بنیان‌گذار DJI

لو ژیهوی، درباره‌ی روزهای اولیه‌ی کار با ونگ می‌گوید:

دفتر ما بسیار کوچک بود و سقف کوتاهی هم داشت. فضای کاری تنها ۲۰ متر مربع بود. من تصور نمی‌کردم که انباری چنین کوچک نیز وجود داشته باشد، اما به‌هرحال ما همگی در آن مستقر شدیم و شروع به کار کردیم.

ژیهوی جوان‌ترین عضو تیم بود و پیش از محلق شدن به گروه توسعه‌ی رباتیک، شرکتی با هدف ساخت وان حمام الکترونیکی تأسیس کرده بود. او پس از مدتی از شرکت خودش خسته شد و با اولین تماس از DJI،‌ به آن شرکت پیوست. لو در ابتدا هیچ ایده‌ای درباره‌ی شرکت جدید نداشت و تنها اطلاعات موجود نیز، همان مقام سومی بود. به‌هرحال او که به‌دنبال مسیری جدید در زندگی بود، تنها با ۱۰۰ دلار پس‌انداز، به شنژن رفت.

جین‌ینگ و چوک‌یانگ، هر دو در مسیری مشابه، شغل‌های خود را رها کردند و به DJI پیوستند. چوکیانگ از یک خانواده‌ی نظامی بود و علاقه‌ی شدیدی به هواپیماها داشت. او به‌خاطر ترک شغل قبلی‌اش مجبور به پرداخت جریمه‌ی ۳۰ هزار یوآنی شد و به‌همین دلیل، بعدها «چن ۳۰ هزار یوآنی» لقب گرفت.

فانتوم، اولین پهپاد کامل دی‌جی‌آی

با تکمیل شدن تیم ۴ نفره، مسئولیت ونگ به‌عنوان تنها فرد دارای تجربه در صنعت UAV، شروع شد. او به‌عنوان مربی به دیگر اعضا آموزش می‌داد و حتی کلاس‌های دیروقت برای آموزش مفاهیم اولیه‌ی پهپادها برگزار می‌کرد. روزهای اولیه‌ی توسعه‌ی ربات، با چالش‌های متعددی همراه بود و بخش اعظمی از فعالیت‌های تیم توسعه، به سعی‌وخطا و اندازه‌گیری طراحی‌های جدید می‌گذشت. به‌هرحال، ونگ عضو بااشتیاق تیم بود که با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر، به سعی کردن و شکست خوردن ادامه می‌داد.

DJI در اولین سال فعالیت محصول خاصی برای عرضه به بازار نداشت. از آنجایی که بسیاری از مشکلات فنی پهپادهای شرکت، هنوز حل نشده بودند، بنیان‌گذاران تصمیم جدی برای عرضه‌ی محصول به بازار نگرفتند. به‌هرحال ونگ به‌عنوان ایده‌پرداز اصلی شرکت، هیچ‌گاه از کار کردن زیاد و امتحان کردن انواع ایده‌ها خسته نمی‌شد. او که علاقه‌ی زیادی هم به کار کردن تا دیروقت داشت، حتی در تماس با همکاران نیز توجهی به زمان نداشت و برخی اوقات، برای بحث در مورد ایده‌ها حتی در نیمه‌شب با آنها تماس می‌گرفت.

به‌هرحال در روزهای ابتدایی فعالیت، نشان و عنوان خاصی برای اعضای مختلف تیم وجود نداشت. آنها مانند اعضای یک آزمایشگاه فناوری با هم کار می‌کردند. درواقع آن گروه ۴ نفره ایده‌ی خاصی از مفهوم شرکت بودن و استارتاپ بودن خود نداشتند. البته، با دریافت اولین سرمایه‌ها، چالش بین تیم بنیان‌گذار شروع شد. تقسیم سهام در ابتدا به‌این‌گونه بود که ۴۰ درصد از آن، به دیگر اعضا به جز ونگ می‌رسید. در ابتدا، مشکلی با این تقسیم وجود نداشت، اما پس از آن که سهام به ۲۵ و سپس ۵ درصد کاهش یافت، نارضایتی‌ها شروع شد.

یکی از فروشگاه‌های DJI در سیلیکون‌ولی چین یعنی شنژن

درنهایت، در سال ۲۰۰۸ و ۲ سال پس از شروع به‌کار آن تیم پرانرژی، تمام اعضا به جز ونگ، DJI را ترک کردند. 

اولین محصولات قابل عرضه به بازار

کسب‌وکاری که روزی به‌صورت یک تفریح شروع شده بود، ۲ سال بعد یک شرکت با اهدافی جدی بود که حتی چالش‌های بزرگ شراکت و نیروی انسانی را نیز تجربه کرد. اولین سرمایه‌گذاری، از سوی دوست خانوادگی ونگ یعنی لو دی و با هزینه‌ای ۹۰ هزار دلاری انجام شد. پس از ساخت چند کنترلر هلیکوپتر، DJI اولین پهپاد خود را در دست توسعه داشت و نمونه‌های اولیه را در نمایشگاه‌های بزرگ فناوری، ارائه می‌کرد.

تا سال ۲۰۱۱، چند محصول اولیه از شرکت دی‌جی‌آی به بازارها عرضه شده بود و هزینه‌ی ساخت و تولید تجهیزات نیز به‌مقدار قابل توجهی کاهش یافت. به‌عنوان مثال هزینه‌ی تولید یک کنترلر پرواز از ۲ هزار دلار در سال ۲۰۰۶ به ۴۰۰ دلار رسیده بود. آنها در ابتدا،‌ برای پهپادهای تفریحی، سیستم‌عامل کنترلی می‌ساختند و پس از مدتی، کنترلرهای با قابلیت‌ پرواز خودکار، به محصول قابل توجه DJI تبدیل شد.

توسعه‌ی فعالیت‌ها، شرکت چینی را ملزم به تأسیس زیرمجموعه‌ای در ایالات متحده‌ی آمریکا به‌نام DJI North America کرد که با کک کالین گوین تأسیس شد. تمرکز آن واحد، عرضه و ارائه‌ی پهپادها به بازارهای بزرگ بود و کالین، ۴۸ درصد و دی‌جی‌آی، ۵۲ درصد از مالکیت آن را در اختیار داشتند.

یک سال پس از تأسیس واحد آمریکا، تحقیق و توسعه‌ی محصولات به فاز نهایی رسید و تمامی بخش‌ها اعم از نرم‌افزار، پیشرانه، تأمین انرژی و کنترل پهپاد، همگی در یک پکیج، قابل ارائه شدند. اولین محصول قابل‌توجه، در سال ۲۰۱۳ آماده‌ی عرضه به بازار بود. این پهپاد با ناک Phantom در ماه ژانویه به‌عنوام اولین کوادکوپتر آماده‌ی پرواز دی‌جی‌آی با مقاومت بالا، معرفی شد. سادگی محصول و راحتی استفاده از آن، در همان ابتدا پذیرش و اشتیاق بازار برای خرید پهپاد DJI را به‌همراه داشت.

قیمت پهپاد فانتوم به‌عنوان اولین محصول قابل‌قبول دی‌جی‌آی، ۶۷۹ دلار بود که برنامه‌ریزی فروش آن، سود سر‌به‌سری و شروع سود را برای شرکت، متصور شده بود. به‌هرحال، فانتوم به پرفروش‌ترین محصول برند تبدیل شد و باوجود بازاریابی کم، درآمد شرکت را ۵ برابر کرد. در آن زمان آمریکا، اروپا و آسیا، هرکدام سهم ۳۰ درصدی از فروش دی‌جی‌آی داشتند و بقیه نیز به آمریکای لاتین و آفریقا می‌رفت. تا ماه می سال ۲۰۱۳، تمامی سهم گوین از شعبه‌ی آمریکا خریداری شد و درنتیجه، همه‌ی درآمدها به مرکز مدیریت شرکت در شنژن می‌رفت. آن سال با درآمد ۱۳۰ میلیون دلاری برای DJI‌ به پایان رسید.

DJI در سال ۲۰۱۴ و با جذب سرمایه از سکویا کپیتال، وارد باشگاه یونیکورن‌ها شد. آنها پس از جذب سرمایه ۱‍.۶ میلیارد دلار ارزش داشتند که رشدی قابل قبول در مدت ۸ سال فعالیت را نشان می‌داد. درآمد سال ۲۰۱۴ نیز حدود ۵۰۰ میلیون‌دلار یعنی تقریبا ۴ برابر سال قبل بود.

ونگ فرانک، بنیان‌گذار و مدیرعامل کنونی

وضعیت کنونی برند DJI و رقبا

برند چینی DJI امروز به‌گواه بسیاری از کارشناسان کسب‌وکار، خلاق‌ترین برند کشور محسوب می‌شود. آنها سلطه‌ی قابل‌توجهی بر بازار پهپاد دارند و پرطرفدارترین برند آن محسوب می‌شوند. در سال ۲۰۱۵، اکسل پارتنرز به‌عنوان سرمایه‌گذاری جدید به DJI وارد شد و سرمایه‌ای ۷۵ میلیون دلاری به آن تزریق کرد. ارزش شرکت به ۸ میلیارد دلار رسید و از آن مهم‌تر، تقاضای بسیار بالا برای پهپاد فانتوم، شهرت خوبی را برای برند حتی در فروشگاه‌های اپلبه‌همراه داشت.

یکی از نقاط عطف مهم دیگر در تاریخ DJI،‌ صدور مجوز پرواز در آسمان آمریکا به شرکت‌های تجاری بود. با صدور مجوز از سوی سازمان FAA، فروش پهپاد به‌طور کلی افزایش یافت و در میان شرکت‌های تولیدکننده، DJI ده برابر بیشتر از رقبا مجوز پرواز دریافت کرد.

DJI امروز به‌نوعی شبیه به برند اپل،‌ اما در بازار پهپادها محسوب می‌شود. البته، اپلی که زمانی فرمانروای بازار گوشی‌های هوشمند بود و سهم زیادی از آنها در اختیار داشت. درمقابل، برند آمریکایی 3D Robotics قرار دارد که حداکثر تلاش خود را برای افزایش سهم در بازار انجام می‌دهد. گوپرو و Parrot نیز از دیگر رقبای دی‌جی‌آی هستند که البته،‌همگی در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در رقابت روبرو شده‌اند.

کالین گوین، مدیر سابق واحد آمریکا که امروز در شرکت رقیب یعنی 3D Robotics فعال است

رقبای دی‌جی‌آی، اعتقاد دارند این شرکت با آمار کارمندان کنونی ۶ هزار نفر در سرتاسر جهان، سرعت بالایی درتحقیق و توسعه دارد و رسیدن به آن، به‌خصوص با سیاست‌های قیمت‌گذاری رقابتی، امری تقریبا غیرممکن خواهد بود. درواقع، آنها حتی در محصولات جدید خود نیز سالانه سیاست‌های قیمت‌گذاری خاصی را در پیش می‌گیرند که حتی امکان دارد به ضرر مدل‌های پیشین نیز باشد.

درمیان رقبای DJI، شرکت 3D Robotics جدی‌ترین تهدید محسوب می‌شود. آنها ادعا می‌کنند که نقش اندروید را در مقابل انحصار شبیه به اپل DJI دارند. این تشبیه از آنجا بر می‌آید که DJI پلتفرم خود را برای توسعه‌دهندگان باز نگذاشته است اما 3D Robotics نرم‌افزار خود را به‌رایگان در اختیار همگان قرار می‌دهد که به‌نوعی منجر به پیدایش رقبای جدید برای برند چینی نیز شده است. البته این دو شرکت همکاری‌هایی را نیز با هم داشته‌اند.

ونگ درباره‌ی رقیب جدی خود نظری جالب‌توجه دارد:

شانس شکست خوردن آنها بیشتر است. آنها پول دارند اما من بسیار بیشتر از آنها پول دارم و بزرگ‌تر هستم. زمانی که بازار کوچک بود، ما و آنها هم کوچک بودیم و در همان زمان، شکست‌شان دادم.

باوجود تمام رقابت‌هایی که بین شرکت‌های تولیدکننده‌ی پهپاد وجود دارد، همه‌ی آنها با چالش‌هایی مشترک در بازار نیز روبرو هستند. صرف‌نظر از مکان فعالیت، قانون‌گذاری و ایجاد فرهنگ استفاده از پهپاد، مشکل اساسی شرکت‌های این‌چنینی است. درواقع با هر ویدئوی جذابی که توسط پهپادها ضبط و پخش می‌شود، این شک و تردید که شاید تروریست‌ها و مجرمان هم از فناوری استفاده کنند، قوت می‌گیرد. قوانین حریم خصوصی و نگرانی‌ها پیرامون فناوری، چالش مشترک همه‌ی فعالان صنعت پهپاد محسوب می‌شود که جامعه را از پذیرفتن این محصولات جذاب، دور نگه می‌دارد.

پهپاد Mavic 2

مرکز مدیریت شرکت دی‌جی‌آی اکنون در شنژن چین قرار دارد. آنها دپارتمان‌های متنوعی برای فروش، بازاریابی، فعالیت‌های رسانه‌ای، رویدادها، پشتیبانی فنی و البته کانال‌های متنوع محصول دارند. دفاتر متعدد دیگر دی‌جی‌آی در پکن، لس‌آنجلس، فرانکفورت، توکیو و سئول دارند.

نقش اساسی مدیرعامل و بنیان‌گذار

 ونگ به‌عنوان بنیان‌گذار و مدیرعامل فعلی DJI، نقشی اساسی در پیشرفت روزافزون شرکت خود داشته است. او اعتقاداتی خاص در توسعه‌ی کسب‌وکار و محصولات دارد و به‌نوعی، کمال‌گرایی خاصی برای پیشرفت هرچه بیشتر شرکتش دارد. ونگ در طراحی کارت ویزیت خود از یک شمشیر سامورائی متعلق به ۴۵۰ سال پیش استفاده کرده که به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی علاقه‌ی او به فرهنگ ژاپنی و کمال‌گرایی آنها در تولید محصول است.

پهپاد سری ماتریس با قابلیت حمل بار

مدیرعامل دی‌جی‌آی برخلاف بسیاری از کارشناسان و مشتریان، محصولات شرکت خود را عالی نمی‌داند. از نظر او، راهی طولانی برای بهبود هرچه بیشتر پهپادهای این شرکت در پیش است. او تلاش‌های زیادی هم می‌کند تا با رقبای بعضا خراب‌کار خود در بازار داخلی رقابت کند. ونگ اعتقاد دارد بسیاری از استارتاپ‌های کنونی چینی فعال در صنعت، طراحی‌های DJI‌ را دزدیده‌اند.

جاسوسی‌های سازمانی، توهم مدیرعامل DJI نیستند و در بازار پررقابت منطقه‌ی شنژن، همیشه وجود داشته‌اند. ونگ تاکنون چند مورد از جاسوسی‌ها را کشف و با آنها مقابله کرده است. در یک نمونه، طرح‌های اولیه‌ی DJI توسط یک جاسوس داخلی به رقیب فروخته می‌شد. به‌هرحال رقابت در این صنعت هم مانند دیگر گجت‌ها همچون گوشی هوشمند و لپتاپ، با شدت ادامه دارد و چنین رخدادهایی، دور از انتظار نیست.

ونگ فرانک

چالش بزرگ در آمریکا

یکی از جدیدترین چالش‌هایی که شرکت DJI خصوصا در آمریکا با آن روبرو شد، خبر سال ۲۰۱۷ میلادی مبنی بر ممنوعیت استفاده از پهپادهای آنها در ارتش آمریکا بود. آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری، یکی از دلایلی بود که باعث شد ارتش آمریکا در سال ۲۰۱۷ استفاده از پهپادهای DJI را در تمامی بخش‌های خود، ممنوع کند. حکم مذکور، در نتیجه‌ی چند ماه تحقیقات واحد تحقیق و توسعه‌ی ارتش آمریکا ابلاغ شد که ریسک‌هایی را در ارتباط با محصولات شرکت چینی، کشف کرده بودند.

علاوه بر ارتش آمریکا، سازمان‌هایی همچون ناسا و دپارتمان انرژی آمریکا نیز استفاده از پهپادهای DJI را ممنوع کرده‌اند. تنها دلیل این سازمان‌ها نیز چینی بودن شرکت است. به‌هرحال، سهم زیاد دی‌جی‌آی از بازار پهپادها، بسیاری از کارشناسان و مأموران امنیتی را نگران می‌کند. درواقع آنها اعتقاد دارند پهپادهای چینی، احتمالا در سرتاسر جهان و خصوصا بزرگ‌ترین بازار خود یعنی آمریکا، عملیات جاسوسی انجام می‌دهند. به‌هرحال، قوانین حریم حصوصی محصولات دی‌جی‌آی هم در این برداشت بی‌تقصیر نیستند. خریداران DJI در فرایند استفاده از محصولات، اجازه‌ی جمع‌آوری اطلاعاتی همچون فیلم و ویدئوی دوربین‌ها و اطلاعات مکانی را به شرکت می‌دهند.

دلیل مهم دیگر در شک‌وتردید نسبت به جاسوسی DJI از افراد و سازمان‌ها، خصوصی بودن آن است. برخی افراد اعتقاد دارند شرکت‌های خصوصی چین، در برابر فشارهای دولت برای ارائه‌ی اطلاعات کاربران، آسیب‌پذیرتر هستند. درنتیجه، با افزایش استفاده از محصولات شرکت چینی، نگرانی دیگر کشورها خصوصا آمریکا از جمع‌آوری اطلاعات حیاتی توسط این شرکت، بیشتر می‌شود.

شرکت DJI وبسایتی به‌نام SkyPixe نیز دارد که امکان اشتراک فیلم و عکس را به دارندگان پهپادها می‌دهد. اگرچه چنین وبسایتی منبعی عظیم از اطلاعات خواهد بود، هنوز سند موثقی مبنی بر سوءاستفاده‌ی DJI از محتوای آن، کشف نشده است.

محصولات

دی‌جی‌آی عموما با پهپادهای مخصوص مصرف‌کننده و با قابلیت فیلم‌برداری باکیفیت شناخته می‌شود. این شرکت، علاوه بر پهپادها چند دسته‌بندی دیگر نیز در سبد محصولات خود دارد. کنترلرهای پروازی که عموما در محصولات خود شرکت استفاده می‌شوند، دسته‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای، ماژول‌های پروازی، پهپادهای نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای، عینک مخصوص کنترل پهپاد و دوربین‌های فیلم‌برداری، دسته‌بندی محصولات DJI هستند.

کنترلر پرواز

کنترلر پرواز را می‌توان یکی از مهم‌ترین بخش‌های هدایت وسایل پرنده، خصوصا در حالت بدون خلبان نامید. دی‌جی‌آی انواع این کنترلرها را توسعه می‌دهد که برای کنترل تعادل پلتفرم‌های مختلف پروازی با چند روتور، کاربرد دارند. یکی از معروف‌ترین محصولات این شاخه، کنترلر A2 نام دارد که قابلیت‌هایی همچون جهت‌یابی، فرود امن و بازگشت به محل قبلی را دارد.

تقریبا تمامی کنترلرهای پرواز، قابلیت‌های مشترک قطب‌نمای GPS، نشان‌گرهای LED و ارتباط بلوتوپث را دارند. علاوه بر A2، نسخه‌هایی همچون Naza V2، Wookong-M و Naza-M lite توسط دی‌جی‌آی عرضه می‌شوند.

دسته‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای

این دسته‌ها که با نام پلتفرم فیلم‌برداری هم شناخته می‌شوند،‌ برای کاربردهای حرفه‌ای خصوصا در سینما طراحی شده‌اند. محصول DJI در این حوزه با نام Ronin عرضه می‌شود که برای انواع عکس‌برداری و فیلم‌برداری هوائی و زمینی، کاربرد دارد. ۳ موتور اختصاصی در رونین تعبیه شده است که لرزش فیلم را در سخت‌ترین شرایط، به حداقل می‌رساند.

دوربین فیلم‌برداری و گیمبال Osmo

ماژول‌ها

همان‌طور که گفته شد، DJI تقریبا تمامی تجهیزات موردنیاز برای ساخت پهپاد را نیز خودش تولید می‌کند. آنها انواع ماژول‌های افزودنی را برای بهبود کارایی پهپادها،‌ عرضه می‌کنند که انواع تأمین انرژی و ماژول‌های فیلم‌برداری، محبوب‌ترین آنها هستند. جدول زیر، انواع ماژول‌ها و محصولات تحت پشتیبانی آنها از برند DJI را نشان می‌دهد:

پهپادها یا UAV

مهم‌ترین و مشهورترین دسته‌بندی محصولات DJI، پهپادهای مخصوص مصرف‌کننده هستند که سهم اصلی درآمد شرکت را نیز تأمین می‌کنند. انواع پهپادهای DJI، با اهداف و کاربردهای متنوع عرضه می‌شوند. برخی از آنها مخصوص تفریح یا فیلم‌برداری آماتور و برخی دیگر، محصولات حرفه‌ای با قابلیت‌های فوق‌العاده پیشرفته هستند.

Flame Wheel

پهپادهای Flame Wheel یکی از اولین نمونه‌های محصولات DJI بودند. این وسایل که به‌طور اختصاصی برایعکاسی هوایی طراحی شدند، در حال حاضر سه نسخه با نام‌های F330، F450 و F550 دارند که همگی از نوع هگزاکوپتر هستند.

Phantom

سری فانتوم، مشهورترین پهپادهای DJI هستند که بیش از همه در بازار شناخته شده و به فروش رفته‌اند. در طول دوران توسعه‌ی این محصولات، انواع به‌روزرسانی‌ها ازجمله اتصال وای‌فای، دوربین حرفه‌ای‌تر، اتصال Lightbridge و همچنین اتصال به گوشی هوشمند، در سری فانتوم لحاظ شد. سری فانتوم هم برای اهداف تفریحی و هم فیلم‌برداری و عکس‌برداری حرفه‌ای استفاده می‌شوند.

تاکنون، ۴ نسل از پهپادهای فانتوم توسط DJI معرفی شده‌اند که آخرین نمونه‌ی آنها Phantom 4 RTK در سال ۲۰۱۸ به بازار عرضه شد.

Mavic

محصول پرچم‌دار DJI در دسته‌ی پهپادها، سری Mavic نام دارد. هم‌اکنون ۵ مدل از این نوع پهپاد توسط شرکت چینی عرضه می‌شود که بهترین امکانات، در آنها لحاظ شده است. تمامی محصولات سری مویک، طراحی تاشونده دارند که نقل‌وانتقال آنها را از هر رقیبی آسان‌تر می‌کند. حرفه‌ای‌ترین نمونه‌ی پهپاد مویک، با نام Mavic 2 در سال ۲۰۱۸ معرفی شد که دارای حسگرهای ۳۶۰ درجه و قابلیت فرار از موانع است.

Mavic Air یکی از محصولات جذاب دیگر در سری پرچمدار مویک محسوب می‌شود که ابعادی در حدود یک گوشی هوشمند دارد. هدف DJI از عرضه‌ی این محصول، معرفی پهپادی با بهترین امکانات جابه‌جایی و حمل‌ونقل بود. ابن پهپاد باوجود ابعاد کوچک، قابلیت‌های مهمی همچون دوربین ۱۲ مگاپیکسلی 4K HDR، گیمبال سه‌محوره و قابلیت عکس‌برداری پاناروما با ۲۵ تصویر دارد. یکی از قابلیت‌‌های جذاب مدل ایر که در چند محصول دیگر DJI هم وجود دارد، عکاسی با فرمان‌ها و دستورهای حرکتی با نام Smart Capture است.

پهپاد Mavic Air

Spreading Wings

سری دیگر محصولات DJI، پهپادهایی با استانداردهای صنعتی هستند که برای کاربردهای فوق‌حرفه‌ای طراحی شده‌اند. علاوه بر عکاسی حرفه‌ای و باکیفیت، مواردی همچون نقشه‌برداری سه‌بعدی باکیفیت، عملیات سریع و آسان جستجو و نجات افراد، از کاربردهای این سری هستند.

Spreading Wings S800

Inspire

خانواده‌ی اینسپایر، کوادکپترهای دوربین‌دار و شبیه به سری فانتوم هستند. تفاوت عمده‌ی آنها، تجهیزات حرفه‌ای مورد استفاده و هچنین مواد اولیه‌ی باکیفیت آلومینیم و منیزم در بدنه است. Inspire 2 جدیدترین محصول این خانواده محسوب می‌شود که با بازوهای فیبر کربنی، قابلیت نصب دوربین با کیفیت فیلم‌برداری 6K را دارد.

Inspire 2

Matrice

سری ماتریس برای کاربردهای صنعتی طراحی شده است. DJI با ورود به بازار این نوع از پهپادها، انواع مقرون به صرفه‌ی آنها را برای کارخانه‌ها و سازمان‌های مختلف تولید می‌کند. برخی از نمونه‌های این پهپادها، قابلیت حمل بار تا ۶ کیلوگرم را دارند. از کاربردهای اصلی پهپادهای ماتریس می‌توان بازبینی از مناطق صنعتی، نظارت و نقشه‌برداری و نجات و مقابله با بلایای طبیعی اشاره کرد.

Matrice 200

Spark

خانواده‌ی اسپارک به‌عنوان پهپادهای ارزان‌قیمت و مقرون به صرفه برای عموم، در سال ۲۰۱۷ معرفی شدند. آنها قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری حرفه‌ای ندارند. البته، همین سری ارزان نیز مجهز به دوربینی ۱۲ مگاپیکسلی با قابلیت فیلم‌برداری 1080p است. ارزان‌ترین پهپادهای DJI نیز دارای گیمبال برای لرزش‌گیری و ثابت‌سازی دوربین هستند و همچنین، دوربین سه‌بعدی برای جلوگیری از برخورد با موانع و دریافت دستورات حرکتی نیز در آنها وجود دارد.

دوربین‌های فیلم‌برداری و گیمبال

دی‌جی‌آی پس از عرضه‌ی چندین مدل پهپاد کامل، به فکر طراحی و تولید دوربین‌های اختصاصی برای آنها و همچنین دوربین‌های مستقل افتاد. شرکت چینی دوربین‌ها و گیمبال‌های خود را با نام Osmo عرضه می‌کند. انواع مختلف دوربین‌های DJI، با قابلیت‌های متنوع همچون اتصال به گوشی هوشمند و ارسال تصاویر به‌صورت زنده عرضه می‌شوند. گیمبال‌ها نیز یا به‌صورت مستقل با دوربین اختصاصی، یا با قابلیت اتصال گوشی هوشمند و استفاده از دوربین آن، عرضه می‌شوند.

DJI Goggles

عینک

برند DJI برای توسعه‌ی هرچه بیشتر سبد محصولات خود در حوزه‌ی پروازهای بدون خلبان، کنترلر حرفه‌ای عینکی خود را نیز با نام DJI Goggles عرضه کرد. این کنترل، امکان پرواز با زاویه‌ی دید اول شخص را به کاربر می‌دهد که تجربه‌ای عالی در ارتباط با پهپادها محسوب می‌شود. جدیدترین نمونه از عینک‌های کنترلی DJI،‌ با نام Race Edition نیز در سال ۲۰۱۷ معرفی شد.

فورد جزییات تازه‌ای از نسخه فیس‌لیفت هاچ‌بک سالون Mondeo منتشر کرد؛ این خودروساز امیدوار است که به‌لطف تجدیدنظر در چهره‌ی فورد موندئو ۲۰۱۹، بتواند در بازار حرفی برای گفتن داشته باشد.

رقیب اصلی Vauxhall Insignia با طراحی مجدد فضای بیرونی تغییر داده شده است؛ در طراحی جدید برای هر تیپ فورد موندئو ۲۰۱۹ از جلوپنجره اختصاصی استفاده می‌شود و سپرهای اصلاح‌شده به همراه طراحی جدید چراغ‌های جلوی LED، از جمله سایر تغییرات در بیرون به شمار می‌روند. در عقب نیز چراغ‌های تغییرشکل یافته و نوار عرضی کرومی، به همراه گزینه‌های شخصی جدید اضافه شده است.

بزرگ‌ترین تغییر مکانیکی، تجهیزات جانبی آخرین پیشرانه‌ی دیزلی EcoBlue فورد است تا با آخرین مقررات انتشارگازهای گلخانه‌ای سازگار شود و همچنین سیستم کاهش‌دهنده کاتالیزوری انتخابی نیز در آن وجود دارد. گفته شده است که به‌لطف پیشرفت‌های فنی از قبیل سیستم تزریق سوخت جدید با فشار بالا، بهبود قابل توجهی در کارکرد پیشرانه ایجاد می‌شود؛ درحالی‌که گشتاور دورهای پایین نیز افزایش یافته است. این قابلیت در پیشرانه‌های اکوبلو با قدرت ۱۵۰ و ۱۹۰ اسب‌بخار برای مشتریان موجود خواهد بود.

همان‌طور که سال گذشته نیز تأیید شد، فورد موندئو برای اولین‌بار با نسخه هیبریدی جدید در دسترس خواهد بود؛ انتظار می‌رود که ۵۰ درصد از کل فروش به مدل هیبریدی اختصاص یابد. این مدل هیبریدی (بنزینی برقی) از پیشرانه‌ی بنزینی ۲ لیتری سیکل اتکینسون با قدرت ۱۸۶ اسب‌بخار در ترکیب با موتور الکتریکی، ژنراتور، باتری ۱.۴ کیلووات‌ساعت لیتیوم یون و جعبه‌دنده اتوماتیک CVT استفاده می‌کند. انتظار می‌رود این خودروی هیبریدی در هر کیلومتر حدود ۱۰۳ گرم دی‌اکسیدکربن تولید کند. ظرفیت صندوق عقب (Boot Space) برای مدل هیبریدی از ۵۲۵ به ۴۰۳ لیتر کاهش می‌یابد، درحالی‌که محل قرارگیری صندلی‌های عقب تغییر نمی‌کنند.

در داخل گزینه‌های جدید برای لوازم داخلی، تزئینات باکیفیت و دسته‌های در تغییر داده شده‌اند، درحالی‌که فورد ادعا می‌کند کنسول مرکزی نیز چهره‌ی جدیدی پیدا کرده است. در مدل‌هایی که جعبه‌دنده اتوماتیک هشت سرعته بهره می‌برد، از اهرم تعویض دنده (سلکتور) چرخشی استفاده شده است که در نتیجه فضای بیشتری برای قرار دادن اشیاء و محل شارژ گوشی فراهم می‌شود. این جعبه‌دنده نیز برای ارائه‌ی الگوهای تعویض دنده انطباقی تغییر داده شده است. 

فناوری‌های جدید شامل قابلیت Stop & Go است که به کنترل کروز انطباقی اضافه می‌شود؛ این قابلیت به‌طور خودکار خودرو را متوقف می‌کند و اگر کمتر از سه ثانیه راننده توقف کند، دوباره به‌طور خودکار شروع به حرکت خواهد کرد. در زمان‌هایی که توقف بیش از ۳ ثانیه طول بکشید، راننده می‌تواند با لمس دکمه «ادامه» حرکت خودرو را از سر بگیرد.

سیستم محدودکننده‌ی سرعت هوشمند، که ابتدا به مدل‌های S-Max و Galaxy اضافه شد، هم‌اکنون در فورد موندئو هم در دسترس مشتریان است؛ این سیستم به‌طور خودکار سرعت خودرو را تا زمانی‌که محدودیت جدید شناسایی شود، تنظیم می‌کند. سیستم اطلاعاتی و سرگرمی همراه قابلیت ناوبری SYNC 3، هنوز هم بدون تغییر خاصی در فورد موندئو ۲۰۱۹ موجود است.

قیمت فورد موندئو ۲۰۱۹ از ۲۸ هزار ۳۸۶ دلار برای مدل پایه Zetec شروع می‌شود؛ در نسخه‌ی Titanium قیمت به ۳۱ هزار و ۹۶ دلار و برای نسخه‌ی تیتانیوم هیبریدی به ۳۶ هزار و ۱۳۶ دلار می‌رسد. قیمت بالاترین تیپ فورد موندئو با نام Vignale هم از ۴۰ هزار و ۵۵۶ دلار آغاز خواهد شد.