نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران از گذشته تا به امروز فراز و نشیب‌های زیادی را گذراندند به طوری که در زمان رژیم پهلوی به طور کامل وابسته به کشورهای غربی بودند و تمام تجهیزات خود را از آنها و با صرف مبالغ زیادی خریداری می‌کردند و هیچ بهایی به متخصصان داخلی نمی‌دادند.

این روند ادامه داشت تا پس از پیروزی " انقلاب اسلامی " و سقوط رژیم پهلوی نیروهای مسلح ایران که دچار دگرگونی و تحول شده بودند دست به کار شدند و توانستند در زمان و بعد از " جنگ تحمیلی " با غنیمت‌هایی که از جنگ گرفته بودند و با روش " مهندسی معکوس " تجهیزات خود را بازسازی و یا از نو بسازند تا اینکه نیروهای متخصص، جوان و انقلابی ایران دست به کار عظیمی زدند و طراحی و ساخت انواع تجهیزات نظامی را در دستور کار خود قرار دادند.

در همین راستا این جوانان توانستند در ابتدا کار طراحی انواع جنگنده‌ها، تانک‌ها، نفربرها را در پیش بگیرند و پس از آن هم کار ساخت آنها را آغاز کردند که نتیجه آن تولید جنگنده‌های " آذرخش " و " صاعقه " در نیروی هوایی، تانک‌های " کرار "، " ذوالفقار " و " صمصمام " در نیروی زمینی و انواع قایق‌های تندرو و ناوشکن در نیروی دریایی قوای مسلح ایران بود اما در این میان جای خالی یک سامانه پدافندی برای ایجاد یک آسمان امن‌تر از قبل احساس می‌شد که نیروهای مسلح کشور این نیاز را حس کردند و کار طراحی و ساخت آن را آغاز کردند که نتیجه آن طراحی سامانه " باور 373 " بود.

**  مشخصات سامانه " باور 373 "

" باور 373 " که در زمره سامانه‌های موشکی برد بلند است و در کشف و رهگیری اهداف مورد نظر توانمندی‌های خوبی دارد و همه مراحل آن را نیروهای بومی و علمی کشور طراحی و تولید کرده‌اند در 29 فروردین 1394 و در سالروز ارتش جمهوری اسلامی ایران از آن رونمایی شد و در حضور وابستگان خارجی که در مراسم حضور داشتند از مقابل جایگاه رژه رفت که این کار موجب تعجب همگان شد.

این مسئله کارشناسان نظامی جهان را وادار به واکنش و اظهار نظر درباره این سامانه کرد که به رغم این کارشناسان سامانه موشکی " باور 373 " ایرانی بسیار پیشرفته تر از " اس300 "روسی است. با طراحی، ساخت و تولید انبوه پروژه "باور 373 "، در آینده‌ای نزدیک صاحب سامانه‌ای خواهیم شد که برتر از پیشرفته‌ترین سامانه های روز دنیا مانند " اس 300 " و " پاتریوت " خواهد بود. در پروژه " باور 373 " بسیار تلاش شده است با توجه به تغییر تهدیدات به سامانه‌ای دست پیدا کنیم که علاوه بر تاکتیکی بودن، پاسخگوی تهدیدات در کوتاه برد، میان‌برد و بلندبرد باشد. 

سامانه "باور 373 " از هر لحاظ پیشرفته‌تر از سامانه‌های همچون " اس 300 " بوده اما نکته قابل توجهی که این سامانه را از بقیه متمایز می‌کند " توانایی حمل و شلیک " انواع موشک‌ها در بردهای مختلف است به گونه‌ای که اگر " اس 300 " در برخی موضوعات خلأ داشت، در طرح بومی این سامانه، این خلأ‌ها برطرف شده و طراحی مفهومی بسیار خوبی روی آن انجام گرفته و در همین راستا " وزارت دفاع " در خصوص موشک‌های آن نیز پیش‌بینی کرده که این سامانه با دو یا سه نوع موشک در لایه‌های مختلف بتواند وارد عمل شود که با نگاهی به ویژگی‌های " باور 373 "، دقیقا مشخص می‌شود که در طراحی این سلاح دفاعی، ویژگی‌های برتر سامانه‌های مشابه ساخته شده در دنیا مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و در نتیجه سامانه‌ای با امکانات متنوع از نظر مأموریتی پدید آمده که به طور خاص در مقایسه با سامانه " اس 300 " مورد سفارش ایران، " باور 373 " توانایی درگیری با اهداف متنوعی را دارد که این به دلیل ماهیت متفاوت تهدیدات پیش روی ایران در قیاس با روسیه است. 

**  باوری که در نیروهای مسلح باور شد

پس از اینکه اولین نمونه از سامانه پدافند هوایی ایرانی رونمایی شد مسئله مطرح انتخاب نامی مناسب برای این سامانه بود البته در ابتدا برخی‌ها به آن سامانه " اس 300 " ایرانی می‌گفتند که این کار اشتباه بود چرا که این سامانه از " اس 300 " پیشرفته‌تر است و به همین دلیل کار انتخاب نام برای پداهند ایرانی را سخت کرد تا این که قرار شد تا این سامانه را با نام سامانه " باور 373 " معرفی کنند که در همین راستا امیر " فرزاد اسماعیلی " فرمانده قرارگاه " پدافند هوایی خاتم‌الانبیا " در خصوص نام سامانه بومی جایگزین " اس 300 "، گفت: نام سامانه بومی "باور 373 " از القاب " رسول‌الله‌ " (صلوات‌الله‌علیه‌وآله) در حروف ابجد بوده و " باور " نیز یعنی ما باور داریم که این کار انجام می‌شود.

**  سامانه موشکی " S300 " یار کمکی " باور 373 " در دفاع از ایران

" S300 "  یک سامانه موشکی سطح‌ به‌ هوای دوربرد و خودکششی با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست که در اواخر دهه 1970 توسط شرکت همکاری‌های صنعتی " آلماز " برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد. مدل‌های مختلف این موشک در نام‌گذاری ناتو با نام‌های " سام 10 "، " سام 12 " و " سام 20 " شناخته می‌شوند.

اولین مدل این موشک با نام " S300-P " برای نخستین بار در سال 1979 در شوروی عملیاتی شد، هرچند تکامل آن از سال 1969 به منظور ساخت موشک سطح به هوایی با برد 75 کیلومتر که هم در نیروی زمینی و هم در نیروی دریایی استفاده شود، آغاز شده بود. این موشک در ابتدا برای رهگیری هواپیماها و موشک‌های کروز ساخته شده و بعدها توانایی رهگیری موشک‌های بالستیک نیز به آن افزوده شد.

از جدیدترین مدل های این سامانه می توان به سامانه " S300-PMU " اشاره کرد که یکی از پیشرفته ترین موشکهای زمین به هواست و توانایی آن را دارد تا اهدافی واقع در ارتفاع‌ حداکثر 27 کیلومتری را منهدم سازد. 

این سامانه توانایی پیگیری همزمان 100 هدف و درگیری همزمان با 12 هدف را دارد. زمان آماده‌سازی آن حدود 5 دقیقه و موشکهای آن از نوع انبارشونده‌ است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچگونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند.

اما نکته مهمی باید مورد توجه قرار بگیرد همان طور که گفته شد قابلیت " باور 373 " از سامانه‌های مشابه مانند " اس 300 " بسیار بیشتر است و همین امر موجب می‌شود تا بتوان عنوان یار کمکی را به سامانه " اس 300 " برای کمک به " باور 373 " برای در دفاع از ایران و امن کردن آسمان کشور داد.

 
**  رونمایی از " باور 373 " در " روز صنعت دفاعی "

31 مرداد در تقویم چند سالی به عنوان " روز صنعت دفاعی " نامگذاری شده که دلیل آن هم این است " وزارت دفاع و پشتیبانی " نیروهای مسلح در چنین روزی تشکیل شده و برای همین زمانی مناسب هم برای تجلیل از برخی نفرات نخبه در امور نظامی است و هم در این روز از توانمندهای این وزارتخانه رونمایی می‌شود و برگ زرین دیگری بر اقتدار ایران اسلامی درخشش پیدا می‌کند. 

تاکنون در " روز صنعت دفاعی " دستاوردهای بزرگی همچون " جنگنده صاعقه 2 "، بالگردهای تولید داخل کشور، انواع پهبادها و انواع قایق‌های تندرو که توسط جوانان ایران طراحی و تولید شده بود رونمایی شد اما بی‌شک یکی از پرافتخارترین این روزها را می‌توان " روز صنعت دفاعی " کشور دانست چرا که در این روز از اولین سامانه پدافندی ایران با نام " باور 373 " رونمایی شد که ایران را در عرصه بین‌المللی یک گام دیگر به جلو حرکت داد البته در کنار این دستاورد از " اولین موتور توربوجت " در داخل کشور ساخته شده رونمایی شد که گام بزرگی در صنعت هوایی کشور محسوب می‌شود.

اکنون با توجه به دستاوردهای که جمهوری اسلامی ایران در زمینه نظامی تولید کرده جایگاهش بیش از پیش ارتقا خواهد یافت و باید منتظر ماند و دید در سالهای آینده جوانان انقلابی ایران دست به چه کار عظیمی خواهند زد .

بی‌شک از ۴ سال قبل که مسابقات المپیک ۲۰۱۲ در لندن برگزار شد، تا امروز، تکنولوژی‌ پیشرفت‌های شگرفی داشته و با سرعت وصف‌ناشدنی تبدیل به بخش مهمی از زندگی روزمره ما شده است. بی‌تردید حالا که در روزهای پایانی رقابت‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو قرار داریم، فرصت مناسبی است تا پیشرفت‌های صورت گرفته در بخش تکنولوژی‌های موجود در این رقابت‌ها را نسبت به ۴ سال گذشته بسنجیم. پیشرفت تکنولوژی حتی در عملکرد شرکت‌کنندگان و تجربه‌ی تماشاگران این رقابت‌ها تاثیر بسزایی دارد.

در ادامه به بررسی نوآوری‌های فناورانه‌ای می‌پردازیم که به جذاب‌تر شدن المپیک ریو ۲۰۱۶ کمک می‌کند.

Challenge یا ویدیو چک در مسابقات والیبال و والیبال ساحلی

حتما طی سال‌های اخیر بارها اصطلاح  ویدیو چک یا به عبارت درست‌تر Challenge را در جریان مسابقات والیبال شنیده‌اید. با اینکه به تازگی از فناوری چشم عقاب نیز استفاده می‌شود، ولی المیپک ریو ۲۰۱۶ را باید اولین المپیکی بدانیم که تیم‌ها می‌توانند به لطف بررسی‌های ویدیویی از صحنه‌های مشکوک، نظر داور را به نفع خود تغییر دهند. داور دوم همراه با تیم فنی ویدیو چک، به بررسی صحنه‌ها و امتیازات مشکوک می‌پردازند. در پایان نیز صحنه‌ی مورد نظر به صورت اسلوموشن یا صحنه‌ی آهسته روی نمایشگر بزرگی که در سالن قرار دارد، نمایش داده می‌شود تا تیم‌ها و تماشاگران از نظر نهایی داوران مسابقه مطلع شوند.

کریستیانا فیگوئرا، مدیر کمیته سازماندهی رقابت‌های والیبال در المپیک ریو ۲۰۱۶ در این باره گفته است که «بی‌شک نفس جمعیت حاضر در سالن تا مشخص شدن نتیجه در سینه حبس خواهد شد. بعد از اعلام رای باید منتظر واکنش‌های مختلفی باشیم. برخی شاد هستند و برخی ناراحت خواهند شد.

ویدیو چک در مسابقات والیبال ساحلی نیز به‌کار گرفته می‌شود.

شمارنده‌ی تعداد دور در مسابقات شنا

حتی در بین شرکت‌کنندگان درجه یک رقابت‌های شنا که باید در برخی رشته‌ها مسافت زیادی را طی کنند، ممکن است ورزشکار تعداد دورها پیموده شده را فراموش کند. در المپیک ۲۰۱۶ ریو، کمپانی امگا که در زمینه‌ی تولید و عرضه‌ی نمایشگرهای مختلف در رقابت‌های ورزشی سابقه طولانی و درخشانی دارد، شمارنده‌ی دیجیتالی در نظر گرفته است که از آن در رقابت‌های شنای آزاد ۸۰۰ و ۱۵۰۰ متر استفاده می‌شود.

این شمارنده‌ی دیجیتال در کف استخر، زیر هر خط از مسابقات شنا و در نزدیکی خط برگشت نصب شده است و شمارنده‌ی آن با رسیدن شناگر به خط برگشت و لمس دیواره‌ی استخر، به طور خودکار بروز می‌شود.

ادواردو گایوتو، مدیر مسابقات شنا در ریو ۲۰۱۶ می‌گوید: «این شمارنده‌ی دیجیتال کمک می‌کند شناگر بتواند تمرکز بهتری روی عملکرد خود داشته باشد. بلافاصله بعد از لمس دیواره‌ی استخر در خط برگشت، ورزشکار می‌تواند تعداد دور پیموده شده را مشاهده کند.

البته این سیستم برای اولین بار در رقابت‌های جهانی کازان ۲۰۱۵ و رقابت‌های آزمایشی ریو ۲۰۱۶ در ماه می مورد استفاده قرار گرفته بود.

استفاده از GPS در قایقرانی سرعت کانو و روئینگ

بهره‌گیری از فناوری GPS باعث شده تا طرفداران بتوانند رقابت‌های کانو و روئینگ را با جرئیات بهتری نسبت به گذشته در المپیک ریو ۲۰۱۶ دنبال کنند. تمامی اتفاقات در یک نمایشگر بزرگ به صورت لحظه‌ای نمایش داده می‌شود. به لطف دستگاه‌های GPS که در هر مسیر نصب شده، تماشاگران می‌توانند اطلاعات مهمی چون سرعت و مسیر حرکت را مشاهده کنند. این سیستم سال گذشته در رقابتی آزمایشی در منطقه‌ی جنوبی ریو به نام Lagoa Rodrigo de Freitas مورد استفاده قرار گرفته بود.

سباستین کاترین، مدیر رقابت‌های روئینگ در المپیک ریو ۲۰۱۶ می‌گوید:

استفاده از GPS باعث شده تا تجربه‌ی تماشاچیان از این رقابت‌ها کاملا تغییر کند. به لطف نمایشگرهای بزرگ امکان مشاهده‌ی تاکتیک‌های مختلف که توسط تیم‌های متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز فراهم می‌شود.

امتیازدهی الکترونیکی در رقابت‌های تیروکمان

رقابت‌های تیروکمان یکی از قدیمی‌ترین مسابقات رویداد المپیک است که در المپیک ریو ۲۰۱۶ از سیستم امتیازدهی الکترونیک به جای قضاوت داوران استفاده شده است. در حالی که شاید اهداف کاغذی همچنان مانند گذشته به نظر برسند، ولی در واقع شما تنها صفحه‌ی روی هدف را می‌بینید که پشت آن از جدیدترین سیستم‌های مجهز به انواع سنسور استفاده شده است که تجربه‌ای نو را در اختیار تماشاگران قرار می‌دهد.

لوییز ادواردو آلمیدا، مدیر بخش رقابت‌های تیروکمان المپیک ریو ۲۰۱۶ در این باره گفته است:

زمانی که تیر به هدف اصابت می‌کند، سیستم الکترونیکی امتیاز کسب‌شده را بلافاصله در صفحه‌ای بزرگ نمایش می‌دهد. این سیستم نه تنها خیلی دقیق است بلکه فوق‌العاده سریع عمل می‌کند.

دانلود ویدیو

سیستم جدید می‌تواند بعد از اصابت تیر به هدف امتیاز دقیق را با دقت ۰.۲ میلی‌متر ثبت کند که خیلی دقیق‌تر از چشم انسان است. امتیاز کسب شده تنها یک ثانیه بعد از برخورد تیر با هدف نشان داده می‌شود.

هدف الکترونیکی در مسابقات تیراندازی

از المپیک ۲۰۰۸ پکن به بعد، در مسابقات تیراندازی از اهداف الکترونیکی استفاده می‌شود. اما در رقابت‌های ریو ۲۰۱۶ این سیستم امتیازدهی به آخرین تکنولوژی‌های ارتقا یافته و سیستم جدید جایگزین سیستم آکوستیک قبلی شده است.

اریکسون آندریاتا، مدیر بخش تیراندازی المپیک ریو ۲۰۱۶ در این باره می‌گوید «ما به کمک سیستم جدید می‌توانیم امتیازات را به صورت دقیق و میلی‌متری محاسبه کنیم.»

همچنین این تکنولوژی پیشرفته به بهبود ایمنی در ورزش نیز کمک می‌کند. تگ‌های تشخیص فرکانس‌های رادیویی (RFID) روی تمامی اسلحه‌های استفاده شده در ریو ۲۰۱۶ نصب شده است تا مسئولان رقابت‌ها دقیقا و به صورت لحظه‌ای محل هر اسلحه را مشخص کنند.

تصویربرداری لحظه‌ای از حرکات وزنه‌بردار

وزنه‌برداری یکی از جذاب‌ترین مسابقات در المپیک است که شاید ساده به نظر برسد، ولی در واقع وزنه‌بردار باید با استفاده از توانایی و قدرت خود، محدودیت‌ها را کنار بزند. در مسابقات ریو ۲۰۱۶ دوربین‌هایی در نظر گرفته شده است که تمامی حرکات وزنه‌بردار را به صورت لحظه‌ای ثبت می‌کند تا تجربه‌ای جدید در اختیار تماشاگران قرار گیرد.

ادواردو ویلانوا، مدیر بخش عملیات فنی رقابت‌های وزنه‌برداری در المپیک ریو ۲۰۱۶ می‌گوید:

به لطف دوربین‌های جدید می‌توانیم تمامی حرکات وزنه‌بردار را ثبت کنیم. به طور طبیعی باید از زوایای کناری یا از جلو، لحظات را ثبت کرد، ولی ما می‌توانیم تمام زوایا را به طور همزمان پوشش دهیم.

شاید اگر از تمام زوایا هم به رقابت‌های وزنه‌برداری ۱۰۵+ کیلوگرم المپیک نگاه کنیم، طلای ریو ۲۰۱۶ از آن بهداد سلیمی بود!

واقعیت مجازی

واقعیت مجازی بخش قابل توجهی از پخش رسانه‌ای بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ را به خود اختصاص داده است. برای اولین بار سرویس‌های پخش رقابت‌های المپیک تصاویر اچ‌دی را با استفاده از واقعیت مجازی در نماهای نزدیک و دور پخش می‌کنند.

به همین منظور کمپانی سامسونگ ویدیوی واقعیت مجازی ۳۶۰ درجه‌ی خود را با نام Vanuatu Dreams منتشر کرد که امکان تماشای آن با استفاده از عینک‌های واقعیت مجازی این غول کره‌ای فراهم شده است. این فیلم سه دقیقه‌ای از دو بازیکن والیبال ساحلی (میلر پاتا و لینلین ماتائوتو) در جزایر واناتو در اقیانوس آرام ثبت شده است که در رقابت‌های انتخابی المپیک ریو ۲۰۱۶ شرکت کرده‌اند.

پوشیدنی‌ها

کمپانی ویزا که در زمینه‌ی تراکنش‌های مالی و سیستم پرداخت فعال است، به عنوان شریک تجاری بانک برزیلی Bradesco، دستبند خلاقانه‌ای را در اختیار شرکت‌کنندگان قرار داده است که با استفاده از آن می‌توانند پرداخت کارتی بدون تماس، سرویس و کالاهای مورد نظر خود را خریداری کنند. این دستبند از تراشه‌ی NFC برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کند. تمامی ۴ هزار پایانه‌ای که در المپیک ریو ۲۰۱۶ در نظر گرفته شده با تراشه‌ی NFC نیز کار می‌کنند.

ویزا علاوه بر دستبند جدید خود، دستگاه مبتنی بر NFC دیگری را در ریو معرفی کرده است در واقع یک حلقه‌ی مخصوص برای کار با حساب ویزا است. این حلقه در اختیار تمامی ۴۵ ورزشکاری قرار گرفته است که ویزا در المپیک ریو ۲۰۱۶، حامی مالی آنها بوده است. این حلقه نیازی به باتری یا شارژ مجدد ندارد و از آنجا که به صورت ضد آب طراحی شده تا عمق ۵۰ متری امکان استفاده از آن وجود دارد.

تکنولوژی سبز

Atos شریک رسمی بازی‌های المپیک در بخش IT است. این کمپانی بسیاری از عملیات خود را به صورت ابری انجام می‌دهد و نیاز به سرورها و دیگر ملزومات را تا حد امکان کاهش داده است. Atos در مقایسه با المپیک لندن ۲۰۱۲ که از ۷۱۹ سرور استفاده کرده بود، تعداد سرورها را در ریو ۲۰۱۶ به ۲۵۰ دستگاه رسانده است.

Atos در ماه می سه روز کامل تکنولوژی‌های مورد استفاده در ریو ۲۰۱۶ را آزمایش کرده است. سیستم آنها تمامی تست‌های لازم شامل امنیت سایبری در مقابل حملات و بلایای طبیعی را با موفقیت پشت سر گذاشته است. در مجموع ۵۰۰ نفر در ۳۷ مرکز در این دوره‌ی آزمایشی فعالیت کردند.

میشل هایرون، مدیر کمپانی Atos در بازی‌های المپیک اعلام کرده است که تیم آنها کاملا برای رقابت‌های ریو ۲۰۱۶ آماده شده‌اند. تمامی مراکز پشتیبانی در محل خود نصب شده‌اند و همه چیز بعد از تست‌های نهایی آماده‌ی این رقابت بزرگ است.

بازی‌های المپیک ریو ۲۰۱۶ تا چند روز دیگر به پایان می‌رسد و باید منتظر باشیم ببینیم ژاپن از چه فناوری‌هایی در توکیو ۲۰۲۰ استفاده خواهد کرد.

محققان موفق به طراحی و ساخت یک کوله پشتی شدند که با بلوتوث کار کرده و بر وسایل شخصی کاربران نظارت می‌کند.

محققان سازمان تحقیقات نیروی دریایی آمریکا با استفاده از باکتری‌های تراریخته برای اولین‌بار جریان برق را بدون نیاز به سیم فلزی رسانا انتقال دادند.

دانشجویان موسسه فناوری فلوریدا در زمان اوج بارش شهابی برساووشی در تابستان امسال با استفاده از چند دوربین زاویه باز در اطراف جهان توانسته‌اند تصویر زیبایی تولید کنند.

اطلاعات شما در آینده می‌تواند در یک معدن سنگ آهک دورافتاده یا در زیر دریا ذخیره شود.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر با همکاری دانشگاه علم و صنعت ایران در تحقیقات اخیر خود کامپوزیت سیمانی منعطف مقاوم در برابر زلزله و انفجار عرضه کردند که قادر است سازه‌ها را در برابر زلزله مقاوم‌سازی کند.

یک تیم از محققان دانشگاه کارولینای شمالی نشان دادند که شرکت‌هایی که از سیستمهای امنیتی مبتنی بر تشخیص چهره استفاده می‌کنند در معرض خطرات بسیاری هستند.

رییس پژوهشگاه هوا فضا با تاکید بر این که کمتر از 10درصد از اهداف سند جامع توسعه هوافضای کشور محقق شده و این 10درصد مربوط به 8 پرتاب انجام شده است، گفت:‌ در حال حاضر محققان این پژوهشگاه به ارائه مقالات ISI‌ و طراحی در فضای مجازی مشغول هستند و ما از طریق سیستم‌های کامپیوتری به مدار زمین می‌رویم و برمی‌گردیم ولی در عمل اقدامی صورت نمی‌گیرد چون اعتبار نداریم.

موسسه اقتصاد و صلح فعالیت خود را بر مبنای توسعه شاخص‌هایی برای تحلیل صلح و سنجش ارزش اقتصادی آن انجام می‌دهد. این موسسه با محاسبه هزینه جرم و جنایت، تحلیل سطح ریسک کشورها و شاخص‌هایی از این دست فهرستی از کشورهای آرام جهان را منتشر کرده که در ادامه به ۱۰ کشور اول این فهرست می‌پردازیم.

طبق شاخص صلح جهانی از سال ۲۰۰۸ تاکنون هر سال جهان خطرناک‌تر از قبل شده است. متاسفانه این روزها بسیاری از کشورها درگیر اقدامات تروریستی و مناقشات داخلی یا خارجی هستند. خوشبختانه کشورهایی هم هستند که هنوز در صلح و ثبات قرار دارند و اگرچه این کشورها هم کامل نیستند ولی به اندازه کافی آرام و امن هستند. 

۱۰- نروژ

 

 

---

۹- بلژیک

اگرچه بلژیک واقعا کشور کوچکی است ولی یکی از بهترین و آرام‌ترین کشورهای جهان است. بروکسل پایتخت بلژیک از زمان پایان جنگ جهانی دوم تبدیل به مرکز سیاست جهانی دنیا شده است در واقع بروکسل مرکز اتحادیه اروپا نیز هست. مردم این کشور از سطح بالای استاندارد زندگی، آموزش با کیفیت و البته سطح بالای خدمات بهداشت و درمان بهره‌مند هستند. بلژیک با توجه به معماری باشکوه، بناهای تاریخی و هنری یکی از بهترین کشورها برای علاقه‌مندان به تاریخ است.

 

 

---

۸- ژاپن

ژاپن کشوری جالب با مردم و فرهنگ فوق‌العاده است و یکی از آرام‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود. مردم ژاپن به خوش اخلاقی و سعی و کوشش مشهور هستند. این مردم، بیش از مردم سایر نقاط دنیا صادق، مودب و دارای رفتار دوستانه هستند. آنها همچنین بسیار منظم و سازمان یافته هستند و معمولا به جامعه بیش از خود بها می‌دهند. شاید همین موارد باعث شده که مردم ژاپن یکی از پیشرفته‌ترین و توسعه یافته‌ترین جوامع را با بهترین فناوری و البته یک از قوی‌ترین اقتصادهای دنیا داشته باشند. هر سال گردشگران زیادی برای دیدن مناظر طبیعی، معابد باستانی و بناهای تاریخی ژاپن به این کشور سفر می‌کنند.

 

 

---

 ۷- کانادا

کانادا با داشتن یکی از بالاترین سطح استانداردهای زندگی از دیگر کشورهای امن و آرام دنیا است. کاناداف به دلیل اقتصاد پویا، مزایای کاری زیاد و البته قابلیت‌های فرهنگی مقصد بسیاری از مهاجران دنیا است. در سال ۱۹۷۱، کانادا بطور رسمی یک کشور چند فرهنگی شد جایی که مردم با فرهنگ‌های مختلف از حقوق و آزادی مساوی برخوردارند. این امر هر نوع تبعیضی را ریشه‌کَن کرد و سطح احترام متقابل اجتماعی را بالا برد بگونه‌ای که وقتی به کانادا سفر می‌کنید، احساس می‌کنید که در وطن خود هستید.

 

افرادی که تازه وارد کانادا می‌شوند از خدمات ضروری رایگان مانند کلاس‌های یادگیری زبان و کارگاه‌های آموزشی بهره‌مند می‌شوند. به همین دلیل بسیاری از مهاجران کانادا را بعنوان مقصد خود انتخاب می‌کنند. کانادا همچنین معمولا از مناقشات نظامی دوری می‌کند و برای مخارج نظامی هزینه زیادی نمی‌کند. این کشور مناظر طبیعی زیبایی هم دارد که سالیانه گردشگران زیادی را روانه کانادا می‌کنند.

 

 

---

 ۶- فنلاند

فنلاند هم به لطف طبع آرام و متین مردمش در بین کشورهای آرام و صلح‌دوست جهان است. البته نیروهای نظامی این کشور معمولا درگیر فعالیت‌های صلح‌طلبانه در نقاط مختلف دنیا از جمله لیبی و پاکستان هستند. فنلاند سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در امر آموزش و بهداشت کرده است که منجر به استانداردهای بالای زندگی، امید به زندگی بالاتر و سطح سواد بهتر شده است. علاوه بر این سیستم آموزشی فنلاند بعنوان یکی از بهترین سیستم‌های آموزشی در دنیا شناخته می‌شود. این کشور تبعیض جنسیتی، تضاد طبقاتی و فساد پایینی دارد. مردم فنلاند معمولا رضایت بیشتر از زندگی فعلی خود و امید بالاتر به آینده نسبت به سایر ملت‌های دنیا دارند.

 

 

---

۵- سوییس

 

 

---

 ۴- نیوزیلند

هر سال از نیوزیلند به لطف نرخ جرم پایین، توانایی‌های نظامی، ثبات سیاسی و احترام به حقوق انسانی با عنوان امن‌ترین وصلح‌دوست‌ترین کشور دنیا یاد می‌شود. مردم این کشور بسیار صبور و میهمان‌نواز هستند. این کشور روابط سیاسی و اقتصادی خود را با استرالیا حفظ کرده است و در سال ۱۹۸۷ به عنوان منطقه غیر هسته‌ای معرفی شد و در حال حاضر نیز از جنبش‌های ضد هسته‌ای حمایت می‌کند.

طبیعت زیبا، استاندارد بالای زندگی و رفتار دوستانه مردم این کشور سبب شده تا نیوزیلند تبدیل به یکی از مقصدهای گردشگری دنیا شود.

 

 

---

۳- اتریش

اتریش هم کشوری در میان کشورهای صلح‌طلب و آرام دنیا است. این کشور از زمان جنگ جهانی دوم به بعد از منازعات دور کرده است. اتریش دارای سیاست خارجی منعطف و  بی‌طرفانه است. امروزه از اتریش با نام یک شریک تجاری پر منفعت، مقصد مسافرتی و کشوری با سطح سواد بالا یاد می‌شود. با توجه به سطح استاندارد بالای زندگی و اقتصاد پویا، اتریش در رتبه سوم این لیست قرار گرفته است. سیستم خدمات بهداشتی و همچنین نظام آموزشی اتریش بعنوان یکی از بهترین و تحسین‌ شده‌ترین نظام‌های اروپایی شناخته شده است. جای تعجب نیست که وین پایتخت اتریش بعنوان راحت‌ترین شهر برای زندگی در بین شهرهای دنیا شناخته شده است.

 

 

---

۲- دانمارک

دانمارک دومین کشور آرام دنیا برای زندگی و مسافرت است. این کشور همیشه از مناقشات نظامی دوری می‌کند و بیشتر بر توسعه اقتصاد داخلی تمرکز کرده است. موفقیت این کشور با اصلاحات پیشرفته و سیاست‌های خردمندانه دولت محقق گشته است. مسائل بهداشت و درمان، برابری جنسیتی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی جزو اولویت‌های دانمارک است. دانمارک یک کشور متحد اروپایی با مردمانی تحصیل کرده و صبور است. مردم دانمارک بسیار همیار و پشتیبان یکدیگر و خوشبین هستند. کپنهاگ پایتخت دانمارک به عنوان مشهورترین پایتخت دوچرخه‌ها هم شناخته می‌شود. مردم دانمارک سبک زندگی آرام و بدون عجله‌ای دارند.

 

 

---

۱- ایسلند

ایسلند به دلایل مختلفی در رتبه اول آرام‌ترین و صلح‌ طلب‌ترین کشورهای جهان قرار می‌گیرد. این کشور با موفقیت بر بحران بانکی طی سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ غلبه کرد و حالا یکی از پیشرفته‌ترین جوامع با سطح سواد ۱۰۰ درصدی است. سطح سواد بالا و صبوری مردم ایسلند باعث شده تا نرخ جرم و جنایت در این کشور پایین باشد. این کشور مخارج نظامی بسیار کمی دارد و در حال حاضر بدون ارتش است. جاذبه‌های طبیعی ایسلند از جمله آتشفشان‌ها و یخچال‌های طبیعی همچنین مناظر بسیار دیدنی همه ساله گردشگران زیادی را به این کشور جذب می‌کنند.

مردم ایسلند بعنوان شادترین و سالم‌ترین جامعه موجود در کره زمین با بیشترین نرخ رضایت در جمعیت شناخته شده‌اند.

امروزه صلح جهانی با عوامل منفی زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و دنیایی که امروز در آن زندگی می‌کنیم چندان جای امنی برای زندگی نیست. طبق فهرست صلح جهانی کشورهایی که در بالا ذکر شدند هنوز هم امن‌ترین و راحت‌ترین کشورهای دنیا برای زندگی هستند. این کشورها دموکراتیک، متحد و البته دارای منابع طبیعی غنی هستند. از بین ۱۶۲ کشور بررسی شده در حال حاضر کشور ایران در رتبه ۱۳۸ این فهرست قرار دارد.

 

هنگامی‌که به بازی‌های المپیک فکر می‌کنیم، پیش از هر چیز، تصویری از مراسم‌هایی با آماده‌سازیِ چند صد میلیون‌دلاری، ورزشکاران حرفه‌ای و رقابت‌های بسیار حساس هستند که همه‌ی جهان را به هیجان می‌آورد و نتایج مسابقات را دنبال می‌کنند.

 

 

 

 

 

 

 

 

علی‌رغم این پیروزی به‌یادماندنیِ شبیه به فیلم‌های سینمایی، بخشی از ماجرا چندان شبیه بقیه‌ی ماجرا الهام‌بخش نیست. تقریبا‌ً در میانه‌های راه بود که لوییس به سمت میخانه‌ی عموی‌ش رفت. به جای آن‌که بخواهد به مسابقه ادامه دهد، او داخل رفت و یک گیلاس شراب سفارش داد با فراغ‌بال نوشید و به تمام مشتری‌ها گفت که قرار است برنده شود. بعد از آن سراغ مسابقه‌اش رفت و قهرمان شد.

---

۵- ورزشکاران آمریکایی، مادران‌شان را مجبور کردند که هزینه‌های سفرشان را بپردازند

امروزه یک ورزشکار عضو تیم شرکت‌کننده‌ی آمریکا در المپیک وقتی قرار است به کشوری دیگر برای شرکت در مسابقات المپیک برود، با پشتیبانیِ کامل مالی راهی می‌شود و یک اتاق در سوییت‌های مخصوص ورزشکاران دارد. در سال ۱۸۹۶، چنین امکانات لوکسی وجود نداشت. حدود یک‌سوم شرکت‌کنندگان آمریکایی مجبور بودند به مادرهای‌شان التماس کنند تا هزینه‌های سفرشان را بپردازند.

امروزه درک این موضوع دشوار است که در آن زمان، آمریکا هیچ اهمیت خاصی برای شرکت در مسابقات المپیک، قائل نبود. در آن زمان، هیچ رقابت مقدماتی برای رسیدن به المپیک یا داوری برای سنجش کیفیت ورزشکاران وجود نداشت. تنها معیاری که مطرح می‌شد، این بود که ورزشکاران تمکن کافی برای رساندن خود به رقابت‌های آتن، داشته‌باشند!

 

دو تن از ورزشکاران آمریکایی، به نام‌های «جیمز کانلی» و «ویلیام هویْت»، اجازه‌ی شرکت در مسابقات را از مقامات دانشگاه هاروارد دریافت نکردند و مجبور شدند از تحصیل، انصراف دهند. البته هر دوی آن‌ها در رقابت‌های‌شان، قهرمان شدند.

 

متأسفانه، اخباری که از اولین دوره‌ی بازی‌ها در آن زمان گرد آمده، بسیار ناچیز است. امروزه، حتی مطمئن نیستیم که Melpomene واقعاً وجود خارجی داشته یا خیر. اصلاً ممکن است او با اِستاماتا ریویثی، یک زن محلی فقیر که وارد مسابقات ماراتن شد تا ثروتمند شود، اشتباه گرفته شده‌باشد. زمان مسابقه برای او ۵ ساعت و ۳۰ دقیقه بود.

---

۷- تیم آمریکا تصادفاً یک شاه را به پوست پرتقال آغشته نمود!

مراسم افتتاحیه‌ی المپیک ۲۰۱۲ لندن را یادتان هست که بدلکاری در لباس ملکه، در کنار جیمز باند از هلیکوپتر بیرون پرید؟ این ماجرای بامزه، البته فقط یک کنایه‌ی طراحی‌شده‌ با حفظ حدود بود. امروزه خانواده‌های سلطنتی در مراسم‌های این‌چنینی، عملاً کاری نمی‌کنند جز آن‌که مؤدبانه به تماشا بنشینند.

 

این بی‌احترامی که البته منظوری در پس آن نبود، دقیقاً توسط یک پرتقال، یک عصا و کت رسمی یک شاهزاده به‌وجود آمد! اعضای تیم آمریکا که مشتاق بودند شاه آینده، کنستانتین، را با بیس‌بال آشنا کنند، با او درباره‌ی قوانین بازی صحبت کردند و شور صحبت‌ها، آن‌چنان آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار داد که از عصای پیاده‌روی به‌عنوان چوب‌دستی برای ضربه زدن به توپ و از پرتقال به‌جای توپ استفاده کردند.

 

 

 

 

 

 

اما ایده‌ی احیای بازی‌های باستانی یونانی برای دنیای جدید، از بازی‌های ونلاک نشأت گرفت. بدون آن‌که د کوبرتین شاهد برگزاریِ آن رقابت‌ها باشد، فکرِ ایجاد کمیته‌ی بین‌المللی المپیک هرگز در ذهن‌ش شکل نمی‌گرفت و ریوی سال ۲۰۱۶، امروز شاهد برگزاریِ بزرگترین رویداد ورزشی به جز فوتبال، نبود.

برخی از مسابقات ونلاک، شباهت زیادی با رقابت‌های امروزی در المپیک دارد. در آن زمان، مسابقه‌ی دو به مسافت ۱ مایل برگزار می‌شد که قابل مقایسه با دوی ۱۵۰۰ مترِ امروزی است. همچنین دوچرخه‌سواری در مسافت ۳ مایل هم در ونلاک ترتیب داده می‌شد. از سوی دیگر، این شهر برخی رقابت‌ها مانند پرتاب نیزه را بنیان نهاد که به‌طرز عجیبی، آن را بطور رسمی به نام خود ثبت ننمود.

مطالعات نشان می‌دهد که تنها نیمی از دوستانتان واقعا شما را دوست دارند. وقتی شخصی را دوست می‌نامید، آن‌ها هم شما را دوست خود می‌پندارند، شما کسی را دوست دارید و آن‌ فرد هم متقابلا شما را دوست خواهد داشت.

اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که  این موضوع تنها در ۵۰ درصد مواقع صحیح است، تنها نیمی از کسانی که دوست می‌پنداریم، واقعا دوستِ ما هستند و این یک مشکل است.

یک مطالعه به بررسی روابط دوستی در میان  ۸۴ فرد ۲۳ تا ۳۸ ساله که در یک کلاس مدیریت کسب و کار شرکت می کردند، پرداخت. از شرکت‌کنندگان خواسته شد که به احساس نزدیکی خود با هر یک از افراد موجود در کلاس نمره‌ای از صفر تا پنج بدهند. صفر به معنای این بود که من این شخص را نمی‌شناسم، عدد سه نشان دهنده این بود که آن فرد یکی از دوستان من است و عدد ۵ نشان‌دهنده این بود که آن فرد، یکی از بهترین دوستان من است. در حالی که انتظار می‌رفت ۹۴ درصد از شرکت‌کنندگان یکدیگر را دوست بدانند، نتایج نشان داد که آن‌ها ۵۳ درصد از آن‌ها چنین حسی داشتند.

اگرچه این مطالعه به دلیل جامعه آماری کوچک، محدود بود، ولی کیت مورفی در روزنامه نیویورک تایمز گزارش می‌دهد که این نتایج  با مطالعاتی دیگر با نمونه‌هایی بیش از ۹۲،۰۰۰ که به بررسی روابط دوستی در دهه‌های اخیر پرداخته‌ بود، دارای تشابه بود، این مطالعات هم درصدی از ۳۴ تا ۵۳ را نشان می‌داد.

این اختلاف زیاد در درک روابط دوستی مشکلاتی به همراه دارد. ناتوانی ما برای مشخص کردن روابط دوستی و داشتن ایده‌ای نادرست درمورد کسانی که دوست می‌پنداریم می‌تواند بر روی تصویر شخصی ما از خود تاثیر بگذارد. الکس پنتلند یکی از اعضای تیم تحقیق روابط اجتماعی، نشان می‌دهد که ناتوانی در درک احساس مردم  می‌تواند نشان دهنده این باشد که ما در تلاشیم تا تصویر شخصی خود را مطلوب نگه داریم. یعنی با خود می‌گوییم من آن‌ها را دوست دارم، پس آن‌ها هم باید من را دوست بدارند. تشخیص تصور مردم از روابط دوستی بسیار دشوار است.

تعریف دوستی کاری سخت است. حتی وقتی از محققان روابط اجتماعی بخواهیم که این رابطه را تعریف کنند، با سکوت‌هایی طولانی و جملاتی بریده روبرو می‌شویم.

البته تعریف این رابطه همیشه هم دشوار نیست. مفهوم دوستی برای کودکان بسیار ساده است. اما این رابطه با رشد ما در دوران نوجوانی و بزرگسالی شروع به پیچیده شدن می‌کند. مخصوصا زمانی که رسانه‌های اجتماعی ما را در میان دوستان بسیاری قرار می‌دهد.

در نظر گرفتن دوستان به عنوان یک سرمایه یا کالا، توهینی بزرگ به مفهوم دوستی است. رونالد شارپ، یک استاد زبان انگلیسی در کالج واسر، که ادبیات دوستی را تدریس می‌کند به مورفی می‌گوید که  دوستی در مورد این نیست که فرد مورد نظر چه کاری می‌تواند برای شما انجام دهد. او می‌گوید در بسیاری از دوستی‌های امروزی، به جای این‌که با دوستان خود روابط حقیقی داشته باشیم، در دنیایی مجازی با هم در ارتباط هستیم. همین اتفاقات می‌تواند درک ما از دوستی را دچار مشکل کند.  او می گوید که مردم امروزه در تلاش هستند تا بهره‌وری خود از روابط را به حداکثر برسانند، آن‌ها معنای حقیقی دوست و دوستی را کم‌کم فراموش می‌کنند.

اما انسان‌شناس مشهور بریتانیایی، رابرت دانبار می‌گوید که اگر شما نیمی از دوستان خود را از دست داده یا تنها پنج دوست حقیقی دارید که می‌توانند عشق و دوستی شما را پاسخ دهند،‌باید گفت که در جایی درست قرار گرفته‌اید.

براساس یک مطالعه که اخیرا توسط دانبار انجام شد، حداکثر تعداد روابط اجتماعی برای انسان با هر درجه از صمیمیت به طور متوسط ۵۰ رابطه است ولی ما تنها قادر به حفظ  پنج رابطه دوستیِ نزدیک در یک زمان هستیم.

او می‌گوید ممکن است که بعضی بگویند بیش از پنج رابطه نزدیک دارند ولی باید گفت که آن‌ها روابطی با کیفیت نیستند. بنابراین اگر تعداد دوستان شما در شبکه‌های اجتماعی در مقایسه با دوستانتان بسیار اندک است، نگران نباشید. فرصت دوستی برای انسان‌ها در دنیای واقعی تقریبا برابر است و این موضوع را باور نکنید که فردی که دوستان زیادی در صفحات اجتماعی دارد، از نفوذ بالایی برخوردار است. چرا که نیمی از آن‌ها را حتی نمی‌توان دوست در نظر گرفت.

ما نباید گمان کنیم کسانی که در صفحات اجتماعی بسیار محبوب هستند، انسان‌هایی تاثیر گذارند، در اکثر موارد آن‌ها هیچ برتری نسبت به دیگر افراد ندارند، آن‌ها حتی در نفوذ می‌توانند نسبت به مردم عادی هم ضعیف‌تر باشند.

 امنیت سایبری بخشی جدانشدنی از اینترنت است که هزینه های گزافی خرج آن می شود. رسانه ها با چنان اغراقی درباره ویروس ها و بدافزارها صحبت می کنند که فقط به القای بیشتر ترس منجر می شود. در این مطلب می خواهیم به اغراق های مطرح شده در امنیت آن لاین نگاهی داشته باشیم و تهدیدهای واقعی را نشان بدهیم. شایعات و باورهای عامه را فراموش کنید. در این مطلب به شما نشان می دهیم که برای ایمن بودن در فضای سایبری باید چه اقداماتی کرد.

هفته ای نیست که بدون هیچ گونه مسئله امنیت اینترنتی گذرانده شود. بعضی از این مسائل سر و صدای بیشتری ایجاد می کنند. بدافزار «لایک دروید» (Lockdroid) توجهات زیادی را به خودش جلب کرده است. این بدافزار که مخصوص اندروید است با قفل کردن صفحه موبایل از کاربران مقداری پول طلب می کند تا بتوانند دوباره به مطالب موبایل خود دسترسی پیدا کنند. 

وقتی لاک دروید در اوایل سال 2016 مشاهده شد، به خاطر قابلیت هایی که داشت ترس زیادی کاربران را فراگرفت. شرکت امنیتی سیمنتک با اعلام این که دوسوم کل گوشی های اندرودی یعنی حدود یک میلیارد در خطر این بدافزار هستند، به رسانه ای شدن موضوع اضافه کرد. با وجود اغراق ها نیازی به نگرانی بیش از حد نبود.

تحلیل گر ارشد امنیت گوگل «الینا کواکینا» در همایش امنیت شرکت «کسپراسکای» اعلام کرد که حدود 1000 نفر این بدافزار را دانلود کرده اند و حتی یک نفر هم آن را نصب نکرده است. بار دیگر برای یک تهدید امنیتی بسیار بزرگ نمایی شده بود. بار اول نبود، بار آخر هم نیست. با اسم های خیلی ترسناکی که روی این بدافزارها گذاشته می شود مانند «هارت بلید» (Heartbleed)، «شل شاک» (ShellShock) و «شیدی رت» (Shady rat) به ما گفته می شود که با آنتی ویروس های سنگین باید جلوی این حملات را بگیریم و کامپیوترمان را پاک نگه داریم.

براساس گزارش ها مجرم های سایبری درآمدی میلیارد دلاری دارند و شرکت ها خسارتی تریلیون دلاری متحمل می شوند. با گسترش فضای ابری، اطلاعات ما هر روز بیشتر از قبل به این گونه فضاها منتقل می شوند و مسئولیت تامین امنیت را بر عهده شرکت های بزرگ قرار می دهد و دیگر کار چندانی از دست ما ساخته نیست. آیا امنیت سایبری بیش از پیش از کنترل ما خارج شده است؟

اغراق در امنیت

در کنار افزایش فروش محصولات امنیتی، دلایل خوبی برای اغراق در مسائل امنیت سایبری وجود دارد. هر محقق امنیتی که حفره ای پیدا می کند طبیعتا می خواهد این اشکال جدی گرفته شود و با توجه به ارزش کارش، دیده شود. همچنین کسی نمی خواهد این حفره ها، حملات یا جنگ های سایبری را کوچک جلوه دهد، چونن ممکن است کسی آسیب ببیند. در کل راحت تر است که جانب احتیاط گرفته شود. همیشه هک های خیلی جدی وجود دارند اما تشخیص این هک های واقعی با اغراق شده ها چندان ساده نیست.

نقص های جدید، دیگر مثل قدیم در کانال های تخصصی با کاربران کم اعلام نمی شود. به جای آن ما بدافزارهایی مانند Heartbleed، ShellShock و Shady rat داریم که انگار اسم هایشان از فیلم های ترسناک درجه دو گرفته شده است. بعضی از این ویروس ها حتی لوگو هم دارند و همراه با بیانیه مطبوعاتی اختصاصی انتشار می یابند. چه کسی می تواند Heartbleed را فراموش کند با آن لوگوی جذاب و تمام پست هایی که در وبلاگش انتشار می داد؟ این همه توجه که این حفره امنیتی به خود اختصاص داد هر متخصص تبلیغات را به حسودی وا می داشت.

Heartbleed یک حفره امنیتی بسیار جدی بود که با استفاده از هکرها می توانستند اطلاعات رد و بدل شده را مشاهده کنند. اما حفره ای نبود که کسی بتواند به صورت مستقیم به آن اشاره کند و به طور مثال رمز عبور خود را تغییر بدهد. به جای آن نیاز بود شرکت های بزرگ وارد عمل شوند. پس به چه دلیلی ما نیاز داشتیم که درباره این حفره بدانیم؟

گرگ آمده گرگ

در آن زمان «تایلر رگولی» مدیر بخش توسعه نرم افزار شرکت تریپ وایر، گرفته سرسانه ای شدن بیش از حد باعث می شود قضیه بیش از پیش بزرگ شود و توصیه های نامناسبی به کاربران داده شود.

تایلر رگولی می گوید: «همه درباره آموزش کاربران حرف می زنند، اما بخشی از آموزش این است که شرکت های امنیتی کار خودشان را به راحتی انجام دهند. اگر ماب رای هر اتفاقی فریاد گرگ آمد، گرگ آمد سر بدهیم، خیلی ساده به کاربر زیان می رسانیم. این یک مشکل جدی است که باید حل شود اما برای بیشتر کاربران که از نسخه های قدیمی اینترنت اکسپلورر و فلش پلیرهای قدیمی استفاده می کنند، مشکلات امنیتی جدی تری وجود دارد.»
هیچ کدام از این موارد به این معنا نیست که Heartbleed حفره جدی نبوده است، بلکه بسیار هم جدی بوده و شرکت ها برای مقابله با آن باید اقدام می کردند. اما تعادل میان پررنگ کردن و اغراق باید هدف اصلی باشد که همیشه نمی توان به آن دست یافت.

محققان «رابرت ام لی» و «توماس رید» در تحقیقی به بررسی اثرات منفی اغراق در امنیت سایبری پرداختند. این مقاله با عنوان «اوه خدای من سایبر!» نشان می داد که این مبالغه کردن باعث اغتشاش، بدبینی و از بین بردن اعتماد در محیط اینترنت و نسبت به مقامات می شود.

در قسمتی از مقاله آن ها می نویسند: «عموم مردم آمریکا به پیام هایی که از طرف رسانه ها، دولت ها و اهالی صنعت منتشر می شود گوش می دهند. پیام هم کاملا واضح است. هر لحظه امکان دارد هر چیزی هک بشود، چراغ ها خاموش شود، بازارهای مالی سقوط کنند، حساب های بانکی خالی شوند و در رقابت با چین بازنده شویم.»

در ادامه در مورد تهدیدهای سایبری می نویسند: «بعضی از این سناریوها کاملا امکان پذیر هستند، اما تلقین این تهدید دائمی باعث ایجاد ترس، عدم قطعیت و تردید می شود که بیشتر شبیه هذیان یک فرد متوهم است تا واقعیت.»

«ایلیا کولوچنکو» مدیرعامل شرکت «های- تک» بریج، تاکید می کند قسمتی از مشکل به خاطر نحوه تامین مالی شرکت هاست که باعث می شود با بزرگ کردن ایده های خود پول ها را جذب کنند. او به استارت آپ ها به عنوان مثال اشاره می کند که «یک شرکت امنیت سایبری با ایده بسیار عالی اما بدون تکنولوژی، در روندی مقداری پول برای تکمیل محصول خود جذب می کند.»

او در ادامه توضیح می دهد: «در بیشتر موارد این محصول کپی بینه شده از محصولات دیگر است و به همین دلیل به راحتی به فروش نیم رود. برای همین مدیران فروش این شرکت ها با استفاده از تکنیک های القای ترس سعی می کنند محصولات خود را به فروش برسانند، بدون آن که به عواقب آن توجهی داشته باشند.»

بهای جرائم سایبری

تخمین گردش مالی در جرائم سایبری چندان ساده نیست اما بیش از میلیون ها پوند در سراسر جهان در گردش است. بهترین آماری که در این زمینه داریم از گزارش اداره مرکزی آمار بریتانیاست. در این آمار آمده که فقط در یک سال حدود 2.5 میلیون جرم سایبری رخ داده است.

با وجود این عدد ترسناک اما باید اضافه کرد، بیش از نصف این عدد مربوط به کلاهبرداری هایی است که کسی ضرر مالی متحمل نشده. در مواردی که فرد قربانی پولی از دست داده، 78 درصدشان به گونه ای غرامت دریافت کرده اند. به بیانی دیگر فقط تعداد اندکی از این افراد به خاطر جرائم آن لاین، پولی از جیبشان رفته است.

این جرائم طبق آمار عمدتا مربوط به آلوده شدن دستگاه ها به ویروس، هک ای میل یا اکانت شبکه های اجتماعی بوده است. البته این ها می توانند مشکلات زیادی به بار آورند اما اکثر این موارد با نصب آنتی ویروس یا ریست کردن اکانت برطرف می شود. در حقیقت این جرائم با این که بیشترین تعداد را به خود اختصاص می دهند اما در حقیقت شدت و جدیت زیادی ندارند.

مشکل اصلی امنیت سایبری مسئله تخمین هزینه است. در یک تخمین هزینه، 27 میلیارد پوند فقط برای بریتانیا عنوان شده است. البته این گزارش چندان دقیقی نبود برای همین گزارش دیگری تهیه شد. در گزارش دوم آمده که کلاهبرداری های بانکی و بات نت- گونه ای از جملات با استفاده از کامپیوترهای افراد مختلف- برای بریتانیا در سال 164 میلیون دلار هزینه دارد. اما این رقم بسیار کمتر از 1.2 میلیارد دلاری است که در سال برای مقابله با این حملات از طریق آنتی ویروس ها، محافظت ها و توسعه زیرساخت ها هزینه می شود. 

البته شرکت های امنیتی قبول دارند که تخمین هزینه جرائم سایبری مشکل ساز است. شرکت مک کافی در گزارش سال 2014/ 1393 عنوان کرده: «کمبود داده به این معناست که هر دلاری برای مبارزه با جرائم سایبری هزینه می شود کاملا براساس اطلاعات ناقص است.» این سخنان البته جلوی این تخمین های معروف را نگرفت که اعلام شد هزینه جهانی جرائم سایبری ممکن است تا 575 میلیارد دلار هم برسد.

نگرانی جمعی

نحوه استفاده ما از کامپیوتر طی سال ها تغییر و تحولات زیادی پشت سر گذاشته است. امروزه بیشتر کارهایمان را با ابزارهایی مانند موبایل و تبلت انجام می دهیم که بیشتر این اطلاعات در محیط ابری ذخیره می شود. این موضوع باعث می شود کنترل موارد امنیتی تا حد زیادی از دسترس ما مخارج شوند. تقدیم اطلاعاتمان به نام های بزرگ ممکن است امن تر از نگهداری نزد خودمان باشد، البته این مطلب بستگی به تعریف شما از امنیت دارد.

اگر Google Photos تمام عکس های خانوادگی شما را داشته باشد، به احتمال بسیار زیاد دیگر پاک نمی شوند. از طرفی دیگر به این معناست که گوگل به عکس های شما دسترسی دارد. پاول فرینگتون، مدیر بخشی از شرکت وراکُد، می گوید که فضای ابری بسیار ایمن تر از هارددیسک شخصی خودتان است: «اما باید مطمئن شویم که اطلاعات مختلف مان را در سرویس های گوناگونی قرار دهیم.» او پیشنهاد می دهد: «اگر آن فضا مورد حمله قرار گیرد، شما نمی خواهید که تمام اطلاعاتتان تنها در آنجا باشد.»

وقتی شرکتی مانند eBay هک شود- همان طور که در سال 2014 هک شد- مردم چه کاری از دستشان بر می آید جز این که پسوردهایشان را عوض کنند و امیدوار باشند همه چیز به خیر و خوشی تمام شود. یا وقتی شرکت ارتباطی مانند Talk Talk اطلاعاتش لو می رود چه کاری می توانیم بکنیم؟ تنها کاری که از دستمان بر می آید این است که مواظب باشیم؛ همین.

«گراهام کلولی» تحلیلگر امنیت می گوید: «این قطعا مشکل بزرگی است. کلاهبرداران با استفاده از اطلاعات این گونه هک ها- مانند موردی که برای Talk Talk پیش آمد- به دریافت اطلاعات بیشتری از قربانی ها اقدام می کنند. این کار منجر به سرقت مالی، آلوده شدن کامپیوترها و دزدی هویت می شود. بدون شک اعتماد متقابل بین مردم و بعضی از سازمان های آن لاین روز به روز کمتر می شود. در بیشتر موارد ما چاره ای جز اعتماد به آن ها برای نگهداری از اطلاعات خصوصی خودمان نداریم. اما بارها و بارها آن ها ثابت کرده اند در انجام وظیفه چندان موفق نیستند. اگر شرکتی که شما استفاده می کنید هک شود، کار زیادی از شما ساخته نیست و همان کارهای اندک هم به نظر تکراری هستند.»

کلولی می گوید: «من پیشنهاد می کنم حواستان به فعالیت های غیرعادی حساب های بانکی تان باشد، از پسوردهای مختلف و پیچیده برای اکانت های مختلف خود استفاده کنید، به شرکت ها حداقل اطلاعات را بدهید (تا در زمان هک کمترین آسیب را ببینید)».

در آخر کار چندانی در مورد امنیت شرکت ها از ما بر نمی آید، غیر از این که احتیاط های امنیتی را جدی بگیریم. فرینگتون از شرکت وراکد می گوید: «ما باید بین محافظت از خودمان و دچار نشدن به ترس بیش از حد تعادل ایجاد کنیم و با شرکت هایی که از آن ها استفاده می کنیم تعامل و مطالبات منطقی بیشتری داشته باشیم.»

توصیه های امنیتی واقعی

در امنیت آن لاین شاید بیش از حد بزرگ نمایی صورت گرفته باشد، اما به این معنی نیست که احتیاط و پیشگیری ضرورتی ندارد. در حالی که خوانندگان این مطلب به احتمال زیاد مهارت های خوبی در این زمینه دارند، اما مردم عادی در این مورد ضعیف هستند و هدف کلاهبرداری های آنلاین زیادی قرار می گیرند. آن ها که مهارت نسبی دارند می توانند به باقی افراد و دوستانشان کمک کنند. 

کلولی می گوید: «به افراد بگویید از پسوردهای مختلف برای سایت های گوناگون استفاده کنند، آخرین آپدیت از سیستم عامل را نصب کنند، ای میل های مشکوک را باز نکنند، آنتی ویروس به روز شده در سیستم داشته باشند و هر چیزی را که به صورت آن لاین می خوانند، باور نکنند.»

کولو چنکو از شرکت های- تک بریج با این موارد موافق است و به آن ها اضافه می کند: «استفاده از اپ های به روز، مرورگرهایی مانند فایرفاکس و دوری کردن از حالت ادمین. با این کارها قسمت عمده ای از مشکلات حل می شود.» 

فرینگتون درباره استفاده از رمز عبور می گوید: «از رمز قابل پیش بینی به هیچ عنوان استفاده نکنید. یکی از بدترین کارها استفاده دوباره از رمز عبورهای قدیمی است، سعی کنید هر بار از رمز جدیدی استفاده کنید. در ضمن تنظیمات آنتی ویروس را به خوبی پیکربندی کنید و با به روز نگه داشتن تا حد زیادی در برابر حملات و آسیب ها در امان خواهیدبود.»

•    خونریزی قلبی: هارت بلید یا خونریزی قلبی یک حفره امنیتی بسیار جدی بود که با استفاده از آن هکرها می توانستند اطلاعات رد و بدل شده را مشاهده کنند.

لاک دروید

«لاک دروید» (Lockdroid) به نظر می رسد اولین بدافزار جدی در سیستم عامل اندروید است. این بدافزار بعد از نصب در موبایل، آن را قفل می کند و دسترسی شما به تمام اطلاعات و برنامه هایتان قطع می شود. این بدافزار از نقصی سوءاستفاده کرد که بالقوه می توانست دوسوم دارندگان موبایل های اندرویدی، یعنی یک میلیارد موبایل را آلوده کند. اما برخلاف تبلیغات گسترده درباره این یک میلیارد موبایل، در حقیقت فقط چندهزار موبایل می توانستند آلوده شوند که از همین تعداد حتی یک دستگاه هم آلوده نشد. دلیلش هم این است که این بدافزار از طریق یک اپلیکیشن هرزه نگار منتقل می شد. در ضمن این اپلیکیشن از آن دسته بود که باید به صورت مستقیم نصب می شد اما توسط مارکت معتبر اندروید یعنی گوگل پلی تایید نشده بود. 

طبق گفته های تحلیلگر امنیتی گوگل «النا کواکینا» این اپلیکیشن فقط چند باری دانلود شده بود و حتی یک بار هم کسی آن را نصب نکرد. شرکت گوگل علاوه بر اسکن کردن تمام اپ های مارکت خود، تا حد امکان دیگر اپ های غیرمجاز را هم بررسی می کند. به خاطر همین وقتی اپلیکیشنی به طور بالقوه خطرناک است، اندروید پیش از نصب هشدار می دهد. به همین دلیل چون لاک دروید در فهرست سیاه گوگل قرار داشت، شانس چندانی برای آلوده کردن چند موبایل هم نداشت. چه برسد به یک میلیارد دستگاه. این بدافزار، مثال بارزی از بزرگ نمایی های امنیت سایبری محسوب می شود.

نکته: انتشار ویروس ها

پیش از فراگیر شدن اینترنت، ویروس ها از طریق ابزارهای انتقال اطلاعات، از قبیل فلاپی دیسک منتشر می شدند. نخستین ویروسی که از طریق اینترنت بین سایت ها منتشر می شد، در سال 2002 ظاهر شد.

چگونه ایمن بمانیم

به روز باشید

به روزرسانی ویندوز ممکن است که آزاردهنده باشد اما بسیار مهم است. به همین دلیل جدیدترین به روزرسانی هایی را که منتشر می شوند، نصب کنید.

استفاده از تجربه

آیا نمی دانید چه کسی آن ای میل را برای شما فرستاده است؟ پس پیوست آن را باز نکنید. نمی دانید آن لینک به کجا می رود؟ بر آن کلیک نکنید. با وجود کوتاه کننده های آدرس ها این کار سخت تر شده است ولی کمی فکر پیش از بازکردن، جای دوری نمی رود.

نصب آنتی ویروس

نصب آنتی ویروس حرکت عاقلانه ای است برای موقعی که به طور مثال روی لینک مشکوکی کلیک می کنید. در این مواد آنتی ویروس مثل چتر نجات از ویروسی شدن سیستم شما جلوگیری می کند. اگر علاقه ای به پرداخت پول ندارید، آنتی ویروس های رایگان خوبی مانند AVG و مایکروسافت هم وجوددارند. 

استفاده نکردن دوباره از رمز عبور

استفاده از رمزهای آسان بسیار راحت تر است. به خصوص وقتی که کاربر این همه رمز مختلف را نمی تواند به خاطر بسپارد. اما با تکنیک های مختلفی مثلا اضافه کردن مخفف وب سایت در آخر رمز عبور قوی می توان کمی تا قسمتی امنیت را بالاتر برد. با این روش می توانید قسمت اصلی رمزهای عبور را در جایی بنویسید، بدون این که نگران لو رفتن آن ها باشید.

پشتیبانی گرفتن از اطلاعات اصلی

اگر مودر حمله باج افزاری قرار گرفتید دیگر لازم نیست نگران باشید که از عکس ها و اطلاعات مهم تان پشتیبان ندارید. به جای پرداخت باج، پول و وقتتان را صرف پشتیبان گرفتن کنید.

در نظر گرفتن سخت افزار

روترها در امنیت خانگی معمولا نقطه ضعف به شمار می روند. پس سعی کنید نرم افزار آن را همیشه به روز نگه دارید. اگر هم می توانید از مدل ایمن تری استفاده کنید.

معمولا از بالش برای استراحت در فضای آرام استفاده می شود، اما اسپیکر جدید "کوشن" (Kushion) در حقیقت بالشی است که می‌توان با آن صدا را با صدای بلند و واضح پخش کرد.

ناسا به تازگی اعلام کرده که در جهت برنامه‌های خود برای سفر انسان به مریخ قصد دارد کنترل ایستگاه فضایی بین‌المللی را تا اواسط دهه 2020 به یک شرکت خصوصی واگذار کند.

تیمی از ستاره‌شناسان لهستانی توانسته‌اند تصاویر نادری از یک ستاره کوچک را پیش از انفجار، حین انفجار و پس از آن در پدیده‌ای موسوم به "نو اختر کلاسیک" تهیه کنند.

تحقیقات جدید محققان نشان می‌دهد که با بررسی تغییرات در شبکیه چشم افراد می‌توان ‌بیماری پارکینسون را در مراحل اولیه آن شناسایی کرد.

سرپرست مرکز تحقیقات سرطان پژوهشگاه جهاد دانشگاهی ابن‌سینا با اشاره به جزییات عملکرد واکسن سرطان در بدن گفت: آنتی ژن‌های تولید شده برای این سرطان به گونه‌ای است که می‌تواند به سلول‌های کُشنده بدن آموزش دهد که به سلول‌های سرطانی حمله کند.

محققان مرکز تحقیقات سرطان پژوهشگاه جهاددانشگاهی ابن‌سینا با دستیابی به دانش فنی تولید واکسن سرطان توانستند تومورهای سرطانی پستان را در فاز حیوانی از بین ببرند و امیدوارند با حمایت مسؤولان این تحقیقات بر روی بیماران داوطلب بر روی نمونه‌های انسانی آغاز شود.

توسعه‌ی خودرو‌های عظیم امری بسیار دشوار است زیرا عموما تولید‌کنندگان موفق به ارایه‌ی طراحی نهایی جذابی نمی‌شوند. اما مرسدس بنز با خودروی مفهومی میباخ ۶ توانایی خود را در این زمینه به رخ رقبا کشیده است. این خودرو از طراحی بی‌نظیری بهره می‌برد و ظاهر تهاجمی آن نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب خواهد کرد.

دماغه‌ی کشیده در کنار بخش انتهایی کوتاه این خودرو یادآور مرسدس AMG GT و چراغ‌های باریک جلو و عقب نیز شباهت زیادی به خودرو‌ی مفهومی ویژن گرن توریسمو دارد. جلوپنجره‌ی این خودرو نیز همانند AMG GT R از خطوط عمودی تشکیل شده  که بر اساس گفته‌ی مرسدس بنز از طرح کت و شلوار‌های لوکس الهام گرفته شده است. مرسدس بنز همچنین از رینگ‌های ۲۴ اینچی با پوشش‌های شفاف بهره برده است که علاوه بر زیبایی، بهبود آيرودینامیکی خودرو را نیز به همراه دارد. درب‌های این خودرو نیز از نوع گالوینگ هستند.

در بخش قوای حرکتی، میباخ ۶ از چهار موتور الکتریکی با توان کل ۷۳۸ اسب بخار بهره می‌برد که بدین ترتیب این خودرو برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به تنها ۴ ثانیه زمان احتیاج خواهد داشت. بسته‌ی باتری ۸۰ کیلووات ساعتی نیز برای طی مسافت ۳۲۲ کیلومتر کافی خواهد بود. این خودرو همچنین از فناوری شارژ سریع نیز بهره می‌برد که به آن قابلیت شارژ کافی باتری برای طی مسیر ۱۰۰ کیلومتر را تنها در ۵ دقیقه می‌دهد. میباخ ۶ از شارژر‌های بیسیم و معمولی پشتیبانی می‌کند. اگر آمار و ارقام اعلامی مرسدس بنز صحت داشته باشد، میباخ ۶ یکی از توانمندترین خودرو‌های الکتریکی بازار خواهد بود. 

مرسدس میباخ ۶ در کابین خود از قابلیت‌های منحصر به فردی بهره می‌برد. در این خودرو از کیلومتر شمار آنالوگ استفاده شده است تا حال و هوای خودرو‌های کلاسیک در آن حفظ شود. مرسدس بنز همچنین از نمایشگر لمسی سراسری در بخش جلوی کابین استفاده کرده است که به نمایش اطلاعات مورد نیاز سرنشینان می‌پردازد. شیشه‌ی جلوی خودرو نیز شباهت زیادی به نمونه‌های موجود در فیلم‌های علمی تخیلی دارد و توانایی نمایش برخی از اطلاعات را دارد. در صندلی‌های خودرو نیز سنسور‌های متعددی به کار گرفته شده تا به صورت کامل توانایی تشخیص وضعیت جسمانی سرنشینان را دارد تا به نورپردازی و ماساژ سفارشی برای آن‌ها بپردازد.

هنوز مرسدس بنز هیچ برنامه‌ای برای تولید و عرضه‌ی این خودرو را ندارد. حتی برای برند سوپر لوکسی مانند میباخ، تولید خودروی میباخ ۶ دور از ذهن به نظر می‌رسد. البته پیش‌تر و زمانی که میباخ به صورت مستقل فعالیت می‌کرد و زیر پرچم مرسدس بنز قرار نداشت، این شرکت کوپه‌ی فوق‌العاده‌‌ی اگسلرو رو تولید و عرضه کرد. امیدواریم مرسدس بنز نیز همانند میباخ دست به تولید کوپه‌ی زیبای میباخ ۶ بزند.

مرسدس میباخ ۶ در مراسم Pebble Beach در معرض نمایش عموم قرار می‌گیرد.

از دهه‌ی ۱۹۳۰ بود که فیزیکدان‌ها موفق شدند ده‌ها عنصر جدید شیمیایی را شناسایی کنند. اما سوال اینجا است که آیا این کشفیات قرار است تا همیشه ادامه پیدا کنند؟

در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۵ دقیقا ۴ عنصر جدید به طور رسمی وارد دنیای شیمی شد. اتحادیه‌ی بین‌المللی شیمی محض و کاربردی (آیوپاک) ساخت ۴ عنصر جدیدی را که در محیط آزمایشگاهی تولید شده بودند را تایید کرد.

بعضی از گزارش‌ها حاکی از آن است که این عنصرها روند تناوبی جدول تناوبی را تکمیل کرده و به پایان می‌رساند. هر چند که این ادعا اشتباه است. چرا که پس از اتمام آخرین دسته از عنصرها باز هم می‌توانید با اطمینان خاطر منتظر ساخت عنصرهای بیشتری باشید. با این حال روند کشف این عنصرها سخت‌تر بوده و مستلزم زمان بیشتری است.

این عنصرهای جدید ساخته شده ردیف هفتم جدول تناوبی را تکمیل کرده‌اند. چنانچه عنصرهایی با اعداد اتمی ۱۱۹ یا ۱۲۰ ساخته شوند، ردیف بعدی در جدول، شکل خواهد گرفت.

هیچ کس نمی‌داند که عنصرهای جدید تا کجا این جدول را ادامه خواهند داد. بعضی گمانه‌زنی‌ها محدودیتی برای این گستردگی قائل نمی‌شوند. برخی دیگر هم این نکته را مد نظر قرار می‌دهند که عنصرها حجم محدودی از اتم‌ها را می‌توانند تحمل کنند و چنانچه عنصری از تعداد اتم بالایی برخوردار شود، ناپایدار شده و در اثر آشفتگی رادیواکتیویته از هم پاشیده خواهد شد.

با این حال واضح است که حتی اگر دست به ساخت عنصرهایی بزنیم که روند سنگین‌تر شدن را طی می‌کنند، راهکارهایی برای جلوگیری از فروپاشی آن‌ها هم پیدا خواهیم کرد.

مقدمه‌ای درباره‌ی عنصرها

عنصرها، بلوک‌های اساسی در دنیای شیمی هستند. در واقع هر عنصر به تنهایی ماده‌ای است که تنها شامل یک نوع خاص از اتم می‌شود. از این رو ساخت عنصر جدید به معنای ایجاد نوع جدیدی از اتم است.

هر عنصر عدد اتمی خاص خود را دارد. به عنوان مثال عدد اتمی کربن ۶ است. عدد اتمی یک مقدار یا برچسب قراردادی نیست و اهمیت اساسی در شناسایی ویژگی‌های عنصر دارد. این عدد تعداد پروتون‌ها، نوع ذرات و ظرفیت تعداد اتم‌ها را مشخص می‌کند.

پروتون‌ها ذراتی با بار الکتریکی مثبت هستند که در مرکز اتم تجمع پیدا کرده‌اند. در مقابل، الکترون‌ها ذرات بسیار سبک‌تری هستند که با داشتن بار منفی تعادل را با پروتون برقرار ساخته و به صورت ابر الکترونی به دور هسته می‌چرخند.

به غیر از اتم‌های هیدروژن، هسته‌های اتمی باقی عنصرها حاوی نوع دیگری از ذرات به نام نوترون هستند که جرم آن‌ها تقریبا معادل پروتون بوده و فاقد بار الکتریکی هستند. اتم‌های یک عنصر می‌توانند تعداد نوترون‌های متفاوتی داشته باشند و بر اساس این تفاوت در تعداد نوترون، ایزوتوپ نامیده می‌شوند. نوترون‌ها در اتم نقش نوعی چسب را ایفا می‌کنند تا پروتون‌ها را به هم پیوند دهند. بدون وجود نوترون‌ها، بارهای الکتریکی مثبت پروتون‌ها باعث ایجاد نوعی دافعه می‌شوند.

اتم‌های فوق سنگین

با این وجود، در هسته‌ی اتم‌های بسیار سنگین مانند اورانیوم، پروتون‌ها حتی با وجود نوترون‌ها نمی‌توانند بر دافعه‌ی متقابل خود غلبه کنند.  از این رو این نوع اتم‌ها دچار فرآیندی به نام "تجزیه‌ی رادیواکتیو" شده که باعث واپاشی ذرات و انرژی آن‌ها خواهد شد.

هنگامی که یک اتم دچار واپاشی می‌شود، تعداد پروتون‌های موجود در هسته‌ی آن تغییر پیدا می‌کند. از این رو فروپاشی رادیواکتیو می‌تواند یک عنصر را به عنصر دیگری تبدیل کند. شاید این موضوع کمی عجیب و غریب به نظر برسد اما در واقعیت این پدیده دائم در حال رخ دادن است. حتی خیلی از اتم‌های موجود در بدن ما هم این فرآیند را تجربه می‌کنند.

هر هسته‌ی اتمی دارای نسبت بهینه‌ای از الکترون‌ها و پروتون‌ها است. بنابراین حتی اگر اتمی کوچک باشد اما تعداد نوترون‌ها در آن کمتر یا بیشتر از حد لازم باشد، این اتم دچار واپاشی و تجزیه خواهد شد.

برای عنصرهای سبکی مانند کربن و اکسیژن این نسبت پایدار ۱:۱ است. در مقابل عنصرهای سنگین‌تر به نوترون بیشتری نیاز دارند.

فرآیندهای طبیعی جهان تنها می‌توانند عنصرها را با وزن خاصی تولید کنند. هیدروژن، هلیوم، لیتیوم، بریلیوم و بور سبک‌ترین عنصرهای جدول تناوبی بودند که در انفجار بزرگ (بیگ بنگ) ایجاد شدند. باقی عنصرهایی که سنگین‌تر بودند در فضای داخل ستاره‌ها شکل گرفتند. شرایط دما و فشار بالا در این محیط‌ها باعث درهم آمیختگی عنصرها به یکدیگر شد. از این پدیده به عنوان "همجوشی هسته‌ای" یاد می‌شود. ستاره‌های بزرگ‌تر می‌توانند عنصرهای سنگینی مانند جیوه تولید کنند که تعداد پروتون‌های هسته‌ی آن‌ها به ۸۰ می‌رسد.

با این حال بسیاری از عنصرهای موجود در جدول تناوبی حاصل انفجار ستاره‌ای "ابرنواختر" (supernova) هستند. انرژی‌های عظیم حاصل از این نوع انفجارها می‌تواند انواع جدیدی از همجوشی‌های اتمی را تولید کند که منجر به ساخت عنصرهای سنگینی مانند اورانیوم با ۹۲ پروتون در هسته می‌شود.

از آن جا که هسته‌های اتمی با بار مثبت یکدیگر را دفع می‌کنند برای برقراری این همجوشی به مقادیر زیادی انرژی نیاز است. یک هسته برای ادغام با هسته‌ی دیگر باید سرعت بسیار زیادی داشته باشد تا بتواند سد اتصال را بشکند.

به عنوان یک نتیجه، اورانیوم سنگین‌ترین عنصر موجود در جهان است که در مقادیر قابل توجهی وجود دارد. تا کنون هیچ فرآیند طبیعی نتوانسته عنصری سنگین‌تر از اورانیوم را بسازد.

از این رو وقتی دانشمندان سعی در ساخت عنصرهای جدید دارند، از شتاب‌دهنده‌هایی استفاده می‌کنند که بتواند یک دهم سرعت نور را فراهم کند.

رقابت برای ساخت عنصرهای جدید

در سال ۱۹۳۹ بود که اولین آزمایش در این زمینه صورت گرفت. دانشمندان، حین کار در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی عنصری با عدد اتمی ۹۳ ساختند که اکنون با نام "نپتونیوم" در جدول تناوبی شناخته شده است.

دو سال بعد، همین تیم تحقیقاتی با بمباران عنصر اورانیوم با هسته‌ی "هیدروژن سنگین"، به عنصری با عدد اتمی ۹۴ دست یافتند که اکنون با نام "پلوتونیوم" در جدول تناوبی وجود دارد.

آن‌ها به زودی متوجه شدند که عنصر پلوتونیوم هم مانند اورانیوم می‌تواند خود به خود طی یک فرآیند "شکافت هسته‌ای" دچار واپاشی شود. هسته‌ی عظیم این عنصر در این فرآیند به دو نیم تقسیم شده و مقدار بسیار زیادی انرژی آزاد می‌کند.

این یافته به سرعت مورد استفاده قرار گرفت. به طوری که در اوت ۱۹۴۵ بود که پلوتونیوم ساخته شده در بمب هسته‌ای "فت من" (Fat Man) به کار برده شد و شهر ناکازاکی ژاپن بمباران شد. تا مدت‌ها بعد از جنگ جهانی دوم، کشف پلوتونیوم به عنوان یک راز نظامی ‌باقی ماند.

پس از پایان جنگ، فیزیکدانان تلاش جدید خود را برای ساخت عنصرهای جدید شروع کردند.

در طول چند دهه، برکلی، مرکز اصلی ایالات متحده آمریکا در تحقیقات مربوط به این زمینه بود، اما امروزه، بسیاری از این فعالیت‌ها در ۴۰ کیلومتری آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور صورت می‌گیرد. در سال ۱۹۵۶ هم روس‌ها اقدام به برپایی موسسه‌ی تحقیقات مشترک هسته‌ای دوبنا (JINR) در مسکو کردند.

در ابتدا آمریکایی‌ها پیشتاز این بازی بودند. به طوری که سه عنصر سنتز شده با اعداد اتمی ۹۵، ۹۷ و ۹۸ به نام‌های آمریکیوم، برکلیم و کالیفرنیم شناخته شد.

عنصرهای جدید بعدی طی راه‌های کاملا متفاوتی ساخته شد. در دهه‌ی ۱۹۵۰ بود که آن‌ها از بقایای موجود از آزمایش‌های بمب‌های هیدروژنی در آمریکا شناسایی شدند. این عنصرها، ناشی از همجوشی‌های شکل گرفته حاصل از انفجار اورانیوم شکل گرفته بودند.

این بار دیگر از اسم مکان‌ها برای نام‌گذاری عنصرها استفاده نشد و نام چهره‌های برجسته مورد توجه قرار گرفت. برای مثال عنصر "انشتانیم" از نام "آلبرت انیشتین و "فرمیم" از نام "انریکو فرمی" اقتباس شد.

با اوج گرفتن جنگ سرد بین آمریکا و شوروی، رقابت در این زمینه بین دو کشور بالا گرفت. مابین اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ بود که بین تیم برکلی JINR اختلافی صورت گرفت. هر دو گروه ادعا داشتند که آن‌ها عنصرهای ۱۰۲، ۱۰۴، ۱۰۵ و ۱۰۶ جدول تناوبی را ساخته‌اند. آیوپاک داوری این دعوا را به عهده گرفت و سرانجام در سال ۱۹۹۷ جایزه‌ی ساخت"رادرفوردیوم" (عنصر ۱۰۴) را به تیم برکلی و جایزه‌ی ساخت عنصر "دوبنیوم" (عنصر ۱۰۵) را به JINR اعطا کرد.

از طرفی دعوای مشابه دیگری بین JINR و آزمایشگاه تحقیقاتی یون‌های سنگین با نام اختصاری (GSI) واقع در دارمشتات آلمان بر سر عنصر ۱۰۷ صورت گرفت. در نهایت اعتبار این کشف بین هر دو گروه تقسیم شد.

در حالی که اوایل روش کار ساخت عنصرهای مصنوعی به این صورت بود که برای ساخت عنصر جدید، از بمباران اتم‌های سنگین توسط اتم‌های سبک‌تر استفاده شود، آزمایشگاه GSI راهکار جدیدی را انتخاب کرد. به عنوان مثال GSI توانست با شلیک یون‌هایی چون روی، نیکل و کروم روی هدف‌های سرب و بیسموت، دو اتم با هسته‌ی متوسط را با هم ادغام کند. بدین وسیله، عنصر ۱۰۸ با نام "هاسیم" برای اولین بار در GSI ساخته شد.

این روزها ساخت عنصرها کمی مشارکتی‌تر انجام می‌شود. به طوری که وقتی موضوع ساخت ۴ عنصر جدید مطرح شد، آمریکایی‌ها، روس‌ها و آلمانی‌ها منابع خود را به اشتراک گذاشتند.

آیوپاک در این خصوص می‌گوید: "اولین سنتز قانع کننده که مربوط به ساخت عنصرهای ۱۱۵ و ۱۱۷ بود، با همکاری مشترک JINR و آزمایشگاه ملی اوک ریج در تنسی و لیورمور بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ انجام شد. همکاری جداگانه‌ی لیورمور با JINR هم منجر به ساخت عنصر ۱۱۸ شد.

با این وجود، باز هم روس‌ها از این که جایزه‌ی ساخت عنصر ۱۱۳ به تیم ژاپنی ریکن (RIKEN) در شهر سایتاما اختصاص یافت ناراضی هستند. ضمن این که ممکن است نام "ژاپنیکیوم" به این عنصر نسبت داده شود.

روس‌ها ادعا می‌کنند که این عنصر نخستین بار در سال ۲۰۰۳ با تصادم دو عنصر کلسیم بر آمریکیوم در موسسه‌ی JINR ساخته شد و ژاپنی‌ها یک سال بعد با شلیک یون بر روی بیسموت به آن رسیدند.

هر چند که کارشناسان آیوپاک در حال بررسی این اختلاف هستند اما هنوز به نتیجه‌ی روشنی دست پیدا نکرده‌اند.

در ابتدا که عنصرهای جدید ساخته می‌شوند، همه دارای یک نوع اتم هستند اما پس از مدتی دچار واپاشی رادیواکتیو می‌شوند. از آنجا که ایزوتوپ‌های هر عنصر روند واپاشی متفاوتی دارند، هر کدام با نرخ مختلفی تجزیه می‌شوند. ضمن این که نیمه عمر آن‌ها هم با یکدیگر فرق دارد. از این رو قضاوت در مورد این که ادعای کدام گروه درست است، کار راحت و ساده‌ای نیست.

پوسته‌ها و الکترون‌ها

با این حال ممکن است این‌طور به نظر برسد که در گسترش جدول تناوبی با محدودیت اندازه‌ی اتمی مواجه باشیم. در حالی که هنوز دلیل خوبی برای افزودن ردیف هشتم جدول تناوبی داریم. چرا که چشم‌انداز ردیف جدید به علت رویارویی با عنصرهای متفاوت با دیگر عنصرها از جذابیت بالایی برخوردار است.

الکترون‌های مستقر در اتم‌ها در گروه‌هایی به نام "پوسته" سازمان یافته‌اند. هر پوسته ظرفیت متفاوتی دارد و پوسته است که شکل و رفتار اتم در جدول تناوبی را تعیین می‌کند.

اولین پوسته، تنها دو الکترون را در خود جای می‌دهد. عنصر هیدروژن دارای یک الکترون و هلیم دارای دو الکترون است. پوسته‌ی دوم پذیرای ۸ الکترون است. به همین دلیل ردیف دوم جدول تناوبی داری ۸ عنصر است. به دنبال آن پوسته‌های بعدی الکترون‌های بیشتری را در خود جای می‌دهند.

۴ عنصر جدید، آخرین اعضای باقی مانده از ردیف هفتم هستند. چنانچه عنصر ۱۱۹ کشف شود، اولین عضو ردیف هشتم به شمار خواهد آمد. ضمن این که اولین عنصری است که الکترون آن وارد پوسته‌ی هشتم شده است.

عنصرهای هر ستون جدول، خواص شبیه به یکدیگر دارند. چرا که خارجی‌ترین پوسته‌ی هر کدام تعداد الکترون برابر دارد.

به عنوان مثال، تمام عنصرهای موجود در ستون اول سمت چپ جدول تناوب، فلزات واکنش پذیر هستند. همه‌ی آن‌ها یک الکترون در پوسته‌ی بیرونی خود دارند که باعث ناپایداری آن‌ها شده است و تمایل دارند که آن تک الکترون را از دست بدهند.

در مقابل، پوسته‌ی خارجی عنصرهای موجود در ستون راست جدول دارای حداکثر ظرفیت الکترون هستند. از این رو هیچ تمایلی به واکنش ندارند و از آن‌ها به عنوان"گازهای بی‌اثر" یاد می‌شود.

با این حال این قوانین شناخته شده در مورد عنصرهای فوق سنگین چندان صدق نمی‌کند.

رد پای نسبیت خاص

الکترون‌هایی که نزدیک به هسته هستند به علت نیروی جاذبه بین بارهای مثبت و منفی، پیوند محکمی با آن دارند لذا دامنه‌ی حرکت آن‌ها محدود است. این الکترون‌ها سرعت بسیار بالایی دارند و در اینجا فرضیه‌ی نسبیت خاص انیشتین خود را نشان می‌دهد که در سرعت‌های نزدیک به سرعت نور جرم هم افزایش پیدا می‌کند.

از این رو الکترون‌های داخلی سنگین‌تر هستند. بنابراین الکترون‌های لایه‌ی بیرونی هستند که خواص و ویژگی‌های هر عنصر را تعیین می‌کنند. چرا که جنبش و حرکت آن‌ها فقط به لطف بار الکتریکی شان صورت می‌گیرد.

آخرین نتیجه‌ای که می‌توان از "نسبیت گرایی" استنباط کرد این است که یک عنصر فوق سنگین آن طور که انتظار می‌رود، رفتار نمی‌کند. با این حال بررسی چنین رفتارهای دور از انتظاری، عملیات طاقت‌فرسایی محسوب می‌شود. چرا که باید رفتار شیمیایی و چند ثانیه‌ای تعداد محدودی اتم خاص را مورد مطالعه قرار داد.

از طرفی عنصرهای فوق سنگین هر چه سنگین‌تر می‌شوند تمایل بیشتری به واپاشی هر چه سریع‌تر دارند. بنابراین مشکلات این بررسی تنها محدود به بحث شیمی نمی‌شود.

با این همه، امکان بررسی نحوه‌ی پایدار ساختن هسته‌های بزرگ‌تر وجود دارد و مدت پایداری آن‌ها در حدی است که بتوان این موضوع را درباره‌ی آن‌ها مورد مطالعه قرار داد. از این رو هیچ دلیلی وجود ندارد که به ردیف هشتم جدول تناوبی جهش نکنیم.

پایداری اتم‌های فوق سنگین

در واقع، عنصرهای فوق سنگین همیشه در کم‌ترین سطح پایداری نیستند و پایداری آن‌ها به تعداد پروتون‌ها و نوترون‌های موجود در آن‌ها بستگی دارد.

فیزیکدانان هسته‌ای راهکاری پیدا کرده‌اند که پروتون‌ها و نوترون‌های موجود در هسته را همانند الکترون‌های چرخان، به وسیله پوسته سازمان‌دهی کنند. با نسبت دادن "اعداد جادویی" به هر پوسته می‌توان هسته‌ای با ثبات ایجاد کرد.

هسته‌های عنصرهایی چون هلیم، اکسیژن، کلسیم، قلع و سرب دارای پوسته‌ای پر شده از پروتون است و همین موضوع منجر به ثبات ساختار آن‌ها شده است. پوسته‌های پر شده از نوترون هم ممکن است نقشی در این ثبات ایفا کنند. برای مثال پوسته‌های ایزوتوپ سرب ۲۰۸ با هر دو نوع ذرات پروتون و نوترون پر شده‌اند.

برای هسته‌ی عنصرهای فوق سنگین پیدا کردن اعداد جادویی کار سخت‌تری است از این رو پایدارسازی آن‌ها سخت‌تر صورت می‌گیرد.

زمانی تصور می‌شد که دو ایزوتوپ عنصر ۱۱۴ که به افتخار "گئورکی فلرو" (دانشمند هسته‌ای روسی) فلروویوم نام گرفته است به علت پر شدن لایه‌های مربوط به اعداد جادویی پایدار هستند. این ایزوتوپ‌ها به ترتیب ۱۸۴ و ۱۹۶ نوترون داشتند و به عنوان فلروویوم ۲۹۸ و فلروویوم ۳۱۰ شناخته شده بودند.

هر چند که این احتمال وجود دارد که ثبات فلروویوم را بتوان به اثرات پوسته- هسته نسبت داد. نیمه عمر فلروویوم ۲۹۸ حدود ۱۷ روز برآورد شده است که در مقایسه با نیمه عمر استاندار عنصرهای فوق سنگین عدد بزرگی محسوب می‌شود. تاکنون، طولانی‌ترین نیمه عمر به ایزوتوپ فلروویوم ۲۸۹ تعلق داشت که تنها ۲.۶ ثانیه بود. با این حال به نظر می‌رسد که جزیره‌ی ثبات تا زمان کشف عنصر ۱۲۲ تحقق پیدا کند.

هنوز مشخص نیست که آیا عنصرهای فوق سنگین می‌توانند به اندازه‌ی کافی بقا داشته باشند تا بتوانند تشکیل توده‌های قابل ملاحظه بدهند یا خیر. هر چند که بعید به نظر می‌رسد. تنها کورسوی امیدی که وجود دارد این است که تعداد کمی اتم این امکان را دارند که برای چند روز در اطراف یکدیگر چسبندگی برقرار کنند.

ساخت عنصرها تا کجا؟

سوالی که ممکن است مطرح شود این است که چه زمانی اتم‌های یک عنصر آن قدر سنگین می‌شوند که دیگر احتمال برقراری عنصر از بین می‌رود؟

"ریچارد فاینمن" فیزیکدان آمریکایی در خصوص این نکته بررسی‌هایی انجام داده است. وی با انجام یک محاسبه‌ی کلی و سریع نشان می‌دهد که نمی‌توان اتمی با ۱۳۷ پروتون در هسته ساخت و در چنین شرایطی اتم دچار واپاشی خواهد شد. چرا که تعادل چرخشی الکترون‌های نزدیک به هسته را بر هم می‌زند. به بیانی دیگر، هسته‌ای با ۱۳۷ پروتون نمی‌تواند الکترون‌ها را در اطراف خود نگه دارد.

با این حال، محاسبه‌ی فاینمن بر اساس تقریب صورت گرفته است و اندازه‌ی هسته در آن صفر فرض شده که در واقع چنین نیست. وقتی این محاسبات به شکل دقیق‌تری انجام شد، نشان داد تا زمانی که عدد اتمی به ۱۷۳ برسد هیچ پیامد نامطلوبی مشاهده نخواهد شد. البته بالاتر از این عدد هم اتم پایدار باقی می‌ماند اما رفتارهای غیر منتظره‌ای از خود نشان خواهد داد.

توجیه با کمک کوانتوم

مانند دیگر مقیاس‌های‌ کوچک، این مورد را هم باید رهسپار مکانیک کوانتومی کرد! مکانیک کوانتومی امکان جفت شدن خواص مکانیکی دو ذره‌ی کاملا مجزا را در نظر می‌گیرد که می‌توانند از هیچ به وجود بیایند و یکی ضد دیگری باشد. برای مثال یک ذره‌، الکترون است که به دنبال آن یک پوزیترون تولید می‌شود. به طور معمول، پس از برخورد دو ذره، هر دو نابود خواهند شد.

از این رو نامتعادل و غیرمعمول بودن الکترون‌های داخلی عنصری با عدد اتمی ۱۷۳ ممکن است در اثر بیرون کشیده شدن به وسیله‌ی ذرات مجازی باشد. چنانچه یکی از این الکترون‌ها توسط پراش اشعه‌ی ایکس، از پوسته‌ی خود جدا شود یک حفره‌ی خالی بر جای می‌گذارد. این حفره می‌تواند توسط ذره‌ی الکترونی ایجاد شده از هیچ، پر شود. ضمن این که برای شکل‌گیری این الکترون، یک پوزیترون هم باید تشکیل شود که توسط اتم شکل خواهد گرفت. به عبارت دیگر، ابر الکترونی این عنصرهای واقعا بزرگ، به ذرات ضد ماده تبدیل شود.

بنابراین اگر هیچ پایانی برای جدول تناوبی وجود نداشته باشد، باید چشم انتظار موارد عجیب و غریبی باشیم. ضمن این که ساخت عنصرهای باقی مانده خود داستان دیگری است.

گوگل در هفته‌ای که گذشت نسخه‌ی نهایی اپلیکیشن ارتباط ویدیویی خود را منتشر کرد. Google Duo که در جریان برگزاری کنفرانس توسعه دهندگان گوگل رونمایی شده بود، هم اکنون از نظر تعداد دانلود در صدر لیست اپلیکیشن‌های رایگان گوگل پلی قرار دارد.

براساس اطلاعات ارائه شده، Google Duo در صدر لیست اپلیکیشن‌های رایگان گوگل پلی قرار دارد و موفق شده تا در همین مدت کوتاه بازی پوکمون گو و مسنجر فیسبوک را پشت سر بگذارد. در رده‌های بعدی بیشتری اپلیکیشن‌های دانلود شده‌ی گوگل پلی در آمریکا می‌توان نام اپلیکیشن‌های دیگری نظیر فیسبوک و اسنپ‌چت را در کنار یوتیوب موزیک مشاهده کرد.

با توجه به رقبای موجود در این لیست، می‌توان مشاهده کرد که اپلیکیشن ارتباط ویدیویی گوگل موفق شده تا نظر کاربران را به خود جلب کند. همچنین در کنار داشتن بیشتری تعداد دانلود، Duo از نظر امتیازدهی نیز وضعیت بسیار خوبی دارد، چراکه موفق شده تا چهار و نیم ستاره را از کاربران دریافت کند، در حالی که اپلیکیشن فیسبوک چهار ستاره را به خود اختصاص داده است.

پس از انتشار Duo بسیاری شانس کمی را برای موفقیت این اپلیکیشن در برابر رقبایی نظیر واتس‌اَپ، فیسبوک مسنجر و فیس‌تایم برای این اپلیکیشن قائل بودند. Google Duo در ابتدا بصورت محدود منتشر شد، اما هم اکنون برای کاربران اندروید در تمام نقاط جهان در دسترس است.

البته باید دید که آیا Google Duo می‌توان شروع خوب را ادامه داده و تعداد کاربران فعال خود را نیز در رده‌ی بالا نگه دارد. به طور حتم کیفیت خوب مکالمات ویدیویی در کنار اضافه شدن امکانات جدید می‌توان حداقل کاربران اندروید را برای استفاده از این اپلیکیشن که تاکید زیادی روی سادگی کاربری آن وجود دارد، راضی نگه دارد. غول جستجو اعلام کرده که در آینده امکان برقراری مکالمات صوتی را نیز فراهم خواهد کرد.

اگر شما هم جزو افرادی هستید که از سیستم عامل اندورید (Android) استفاده می‌کنید، احتمالا روزانه با اپلیکیشن‌های مختلفی در دستگاه موبایل خود، تبلت و یا هر دستگاه اندرویدی دیگر سر وکار دارید که ممکن است نسبت به همه‌ی آنها اطلاعات کافی نداشته باشید و یا حتی استفاده نکنید. در این میان تعدادی از برنامه‌ها‌ هستند که حتی نامشان هم به گوشتان نخورده است و در عین حال بسیار کاربردی هستند.با زومیت همراه شوید تا با تعدادی از این اپلیکیشن‌ها‌ی جذاب اندرویدی بیشتر آشنا شویم.

امروزه حتی طرفداران پروپا قرص اندورید هم اذعان دارند که این سیستم عامل نیاز به ارتقا و اپلیکیشن‌های به روز دارد. با توجه به نظرات اعضای جامعه‌ی اندرویدی وبسایت Reddit، در این مقاله به معرفی تعدادی از اپ‌های جدید و جذاب اندوریدی که ممکن است تا به حال هم نشنیده باشید، می‌پردازیم. در ادمه با اطلاعاتی در خصوص نحوه‌ی کار و قیمت تعدادی از این اپلیکیشن‌های اندوریدی که تا به‌حال کمتر مورد استفاده قرار گرفته‌اند، آشنا می‌شویم.

دیکشنری معکوس(Reverse Dictionary)

احتمالا شما هم این تجربه را داشته‌اید که کلمه‌ای برنوک زبانتان باشد و هر قدرهم که تلاش می‌کنید آن را به یاد نمی‌آورید، در حالی‌که ممکن است حتی واژه‌ی سختی هم نباشد. اینجا است که دیکشنری وارونه به کمکتان می‌آید. نحوه‌ی کار بسیار ساده است، توضیحی در ارتباط با لغت مورد نظر خود وارد کنید و اپلیکیشن به طور خودکار تعدادی از معانی مرتبط را پیشنهاد می‌دهد. به عنوان مثال اگر عبارت "صاحبان مشاغل کوچک" را وارد کنید نتایجی مانند" کارآفرین" و یا "مالک" را دریافت می‌کنید.

قیمت : 1.15 دلار

اپلیکیشن میانبرهای قفل صفحه‌ی نمایش (Lock Screen Shortcuts Pro)

 با استفاده از اپلیکیشن قفل صفحه به‌راحتی می‌توانید بدون هیچ محدودیتی به تمامی اپلیکیشن‌های محبوبتان مستقیما از طریق قفل صفحه‌ی نمایش دسترسی داشته باشید. میانبرهای قفل صفحه این امکان را به شما می‌دهند که تعداد ۱۵ اپ را به صفحه نمایش خود اضافه کنید. این برنامه با دستگاه‌هایی سازگار است که امکان اضافه کردن ویدجت‌ها به قفل صفحه‌ی نمایش آنها وجود داشته باشد (ویدجت‌ها همان برنامه‌های کوچک و گرافیکی هستند که موارد مربوط به زمان (ساعت)، ماشین حساب و یا پیش‌بینی آب و هوا هستند که شما بر روی صفحه‌ی زمینه‌ی خود قرار می‌دهید). با این حال بهتر است قبل از نصب آن، نسبت به سازگاری مدل گوشیتان با این نرم افزار اطلاع داشته باشید.

قیمت : 0.90 دلار

اپ شماره گیر (App Dialer)

اگر شما هم جزو آن دسته از کاربرانی هستید که به هزار و یک در می‌زنند تا برنامه‌ای برای مدیریت اپلیکیشن‌های خود پیدا کنند، بهتر است App Dialer را هم امتحان کنید.

اگر بر روی شماره‌های ۲ و ۴ که حاوی حروف  C وH  هستند، کلیک کنید، اپلیکیشن می‌تواند حدس بزند که احتمالا هدف جستجوی شما مرورگر کروم (Chrome) بوده است (دو حرف اول این کلمه در زیر شماره‌های ۲ و ۴ هستند). این نرم افزار با توجه به میزان استفاده‌ی شما از برنامه‌های مختلف آنها را اولویت بندی می‌کند. در نتیجه به‌راحتی می‌توانید به برنامه‌های مورد علاقه‌ی خود دسترسی داشته باشید بدون اینکه نیاز باشد به دنبال اپ‌های محبوبتان در پوشه‌های مختلف سرگردان شوید!

قیمت: رایگان و با قابلیت خرید اختیاری اپلیکیشن‌ها

  اپلیکیشن SuperBeam PRO

سوپر بیم پرو نرم افزار انتقال فایل از طریق وایرلس در اندروید است که امکان انتقال فایل‌های حجیم با فرمت فشرده‌ی زیپ (zip) را در سریع‌ترین و راحت‌ترین روش ایجاد می‌کند. این برنامه امکان اتصال دو دستگاه اندوریدی را از طریق NFC، کد اسکن QR و یا هر افزونه‌ی اشتراکی دیگری، برقرار می‌کند. به این ترتیب شما می‌توانید فایل‌های بین دو دستگاه را به آسانی از طریق Wi-Fi انتقال دهید. نسخه‌ی PRO از مدل نسخه‌ی رایگان آن بهتر است چرا که در این ورژن شما از هجوم پیام‌های تبلیغاتی در امانید و امکان دسترسی به کلید‌های دستی اشتراک‌گزاری مهیاست و به این ترتیب امکان انتقال فایل‌ها به دستگاه‌هایی که به گزینه‌‍ی NFC مجهز نیستند هم فراهم می‌شود.

قیمت : 1.99 دلار

سیستم هوشمند کنترلی IR

به نظر میرسد که این نرم افراز یکی از چشم‌گیرترین برنامه‌های کنترل از راه دوری است که تا به حال در گوشی‌های هوشمند دیده ایم. این برنامه توسط اپلیکیشن Color Tiger که یک برنامه‌ی جهانی کنترل از دور است و بیش از ۷۰۰ هزار کنترل از راه دور را پوشش می‌دهد، به شما این امکان را می‌دهد که از گوشی اندوریدی خود به عنوان یک کنترل از راه دور برای تلویزیون،

دستگاه گیرنده دیجیتال تلویزیون، پخش صدای استریو و حتی امکانات بیشتر استفاده کنید. این اپلیکیشن نسبت به سایر نرم افزارهای مشابه قیمت بالاتری دارد. اگر از داشتن مجموعه ای از نرم افزارهای کنترلی که عمر باتریتان را نیز به طرزچشمگیری کاهش می‌دهند خسته شده‌اید، می‌توانید به جای آنها از نرم افزار کنترلی هوشمند IR استفاده کنید که به طرز قابل توجهی باعث صرفه جویی در زمان هم می‌شود.

قیمت: 6.99 دلار

اینتل، در کنفرانس توسعه دهندگان خود (Intel Developers Forum) که روز گذشته در سان‌فرانسیسکو برگزار شد، انواع محصولات جدید خود را معرفی کرد و از قدرت نسل هفتم هسته‌های پردازنده‌ی خود نیز رونمایی کرد. این شرکت که به عنوان بزرگترین تولیدکننده‌ی پردازنده در جهان شناخته می‌شود، طیف متنوعی از  پردازنده‌های کامپیوترهای شخصی تا پردازنده‌های مخصوص اینترنت اشیاء را معرفی کرد.

اینتل قصد دارد سری جدید محصولات خود را برای استفاده در کامپیوترهای شخصی، پاییز امسال عرضه کند. برایان کرزانیچ (Brian Krzanich) مدیر عامل اینتل درباره‌ی این سری جدید به این نکته اشاره کرد که نسل هفتم پردازنده‌های این شرکت در حال حاضر برای مشتریان آنها ارسال می‌شود و این مشتریان به زودی محصولات خود را بر پایه‌ی این سری معرفی خواهند کرد. سری جدید چیپ‌های اینتل در مسیر هدف این شرکت برای محبوب نگاه داشتن کامپیوترهای شخصی در دورانی که موبایل‌ها در حال گسترش هستند، تولید می‌شود.

به عنوان نمونه برای نشان دادن قدرت این پردازنده‌ها، یک لپ‌تاپ Dell XPS مجهز به نسل هفتم پردازنده بازی آنلاین Overwatch را اجرا کرد که بدون هیچ لگ و مشکلی در اجرای آن موفق بود. البته برای اجرای مناسب بازی‌ها، علاوه بر پردازنده‌ی خوب، کارت گرافیک مناسب نیز نقش زیادی دارد.

در کنار معرفی نسل هفتم در کنفرانس IDF 2016، اینتل از پروژه‌ی دیگر خود با نام Project Alloy نیز رونمایی کرد که گفته می‌شود یک هدست واقعیت یکپارچه است و این بدان معنا است که این هدست، واقعیت مجازی را با واقعیت افزوده ترکیب خواهد کرد. این پروژه یک سخت‌افزار متن باز خواهد بود که توسعه دهندگان می‌توانند از نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ به آن دسترسی داشته باشند. اینتل در توسعه‌ی این هدست با مایکروسافت همکاری خواهد داشت.

از دیگر محصولات اینتل در این کنفرانس می‌توان به پلتفرم ژول (Joule Platform) اشاره کرد که برای ساخت سخت افزارهای اینترنت اشیاء استفاده خواهد شد. این کامپیوتر کوچک می‌تواند در دستگاه‌هایی مانند عینک‌های ایمنی واقعیت افزوده‌ استفاده شود. پهباد Yuneec Typhoon H اینتل و همچنین تکنولوژی RealSense این شرکت معرفی شد. اینتل از پلتفرم‌های دیگری که برای سازندگان پهباد مفید خواهند بود نیز رونمایی کرد. در کنار تمامی این محصولات، کیت توسعه‌ی Euclid نیز معرفی شد که برای محققان و سازندگان روبات‌ها مفید خواهد بود. این دستگاه، نقش یکپارچه‌سازی بخش‌های مختلف ربات‌ها مانند سنسورها و پردازش را بر عهده خواهد داشت.

احتمالا برای شما هم پیش آمده مقداری سیب‌زمینی بخرید، آن‌ها را در گنجه بگذارید و بعد کاملا فراموششان کنید. دفعه بعد که گنجه را باز می کنید با سیب‌زمینی‌های جوانه‌زده سبز رنگ مواجه می‌شوید که شبیه موجودات فضایی به نظر می‌رسند. اینگونه مواقع چه می‌کنید؟ جوانه را می‌برید و بقیه سیب‌زمینی را استفاده می‌کنید یا فکر می‌کنید غیر قابل مصرف شده‌اند و آن‌ها را در سطل آشغال می‌اندازید؟

نتایج یک پایان‌نامه نشان می‌دهد که مصرف چای سبز موجب افزایش سطح دفاع آنتی اکسیدانی بدن می‌شود.

محققان دانشگاه تهران با همکاری دانشگاه استنفورد داربست‌های کلاژنی برای ترمیم بافت قلب را طراحی کردند که در فاز حیوانی موجب ترمیم 80 درصدی بافت قلبی موش و خوک شده است؛ این پژوهشگران امیدوارند با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته بتوانند این داربست را وارد فاز انسانی کنند.

محققان استرالیایی روشی ابداع کرده‌اند که با کمک آن می‌توانند در محیط آزمایشگاه، سلول‌های قرنیه را بر روی لایه فیلم نازکی رشد داده و سپس آن را به چشم افرادی که دچار آسیب قرنیه شده‌اند پیوند بزنند.

 شاید برای شما هم بسیار پیش‌آمده باشد که عکس‌های موجود در مموری کارت گوشی تلفن همراه یا دیگر ابزارهای الکترونیکی خود را اشتباهاً پاک کرده باشید و یا به علت نقص فنی و ایرادهای نرم افزاری تصاویر موجود بر روی کارت حافظه شما پاک شده باشد. بسیاری افراد در این مواقع کار را تمام شده می‌دانند. اما باید بدانید که راه‌های زیادی برای بازگردانی تصاویر و فایل‌های از دست رفته شما وجود دارد که در ادامه به یکی از آن‌ها خواهیم پرداخت.
 
قدم اول: در اولین مرحله به محض اینکه متوجه شدید تصاویر مورد نظر شما پاک شده است، هیچ اقدامی انجام ندهید یعنی دیگر هیچ فایلی را بر روی کارت حافظه خود کپی نکنید و بلافاصله کارت حافظه را از گوشی، دوربین یا تبلت خود خارج کنید.
 
قدم دوم: در مرحله بعد به یک نرم افزار بازیابی اطلاعات احتیاج دارید که می‌توانید در این مورد از نرم افزار Recuva  برای ویندوز که رایگان نیز است استفاده کنید.
 
قدم سوم: نرم افزار مورد نظر را دانلود کرده و بر روی سیستم خود نصب کنید.

قدم چهارم: در هنگام اجرا برنامه از شما می‌خواهد که نوع فایل مورد نظرتان را برای بازیابی انتخابی کنید و در این قسمت می‌توانید نوع فایل هایی که از دست رفته را اعم از عکس، فیلم، موسیقی، اسناد متنی و… را انتخاب کنید.
 
در ادامه، برنامه از شما می‌خواهد که مسیر فایل های از دست رفته خود را تعیین کنید. در این هنگام کارت حافظه خود را  به کامپیوتر متصل کرده و از داخل برنامه درایو مربوط به کارت و محل فایل‌های از دست رفته را تعیین کنید. پوشه تصاویر در گوشی‌های همراه و دوربین‌های دیجیتال معمولاً با نام DCIM مشخص می‌شوند. در صورتی که پوشه مورد نظر نیز از بین رفته باشد می توانید کل کارت حافظه را برای جستجو انتخاب کنید.
 

قدم پنجم: در صفحه آخر بر روی Scan کلیک کنید تا برنامه جستجوی فایل‌های از دست رفته را برای شما آغاز کند. در صورتی که عکس‌های از دست رفته شما بازیابی شود نام آن‌ها در صفحه جستجو مشخص می‌شود. سلامت فایل‌های پیدا شده نیز با رنگ‌های سبز، زرد و قرمز توسط نرم افزار مشخص می‌شود. در قسمت Advance نیز می توانید نوع فایل‌هایی که قصد پیدا کردنشان را دارید با استفاده از پسوندهای موجود فیلتر کنید.
 

قدم ششم: در مرحله آخر تمام فایل‌هایی را که می خواهید بازیابی کنید انتخاب کرده و گزینه Recover را کلیک کنید. در این قسمت برنامه از شما یک آدرس جدید می‌خواهد که بتواند فایل‌های بازیابی شده را در آن قرار دهد. بهتر است در این مرحله، محل مورد نظر برای بازیابی فایل‌ها را مجدداً کارت حافظه انتخاب نکرده و یک محل در کامپیوتر خود را برای این کار تعیین کنید.

 • دانلود نرم افزار Recuva 

 

 حجم: 5 مگابایت 
 سیستم عامل:ویندوز 

نوع فایل: zip 

 

 

معمار و مجری این مجتمع مسکونی ارگانیک (طبیعی) که در شمال شهر تهران و منطقه نیاوران قرار دارد، محمدرضا نیک‌بخت است.

ساختمان مسکونی نیاوران، اثر محمدرضا نیکبخت که جزو منتخبین سایت جامعه جهانی معماران در سال ۲۰۱۲ نیز شناخته شد، از جمله آثار معماری معاصر ایران است که می تواند برانگیزاننده واکنش‌های مختلفی باشد. اثری که تا حد زیادی، زیر سایه برخی ابعاد ژورنالیستی قرار گرفته و این امر گاهی مانع از به چشم آمدن ویژگی‌های عمیق‌تر و معمارانه آن شده است.

معرفی گسترده این بنا در فضای مجازی به‌عنوان بنایی که «بدون قطع حتی یک درخت!» ساخته شده است، بخشی از همین نگاه به این اثر است که البته بی‌راه نیست، اما بسنده کردن به آن ما را از وجوه دیگر این اثر محروم خواهد کرد. این نوشتار، هرگز قصد ارائه نقدی همه جانبه پیرامون این اثر ندارد، بلکه قصد آن اشاره به برخی وجوه قابل تامل اثر است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

باید پذیرفت که در نگاه اول، چیزی که درباره مجتمع مسکونی نیاوران خودنمایی می‌کند، حضور درختان با سابقه‌ای است که مشخصا حفظ آن‌ها پرهزینه‌تر و دشوارتر از حذف آن‌ها بوده است و این اولین نکته‌ای است که تحسین ما را بر می‌انگیزد.

اما این تمام ماجرا نیست؛ اگر این ساختمان صرفا در پیچ و تاب خوردن حول درختان میانی‌اش متوقف مانده بود، می‌شد با آن به‌عنوان یک اثر مفهومی برخورد کرد که مبین نوع نگاه خاص معمار به موضوع سایت و طبیعت یا احتمالا معماری است و دایره نقد و گفت‌وگو درباره آن را از پیرامون همین نگاه فراتر نبرد.

اما این بنا چیزی بیش از اشاره به یک ایده است؛ که در متر به متر وجوه دیدنیش، سرشار از جزئیات و موتیف‌هایی است که می‌توان مدتی دراز را به تماشایش نشست. جزئیاتی که در نقطه به نقطه بنا حاضرند و تنها اگر عزم عکاسی از بنا را داشته باشیم متوجه کثرت غافلگیرکننده آن‌ها می‌شویم.

به عبارتی وقتی به مجموعه مسکونی نیاوران نگاه می‌کنیم، صرفا در حال تماشای ایده یک معمار درباره برخورد با طبیعت نیستیم، بلکه در حال تماشای اثری هستیم که وجوه عینی آن چیزی کم از وجوه ذهنی‌اش ندارند و چه بسا غنی‌تر از آن هستند. ساختمان نیاوران صرفا خود را به مفاهیم انضمامی نمی‌آویزد و اصالتش، بیش از آنکه به ایده‌های ذهنی متکی باشد، به گوشه گوشه جسمش متکی است. جایی که سنگ و گچ و آهن در هم می‌آمیزند و صحنه‌های جالب توجهی خلق می‌کنند.

به نظر می‌رسد بنا، زبان و بیان خودش را دارد، هر کجا که آجری به سنگی یا چوبی به گچی می‌رسد، حرفی از جنس آهن در میان است. آهنی که البته شخصیتی تازه به خود گرفته است. نگارنده به خاطر دارد که زنده یاد میرمیران با اشاره به قابلیت‌های شیشه، یادآور می‌شد که مصالح جدید در ذات خود مشکلی ندارند و استفاده سخیف ما از آنهاست که ما را به دشمنی با آنها برانگیخته است. شاید در این اثر، شواهدی مقبول برای حقانیت این گفته بیابیم.

در این بنا، آهن و نبشی و ناودانی نه تنها سخیف به شمار نمی‌روند که از ساخت صنعتی خود جدا شده و حیثیت زیبایی‌شناسانه‌ای یافته‌اند و نقش مهمی در تظاهر فرمی بنا ایفا کرده‌اند. همین مسئله درباره بلوک‌های شیشه‌ای، چوب‌های صنعتی شده و انواع تکنولوژی‌های نوین ساخت، مثل برش «لیزر» و «سی ان سی» صادق است.

البته ظهور مصالح در این ساخت زیباشناختی، لزوما به فاصله گرفتن آنها از کارکرد استاتیکی‌شان منجر نمی‌شود؛ برای مثال، ناودانی‌ها در عین حال که با رنگ مشکی به تعادل و سرزندگی بصری بنا کمک می‌کنند و در عین حال که تمایز دو ماده متفاوت را به لحاظ بصری و مفهومی معنی‌دار می‌کنند، در محل و به گونه‌ای استفاده شده‌اند که حمل‌کننده بار مصالح بالای خود هستند و به عبارتی می‌توان گفت، مصالح در جایی میان زیبایی و ایستایی عمل می‌کنند. البته نیکبخت در این بنا علاوه بر زیبایی و ایستایی مصالح را در معرض کنش با عامل دیگری نیز قرار داده است.

به این ترتیب، ماهیت فضا و عناصر حاضر در آن مصالح پوستی یک دست و خنثی برای پوشاندن بنا نیستند و برعکس، نسبت به تغییرات در فضای مجاورشان حساس هستند و عکس‌العمل نشان می‌دهند. نمای ساختمان از بیرون سنگ‌هایی با قطع آجری است، اما در باغچه‌ی میانی لحن بنا عوض می‌شود و با زبان سنگ‌هایی نامنظم‌تر سخن می‌گوید.

با این حال، این تغییر لحن بیان به بیرون محدود نمی‌شود و داخل هم برای بنا معنی‌دار است، به طوری که استفاده از سنگ‌های بادبر در قسمت نزدیک به زمین احساس طبیعی بودن فضا را در آن قسمت افزایش می‌دهد؛ معمار به خوبی به این امر توجه نشان می‌دهد که ارتفاع پایین فضایی است که انسان می‌تواند در میان آن بایستد و بودن در جایی را تجربه کند که سمتی از آن درخت و سمتی دیگر بنا هست و همین مسئله کیفیتی به آن می‌دهد که موجب تمایز آن با قسمت‌های مرتفع‌تر می‌شود.

نقطه قوت پروژه اما، زمانی پررنگ‌تر می‌شود که به جانمایی فضاها در اطراف فضای درختان توجه کنیم؛ در این جانمایی، فضاهای مشاع و سیرکولاسیون در طبقه همکف و همچنین فضاهای اصلی سکونت در طبقات بالا، در لبه فضای تهی قرار گرفته‌اند که این امر، هم موجب افزایش کیفیت این فضاها شده و هم فضای درختان را زنده‌تر، امن‌تر و معنی‌دارتر کرده است.

از سویی، قرار گرفتن فضاهای سیرکولاسیونِ همکف در لبه فضای درختان، امکان دیگری را برای معمار فراهم آورده است؛ ارتقا کیفیت فضای میانی با ایجاد تخلخل در جداره‌ها. در اینجا اشاره به سخن دیگری از سیدهادی میرمیران خالی از لطف نیست. او معتقد بود مهم‌ترین خصلت معماری ایرانی «شفافیت» است. خصلتی که از نظر میرمیران از دوره هخامنشی تا قاجار در معماری ایران حاضر بوده است، زیرا عظیم‌ترین آثار معماری ما هم به زعم او مثل «سنگ پا» متخلخل هستند.

البته نباید فراموش کرد که دیالکتیکی از توده‌ها و فضاها چنین کیفیتی را برای معماری ایران رقم زده است؛ ستون‌های تنومند کناره رواق یا پنجره‌های تهی میان دیوارهای ضخیم مثال‌هایی از این شفافیت هستند، یعنی به زعم خود میرمیران، معماری در بستری تاریخی در مسیر «کاستن از ماده و افزودن به فضا» حرکت می‌کرده است. در مجموعه مسکونی نیاوران، بنای قابل تاملی از منظر «شفافیت» قابل ملاحظه است. انگار فضای تهی میانی به جداره‌های اطراف خود ضربه زده و آنها را در قسمت‌هایی به عقب هل داده است (همان رفتار تاریخی که حیاط مرکزی در قبال جداره‌هایش در پیش گرفته و ایوان‌ها و رواق‌ها را شکل می‌دهد). در اینجا گویی فضای باز میانی در توده‌های اطراف خود نشت کرده است و البته در جواب آن توده‌ها نیز، در قالب پله‌هایی به سمت فضای میانی حرکت کرده و آن را برش داده‌اند تا در خلال این رفت و برگشت‌ها، نمایشی تمام عیار از درهم تنیدگی فضاها و توده‌ها به اجرا دربیاید. گویی چروکیدگی‌های گچی ایجاد شده در زیر پله‌ها روایت‌گر همین نشت تدریجی عناصر در یکدیگر است.

طبقه همکف به لابی ورودی اختصاص داده شده است، ساختمان اداری مدیران، مراسم و سالن اجتماعات است. زیر زمین اول عمدتا برای پارکینگ و اتاق‌های فروشگاه است، در حالی که زیر زمین دوم، علاوه بر پارکینگ شامل اتاق حرارت مرکزی، استخر شنا، جکوزی و سالن ورزش است.

با همه‌ی این‌ها لازم به ذکر است با توجه به معماری امروز ایران چنین بناهایی که می‌رقصند تا دلی از درختی شکسته نشود، بسیار قابل احترام و ارزشمند‌ند. امید است نه تنها درختی بی‌دلیل قطع نشود، بلکه برای ساختن بناهای ارزشمند دیگری در کشور عزیزمان نیز با تمامی عناصر طبیعت از جمله درختان مهربان باشیم .