■ استفاده از کلیپ‌های ویدئویی در تلفن‌های همراه و تبلت‌ها با سرعت بسیاری در حال افزایش است■

برآوردها و پیش‌بینی‌های منتشر شده از سوی شرکت «اریکسون» و همچنین سایر آمارهای جهانی در مورد داده‌های مورد استفاده در تلفن‌های همراه نشان می‌دهند که استفاده از کلیپ‌های ویدئویی در تلفن‌های همراه با سرعت بسیاری در حال افزایش است و این امر پیامدهایی را برای تولیدکنندگان محتوا در پی خواهد داشت. شرکت ارتباطات و فناوری اطلاعات «اریکسون» در سوئد پیش‌بینی کرده که ظرف پنج سال آینده، میزان استفاده از کلیپ‌های ویدئویی از طریق تلفن‌های همراه و تبلت‌ها به اوج خود خواهد رسید. آمار و ارقام‌ها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۲۰ میلادی، ۵۰ میلیارد دستگاه متصل به اینترنت وجود خواهد داشت و ۱۵ میلیارد از کل این میزان را دستگاه‌های تلفن‌همراه و تبلت‌ها تشکیل می‌دهند که کابرانشان را قادر می‌سازند تا به صورت آنلاین به فیلم‌ها و کلیپ‌های ویدئویی دسترسی داشته باشند. بخشی دیگر از این آمارها حاکی از آنست که تا پایان این دهه پهنای باند شبکه‌های تلفن همراه ۹۰ درصد از جمعیت کل جهان را تحت پوشش قرار خواهد داد.

■ تا پنج سال آینده نیمی از داده‌ها و اطلاعات در قالب‌های تصویری و ویدئویی عرضه خواهد شد ■

این آمارها همچنین نشان می‌دهند که تا پنج سال آینده استفاده کاربران از فیلم‌ها و کلیپ‌های ویدئویی به اندازه‌ای خواهد رسید که میزان ترافیک داده در سراسر جهان ۱۰ برابر افزایش خواهد یافت و تقریباً نیمی از داده‌ها در قالب ویدئو به کاربران ارائه خواهند شد. در نتیجه این امر ترافیک داده‌های ویدئویی نیز ۱۳ برابر رشد خواهد داشت. با توجه به حجم فایل‌های اطلاعاتی تعجبی ندارد که ویدئو و کلیپ‌های ویدئویی سهم عمده‌ای از اطلاعات و داده‌ها را به خود اختصاص دهند. اما جالب است که بدانیم پیش‌بینی‌ها حاکی از آن هستند که میزان استفاده از فایل‌ها و داده‌های صوتی در مقایسه با میزان گسترش داده‌های تصویری و ویدئویی، شبکه‌های اجتماعی و یا مرور و بازدید از صفحات وب افزایش و رشد چندانی را از خود نشان نمی‌دهند.

■ کاربران زمان بسیاری را صرف دسترسی و استفاده از محتوای تصویری و ویدئویی خواهند کرد ■

قطعاً این روند پیامدهایی را نیز برای تولیدکنندگان محتوا در پی خواهد داشت. سرویس‌ها و خدمات رادیویی و صوتی نیز بخش بسیار گسترده‌ای را تشکیل می‌دهند اما باید گفت که تنها آن‌هایی از شانس بیشتری برای موفقیت برخوردار خواهند بود که بتوانند از تصویر و قابلیت‌های تصویری نهایت استفاده و بهره‌برداری را انجام دهند. روندهای موجود نشان می‌دهند که دستگاه‌های دستی قابل اتصال به اینترنت از جمله تلفن‌های همراه و تبلت‌ها (عمدتاً تلفن‌های همراه)، عمدتاً از سوی کاربران به عنوان دستگاه‌هایی برای استفاده از داده‌های تصویری و ویدئویی قلمداد می‌شوند. روند ایجاد شده در حال تغییر رفتار استفاده از داده‌ها و اطلاعات است و باعث خواهد شد تا در مقایسه با داده‌ها و محتوای صوتی و سایر گونه‌های دیگر اطلاعاتی، کاربران زمان بسیار زیادی را صرف استفاده از محتوای تصویری و ویدئویی نمایند.

■ کاربران سراسر جهان اتصال به اینترنت را به عنوان یکی از ابزارهای لازم و ضروری در زندگی می‌دانند■

از سال ۲۰۰۰ میلادی تعداد (IP) دستگاه‌های متصل به اینترنت که قادر به پخش ویدئو هستند از حدود ۲۰۰ میلیون به بیش از ۱٫۶ میلیارد افزایش پیدا کرده است و از طرف دیگر بازار رایانه‌های شخصی به سوی تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها گرایش پیدا کرده است. پیش‌بینی می‌شود که ظرف ۵ سال آینده این میزان به ۱۵ میلیارد دستگاه برسد. در حالیکه کاربران سراسر جهان اتصال به اینترنت را به عنوان یکی از ابزارهای لازم و ضروری در زندگی می‌دانند، هزینه‌های پیوسته در حال کاهش پهنای باند نیز برای این کاربران شرایط بهتری را مهیا و فراهم می‌آورد.

گفتنی است یافته‌های این گزارش راهبردی می‌تواند در ترسیم چشم‌انداز رسانه‌ای میهن عزیزمان نیز مورد بهره‌برداری و استفاده قرار گیرد.

دانشجوی استرالیایی رشته مهندسی فیلتر آبی ساده‌ای را با استفاده از بسته چیپس و لوله شیشه‌ای تولید کرده است تا مانع از 1.5 میلیون مرگ و میر به دلیل آلودگی آب شود.

 گروهی از دانشجویان دانشگاه آدلاید در جنوب استرالیا با مواد کم‌ارزش سیستم تصفیه آب ساخته‌اند. سرپرست این گروه کریس بیرزر نیمی از سیلندر را با مواد بازتاب‌کننده در بسته‌های غیر قابل استفاده چیپس ساخت که موجب بازتاب نور به درون لوله شیشه‌ای 1.5 متری می‌شود.

در درون لوله شیشه‌ای آب بسیار آهسته جریان دارد و با تابش UV_A به آب، رادیکال‌های اکسیژن آزاد و سپس عوامل بیماری‌زا از بین می‌روند. مواد پلاستیکی مورد استفاده به طور استثنایی و با توجه به نیاز کار شده‌اند. محققان از مواد بی‌ارزش که کارایی ندارند، برای بازتاباندن نور به درون لوله شیشه‌ای استفاده کردند.

این دستگاه به راحتی برای مقادیر بیشتر آب مقیاس‌بندی می‌شود فقط نیاز بیشتری به پاکت چیپس و لوله شیشه‌ای است. این دستگاه حدود 40 لیتر آب را در چهار ساعت تصفیه می‌کند.

وی در ادامه افزود: هدف ما برطرف کردن مشکل با وسایل در دسترس است و می‌دانیم که نیازهای هر منطقه چیست و با افراد این مناطق ارتباط داریم و به آنان می‌گوییم شما با وسایل موجود در اطراف خود می‌توانید دستگاه تصفیه آب ساده‌ای تهیه کنید.

مشکل آب آشامیدنی آلوده در سراسر دنیا وجود دارد و به دلیل آلودگی آب هر سال مرگ 900 کودک به دلیل اسهال مرتبط با آب آشامیدنی آلوده گزارش می‌شود.

محققان هلندی طرح مفهومی از یک زیستگاه شناور گیاهی – جانوری در میان آب دریا ارائه کرده‌اند که به کاهش انتشار دی‌اکسید کربن کمک می‌کند.

محققان شرکت معماری Waterstudio طرح مفهومی Sea Tree را ارائه کرده‌اند که یک ایده خلاقانه برای احداث فضای سبز در میان دریا است؛ این آسمانخراش سبز در حقیقت زیستگاه گیاهی – جانوری است که چشم‌انداز زیبایی برای شهرهای مجاور ایجاد می‌کند.

این سازه عظیم چند طبقه دارای دو بخش زیر و روی آب است؛ لنگرهای ساختمان برای تأمین امنیت سازه در عمق بستر دریا نصب می‌شوند.

بخش زیر دریا محل مناسبی برای زندگی موجودات مختلف دریایی یا حتی صخره‌های مرجانی مصنوعی است.

بخش روی آب نیز مجموعه طبقاتی است که گونه‌های مختلف گیاهی در بین طبقات آن کاشته شده و محل مناسبی برای زندگی انواع مختلف پرندگان و جانوران از جمله شامل لک‌لک، مرغابی، مرغ دریایی،‌ فلامینگو، زنبور، ملخ، عنکبوت، پروانه، ماهی و مرجان ایجاد می‌کند.

طرح Sea Tree یک زیستگاه ایمن گیاهی و جانوری است که در میان آب رودخانه، دریاچه، دریا احداث می‌شود؛ ارتفاع و وسعت سازه نیز بستگی به عمق آب هر منطقه داشته و قابل تغییر است.

مراحل ساخت این آسمانخراش سبز شبیه سکوهای نفتی است که از آب دریا برای تأمین انرژی خود استفاده می‌کند؛ هزینه طراحی و ساخت یک مجموعه متوسط یک میلیون دلار ارزیابی می‌شود.

بخش روی سطح آب زیستگاه گیاهی - جانوری Sea Tree

بخش زیر سطح آب زیستگاه گیاهی - جانوری Sea Tree

کشت گونه‌های مختلف گیاهی، محل مناسبی برای اقامت پرندگان و حیوانات کوچک

زیستگاه گیاهی - جانوری Sea Tree، چشم‌انداز زیبایی برای شهرهای مجاور

زیستگاه گیاهی - جانوری Sea Tree، چشم‌انداز زیبایی برای شهرهای مجاور

دانشمندان دانشگاه ام‌آی‌تی لباس سبک و پوست‌مانندی برای فضانوردان ارائه داده‌اند که مجهز به فنرهای کوچک است و این فنرها در واکنش به گرما منقبض می‌شوند.

 در آینده فضانوردان به جای به تن‌کردن یک لباس سنتی و تحت فشار گاز، لباسی سبک‌وزن و کش‌آمدنی به تن خواهند کرد که دارای فنرهای ریز و عضله‌مانند بوده و مانند پوست دوم عمل می‌کند. لباس به تجهیزات برق فضاپیما متصل می‌شود و این امر فنرهای آن را برای منقبض‌شدن و پیچیدن حول فضانورد نیرودهی می‌کند.

این لباس فشاربندی‌شده و تنگ و پوست‌مانند نه تنها از فضانورد پشتیبانی خواهد کرد بلکه آزادی بیشتری برای تفحص سیاره‌ای به او خواهد داد. برای درآوردن لباس نیز نیروی متعادلی لازم است و با اعمال این نیرو، لباس به شکل شل‌تر خود باز می‌گردد.

هم‌اکنون محققان دانشگاه ام‌آی‌تی گامی دیگر را برای مهندسی‌کردن لباس فضایی پوست دوم برداشته‌اند. داوا نیومن، استاد هوانوردی، فضانوردی و مهندسی سیستم‌ها در دانشگاه ام‌آی‌تی و همکارانش لباس‌های فشرده فعالی را طراحی کرده‌اند که مجهز به فنرهای کوچک بوده و این فنرها به گرما واکنش نشان می‌دهند.

فنرها از آلیاژ دارای حافظه شکلی (SMA) ساخته ‌شده‌اند. این نوع ماده یک شکل مهندسی‌شده را "به یاد می‌آورد" و هنگامی که خمیده می‌شود یا از شکل می‌افتد، با حرارت‌دیدن به شکل اصلی خود بازمی‌گردد.

تیم علمی فنرها را در سرآستین جاسازی و جریان برق را برای تولید حرارت به آن اعمال کرد. در یک دمای خاص، فنرها به شکلی که "به یاد می‌آوردند" منقبض شده و طی این فرآیند سرآستین را تنگ کردند. در آزمایش‌های بعدی دانشمندان دریافتند فشار تولیدشده توسط فنرها با فشار موردنیاز برای پشتیبانی کامل از یک فضانورد در فضا برابری می‌کرد. چالش آتی آن‌ها یافتن راهی برای تنگ نگه‌داشتن لباس اعلام شده است.

در حالی که محققان بیشتر بر کارکردهای این لباس در فضا تمرکز دارند، گفته می‌شود مواد و طراحی‌های به کاررفته برای تولید آن را می‌توان برای هدف‌های دیگری از جمله تولید لباس ورزش‌های و یونیفرم‌های نظامی به کار برد.

جزئیات این ابداع در مجله IEEE/ASME: Transactions on Mechatronics منتشر شد.

محققان دانشگاه هرتفوردشایر انگلیس طی 10 سال، نقشه جدید و کاملی از 219 میلیون ستاره کهکشان راه‌شیری تهیه کردند.

 از منظر زمین، کهکشان راه‌شیری مانند یک نوار طولانی درخشان متشکل از میلیون‌ها ستاره دیده می‌شود.

اخترشناسان دانشگاه هرتفوردشایر با استفاده از آینه 2.5 متری بر روی تلسکوپ اسحاق نیوتن (INT) در جزایر قناری در طی یک دهه، موفق به تهیه نقشه بسیار کاملی از ستارگان کهکشان راه‌شیری شدند.

در این نقشه بخش قابل مشاهده از منطقه شمال کهکشان راه‌شیری و جزئیات دقیقی از 219 میلیون ستاره به تصویر کشیده شده است؛ تمامی ستارگان درخشان‌تر از قدر ظاهری 20 یا یک میلیون برابر کم نورتر از چیزی که با چشم انسان قابل مشاهده است، در این نقشه دیده می‌شوند.

بخش تاریک و مه‌آلود در این نقشه، گرد و غبار کهکشانی را نشان می‌دهد و بخش درخشان، مناطق فعال تولید ستاره هستند.

این نقشه جدید، دید تازه‌ای از ساختار سیستم ستاره‌ای، گازی و گرد و غباری از ستارگان کهکشان راه‌شیری در اختیار محققان قرار می‌دهد.

تهیه نقشه جدید از 219 میلیون ستاره کهکشان راه‌شیری

تهیه نقشه جدید از 219 میلیون ستاره کهکشان راه‌شیری

محققان انگلیسی پردازشگر رایانه‌ای جدیدی طراحی کرده‌اند که سرعت پردازش لپ‌تاپ را بین 500 تا یک هزار برابر افزایش می‌دهد.

 باتوجه به نیاز روزافزون ساخت رایانه‌های پرسرعت، جایگزین کردن سیلیکون با مواد دیگر که قادر به سوئیچ کردن بین حالت‌های مختلف الکتریکی باشند، کلید ساخت رایانه‌های کوچکتر، سریعتر و دوستدار محیط زیست محسوب می‌شود.

مواد با قابلیت تغییر فاز (PCMs) قادر به سوئیچ کردن بین دو فاز ساختاری با حالت‌های مختلف الکتریکی در یک میلیاردم یک ثانیه هستند که امکان پردازش اطلاعات تا یک هزار برابر سریعتر از مدل‌های کنونی را فراهم می‌کنند.

پردازش‌ توسط رایانه، تلفن همراه هوشمند یا تبلت‌های کنونی، در دستگاه‌های مبتنی بر سیلیکون انجام می‌شود؛ اما باتوجه به نیاز روز افزون به رایانه‌های پرسرعت، سیلیکون یک محدودیت تلقی می‌شود.

پردازشگر جدیدی که توسط محققان دانشکده شیمی دانشگاه کمبریج طراحی شده است، از نوعی ماده با قابلیت تغییر فاز مبتنی بر Chalcogenide glass استفاده می‌کند که می‌تواند در نیمی از یک نانوثانیه با استفاده از پالس های ولتاژ مناسب ذوب و دوباره متبلور شود.

این پردازشگر جدید سرعت پردازش را بین 500 تا یک هزار برابر سریعتر از لپ‌تاپ‌های کنونی کرده و در عین حال انرژی کمتری مصرف می‌کند.

در حال حاضر کوچکترین دستگاه حافظه بر پایه سیلیکون ابعادی در اندازه 20 نانومتر دارد که 400 برابر نازک‌تر از موی انسان است؛ اما دستگاه‌ مبتنی بر مواد تغییر فاز (PCM) در ابعاد دو نانومتر نیز دارای عملکرد است.

نتایج این مطالعه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا (PNAS) منتشر شد.

مطالعه صورت گرفته توسط محققان استرالیایی نشان می‌دهد، کهکشان راه‌شیری تا پنج میلیارد سال دیگر توسط کهکشان آندرومدا خورده خواهد شد.

 همه کهکشان‌ها با کشیده شدن در گرد و غبار، گازها و آوار کیهانی، رشد کرده و ستارگان جدید تولید می‌کنند؛ اما با افزایش سن و رشد کهکشان، توانایی تولید ستارگان جدید کاهش پیدا می‌کند.

کهکشان برای افزایش جرم، مجبور به بلعیدن کهکشان‌های کوچکتر می‌شود.

محققان مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی به سرپرستی دکتر «آرئون روبوتام» از دانشگاه وسترن استرالیا، الگوی رشد 22 هزار کهکشان را مورد بررسی قرار دادند.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، کهکشان راه‌شیری دیگر قادر به تولید ستارگان تازه نبوده و باید به ستاره‌خواری کیهانی متوسل شود.

راه‌شیری برای ادامه حیات تا چهار میلیارد سال دیگر دو کهکشان کوتوله همجوار – ابر ماژلانی کوچک و بزرگ – را خواهد بلعید، اما خودش تا پنج میلیارد سال دیگر توسط کهکشان آندرومدا خورده خواهد شد!

نتایج این مطالعه در مجله Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.

خودروی الکتریکی دانشجویان مهندسی دانشگاه بریگهام یانگ بار دیگر رکورد سرعت زمینی جهان را شکست و رکورد پیشین خود را تا حدود 80.47 کیلومتر بر ساعت ارتقا داد.

خودروی مزبور در مقابل 180 تیم حاضر در پارک Bonneville Salt Flats واقع در یوتای امریکا این رکورد را از خود بر جای گذاشت.

سامانه Electric Blue یک «استریم‌لاینر» خوانده می‌شود زیرا دارای شکل باریک و طولانی و چرخ‌های محصور است که مقاومت هوا را کاهش می‌دهند. فناوری ابداعی در گروه E1 جای دارد و این بدین معناست که این سامانه، الکتریکی بوده و وزن آن کمتر از 499 کیلوگرم است.

بدنه فیبر کربنی سبک‌وزن سفارشی دانشجویان دانشگاه بریگهام یانگ با کمک برنامه‌های رایانه‌ای ساخته شده که این برنامه تونل‌های باد را مدلبندی می‌کنند. عملکرد آیرودینامیک و باتری‌های فسفات آهن لیتیم به خودرو در رسیدن به بالاترین سرعتش طی چهار سال گذشته کمک کرده‌اند.

خودروی الکتریکی با قابلیت رکوردشکنی سرعت زمینی

خودروی الکتریکی با قابلیت رکوردشکنی سرعت زمینی

خودروی الکتریکی با قابلیت رکوردشکنی سرعت زمینی

خودروی الکتریکی با قابلیت رکوردشکنی سرعت زمینی

محققان نساجی کشورمان با استفاده از نانوکامپوزیت گرافن/دی اکسید تیتانیوم موفق به ایجاد ویژگی‌های برجسته‌ای در پارچه‌های پنبه‌ای از جمله رسانایی الکتریکی و خاصیت ضد میکروبی عالی و خودتمیزشوندگی شدند و بدین طریق کیفیت پارچه‌های پنبه‌ای را بهبود بخشیدند.

 این محققان در راستای بهبود کیفیت پارچه‌های پنبه‌ای، اقدام به بررسی تاثیر استفاده از نانوکامپوزیت‌ها در این زمینه کردند.

لقمان کریمی، دانشجوی دکترای مهندسی نساجی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی و محقق طرح در این باره اظهار کرد: پارچه‌ی تولید شده از الیاف پنبه‌ای دارای ویژگی‌های مطلوبی همچون قابلیت جذب بالا، تنفس پذیری، راحتی و نرمی برای پوشاک است. اما خواص مکانیکی پایین الیاف، قابلیت اشتعال بالا، رشد آسان میکروارگانیسم‌ها به سبب جذب رطوبت بالا و کثیف شدن آسان، باعث محدودیت کاربرد آن در صنایع مختلف شده است. به همین دلیل انجام فرایندهای تکمیلی ویژه جهت بهبود خواص پارچه پنبه‌ای، مانند افزایش خود تمیز شوندگی، پایداری حرارتی، فعالیت ضد میکروبی و رفتارهای مکانیکی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق برای اولین بار تأثیر کاربرد نانو کامپوزیت گرافن/دی اکسید تیتانیوم در بهبود ویژگی‌های پارچه پنبه‌ای مورد بررسی قرار گرفته است.

کریمی افزود: پوشش‌دهی پارچه پنبه‌ای با نانوکامپوزیت گرافن/دی اکسید تیتانیوم، باعث شده است که پارچه‌ای با خصوصیت عالی فتوکاتالیستی تحت تابش نور فرابنفش و مرئی تولید شود. این پارچه‌ها دارای رسانایی الکتریکی و خاصیت ضد میکروبی عالی بوده و عدم سمیت آن‌ها تأیید شده است. نکته‌ی جالب این است که پارچه‌ی تولید شده در این طرح، چند منظوره (multifunction) بوده و می‌تواند در صنایع مختلف مورد بهره‌وری قرار گیرد.

کریمی در ادامه تصریح کرد: چنانچه پنبه با کاتالیست‌های نیمه هادی چون تیتانیا پوشش داده شود، لکه‌ها و میکروارگانیسم‌ها در اثر فعالیت فتوکاتالیستی بالای تیتانیا تجزیه و تخریب شده و منسوجاتی با ویژگی خود تمیزشوندگی بالا حاصل می‌شود. با این حال برخی از معایب تیتانیا کاربرد آن را در صنایع مختلف محدود می‌کند. به عنوان مثال برای فعال شدن فعالیت فتوکاتالیستی این ماده، تابش نور ماورای بنفش نیاز است. نور خورشید شامل درصد کمی، حدود پنج درصد، نور ماورای بنفش است که در مقایسه با نور مرئی، که 45 درصد نور خورشید را شامل می‌شود، بسیار کم است.

محقق طرح خاطرنشان کرد: در این تحقیق برای حل این مشکل و تولید فتوکاتالیست با کارایی بالا، از گرافن به عنوان جزء دوم کامپوزیت (در کنار تیتانیا) استفاده شده است. این نانوکامپوزیت دارای قدرت جذب بالای رنگ و مواد آلی، ناحیه‌ی جذب نور گسترده و قابلیت انتقال الکترونی بالا است. بازده بالاتر و فعال بودن تحت تابش نور مرئی، باعث برتری این نانوکامپوزیت در مقایسه با دی اکسید تیتانیوم به تنهایی می‌شود.

وی گفت: فرآیند نانو فتوکاتالیستی با استفاده از نیمه هادی‌های نانوساختار، مانند نانوذرات دی اکسید تیتانیوم، به عنوان گزینه‌ای مؤثر در تجزیه و معدنی شدن ترکیباتی آلی، همانند پساب مربوط به رنگزاها شناخته شده است. از مزایای این روش نسبت به سایر روش‌ها می‌توان به معدنی شدن کامل ترکیبات آلی، نداشتن معضل پسماند و انجام فرآیند در دما و فشار ملایم اشاره کرد.

محقق طرح در مورد فرایند انجام این پژوهش گفت: در ساخت و بررسی خواص پارچه، ابتدا نانوصفحات اکسید گرافن تولید شد. در ادامه فرایند تکمیل پارچه‌ی پنبه‌ای با اکسید گرافن صورت گرفت. برای این منظور کالای پنبه‌ای به مدت 45 دقیقه در حمام اکسید گرافن غوطه‌ور شد و سپس جهت تثبیت نانوصفحات اکسید گرافن روی کالا، به مدت 30 دقیقه در آون با دمای 80 درجه سانتی‌گراد قرار داده شد. در پایان نیز جهت سنتز نانو کامپوزیت گرافن/ دی اکسید تیتانیوم، سنتز در محل دی اکسید تیتانیوم و احیای شیمیایی اکسید گرافن بصورت همزمان با استفاده از محلول تری کلرید تیتانیوم انجام شد.

کریمی خاطرنشان کرد: در این تحقیقات جهت بررسی ساختار و خواص ضدمیکروبی و فتوکاتالیستی محصول نهایی نیز از آزمون‌ها‌ی XRD، FE-SEM و UV-Vis استفاده شده است.

یافته‌های این پژوهش که حاصل همکاری لقمان کریمی، دکتر محمد اسماعیل یزدانشناس و دکتر محمد میرجلیلی از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، دکتر رامین خواجوی و دکتر ابوسعید رشیدی از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب است، در مجله‌ی Cellulose منتشر شده است.

«مرد کسوف ایران» که آخرین فعالیت رصدی اش رویت خورشید گرفتگی سال گذشته در کنیا بود، بار دیگر راهی کنفرانس بین المللی خورشید گرفتگی در نیومکزیکوی آمریکا شده تا از ایده پژوهشی «رصد کسوف از فضا» دفاع کند.

 حمید جدیری خداشناس، پژوهشگر و رصدگر ایرانی از سال 1378 تاکنون پدیده خورشیدگرفتگی را در هفت قاره جهان دنبال کرده که مجموعه مستند تلویزیونی «به دنبال سایه» از سفر تحقیاتی وی و رصد خورشید گرفتگی در مدار 90 درجه قطب شمال و قطب جنوب کره زمین تهیه شده است.

مرد کسوف ایران که مدیریت موسسه پژوهشی سایه را بر عهده دارد در کنار فعالیت های رصدی خویش، ایده پژوهشی «رصد کسوف از فضا» را نیز دنبال می‌کند.

جدیری خداشناس که فردا برای شرکت در کنفرانس بین‌المللی خورشیدگرفتگی 2014 راهی آمریکا می‌شود در گفت‌و‌گو با خبرنگار علمی ایسنا با بیان این که کنفرانس بین المللی خورشیدگرفتگی طی هر هفت سال میلادی، دومرتبه برگزار می‌شود، اظهار داشت: طرح پیشنهادی «رصد کسوف از فضا» پس از پذیرش در کنفرانس‌های خورشیدگرفتگی سال های 2007 و 2011 در 25 اکتبر سال میلادی جاری به عنوان اولین سخنرانی بعد از افتتاحیه در موزه تاریخ هوافضای ایالت نیومکزیکو آمریکا، ارائه و دفاع می‌شود. همچنین امیدوارم با هماهنگی مسوولان ذیربط، مراتب کاندیداتوری جمهوری اسلامی ایران برای میزبانی کنفرانس خورشیدگرفتگی سال 2018 در ایران را اعلام کنم.

کنفرانس بین المللی خورشید گرفتگی 2014

وی در توضیح ایده پژوهشی خود گفت: این طرح شامل بر اختصاص 128 پرتاب فضایی برای رصد خورشیدگرفتگی از فضا طی یک دوره کامل از فعالیت خورشیدی است. هدف این ماموریت ها رصد تقارن خورشید و ماه است که در هر ماه نو رخ می دهد ولی متاسفانه به واسطه تفاوت زاویه مدار چرخشی ماه و زمین، از روی زمین قابل مشاهده نیست.

جدیری خداشناس در مقاله خویش منافع و مزایای علمی این ماموریت ها را نیز تشریح کرده ومعتقد است که انجام این پروژه می‌تواند زمینه های تخصصی فراوانی را درمطالعات خورشیدی ایجاد کند.

وی در این خصوص اظهار داشت: انجام این پروژه توام با تصویربرداری و طیفنگاری از تاج خورشیدی(کرونا) و قدرسنجی امواج هیدرو دینامیکی مغناطیسی خورشید صورت می‌گیرد که نهایتا می‌تواند به افزایش اطلاعات بشر نسبت به نظم مستتر در دوره فعالیت های خورشیدی و ارتباط آن با برخی پدیده های زمینی مانند زلزله ها، آتشفشان ها، طوفان ها و یا جریان های آبی اقیانوس ها منجر شود.

خداشناس جدیری ضمن اشاره به هزینه های پروژه، افزود که با توجه به جاذبه توریستی رصد خورشید گرفتگی از فضا و تحولی که عملیاتی شدن این ایده در تورهای فضایی ایجاد می کند، امید دارد که انجام این پروژه در آینده ای نزدیک وارد فاز عملیاتی شود و چه بسا هم وطنان ما این امکان را داشته باشند که در زمره اولین مسافران فضایی خورشید گرفتگی کلی باشند.

وی خاطر نشان کرد: انجام این پروژه در گرو شکل گیری یک همکاری مشترک و جهانی خواهد بود و با توجه به قابلیت های موجود، ایران می تواند نقش برجسته ای را در انجام حداقل بخشی از این پروژه فضایی نجومی ایفا کند.

جدیری خداشناس، فعالیت های پژوهشی خود طی قریب به شانزده سال گذشته را مرهون یاری و تشویق اساتیدی همچون دکتر حسین زمردیان و دکتر حمیدرضا گیاهی یزدی دانست و ابراز امیدواری کرد که همگام با افزون شدن توجهات عمومی به دانش نجوم، آزمایشگاه های رصدی متناسب با پروژه های بین المللی نجوم خورشیدی نیز در ایران توسعه یابد.

حمید جدیری و بابک امین تفرشی (منجم آماتور و عکاس نجومی) در قطب

دانشمند ایرانی دانشگاه راتجرز آمریکا و همکارانش با استفاده از جدیدترین روشهای پردازش تصویر توانسته‌اند صدها اثر هنری را بررسی و منابع الهام‌بخش مشترک بین هنرمندان را که قبلا دیده نشده بود، کشف کنند.

 هنر را می‌توان نه تنها با مشاهده فضا، بافت، فرم، شکل، رنگ و تن بلکه با جنبه‌های مکانیکی‌تری مانند ضربات قلم و حتی زمینه تاریخی آن بررسی کرد که تا پیش از این، تاریخدانان این وظیفه را بر عهده داشتند اما با فناوری «بابک صالح» و همکارانش، رایانه‌ها بزودی خواهند توانست جای آنها را بخوبی بگیرند.

پیشرفتهای بزرگ سالهای اخیر در شناسایی چهره و اجسام نشان داده که رایانه‌ها می‌توانند مفاهیم زیباشناسی را فراگیرند.

صالح و همکارانش در پژوهش اخیر خود به بررسی کارهای هنری با استفاده از نرم‌افزار جدیدی پرداخته‌اند که می‌تواند اجسام را تحت واژگان مشترک و روزمره‌ای مانند «صندلی» یا «انسان» طبقه‌بندی کند. این واژگان سپس برای مقایسه کردن تصاویر، مورد بررسی قرار گرفتند.

محققان با این نرم‌افزار به بررسی 1710 تصویر وضوح بالا از 66 هنرمند در سالهای 1412 تا 1996 پرداخته و پیوندهای مشهوری را که از مدتها پیش توسط تاریخ‌شناسان هنری تائید شده بودند، شناسایی کردند. برای مثال شباهتهایی بین کارهای کلیمت،‌ پیکاسو و براک شناسایی شد. همچنین این نرم‌افزار دریافت که «پرتره پاپ اینوسنت دهم» اثر دیه‌گو ولاسکز از شباهتهای آشکاری با نقاشی فرانسیس بیکن موسوم به «بررسی پرتره پاپ اینوسنت دهم ولاسکز» برخوردار بود.

این فناوری همچین شباهتهایی را بین اثر Studio: 9 Rue de la Condamine فدریک بازیل در سال 1870 با نقاشی آرایشگاه شافلتون اثر نورمان راکول در سال 1950 پیدا کرد که تا پیش از این، مورخان هنری موفق به شناسایی آن نشده بودند.

به گفته محققان، نقاشی‌ها ممکن است در نظر اول مشابه نباشند اما بررسی دقیقتر می‌تواند شباهتهای چشمگیری را در ترکیب و موضوع نشان دهد که این کار اکنون توسط روش خودکار آنها امکان‌پذیر شده است.

در بسیاری از موارد، پیوندها به نظر ضمنی هستند. برای مثال حضور یک مرد در پشت سه‌پایه نقاشی یا یک پنجره بزرگ در دو تصویر لزوما نشان‌دهنده تاثیر قوی بین دو هنرمند نیست. آنچه این نرم‌افزار نشان می‌دهد، تائیدکننده قدرتمندتر شدن پردازش تصویر نسبت به گذشته است.

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در اجرای بند یک اصل 110 قانون اساسی سیاستهای کلی «علم و فناوری» را که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده است، ابلاغ کردند.

 متن سیاست‌های کلی علم و فناوری که به رؤسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ شده، به این شرح است:

بسم‌ الله‌ الرحمن ‌الرحیم

سیاست‌های کلی علم و فناوری (نظام آموزش عالی، تحقیقات و فناوری)

1- جهاد مستمر علمی با هدف کسب مرجعیت علمی و فناوری در جهان با تأکید بر:

1-1- تولید علم و توسعه نوآوری و نظریه پردازی.

2-1- ارتقاء جایگاه جهانی کشور در علم و فناوری و تبدیل ایران به قطب علمی و فناوری جهان اسلام.

3-1- توسعه علوم پایه و تحقیقات بنیادی.

4-1- تحول و ارتقاء علوم انسانی بویژه تعمیق شناخت معارف دینی و مبانی انقلاب اسلامی با: تقویت جایگاه و منزلت این علوم، جذب افراد مستعد و با انگیزه، اصلاح و بازنگری در متون، برنامه‌ها و روش‌های آموزشی و ارتقاء کمی و کیفی مراکز و فعالیت‌های پژوهشی مربوط.

5-1- دستیابی به علوم و فناوری‌های پیشرفته با سیاستگذاری و برنامه ریزی ویژه.

2- بهینه سازی عملکرد و ساختار نظام آموزشی و تحقیقاتی کشور به منظور دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز و شکوفایی علمی با تأ‌کید بر:

1-2- مدیریت دانش و پژوهش و انسجام بخشی در سیاستگذاری، برنامه ریزی و نظارت راهبردی در حوزه علم و فناوری و ارتقاء مستمر شاخص‌ها و روزآمدسازی نقشه جامع علمی کشور با توجه به تحولات علمی و فنی در منطقه و جهان.

2-2- اصلاح نظام پذیرش دانشجو و توجه ویژه به استعداد و علاقمندی دانشجویان در انتخاب رشته تحصیلی و افزایش ورود دانشجویان به دوره‌های تحصیلات تکمیلی.

3-2- ساماندهی و تقویت نظام های نظارت، ارزیابی، اعتبارسنجی و رتبه بندی در حوزه‌های علم و فناوری.

4-2- ساماندهی نظام ملی آمار و اطلاعات علمی، پژوهشی و فناوری جامع و کارآمد.

5-2- حمایت از تأسیس و توسعه شهرک ها و پارک‌های علم و فناوری.

6-2- توزیع عادلانه فرصت‌ها و امکانات تحصیل و تحقیق در آموزش عالی در سراسر کشور.

7-2- شناسایی نخبگان، پرورش استعدادهای درخشان و حفظ و جذب سرمایه‌های انسانی.

8-2- افزایش بودجه تحقیق و پژوهش به حداقل چهار درصد تولید ناخالص داخلی تا پایان سال 1404 با تأکید بر مصرف بهینه منابع و ارتقاء بهره‌وری.

3- حاکمیت مبانی، ارزش‌ها، اخلاق و موازین اسلامی در نظام آموزش عالی، تحقیقات و فناوری و تحقق دانشگاه اسلامی با تأکید بر:

1-3- اهتمام به نظام تعلیم و تربیت اسلامی و اصل پرورش در کنار آموزش و پژوهش و ارتقاء سلامت روحی و معنوی دانش پژوهان و آگاهی‌ها و نشاط سیاسی آنان.

2-3- تربیت اساتید و دانشجویان مؤمن به اسلام، برخوردار از مکارم اخلاقی، عامل به احکام اسلامی، متعهد به انقلاب اسلامی و علاقمند به اعتلای کشور.

3-3- حفظ موازین اسلامی و ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی در استفاده از علم و فناوری.

4- تقویت عزم ملی و افزایش درک اجتماعی نسبت به اهمیت توسعه علم و فناوری:

1-4- تقویت و گسترش گفتمان تولید علم و جنبش نرم‌افزاری در کشور.

2-4- ارتقاء روحیه نشاط، امید، خودباوری، نوآوری نظام‌مند، شجاعت علمی و کار جمعی و وجدان کاری.

3-4- تشکیل کرسی‌های نظریه پردازی و تقویت فرهنگ کسب و کار دانش‌بنیان و تبادل آراء و تضارب افکار، آزاداندیشی علمی.

4-4- ارتقاء منزلت و بهبود معیشت استادان، محققان و دانش‌پژوهان و اشتغال دانش آموختگان.

5-4- احیاء تاریخ علمی و فرهنگی مسلمانان و ایران و الگوسازی از مفاخر و چهره‌های موفق عرصه علم و فناوری.

6-4- گسترش حمایت‌های هدفمند مادی و معنوی از نخبگان و نوآوران و فعالیت‌های عرصه علم و فناوری.

5- ایجاد تحول در ارتباط میان نظام آموزش عالی، تحقیقات و فناوری با سایر بخش‌ها با تأکید بر:

1-5- افزایش سهم علم و فناوری در اقتصاد و درآمد ملی، ازدیاد توان ملی و ارتقاء کارآمدی.

2-5- حمایت مادی و معنوی از فرآیند تبدیل ایده به محصول و افزایش سهم تولید محصولات و خدمات مبتنی بر دانش پیشرفته و فناوری داخلی در تولید ناخالص داخلی با هدف دستیابی به سهم 50 درصد.

3-5- تحکیم و تعمیق پیوند حوزه و دانشگاه و تقویت همکاری‌های مستمر راهبردی.

4-5- تنظیم رابطه متقابل تحصیل با اشتغال و متناسب سازی سطوح و رشته‌های تحصیلی با نقشه جامع علمی کشور و نیازهای تولید و اشتغال.

5-5- تعیین اولویت‌ها در آموزش و پژوهش با توجه به مزیت‌ها، ظرفیت‌ها و نیازهای کشور و الزامات نیل به جایگاه اول علمی و فناوری در منطقه.

6-5- حمایت از مالکیت فکری و معنوی و تکمیل زیرساخت‌ها و قوانین و مقررات مربوط.

7-5- افزایش نقش و مشارکت بخش‌های غیردولتی در حوزه علم و فناوری و ارتقاء سهم وقف و امور خیریه در این حوزه.

8- 5- توسعه و تقویت شبکه‌های ارتباطات ملی و فراملی میان دانشگاه‌ها، مراکز علمی، دانشمندان و پژوهشگران و بنگاه‌های توسعه فناوری و نوآوری داخلی و خارجی و گسترش همکاری‌ها در سطوح دولتی و نهادهای مردمی با اولویت کشورهای اسلامی.

6– گسترش همکاری و تعامل فعال، سازنده و الهام بخش در حوزه علم و فناوری با سایر کشورها و مراکز علمی و فنی معتبر منطقه‌ای و جهانی بویژه جهان اسلام همراه با تحکیم استقلال کشور، با تأکید بر:

1-6- توسعه صنایع و خدمات مبتنی بر علوم و فناوری‌های جدید و حمایت از تولید و صادرات محصولات دانش بنیان و متکی بر فناوری‌های بومی بویژه در حوزه های دارای مزیت و ظرفیت، با اصلاح امر واردات و صادرات کشور.

2-6- اهتمام بر انتقال فناوری و کسب دانش طراحی و ساخت برای تولید محصولات در داخل کشور با استفاده از ظرفیت‌ بازار ملی در مصرف کالاهای وارداتی.

3-6- استفاده از ظرفیت‌های علمی و فنی ایرانیان مقیم خارج و جذب متخصصان و محققان برجسته سایر کشورها بویژه کشورهای اسلامی حسب نیاز.

4-6- تبدیل ایران به مرکز ثبت مقالات علمی و جذب نتایج پژوهش‌های محققان، نخبگان علمی و نوآوران سایر کشورها بویژه جهان اسلام.

اولگ ایوانفسکی از کهنه کاران صنعت هوافضای روسیه و از طراحان اصلی ناو کیهانی «وستک» که در سال های نخستین فضانوردی روسیه نقشی برجسته ای داشت، دیروز(جمعه 19 سپتامبر) درگذشت.

 وی در 18 ژانویه 1922 در مسکو به دنیا آمد. درسال 1940 در زمان خدمت نظام وظیفه به مرز اعزام شد و مدتی بعد جنگ در گرفت. طی جنگ جهانی دوم به عنوان یک سرباز با دشمن پیکار کرد و جزو کسانی بود که در پایان جنگ در رژه پیروزی درمیدان سرخ درمسکو شرکت داشت.

ایوانفسکی پس از جنگ در یک پژوهشگاه نظامی که در آن زمان از آن با اسم انستیتوی تحقیقات علمی شماره 88 نام می بردند به تحصیل پرداخت. درسال 1953 بعد از فارغ التحصیلی در همان انستیتو به کار پرداخت. ازسال 1957 در دفتر شماره-1 طراحی ماهواره ها و ناو های کیهانی فعالیت می کرد و در ساخت سفینه وستک که گاگارین را به فضا برد نقشی کلیدی را ایفا کرد به طوری که درسال 1961 به طورمستقیم مسوول آماده سازی سفینه یوری گاگارین - اولین فضانورد جهان - برای پرواز شد. وی از افرادی به شمار می رفت که نظرش در تصمیم‌گیری دستگاه دولت و هیات رئیسه شورای وزیران اتحاد جماهیرشوروی در مسائل نظامی و صنعتی تاثیر داشت.

ایوانفسکی

ایوانفسکی درسال 1965 به عنوان معاون بابکین - طراح ارشد کارخانه مهندسی لاووچکین - منصوب شد و در سال 1976 به عنوان طراح ارشد برای ساخت سامانه ها و کاوشگران مه‌نورد، مریخ پیما، رصدخانه اخترفیزیک "آسترون" وماهواره های هواشناسی نوف پراگنوز فعالیت کرد و از جمله طرح هایی که او سرپرستی کرد ساخت کاوشگر خودکار لونا-16 بود که به طور خودکار، نمونه خاک ماه را به زمین آورد.

اولگ ایوانفسکی نویسنده هفت کتاب و مقالات زیادی درباره فضانوردی بود. وی به دلیل موفقیت های بی نظیری که به دست آورد، بارها تشویق شد و مدال های مختلفی از دولت شوروی و فرهنگستان علوم روسیه گرفت که از جمله می توان به مدال لنین و نشان سرخ کار، نشان افتخار، نشان جنگ کبیر میهنی و دیگر جوایز اشاره کرد. همچنین سیارک شماره 18814 به اسم این مهندس کهنه کار فضایی نامگذاری شده است.

در فیلم مستند مربوط به پرواز گاگارین در 12 آوریل 1961 اولگایوانفسکی را می توان دید که گام به گام یوری گاگارین را از سکوی پرتاب تا مرحله بالارفتن موشک دنبال می کند و به گاگارین برای مستقر شدن در داخل ناو وستک کمک می کند. ایوانفسکی آخرین فردی بود که قبل از پرواز تاریخی گاگارین را دید و در سفینه را بر روی او بست.

پرتاب کپسول باری «دراگون» به مقصد ایستگاه فضایی که برای امروز (شنبه) در نظر گفته شده بود، بدلیل شرایط نامناسب آب و هوایی به فردا موکول شد.

 پرتاب موشک فالکون 9 حامل کپسول باری دراگون در ساعت ساعت 06:14 به وقت گرینویچ (ساعت 10:44 شنبه 29 شهریور به وقت تهران) تعیین شده بود، اما بدلیل شرایط آب و هوایی نامساعد، پرتاب موشک حدود یک ساعت قبل از زمان تعیین شده لغو شد.

سخنگوی ناسا روز یکشنبه 21 سپتامبر (30 شهریور) را بعنوان زمان بعدی پرتاب اعلام کرد، اما پیش‌بینی‌ می‌شود که بدلیل نامناسب بودن هوا، این زمان بار دیگر لغو شده و پرتاب به روز سه‌شنبه 23 سپتامبر (اول مهر) موکول شود.

«دراگون» در چهارمین مأموریت رسمی انتقال تجهیزات به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)‌ حامل بیش از 2.5 تن تجهیزات شامل 20 موش‌ فضانورد، نخستین دستگاه اشعه ایکس ایستگاه فضایی (چگالی‌سنج استخوان) و نخستین چاپگر سه‌بعدی را به فضا منتقل خواهد کرد.

شرکت خصوصی اسیپس‌ایکس در قالب قراردادی به ارزش 1.6 میلیارد دلار با ناسا و طی 12 مأموریت، انتقال تجهیزات مورد نیاز فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)‌ را برعهده گرفته است.

چهار تیم معماری رقیب در آمریکا از طرح‌های خود برای ساخت نخستین پارک هوایی واشنگتن رونمایی کردند.

شورای شهر واشنگتن بودجه مالی این پروژه را تامین می‌کند. در این مرحله طرح‌های پیشنهادی فاقد جزئیات هستند اما با اعلام طرح برنده انتظار می‌رود جزئیات آن بیشتر آشکارسازی شود و کار روی پروژه با جدیت آغاز شود.

طرح شرکت «اتحادیه‌های بالموری و کوپر، روبرتسون و شرکا» به دنبال نزدیک‌کردن جمعیت‌های دو طرف رودخانه است. بر اساس این طرح، این پارک که روی پل واقع می‌شود، دارای زمین‌های بسکتبال، یک پارک اسکیت، یک باغ آبی و تعدادی کافه خواهد بود. همچنین تعدادی تفرجگاه ساحلی، ناحیه کایاک‌سواری، باغ بوته‌زار و فضاهای عمومی هنری نیز در این طرح وجود دارند.

طرح پیشنهادی شرکت OMA and OLIN در مقایسه با طرح‌های دیگر دارای جزئیات بیشتری است. این طرح دو سطح شیب‌دار عابر پیاده دارد و نمایی زیبا از چشم‌اندازهای محلی مجاور ارائه می‌دهد. پارک حاضر در این طرح همچنین امکان دسترسی به رودخانه را برای تسهیل قایق‌رانی و فعالیت‌های مرتبط آبی و همچنین دسترسی به سرویس بهداشتی و پناهگاه‌ها را فراهم می‌کند.

طرح پیشنهادی این شرکت همچنین حاوی یک آبشار بوده که به یک سیستم تصفیه متصل است و این سیستم به نوبه خود آب اطراف پل را تمیز می‌کند. طرح پیشنهادی شرکت OMA and OLIN برخلاف وجود دیوار برای دیوارنوردی، اسکله ماهیگیری، باغ‌های شناور و چندین کافه، انعطاف‌پذیر بوده و به هنگام نیاز به تغییر قابل‌بسط و سازگارپذیر است. همچنین یک مرکز تحصیلی، آمفی‌تئاتر و چندین باغ میوه در این طرح وجود دارند.

طرح پیشنهادی شرکت‌های Wallace Roberts & Todd و Next Architects به چهار ناحیه سرگرمی مجزا تقسیم می‌شود و شامل پارکی برای سگ‌ها، دیوار، باغ آبی، آمفی‌تئاتر، ایستگاه تاکسی آبی و حتی یک پارک ترامپولین (جَستانه) است.

از عموم خواسته شده نظرات خود را درباره طرح‌ها از طریق یک همه‌پرسی اعلام کنند و داوران اعلام کرده‌اند این نظرات را در قضاوتشان وارد می‌کنند. نتیجه داوری اواسط اکتبر اعلام می‌شود و ساخت‌و‌ساز این پارک تا سال 2018 تکمیل می‌شود. انتظار می‌رود اجرای این پروژه 30 میلیون دلار هزینه به دنبال داشته باشد.

طرح شرکت «اتحادیه‌های بالموری و کوپر، روبرتسون و شرکا»

طرح Stoss Landscape Urbanism and Höweler و Yoon Architecture

بخش دیگری از طرح این دو شرکت

طرح Wallace Roberts & Todd and Next Architects

طرح OMA and OLIN

بخش دیگری از طرح OMA and OLIN

طرح شرکت‌های Wallace Roberts & Todd و Next Architects

محققان آمریکایی در حال طراحی ایمپلنت‌های کوچکی هستند که با ایجاد توانایی خودکار درمان بیماری‌ها و جراحات، ایده «ابرانسان» را محقق خواهد کرد.

 طرح مفهومی الکتریکس (ElectRx) شامل کاشت ایمپلنت‌های کوچکی درون بدن فرد است که از پالس‌های الکتریکی برای نظارت و تنظیم عملکرد اندام حیاتی بدن استفاده می‌کند.

در صورت تشخیص عفونت در هرکدام از اندام بدن، ایمپلنت اقدام به تحریک سلول‌های عصبی برای درمان می‌کند.

ایده طراحی این سیستم بر پایه سیستم نظارت طبیعی بدن موسوم به neuromodulation است که در سیستم عصبی محیطی، وضعیت اندام را مورد بررسی قرار داده و پاسخ آنها به بیماری را مدیریت می‌کند.

اما زمانیکه فرد بیمار می‌شود، این فرآیند تضعیف شده و درست عمل نمی‌کند و در صورت ناتوانی بدن در مقابله با عفونت، فرد بیشتر بیمار می‌شود.

ایمپلنت ElectRx باعث تقویت این فرآیند طبیعی شده و از ناتوانی بدن در زمان بروز بیماری جلوگیری می‌کند.

هر ایمپلنت بقدری کوچک است که بوسیله سوزن داخل بدن تزریق می‌شود و پس از قرار گرفتن درون بدن، از پالس‌های الکتریکی برای نظارت بر سلامت اندام انسان می‌کند.

در صورت تشخیص عفونت، زخم یا نقص عملکرد، ایمپلنت اقدام به تحریک سلول‌های عصبی مورد نیاز برای بازیابی عملکرد اندام آسیب‌دیده می‌کند.

آژانس پروژه‌های تحقیقات پیشرفته دفاعی آمریکا (DARPA) از پروژه تحقیقاتی ElectRx حمایت می‌کند.

مدیر برنامه دارپا معتقد است؛ استفاده از ایمپلنت‌های کوچک با قابلیت نظارت بر سلامت اندام بدن و درمان خودکار بیماری‌ها و جراحات می‌تواند ایده «ابرانسان» را در آینده نزدیک محقق کرده و روند تشخیص بیماری، تجویز دارو و درمان توسط پزشک را بطور کلی متحول کند.

جزئیات کامل فناوری ElectRx طی ماه‌های آینده اعلام خواهد شد.

فضانوردان ناسا با دویدن بر روی تردمیل در شرایط بی‌وزنی، میزان سرعت دویدن بر سطح ماه را اندازه‌گیری کردند.

 از نظر طراحی، لباس فضانوردان مأموریت آپولو 11 چندان مناسب نبود و «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین» به سختی بر سطح قمر زمین راه می‌رفتند؛ حالت شناور بودن در زمان حرکت؛ تنها ناشی از گرانش کم ماه نبوده و نقش لباس‌ها در بروز این مسئله را نباید نادیده گرفت.

باوجود آگاهی از محدودیت‌های لباس مسافران ماه، طی چهار دهه اخیر هیچ مطالعه‌ای در خصوص سرعت فضانوردان در هنگام حرکت بر سطح ماه انجام نشده است.

به تازگی گروهی از محققان ناسا با انجام یک مطالعه‌، میزان سرعت حرکت در گرانش ضعیف ماه را محاسبه کردند.

این مطالعه با حضور هشت داوطلب از جمله سه فضانورد واقعی انجام شد؛ شرکت‌کنندگان سوار بر هواپیمای DC-9 ناسا – هواپیمایی با قابلیت کاهش جاذبه داخلی – بمدت 20 ثانیه در شرایط گرانشی مشابه ماه بر روی تردمیل حرکت کردند.

«جان دی ویت» از محققان مرکز پرواز فضایی جانسون ناسا تأکید کرد: محاسبات نظری نشان می‌دهد که سرعت حرکت در شرایط گرانش ماه باید بطور متوسط 2.89 کیلومتر در ساعت باشد که این سرعت بر روی زمین 7.24 کیلومتر در ساعت است؛ اما نتایج بدست آمده در هواپیمای DC-9 متفاوت از محاسبات نظری بود.

بر این اساس، متوسط سرعت شرکت‌کنندگان در شرایط شبیه‌سازی شده گرانش ماه 5.03 کیلومتر در ساعت بود که بسیار نزدیک به سرعت آنها بر روی زمین است.

حرکات دست و پای دوندگان در هنگام حرکت بر روی تردمیل احتمالا عامل تفاوت بین محاسبات نظری و آزمایش در هواپیمای DC-9 است.

نتایج این مطالعه در مجله Experimental Biology منتشر شد.

محققان دانشگاه میسوری موفق به ابداع اولین باتری اتمی مبتنی بر آب جهان شده‌اند که می‌تواند به عنوان یک منبع بصرفه‌تر و مطمئن انرژی در خودروها و پروازهای فضایی مورد استفاده قرار بگیرد.

 این باتری از ایزوتوپ رادیواکتیوی موسوم به استرانتیوم-90 استفاده می‌کند که انرژی الکتروشیمیایی را در یک محلول مبتنی بر آب تقویت می‌کند.

یک الکترود دی‌اکسید تیتانیوم نانوساختار با یک پوشش پلاتینیومی به جمع‌آوری و تبدیل کارآمد انرژی به الکترونها می‌پردازد.

فناوری باتری «بتاولتائیک» که از تابش، انرژی تولید می‌کند از دهه 1950 تاکنون به عنوان یک منبع انرژی مورد بررسی بوده است.

در دستاورد جدید، آب مانند یک ضربه‌گیر عمل کرده و پلاسمون‌های سطحی تولید شده در دستگاه، در افزایش کارایی آن بسیار مفید هستند.

به گفته دانشمندان، محلول یونی در دماهای بسیار پائین به آسانی منجمد نشده و می‌تواند در طیف وسیعی از کاربریها مانند باتری خودرو و در صورت بسته‌بندی درست، حتی در فضاپیماها مورد استفاده قرار بگیرد.

این دستاورد در مجله نیچر منتشر شده است.

دانشمندانی از فرانسه، نروژ و چین این دیدگاه را که بیابان صحرای بزرگ آفریقا طی دو تا سه میلیون سال گذشته به وجود آمده‌، زیر سوال برده‌اند.

 «صحرای آفریقا»، بزرگ‌ترین بیابان نیمه‌گرمسیری جهان بوده و طی دهه‌های گذشته، مطالعات متعدد علمی، آرشیوهای باستان‌شناسی و زمین‌شناسی را با هدف آشکارسازی تاریخ آن کنکاش کرده‌اند.

با این حال، علی‌رغم احراز موفقیت‌های مهم در این زمینه، هنوز پرسش‌های اساسی پیرامون این صحرا وجود دارند که پاسخ‌های قانع‌کننده‌ای برای آن‌ها ارائه نشده‌اند.

تا پیش از این، فرضیه موجود این بود که صحرای آفریقا نخستین بار طی دو تا سه میلیون سال گذشته ظاهر شده اما کشفیات جدید مانند تپه‌های شنی باستانی و سوابق غبار در هسته‌های دریایی قدمت این ناحیه را تا چندین میلیون سال عقب‌تر می‌برند. با این حال، توضیحات مناسبی برای چنین کشفیاتی ارائه نشده بودند.

مطالعات جدید، مرحله «میوسن بالایی» Tortonian (تقریبا هفت تا 11 میلیون سال پیش) را به عنوان دوره زمانی محوری برای آفریقای شمالی و خلق صحرای آفریقا برشمرده‌اند. تیمی بین‌المللی از دانشمندان با استفاده از شبیه‌سازی‌های انجام‌شده و مدل NorESM، تکامل اقلیمی شمال آفریقا را از طریق تغییرات تکتونیکی عمده طی 30 میلیون سال گذشته بررسی کردند.

محققان دریافتند این ناحیه، خشکی را به همراه کوچک‌شدن اقیانوس «تتیس» (Tethys) متحمل شده است. «تتیس»، اقیانوس عظیمی بوده و منشا مدیترانه مدرن، دریاهای سیاه و خزر در طول مرحله میوسن بالایی به شمار می‌آید. این شبیه‌سازی‌ها، نخستین شبیه‌سازی‌هایی هستند که نشان می‌دهند کوچک‌شدن اقیانوس تتیس دارای دو نتیجه اصلی برای اقلیم آفریقای شمالی بوده است.

نخست این که چنین موضوعی چرخه‌های باران‌های موسمی فصل تابستان آفریقا را ضعیف کرده و در نتیجه آفریقای شمالی را خشک کرده است. دوم این که این موضوع حساسیت باران‌های موسمی تابستان آفریقا و بارش باران مرتبط با اجبار مداری را افزایش داده است.

بنابراین مرحله میوسن بالایی زمانی است که آفریقای جنوبی از یک سرزمین با پوشش گیاهی مداوم به سرزمینی تبدیل شده که چرخه‌های خشک/مرطوب را در مقیاس‌های زمانی مداری تجربه کرده است. چنین تغییرات عمده‌ای در اقلیم و محیط آفریقای شمالی با بازه زمانی ظهور نخستین انسان‌نماها قرین شده‌اند.

شرکت امریکایی SanDisk به تازگی نخستین کارت حافظه اس دی با بالاترین ظرفیت جهان را ارائه داده است.

 کارت حافظه 512 گیگابایتی جدید که SanDisk Extreme PRO SDXC UHS-I نام گرفته، برای فیلمبردارها و عکاسان حرفه‌ای کارآمد خواهد بود.

ظرفیت بالای این کارت حافظه با سرعت‌ ذخیره سازی تا 90 مگابایت در ثانیه و سرعت انتقال 95 مگابایت در ثانیه همراه شده است. کارت حافظه جدید ضدشوک، ضدآب و ضدپرتو ایکس بوده و می‌تواند در دماهای بین -25 تا 85 درجه سانتی‌گراد عمل کند.

این سیستم دارای ضمانت‌نامه محدود بوده و بهای آن 799 دلاری اعلام شده است.

شرکت SanDisk در سال 2003 از نخستین کارت حافظه 512 مگابایتی خود رونمایی کرد، بنابراین کارت حافظه جدید افزایش هزار برابری کارت پیشین را نشان می‌دهد.

طرح پژوهشی «پایش محیطی و پردازش داده‌های دریایی خزر» توسط محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی اجرا شد.

 دکتر حمید علیزاده کتک لاهیجانی، معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی، تاریخچه‌ی مطالعات دریای خزر، ویژگی‌های ریخت‌شناسی، زمین‌شناسی، هواشناسی، زیست‌شناسی و هم‌چنین پدیده‌های فیزیکی، شیمیایی و زیست محیطی را از محورهای اصلی این طرح پژوهشی بر شمرد و افزود: در این طرح پژوهشی بیش از ده هزار مقاله، کتاب و گزارش مورد بررسی قرار گرفت. از این رو اکنون بانک اطلاعات جامعی در خصوص دریای خزر در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی گردآوری شده است.

علیزاده با بیان این که هنوز مستندات جامعی از دریای خزر به زبان فارسی انتشار نیافته است، اظهار کرد: در این تحقیق کتابخانه‌ای، تلاش شده است منابع مرتبط با دریای خزر که عمدتاً به زبان‌های فارسی، روسی و انگلیسی است، مرور شده و مجموعه‌ای جامع از دریای خزر در رشته‌های مختلف اقیانوس‌شناسی تهیه شود.

علیزاده با بیان این که مطالعات دریای خزر تا پیش از فروپاشی شوروی سابق عمدتاً توسط روسیه و شوروی سابق انجام و بسیاری از آن‌ها به زبان روسی چاپ شده است، خاطرنشان کرد: مطالعات مرتبط با دریای خزر به زبان فارسی عمدتاً محدود به آب‌های سواحل ایرانی می‌شد که پس از فروپاشی شوروی، انتشارات مرتبط با دریای خزر به زبان انگلیسی گسترش شتابانی یافت.

مجری این طرح پژوهشی در ادامه گفت: گزارش نهایی این طرح در جمع متخصصین حوضه‌­ی خزر، دوازدهم شهریور امسال ارائه شد که به زودی این گزارش پس از انجام اصلاحات لازم به صورت کتاب جامع دریای خزر برای همه­ متخصصین و علاقه‌مندان در دسترس خواهد بود.

علیزاده تاریخچه مطالعه حوضه‌­ی دریای خزر، ویژگی‌­های مورفولوژیک و حوضه­‌ی آبریز آن، ساختار زمین شناسی دریای خزر و پیرامون آن، ویژگی­‌های هواشناسی حوضه‌­ی خزر، ویژگی­‌های فیزیکی و شیمیایی آب دریای خزر، نوسان تراز آب و ویژگی­‌های زیستی دریای خزر، آلودگی‌ها و مخاطرات دریای خزر را از فصول کتاب جامع دریایی برشمرد.

بر اساس این گزارش، در این طرح پژوهشی که توسط دکتر حمید علیزاده کتک لاهیجانی و دکتر عبدالمجید نادری بنی در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی اجرایی و دفاع شده است، ندا مهدی­پور، هدیه عباسیان، صدیقه امجدی، مونا حسین­‌دوست، پریسا حبیبی، ندا شیجونی، ابوالفضل صالح، مجید پورکرمان، هادی گریوانی، ایرج رمضانی، رضا رهنما، علی حمزه ­پور و میرمحمود سیدولی­ زاده نیز همکاری داشته‌اند.

یک دانشمند ایرانی با همکاری محققان کانادایی بند چانه هوشمندی طراحی کرده‌ است که انرژی حاصل از حرکات فک و چانه را به برق تبدیل می‌کند.

 حرکات فک – در بین حرکات بدن – یکی از بهترین گزینه‌ها برای تولید برق محسوب می‌شود و به گفته محققان، تنها حرکات چانه در هنگام غذا خوردن معادل هفت میکرووات برق تولید می‌کند.

برای استخراج این انرژی، دکتر «آیدین دلنواز» و «جرمی وویکس» محققان موسسه ÉTS در مونترال، بند چانه‌ای از جنس کامپوزیت‌های الیاف پیزوالکتریک تولید کردند.

کامپوزیت‌های الیاف پیزوالکتریک (PFC) نوعی ماده هوشمند پیزوالکتریک شامل الکترودهای یکپارچه و ماتریس پلیمر چسب – است که در شرایط ارتجاعی و تحت استرس مکانیکی قادر به تولید شارژ الکتریکی است.

بند چانه هوشمند از جنس یک لایه منفرد PFC ساخته و با استفاده از یک جفت تسمه لاستیکی از زیر چانه به محافظ گوش متصل شد.

توان خروجی سیستم در زمان جویدن آدامس به مدت 60 ثانیه مورد بررسی قرار گرفت؛ حداکثر انرژی قابل دریافت 18 میکرووات است که با در نظر گرفتن شرایط بهینه‌سازی، این انرژی حدود 10 میکرووات است.

دکتر «دلنواز» تأکید کرد: این میزان توان خروجی نمی‌تواند انرژی مورد نیاز دستگاه‌های الکتریکی کوچک را تأمین کند و در حال حاضر فاصله زیادی تا دستیابی به حداکثر کارآیی دستگاه داریم؛ اما می‌توان با افزودن لایه‌های PFC بیشتر، بطورمثال افزودن 20 لایه و افزایش حداکثر شش میلی‌متری ضخامت بند چانه، توان سیستم را به 200 میکرووات برسانیم.

محققان امیدوارند در آینده از این دستگاه برای تولید برق از انرژی حاصل از غذا خوردن، جویدن و صحبت کردن استفاده کرده و نیروی مورد نیاز برای ایمپلنت‌های کوچک یا دستگاه‌های الکترونیک پوشیدنی مانند سمعک و حلزون گوش را تأمین کنند.

نتایج این مطالعه در مجله Smart Meterilas and Structures منتشر شد.

با پیشرفت فناوری و قابلیت‌های متعدد در صنعت رسانه‌های تصویر فرایند تولید محتوا در این صنعت نیز تا حد زیادی بالا رفته است. یکی از بارزترین آن‌ها بازی‌های ویدئویی هستند. در سال‌های اخیر هزینه‌های تولید و ساخت بازی‌های بسیار بالا رفته است به‌طوری‌که تولید برخی از آن‌ها از هزینه‌های یک فیلم کامل سینمایی هالیوود نیز بیشتر شده است. برای مثال بازی ویدئویی سرقت بزرگ اتومبیل 5 که در سال گذشته منتشر شد گران‌ترین بازی ویدئویی تاریخ ازنظر هزینه‌های تولید معرفی گردید. باوجود موفقیت بالا درفروش بازی سرقت بزرگ اتومبیل 5 بازهم 164 میلیون پوند برای یک بازی ویدئویی رقم بسیار بالایی است. 

اما امسال بازی کامپیوتری "سرنوشت" رکوردها را جابجا کرد و بازی سرقت بزرگ اتومبیل 5 را نیز با هزینه بسیار بالای 310 میلیون پوند پشت سر گذاشت. 
جالب است که طبق گزارش نشریه ایدپندنت فروش بازی سرنوشت تا به اینجا بسیار عالی بوده است و توانسته تا جای ممکن هزینه‌های ساخت و تولید را پوشش دهد. 

با چنین روبندی پبش بینی می‌شود در سال‌های آینده هزینه تولید و عرضه بازی‌های کامپیوتری مرزهای فیلم‌های بزرگ و سریالی مطرح سینمای جهان را نیز پشت سر بگذارد. 
در نمودار زیر پرهزینه‌ترین بازی های ویدئویی تولید شده تاکنون را مشاهده می‌کنید.

محققان دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، دانشگاه دوک و دانشگاه کپنهاگ بزرگ‌ترین اوریگامی دی‌ان‌ای جهان را خلق کرده‌اند.

 این سازه‌های مقیاس نانو، سازه‌های بیوشیمیایی هستند که کارکردهای مختلفی در تحقیقات بیوشیمی گرفته تا نانوالکترونیک دارند.

می‌توان این اوریگامی را برای استفاده در تمامی رشته‌ها از مطالعه رفتار سلول گرفته تا تولید ابزار الکترونیکی سفارشی‌سازی کرد.

گفته می‌شود 90 درصد این اوریگامی دارای ویژگی‌های خودمونتاژ‌شونده است.

اوریگامی دی‌ان‌ای از رشته‌های دی‌ان‌ای موسوم به «رشته‌های داربست» ساخته می‌شود. تاکنون اوریگامی استاندارد به رشته داربستی متشکل از 7249 پایه محدود شده بود، با این حال اوریگامی دی‌ان‌ای جدید دارای 51 هزار و 466 پایه است.

بنیاد ملی علوم امریکا حامی مالی این تحقیق اعلام شد.

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان آمریکایی نشان می‌دهد توانایی شناختی موش‌های تراریخته دارای ژن انسانی مرتبط با قدرت تکلم، بشدت افزایش پیدا می‌کند.

 محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) برای ارزیابی این نکته که چگونه مغزهای نسبتا انسانی‌شده در گونه‌های مختلف، عملکردهای شناختی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، یک ژن انسانی مرتبط با تکامل زبان را به موش‌ها تزریق کردند.

در این مطالعه از صدها موش تراریخته با قابلیت حمل ژن انسانی Foxp2 – ژن مرتبط با تکامل زبان و گفتار – استفاده شد؛ جدا کردن اثرات این ژن منجر به ایجاد توانایی‌های منحصربفرد مغز انسان در حیوان می‌شود.

در مطالعه صورت گرفته در سال 2009، موش‌های حامل این ژن دارای سلول‌های عصبی پیچیده‌تر و مدارهای مغزی با کارآیی بالاتری بودند.

در مطالعه جدید، موش‌ها برای یافتن شکلات درون ماز تمرین داده شدند؛ محققان دریافتند که ابرموش‌ها با دریافت ژن Foxp2، سریع‌تر از موش‌های معمولی راه‌های جدیدی را برای یافتن غذا در ماز یاد می‌گیرند.

موش‌ها دو انتخاب داشتند: استفاده از نشانگرهای زمینی مانند تجهیزات آزمایشگاه و صندلی‌های قابل مشاهده درون ماز (حرکت بسمت صندلی‌ها) یا حس کردن زمین (نرم یعنی چرخش به راست و زبر یعنی چرخش به چپ)؛ موش‌های دارای ژن انسانی ظرف مدت هفت روز توانستند مسیرهای جدید درون ماز را یاد بگیرند، درحالیکه موش‌های فاقد این ژن در طول 11 روز این کار را یاد گرفتند.

زمانیکه تمامی نشانگرهای زمینی از اتاق حذف شدند، موش تنها از طریق قانون حس کردن زمین می‌توانستند مسیرهای جدید را یاد بگیرند که عملکرد موش‌های عادی مشابه موش‌های دارای ژن انسانی بود.

«آنه گربیل» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: نقش ژن انسانی Foxp2 در موش، افزایش انعطاف‌پذیری شناختی است که امکان یادگیری آگاهانه تا یادگیری ناخودآگاه را فراهم می‌کند؛ یادگیری ناخودآگاه همان حس کردن زمین است؛ موش درکی از نرم یا زبر بودن زمین ندارد و فقط یاد می‌گیرد که با حس کردن نرمی بسمت راست و با حس زبری بسمت چپ بپیچد.

هنوز نحوه عملکرد مغز در انتقال از یادگیری آگاهانه به ناخودآگاه مشخص نشده است، فقط مشخص است که موش‌های دارای این ژن عملکرد بهتری دارند.

جهش ژن Foxp2 در نیم میلیون سال قبل، کلید توانایی منحصربفرد انسان در صحبت کردن محسوب می‌شود.

به گفته «گربیل»، زمانیکه کودک حرف زدن را یاد می‌گیرد، این عملکرد در حقیقت انتقال از تقلید آگاهانه کلمات شنیده شده به سمت صحبت کردن خودکار است.

نتایج این مطالعه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا (PNAS) منتشر شد.

قائم‌مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور با بیان اینکه سرقت پایان‌نامه و مقالات یک جرم است، گفت: بر اساس قانون برای کسی که سرقت علمی می‌کند، مجازات زندان بین شش ماه تا یک سال تعیین شده است.

 دکتر شاهین آخوندزاده افزود: سرقت علمی یک واژه وسیع و دارای دامنه ای زیاد است. حالت خفیف سرقت علمی، به استفاده از جملات مقالات دیگران در مقاله و پایان نامه خود، بدون ارجاع خواننده به منبع آن گفته می شود. دیتاسازی (آمارسازی) نیز نوعی از سرقت علمی شدید است. یعنی اینکه افراد بدون اینکه تحقیقی انجام داده باشند، برای آن نتیجه درست می کنند.

وی در ادامه قطعه قطعه کردن کار تحقیقاتی را یک کار زشت عنوان و بیان کرد: در این حالت، فرد مطالعه ای را انجام می دهد و به جای اینکه تمام مطالعه را در یک مقاله چاپ کند، آن را در مقاله های کوچک تنظیم می کند و آنها را به مجلات مختلف می دهد. چون همه این مقالات از یک مطالعه بزرگ استخراج شده اند، بخش های زیادی از این مقالات با هم همپوشانی دارند.

وی در برنامه «افق روشن» گروه سلامت اجتماعی رادیو سلامت همچنین تاکید کرد: متأسفانه سیاست های علمی ما به صورت کمی است و کیفیت را فدای کمیت می کند؛ مثلا در نظر گرفتن تعداد مقالات و کتاب های چاپ شده، روشی نادرست در رشد علمی افراد است.

آخوندزاده در ادامه با بیان این که در همه جای دنیا سرقت علمی وجود دارد؛ اما با راهکارهای قانونی و برخوردهای جدی که با این مسئله می شود، سعی می کنند آن را به حداقل برسانند، افزود: در حال حاضر، در بسیاری از مجله های علمی دنیا، وقتی فردی به عنوان محقق مقاله ای را به مجله ای می فرستد، نخستین کاری که مسئولان مجله انجام می دهند، این است که فایل مقاله را در نرم افزار قرار می دهند و نرم افزار این موضوع را بررسی می کند که چقدر جملات و محتوای مقاله با مقالات دیگر تشابه دارد. اگر میزان تشابه از استاندارد تعریف شده بیشتر باشد، مقاله به عنوان تقلب در نظر گرفته می شود و غیرقابل چاپ اعلام می شود. تقریباً با راهکارهای علمی که در دنیا، در کشف سرقت علمی بوجود آمده است، این کار تقریباً سخت شده است.

وی روند انجام پایان نامه های پزشکی را متفاوت از رشته های انسانی و دیگر علوم پایه عنوان و بیان کرد: برای انجام یک پایان نامه پزشکی، ابتدا فرد با کمک استاد راهنما یک موضوع را انتخاب می کند و بعد پروپوزال می نویسد. از پروپوزال نیز باید در شورای پژوهش دفاع شود. در رشته پزشکی، با توجه به اینکه انجام پایان نامه به صورت تجربی است، بنابراین دانشجو در ابتدا باید مجوزهای اخلاقی لازم را از کمیته اخلاق دانشگاه بگیرد. در کمیته اخلاق مشخص می شود که چه کسی، در چه زمانی و در چه مکانی قصد انجام یک پژوهش را دارد. کمیته اخلاق باید در حین انجام پژوهش بر روند تحقیق نظارت کند. بنابراین تقلب هایی که در رشته های علوم انسانی و دیگر علوم پایه، که بیشتر به صورت کتابخانه ایی انجام می شوند، در تحقیقات پزشکی تقریباً قابل انجام نیست. البته چیزی که کمتر می توان آن را کنترل کرد، مسأله دیتاسازی (آمارسازی) حتی در رشته های پزشکی است.

بیش از 55 هزار دانشجو دکتری در رشته های پزشکی و غیرپزشکی کشور

استاد گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این که افزایش کمی بیش از حد آموزش عالی باعث شد تا مسئله سرقت علمی مقداری حاد و پررنگ شود، گفت: ما در ایران و در حال حاضر 55 هزار دانشجوی دکتری در رشته های پزشکی و غیرپزشکی داریم. بنابراین ما توانایی علمی مناسب و اساتید کافی و مجرب برای تربیت این 55 هزار دانشجو را نداریم. وقتی به یک استاد به جای 2 دانشجو، 10 دانشجوی دکتری معرفی می شود، نظارت کم می شود و احتمال خطا بالا می رود. نخستین فرد مسئول در ارتکاب سرقت علمی در انجام پایان نامه نیز استاد راهنما است که نظارت دقیقی ندارد. وظیفه استاد راهنما است که بر انجام پایان نامه نظارت داشته باشد و هر چیزی که از این پایان نامه منتشر شود، نویسنده مسئول آن استاد راهنما است.

مجازات بین 6 ماه تا یک سال زندان برای سرقت علمی

وی با بیان اینکه ما در کشور قوانین بسیاری داریم که اجرا نمی شوند گفت: ما قانونی از 40 سال پیش داریم و برای کسی که سرقت علمی می کند مجازات زندان بین 6 ماه تا یک سال تعیین کرده است. در سطح دنیا نیز کمیته ای به نام COPE وجود دارد که در حقیقت کمیته اخلاقی نشر در دنیا است. مجلات و دانشگاه ها عضو این کمیته می شوند و اگر هرگونه خطای علمی که اتفاق بیفتد را به این کمیته گزارش می کنند و کمیته آن را بررسی می کند.

قائم‌مقام معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در پایان با بیان این که سرقت پایان نامه و مقالات یک جرم است و بعد عمومی نیز دارد، افزود: سرقت پژوهشی از طریق معاون پژوهشی دانشکده و دانشگاه و در مراحل بالاتر از طریق معاونت پژوهشی وزارت علوم نیز قابل پیگیری است. همچنین در رشته های پزشکی، اگر محققی در موضوع سرقت علمی شکایت داشته باشد، می تواند به کمیته اخلاق دانشگاه مراجعه کند و در صورت به سرانجام نرسیدن شکایتش می تواند در کمیته اخلاق کشوری وزارت بهداشت نیز طرح شکایت کند.

بر اساس گزارش جدید سازمان ملل، ضخامت لایه ازن زمین بعد از 35 سال افزایش یافته است.

 پروتکل مونترال در خصوص مواد تحلیل کننده لایه ازن در سال 1987 تصویب شد. نازک شدن لایه ازن در قطب جنوب موجب آسیب رساندن به محصولات و قرار گرفتن افراد در معرض خطر ابتلا به امراض پوستی و سرطان پوست از طریق اشعه ماورابنفش شده است.

در گزارش آمده است هنوز لایه ازن شش برابر نازک‌تر از میزان آن در دهه 1980 است و تا سال 2050 طول می‌کشد تا این لایه ترمیم و شرایط مناسب سلامتی فراهم شود.

آچیم اشتاینر مدیر اجرایی برنامه‌های زیست محیطی سازمان ملل اظهار کرد: پروتکل مونترال یکی از موفق‌ترین معاهدات در رابطه با لایه ازن و کاهش تولید مواد تاثیرگذار بر نازک‌تر شدن آن بوده است.

سفر ناو کیهانی سایوز تی.ام.آ-12 ام با فرود این ناو در روز 11 سپتامبر پایان یافت. سفر سایوز به سوی ایستگاه فضایی بین المللی که یکصد و بیست و یکمین پرتاب سرنشین‌دار ناو سایوز از سال1967 بود در 25 مارس 2014 از پایگاه پرتاب‌های فضایی بایکونور واقع در قزاقستان آغاز شده بود.

سیروس برزو، کارشناس تاریخ کیهان‌نوردی و پیشگام ترویج دانش فضایی در کشور از این سفر و حاشیه‌های آن سخن گفته است.

سفر ناو کیهانی سایوز تی.ام.آ-12 ام از چه ویژگی هایی برخوردار بود؟

سایوز تی.ام.آ-12 ام در27 مارس 2014 در اسکله واحد پویسک ایستگاه فضایی بین‌المللی پهلوگیری کرد. البته قرار بود این اتصال روز قبل انجام شود اما به دلیل یک مشکل فنی، عملیات به تعویق افتاد و کارشناسان مرکز هدایت پرواز با بررسی کامل اطلاعات ارسالی ناو سایوز به زمین، الحاق به ایستگاه را به روز بعد موکول کردند.

این دومین سفر الکساندر اسکورتسوف، سومین پرواز استیون سوانسون و نخستین ماموریت مداری اولگ آرتمییف بود.

در جریان این سفر الکساندراسکورتسوف و اولگ آرتمییف - فضانوردان روس ماموریت - دو راهپیمایی به مدت 12 ساعت و 34 دقیقه و استیون سوانسون - فضانورد آمریکایی - یک راهپیمایی به مدت یک ساعت و 36 دقیقه انجام دادند.

این سفر بعد از 169 روز و پنج ساعت و شش دقیقه به پایان رسید.

ناو بعدی چه زمانی پرتاب خواهد شد؟

در حال حاضر سه کیهان‌نورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر هستند. طبق برنامه قرار است ناو کیهانی سایوز تی.ام.آ-14 ام در 25 سپتامبر 2014 سه کیهان‌نورد را به ایستگاه فضایی ببرد. گروه جدید شامل دو فضانورد روس به نامهای الکساندر ساماکوتیایف و یلنا سیروا و همچنین فضانورد آمریکایی، بریویلمور است.

ماموریت سایوز تی.ا.آ-14 ام. بیش از ناوهای دیگری که در چند سال اخیر راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شده‌اند، مورد توجه رسانه‌های گروهی قرار خواهد گرفت زیرا یکی از سرنشینان آن خانم یلنا سیروا است که چهارمین زن فضانورد روسیه به شمار می‌رود.

او که یکی از مهندسان طراح سامانه‌های فضایی موسسه صنعتی انرگیا است، ازسال 2006 به جمع فضانوردان روسیه پیوست و طی چند سال گذشته دوره آموزشی و تمرینی سخت فضانوردی را به خوبی طی کرد. او با این سفر نام خود را به عنوان پنجاه و هشتمین زن فضانورد جهان و پانصد و سی و هفتمین انسانی که به فضا سفر کرده، به ثبت خواهد رساند.

پرواز سایوز تی.ام.آ-12 ام از چه ویژگی‌هایی برخوردار بود و چه چیزی آن را از سایر ماموریت‌های فضایی متمایز می‌کند؟

می‌توان گفت که این پرواز تفاوت چندانی با ماموریت‌های چند ساله اخیر نداشت و فضانوردان طی مدت اقامت خود در مدار زمین تقریبا کار کیهان‌نوردان قبلی یعنی انجام یک سری آزمایش‌ها و عملیات فنی را ادامه دادند، اما پس از بازگشت به زمین، توسط اولگ آرتمییف، عملیاتی را به انجام رساند که تاکنون بی‌سابقه بوده است.

جریان از این قرار است که بعد از فرود و معاینه اولیه، فضانوردان برای بررسی‌های پزشکی دقیق‌تر با بالگرد به قرقنده بردند. پس از آن، اسکورتسوف و آرتیمییف به شهر ستاره‌ای در نزدیکی مسکو و سوانسون توسط یک هواپیمای جت ناسا به مرکز فضایی جانسون در هوستون رفت.

 

آرتمییف بعد از یک استراحت کوتاه، تحت نظر کارشناسان مرکز آموزش فضانوردان برای نخستین بار به انجام یک آزمایش پرداخت. این بررسی برای فضانوردانی کاربرد دارد که در سفرهای بین‌ سیاره‌ای دهه بعد شرکت خواهند کرد. هدف این آزمایش، بررسی توانایی بدن انسان پس از یک پرواز طولانی شش ماهه بود.

این آزمایش شامل چه مراحلی بود و چطور به انجام رسید؟

این آزمایش که در 12 سپتامبر یعنی روز دوم ورود فضانورد به شهر ستاره‌ای محل زندگی و آموزش کیهان‌نوردان آغاز شد، «فرود بر سطح سیاره‌ای دیگر» نام داشت و شامل دو بخش می‌شد: قرار گرفتن در شرایط فشار بالا و انجام عملیاتی مثل فعالیت و قدم زدن با لباس سنگین فضایی و راهپیمایی در سطح سیاره بیگانه.

هدف از انجام این آزمایش چه بود؟

کارشناسان مرکز آماده‌سازی فضانوردان با انجام این آزمایش‌ها می‌خواهند بدانند پس از سفری فضایی طولانی که بدن انسان به طور کلی ضعیف می‌شود آیا توان تحمل فشارهای ناشی زمان فرود و انجام عملیات را دارد یا خیر، زیرا در این شرایط وی باید بتواند فشار سنگین ناشی از فرود سفینه بر روی سیاره‌ای دیگر را تحمل کند. این آزمایش با استفاده از دستگاه عظیم گریز از مرکز در محل آماده‌سازی فضانوردان انجام شد. این سامانه که بزرگترین دستگاه گریز از مرکز دنیا به شمار می رود، 18 متر طول دارد.

اما شما گفتید که عملیاتی مثل فعالیت و قدم زدن با لباس سنگین فضایی و راهپیمایی در سطح سیاره بیگانه نیز در این آزمایش گنجانده شده بود. شرایط مریخ چطور در زمین شبیه‌سازی شده بود؟

طی مرحله دوم آزمایشها که روز 15 سپتامبر در سالن شبیه‌ساز تخصصی «خروج 2» مرکز آماده‌سازی صورت گرفت، اولگ آرتمییف به انجام عملیاتی مثل قدم زدن در سطح و بالا رفتن از پله و ارتفاع دست زد. در این زمان او لباس فضایی مخصوص راهپیمایی فضایی "اورلان ام.کا" را پوشیده بود و درشرایط شبیه‌سازی شده از «سیاره دیگر» به کار پرداخت.

هدف ازاین آزمایش نه فقط بررسی توانایی فضانورد بلکه بررسی امکان عملیات برای آماده‌سازی لباس فضایی و مجموعه‌ای از دریچه‌ها و قفل و بست‌هایی بود که در سفر به سیاره‌ای دیگر لازم است.

در این برنامه که توسط گروهی از کارشناسان روسی طی چند سال مطالعه طراحی شده، به فعالیت های لازم در مراحل مختلف کار بر روی سیاره‌ای دیگر، سامانه‌های اداره و کنترل لباس فضایی و دیگرتجهیزات ناو از قبیل دریچه‌ها، قفل‌ها و سامانه‌های مربوط به عملیات خروج و ورود قفل و راهپیمایی فضایی، همچنین شیوه تماس مرکز هدایت پرواز و برخی از عملیات مشترک درسطح "سیاره دیگر" و به دست آوردن داده‌های تجربی برای کیفیت عملیات فضانوردان توجه شده بود.

امکانات موجود در سالن شبیه‌ساز تخصصی «خروج 2» این توانایی را به فضانورد می دهد که برنامه حرکت وعملیات را در شرایط شبیه‌سازی شده کم‌وزنی انجام دهد. این کار با استفاده از کابل ویژه‌ای صورت می‌گیرد که فضانورد از طریق یک بازوی مکانیکی قوی در حالت آویزان قرار می‌دهد و تا حدود زیادی می‌تواند حالت کم‌وزنی را القاء کند. در این آزمایش آرتیمییف در لباس "اورلان ام.کا" از سفینه خارج شد و در جاذبه شبیه‌سازی شده (درسطح مریخ گرانش 0.38 نسبت به سطح زمین است) به فعالیت پرداخت.

طی این عملیات هیجان‌انگیز در مریخ، او به انجام فعالیت‌هایی مانند بررسی سامانه‌های کنترل لباس فضایی و تجهیزات دیگر دریچه خروج، راهپیمایی بر روی سطح «سیاره دیگر»، بلند کردن و پایین آوردن نردبان، پیاده و جدا سازی سامانه‌های علمی، نصب و راه‌اندازی آنتن پرداخت.

کار به همین جا خاتمه یافت؟

خیر، علاوه بر این، اولگ آرتمییف هدایت یک مدل مجازی خودروی مریخ‌نورد و درحال حرکت بر روی سطح مریخ در یک مسیرخاص را نیز انجام داد. برنامه‌ریزی رایانه‌ای مدل مجازی خودروی مریخ‌نورد توسط کارشناسان فرهنگستان علوم روسیه طراحی شده بود.

 

آیا چنین آزمایش‌هایی ادامه خواهد یافت یا این کار تنها یک آزمایش خاص بود؟

متخصصان فضانوردی روسیه، کار آرتیمییف را همانند طرحهای دیگری مثل مریخ-500 ، آغاز یک دوره مفصل بررسی‌های همه‌جانبه فنی و علمی می‌دانند و می‌گویند در آینده نیز این گونه آزمایش‌ها ادامه خواهد یافت و یافته‌های این مطالعات منحصربه‌فرد به عنوان یک سند مهم در برنامه‌ریزی‌های علمی برای طراحی سامانه‌های مربوط به سفر به سیاره مریخ به کار گرفته خواهد شد.

 

موتور اين لکسوس V8 ، پنج ليتري است که قدرت آن 477 اسب بخار مي باشد و يک طراحي ناب از خودروسازي تويوتا محسوب مي شود.

فضاي داخلي اين مدل نيز به اندازه طراحي بيروني آن شيک و زيباست وصندلي هاي آن کاملا ارگونوميک است. مدل جديد لکسوس در رده مدلهاي کوپه کلاس متوسط جاي مي گيرد.