با استفاده از نانوذرات جامد لیپیدی به همراه آنتی‌بیوتیک آمپی‌سیلین بارگیری در آن،‌ فرم جدیدی از آنتی‌بیوتیک ساخته شده که نسبت به فرم آزاد آنتی‌بیوتیک، برتری‌هایی نظیر نفوذ بهتر به باکتری، افزایش عملکرد دارو در غلظت‌های پایین‌تر از دوز درمانی معمول، مقابله با مقاومت گونه‌هایی از باکتری‌ها نسبت به فرم معمول و غیر نانویی این آنتی‌بیوتیک در عملکرد دارد.

داروی آمپی‌سیلین بر روی نانوذرات جامد لیپیدی با روش هموژنیزاسیون تحت فشار بالا، بارگیری شد تا به این ترتیب دارو درون پوششی از جنس لیپید و اندازه نانومتری در کنار هم قرار داده شود.

هدف از این تحقیق کنترل رهایش دارو، بالا بردن سطح عملکرد آنتی‌بیوتیک آمپی‌سیلین در برابر باکتری‌های مقاوم و در نتیجه افزایش تحمل و کاهش گسترش عفونت در بیمار بوده است.

اثر طولانی‌تر داروی تجویز شده و تجویز با فاصله بیشتر، پذیرش بیمار را افزایش می‌دهد. از این رو در این تحقیقات نانوذرات حاوی داروی آمپی‌سیلین از جهت میزان انباشته‌شدن دارو درون نانوذرات جامد لیپیدی، میزان رهایش دارو از نانوذرات، مورفولوژی و میزان رشد یا عدم رشد باکتری‌ها در حضور این نانوذرات حاوی آمپی‌سیلین مورد مطالعه قرار گرفتند.

باکتری‌های مورد استفاده در این مطالعات شامل «سودوموناس آئروژینوزا»، «استافیلوکوکوس»، «اورئوس» و «ای کولای» بوده است.

نانوذرات حاوی آمپی‌سیلین تولیدشده دارای اندازه‌ای برابر 150 نانومتر و درصد بارگیری دارو توسط نانوذرات 77 درصد بوده است.

همه نانوذرات ایجادشده شکلی کروی دارند و میزان 95 درصد از داروی موجود درون ذرات پس از 24 ساعت در شرایط محیطی یکسان از درون نانوذرات آزاد شدند. در نتیجه آمپی‌سیلین موجود در درون نانوذرات جامد لیپیدی نسبت به آمپی‌سیلین آزاد، زمان اثر بالاتری در بدن داشته؛ زیرا به صورت کنترل‌شده از پوشش خود آزاد می‌شود و این خود باعث دوام اثرات آنتی‌بیوتیکی دارو شده و دفعات مصرف دارو نیز کاهش می‌یابد.

نتایج تحقیقات نشان داد که میزان کمترین غلظت مهاری آنتی‌بیوتیک در برابر رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتری (MBC) در ذرات جامد لیپیدی حاوی آمپی‌سیلین فرم آزاد در مقابله با باکتری‌های سودوموناس، استافیلوکوکوی و ای کولای کاهش بسیاری را نشان می‌دهد.

این نتیجه به دست آمده موجب می‌شود تا با دوز کمتر دارو و نیز تجویز با فواصل بیشتر درمان مناسب‌تری را ملاحظه کرد، ضمن‌ آنکه موجب کاهش هزینه‌های درمانی در طولانی مدت، افزایش تحمل بیماری و کاهش خطر ایجاد مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی خواهد شد.

این پژوهشگران در این تحقیقات موفق به تولید آنتی‌بیوتیکی در خانواده پنی‌سیلین شدند. افزایش اثر آنتی ‌باکتریال همزمان با رهش آهسته، استفاده صرفا از یک لیپید، قابلیت استفاده امولسیون اولیه طراحی‌شده به صورت افشانه موضعی و نیز فرم فریز درای شده با مزیت افزایش زمان ماندگاری از نوآوری‌های این دارو است.

از جمله مزایای نانو آنتی‌بیوتیک تولیدشده می‌توان به مواردی چون کاهش دوز مصرف آنتی بیوتیک، افزایش فواصل مصرف، افزایش اثربخشی آنتی‌باکتریال، افزایش پذیرش بیمار و کاهش هزینه درمان اشاره کرد.

قابلیت استفاده موضعی به صورت پماد و یا محلول در درمان سوختگی‌ها، عفونت‎های ناشی از زخم و یا بخیه و قابلیت تعمیم این روش ساخت به آنتی‌بیوتیک‌های با ساختار مناسب این روش از مزایای این نانودارو به شمار می‌رود.

این دارو با شرکت در برنامه نانو مچ ستاد توسعه فناوری نانو در مراحل رسیدن به تجاری‌سازی قرار دارد.