تست پایداری
نرمافزار قدرتمند Burn InTest ابزاری بسیار موثر و کارآمد برای تست قطعات و سختافزارهای رایانه شما در شرایط مختلف کاری است. به کمک این نرمافزار میتوانید عملکرد قطعات در شرایط کاری واقعی را شبیهسازی کرده و با گذراندن مدت زمانی بسیار کوتاه، نتیجه عملکرد آنها در طولانی مدت را مشاهده کنید!
این شبیهسازی به شما این امکان را میدهد تا از بروز خرابیهای احتمالی آگاه شويد و پیش از هرگونه آسیبديدن قطعات، خود نسبت به تعمیر یا تعویض آنها اقدام کنید تا ریسک از دستدادن اطلاعات را به صفر برسانید.
از فرق سر تا نوکپا!
با نرمافزار Burn InTest ميتواند تمامي قطعات رایانه شما را تست و بررسی كند. قطعات مختلفی از جمله پردازنده مرکزی، هارددیسک، حافظه رم، درایوهای نوری، کارت صدا، کارت گرافیک دوبعدی و سهبعدی، اتصالات شبکه، چاپگر و ... برخی از این قطعات بهشمار میروند.همچنین در صورتی که شما قطعهای را در اختیار داشته باشید و ابزارهای لازم برای تست آن در این نرمافزار وجود نداشته باشد، میتوانید به کمک قابلیت ساخت پلاگین که در این برنامه گنجانده شده است، چگونگی عملکرد و مراحل تست قطعه مورد نظر را در برنامه مشخص كنيد، سپس به تست آن در محيطي شبیهسازی شده بپردازید.روش کار بسیار آسان، پشتیبانی از قابلیت چاپ و ذخیره نتایج روی هارددیسک، پشتیبانی از سختافزارها و سیستمهايعامل 64 بیت، قابلیت اجرا از روی حافظههای فلش، نمایش تمام اطلاعات سختافزارهای مورد استفاده در رایانه، پشتیبانی از قابلیت تست همزمان 20 هارددیسک و درایو نوری و بسیاری از امکانات دیگر از ویژگیهایي این نرمافزار است.نرمافزار فوق در دو نسخه استاندارد و حرفهای با قابلیت اجرا روی نسخههای 32 و 64 بیت سیستمعامل ویندوز قابل استفاده است و میتوانید نسخهای از آن را با مراجعه به لینک زیر دانلود کنید:
http://www.passmark.com/download/bit_download.htm
توجه: براي استفاده از این نرمافزار در سیستمعامل لینوکس نیز میتوانید به لینک زیر مراجعه کنید:
http://www.passmark.com/download/bitlinux_download.htm
آخرین مقدمات برای پرتاب فضاپیمای سایوز TMA-04M به ایستگاه بین المللی فضایی دیروز یکشنبه 24 اردیبهشت انجام شد و این سایوز از طریق قطار به قزاقستان منتقل شد تا برای پرواز امروز آماده باشد. | |
این موشک بزرگ به سکوی پرتاب بیکونور در قزاقستان منتقل می شود تا برای پرتاب صبح روز سه شنبه آماده شود.این فضاپیما چون سایر پرتابهای قبلی دارای سرنشینهای بین المللی خواهد بود، گنادی پادالکا فرمانده و سرگی روین مهندس پرواز از روسیه جو آکابا مهندس پرواز برجسته ناسا از آمریکا از سرنشینان این سایوز خواهند بود. سایوز TMA-04M توسط قطار در مسیر خود به سکوی پرتاب در قزاقستان
این فضاپیما که قرار است سه شنبه پرتاب شود دو سرنشین روز و یک سرنشین آمریکایی خواهد داشت
نیروی پلیس مسلح امنیت سایوز TMA-04M را درحال به سکوی پرتاب حفظ می کنند واپسین مسافران ایستگاه بین المللی فضایی ماه گذشته به زمین بازگشتند و اکنون همه چیز برای انجام سفر بعدی با ساکنان جدید ایستگاه بین المللی فضایی آماده است.ناسا که سال گذشته رسما شاتل خود را بازنشسته کرده، از اواخر سال 2009 تاکنون تنها به فضاپیمای سایوز روسیه برای انتقال سرنشینان به ایستگاه فضایی متکی است.دیروز آخرین مقدمات عادی در رابطه با این فضاپیما و انتقال عمودی آن به سکوی پرتاب انجام شد. این انتقال و عملیات مرتبط با آن معمولا دو روز پیش از پرتاب انجام می شود و تمام عملکرد آن چون فعال شدن تمام تجهیزات الکترونیکی و مکانیکی بررسی می شود.در روز پرتاب موشک، این وسیله با سوخت که از اکسیژن مایع و نفت سفید تشکیل شده پر می شود و شمارش معکوس پیش سه ساعت پیش از زمان تعیین شده انجام می شود. قرار است این پرتاب ساعت 9:01 صبح روز 15 می ( 26 اردیبهشت ماه) صورت بگیرد
پس از بررسهای چندین باره فضاپیمای سایوز برای پرتاب آماده می شود کپسول فضایی سایوز برای اولین بار در نوامبر 2000 نخستین مسافران خود را به ایستگاه بین المللی فضایی منتقل کرد، از آن زمان تاکنون همواره یک سایوز در ایستگاه فضایی مستقر می ماند تا به عنوان قایق نجات برای سرنشینان ایستگاه بین المللی فضایی عمل کند تا اگر آنها مجبور شدند به نحوی غیرقابل انتظار به زمین بازگردند از آن استفاده کنند.وقتی سایوز به مدار برسد ، مسافران دو روز بعد از آن به ایستگاه فضایی می رسند. در طول این مدت سرنشینان سایوز بررسیهای سیستمی را انجام می دهند و با مرکز کنترل عملیات در روسیه در تماس خواهند بود.سفر سایوز به ایستگاه بین المللی فضایی 2 روز به طول می انجامد اما برای بازگشت به زمین تنها به کمتر از 3 ساعت و نیم زمان نیاز دارد. |
گوگل پلاس هم همانند فيسبوك، طراحي صفحه پروفايل كاربران را تغيير داده است.
براي ايجاد يك كاور درست و حسابي در اين سرويس ميتوان به وبسايت زير رفت و از ابزارهاي آن براي نمايش بهتر صفحه پروفايل استفاده كرد:
افزودن چت روم به وبسايت
وبسايت Chatwing، ابزاري رايگان و تحت وب است كه ميتواند در هر بلاگ و وبسايتي بهكار گرفته شود. اين وبسايت سرويس اتاقهاي چت را در اختيار ديگران قرار ميدهد و تنها كافي است چند خط كد آن را در محلي كه ميخواهيد اتاق گفتوگو ايجاد كنيد، كپي كرده و بازديدكنندگان سايت را به آنجا بفرستيد. براي استفاده از اين وبسايت به نشاني زير برويد:
http://chatwing.com/
افزونه BioDigital براي علاقهمندان به آناتومي بدن انسان، بيماريها و روش درمان آنها بسيار جالب خواهد بود.
اين افزونه روي مرورگر كروم نصب ميشود و از طريق نشاني زير قابل دريافت است:
https://chrome.google.com/webstore/detail/agoenciogemlojlhccbcpcfflicgnaak?utm_source=chrome-ntp-icon
چهچیزی رمزگذاری شود؟
برای حفاظت موثر از ایمیل، باید 3 چیز را رمزگذاری کنید: اتصالدهنده ایمیل، پیغامهای واقعی ایمیل و پیامهایی که ذخیره یا آرشیو کردهاید.اگر بعد از وارد شدن به ایمیل یا ارسال پیغام، اتصال دهنده ایمیلتان را در رايانه یا دیگر دستگاهها بهصورت رمزگذاری نشده رها کنید، کاربران دیگر در شبکه میتوانند براحتی به اطلاعات ورود و هر پیغامی که ارسال یا دریافت کردهاید، دسترسی پیدا کنند. این خطر معمولا در زمانی است که از یک شبکه عمومی استفاده کنید؛ ولی یک اتصال رمزگذاری نشده میتواند در محل کار یا شبکه خصوصیتان نیز مشکلاتی ایجاد کند.پیغامهای واقعی ایمیل شما از آنجا که در اینترنت جابهجا ميشود، بعد از ترک سرور ارائهكننده ایمیل، آسیبپذیر خواهد بود. رمزگذاری پیغامها قبل از ارسال، آنها را درطول مسیر غیرقابل خواندن میکند. اگر ایمیلهای ذخیرهشده خود را در رايانه یا دستگاه موبایل خود رها کنید، هرکسی میتواند به آنها دسترسی داشته باشد، حتی اگر برنامه ایمیل، حساب ویندوز یا دستگاه موبایل خود را با رمزعبور امن کرده باشید.
چگونگی رمزگذاری اتصال ایمیل
برای امنکردن اتصال بین ارائهكننده ایمیل و رايانه یا دیگر دستگاههایتان، باید رمزگذاری لایه امن سوکت (SSL) و امنیت لایه انتقال (TLS) را نصب کنید. اگر شما با یک مرورگر وب، ایمیل خود را باز میکنید، (خواه از یک سیستم خانگی، لپتاپ، تلفن هوشمند یا یک تبلت) مدتی صبر کنید تا مطمئن شوید رمزگذاری SSL/TLS فعال شده است. اگر فعال بود، نشاني وبسایت بهجای http با https شروع میشود؛ بسته به نوع مرورگر شما، نوعی نشانه مانند یک تذکر کنار نوار آدرس یا یک آیکون قفل زرد در نوار وضعیت در پایین پنجره مرورگر نیز باید مشاهده کنید.اگر آدرس https و دیگر نشانهها را بعد از ورود به برنامه ایمیل خود ندیدید، یک «s» در پایان http تایپ کرده و كليد Enter را بزنید. اگر ارائهكننده سرویس ایمیل شما از SSL/TLS پشتیبانی کند، با انجام این دستورالعمل معمولا یک پیغام برای رمزگذاری اتصال فعلی شما نمایش داده میشود. سپس تنظیمات حساب خود را بررسی کنید ببینید چگونه میتوانید رمزگذاری پیشفرض برای ورودهای آینده را فعال کنید و همچنین چگونه میتوانید بوکمارک یا میانبری برای سایت ایمیلتان بااستفاده از آدرس https بسازید.اگر از برنامهای مانند Microsoft Outlook یا از یک نرمافزار کاربردی ایمیل در تلفن هوشمند یا تبلت خود برای بررسی ایمیل استفاده میکنید، همچنان باید از رمزگذاری SSL/TLS استفاده کنید؛ البته در برخی شرایط، رمزگذاری کمی مشکل میشود. برای انجام آن، برنامه ایمیل یا نرمافزار کاربردی ایمیل خود را باز کرده و به بخش تنظیمات بروید. در آنجا بهدنبال گزینهای برای فعالسازی رمزگذاری بگردید؛ این گزینه معمولا در تنظیمات پیشرفته نزدیک جایی که شما میتوانید یک شماره درگاه (port) مشخص برای اتصالات ورودی و خروجی وارد کنید، قرار دارد.اگر از یک حساب ایمیل Exchange برای کار استفاده میکنید، یک ناحیه طراحیشده برای تنظیمات امنیت خواهید یافت که میتوانید بهطور واضح ببینید آیا رمزگذاری برای اتصالهای ورودی و خروجی فعال شده است یا خیر.
چگونگی رمزگذاری پیغامهای ایمیل
شما باید تمام پیامهای خود را درطول انتقال رمزگذاری کنید. میتوانید از قابلیتهای رمزگذاری که در سرویس ایمیل شما قرار گرفته است، استفاده یا نرمافزار رمزگذاری یا افزونههای آن (مانند OpenPGP) را دانلود کنید. همچنین میتوانید از سرویس ایمیل رمزگذاریشده برپایه وب مانند Sendinc یا JumbleMe بهره ببرید؛ البته اگر به شرکتهای بیرونی اطمینان دارید.در بیشتر روشهای رمزگذاری پیغامها، ازجمله S/MIME و OpenPGP نیاز است یک گواهینامه امنیتی در رايانه خود نصب کنید تا قبل از ارسال یک پیغام رمزگذاریشده، به افراد مخاطب خود یک رشته کاراکتر بهنام «کلید عمومی» داده شود. همچنین دریافتکنندگان پیغام شما نیز باید یک گواهینامه امنیتی روی سیستم خود نصب کنند تا یک کلید عمومی برای شما ارسال شود.پشتیبانی از S/MIME در بسیاری از نرمافزارهای ایمیل مانند Microsoft Outlook قرار داده شده است. بعلاوه افزونههای مرورگرهای وب مانند Gmail S/MIME برای فایرفاکس، بخوبی از این روش پشتیبانی میکند.استاندارد رمزگذاری ایمیل OpenPGP انواع متفاوت دارد، مانند PGP و GNU Privacy Guard. همچنین شما میتوانید براحتی افزونهها و نرمافزارهای تجاری و رایگانی مانند Gpg4win یا PGP Desktop Email که از روش رمزگذاری OpenPGP پشتیبانی کنند، پیدا کنید.
چگونگی رمزگذاری ایمیلهای ذخیره شده
اگر بهجای استفاده از مرورگر برای بررسی ایمیلها از یک نرمافزار ایمیل در رايانه يا گوشي تلفن همراهتان استفاده میکنید، باید اطمینان حاصل کنید که دادههای ایمیلهای ذخیرهشدهتان رمزگذاری شده باشند تا درصورت گم شدن یا دزدیده شدن دستگاه، سوءاستفادهکنندگان نتوانند به پیغامهای ذخیرهشده شما دسترسی پیدا کنند.بهتر است لپتاپ یا گوشيتان را رمزگذاری کنید، چراکه قابل حمل بودن اینگونه دستگاهها آنها را در خطر دزدیده یا گم شدن قرار میدهد. برای گوشيهاي تلفن همراه بهتر است از یک سیستمعامل که بهوسیله تنظیمات PIN یا رمزعبور برای محافظت از ایمیلها و دیگر دادههایتان، یک رمزگذاری کامل ارائه میکند، استفاده کنید. دستگاههای بلکبری و iOS (آیفون، آیپد و آیپاد) این گونه رمزگذاری را مدتها ارائه کردهاند؛ اندروید از نسخه 0/3 به بعد از آن پشتیبانی میکند. برای دستگاههای قدیمیتر اندروید، باید از نرمافزارهای ایمیل دیگری مانند TouchDown که رمزگذاری را ارائه میکنند، استفاده کرد.برای دستگاههای رومیزی و لپتاپها میتوانید تنها فایلهای داده ایمیل خود را رمزگذاری کنید؛ البته درصورتی که نمیخواهید همه سیستم رمزگذاری شود. قابلیتهای رمزگذاری نرمافزارهای ایمیل متفاوت است بنابراین باید سندهای آن برنامه و نسخه خاص آن را بررسی کنید. اگر نرمافزار ایمیل مورد استفاده شما رمزگذاری مطمئنی ارائه نمیکند، مسیری که ایمیلهای شما در آنجا ذخیره میشود، رمزگذاری کنید.اگر از نسخه حرفهای، کسبوکار یا نهایی ویندوز استفاده میکنید، بدون درنظر گرفتن نوع نرمافزار ایمیل مورد استفاده، میتوانید از طریق قابلیت EFS (سیستم فایل رمزگذاریشده)، رکوردهای ایمیل خود را رمزگذاری کنید. ابتدا فایلهایی را که نرمافزار ایمیل شما برای ذخیرهکردن پیغامهای ایمیل استفاده میکند پیدا کنید (بهعنوان مثال Microsoft Outlook از یک فایل PST. برای ذخیرهسازی پیغامها استفاده میکند). در ویندوز 7 و ویستا شما این فایل را در مسیر:
C:\Useers\YourUserName\AppData\Local\Microsoft\Outlook
پیدا خواهید کرد. هنگامی که محل ذخیرهسازی دادههای ایمیلها را پیدا کردید، روی فایل یا پوشهای که حاوی آنهاست راست کلیک کرده، گزینه Proprties را انتخاب کنید. سپس روی Advanced کلیک کرده و بعد از آن Encrypt contents to secure data (رمزگذاری محتوا برای محافظت از دادهها) را انتخاب کنید. این تمام کاری است که باید انجام دهید. هنگامی که وارد حساب ویندوز خود شوید، قابلیت EFS بهطور خودکار فایلها را باز و رمزگشایی میکند. بهخاطر داشته باشید که قبل از نصب دوباره ویندوز یا اعمال تغییرات در حساب ویندوز، رمزنگاری را غیرفعال کنید؛ این خطر وجود دارد که دیگر نتوانید فایلها را رمزگشایی کنید.
کدخوانها در خطر
اسکات مککینل، مدیر شرکت نرمافزاری Check Point معتقد است: «شواهد نشان میدهد افرادی که از این کدها استفاده میکنند، از امنیت کاملی برخوردار نیستند.» او نبود رمزبندی صحیح در این کدها را یکی از خطراتی میداند که ممکن است باعث «حمله برچسبی» شود: چاپ یک کد آلوده روی برچسب و چسباندن آن روی دیگر کدها.از آنجا که کدهای QR در مکانهای عمومی نصب میشود، برچسبهای تقلبی بسادگی روی آنها قرار میگیرد و درصورت اسکن، سیستمعامل گوشی کاربران را آلوده میکند.مککینل همچنین معتقد است این خطرات میتواند فراتر از آلودگی سیستم عامل باشد و باعث ضرر مالی به صاحب گوشی شود. بهعنوان مثال هکر میتواند کد QR خاصی طراحی کند تا به شمارهای خاص پیام متنی ارسال کند و به ازای هر پیغام یک دلار از اعتبارش کم کند.این نوع حملات در مقایسه با حملات امنیتی که در بخش نرمافزار و برنامهنویسی انجام میشود، ابدا کار دشواری نیست؛ زیرا حملهکننده میتواند یک خط دستور اضافه کند تا بدافزار مورد نظرش را نصب کرده یا درخواست وب زیادی به سیستم خارجی بفرستد و حمله بافری ایجاد کند.در بین گوشیهای هوشمند، دستگاههای اندرویدی در معرض بیشترین خطرهای بدافزاری قرار دارد. یکی از علل این موضوع، سیاستهای باز گوگل در ارسال ابزارهای جدید است. هرچند اخیرا گوگل قابلیتی بهنام Bouncer را معرفی کرده است که نرمافزارهای جدید را بهصورت خودکار اسکن کرده و بهدنبال بدافزار میگردد، اما هکرهای مطلع بخوبی میتوانند از پس این حصار امنیتی برآمده و تبلتها و گوشیهای هوشمند اندرویدی را آلوده کنند. وجود کدهای QR میتواند کمکحال کسانی باشد که میخواهند بیشتر و بیشتر سیستمها را آلوده کنند!
دفاع در برابر حمله
هرچند نرمافزارهای امنیتی موبایل و تکنیکهای فیلترکردن آدرس URL میتواند جلوی مشاهده سایتهای آلوده کاربران را بگیرد، اما اغلب گوشیهای هوشمند جدید در مقابل اینگونه حملات، آسیبپذیر نشان میدهد و بر اساس آمار به دست آمده، عده کمی روی گوشی خود نرمافزارهای امنیتی نصب میکنند. در حالی که نرمافزارهای امنیتی تلفنهای هوشمند و تبلتها روز به روز کاملتر میشود و کاربران براحتی میتوانند جلوی اینگونه تهدیدها را بگیرند. جالب است که بیشتر کاربران موبایل نمیدانند آیا گوشیشان آلوده خواهد شد یا خیر. بهعنوان مثال، کاربران پیش از عکسگرفتن از کد QR کافی است به دقت بررسی کنند برچسب جدیدی روی آن نصب نشده باشد.کاربران هنگام اسکن این کدها باید موارد امنیتی را در نظر بگیرند. اگر کدی که میخواهند اسکن کنند، نام شناختهشدهای نبود، اساسا چرا باید کد را اسکن کرد؟ بهتر است آدرس آن را یادداشت کرده و از طریق رایانهای که مجهز به نرمافزارهای امنیتی است، به وبسایت مورد نظر رفت.
اين فضاپيما در ماموريت آينده ناسا و اسپيس ايكس به ايستگاه فضايي بينالمللي ميرود و در آنجا پس از مبادله بار دوباره به زمين باز خواهد گشت.دراگون سرآغاز فصل جديدي از فضاپيماهاست كه ناسا به آنها روي آورده است. پس از بازنشستگي شاتلها، اين نوع جديد فضاپيماها امنيت بالاتر، تكنولوژي پيشرفتهتر و البته سود و صرفه بيشتري دارد.دراگون كه بزودي و پس از چند بار تاخير از سكوي پرتاب مركز فضايي كندي براي يك ماموريت سه هفتهاي به فضا فرستاده خواهد شد پس از رسيدن به ايستگاه فضايي بينالمللي بايد مدتي از دور اين ايستگاه را تعقيب كند تا بررسيهاي راه دور از بخشهاي مختلف آن تمام شود و تنها در آن صورت، دراگون با كمك كانادارم2 كه يك بازوي روباتيك است در كنار ايستگاه بينالمللي فضايي پهلو ميگيرد.اين فضاپيما هنگام حضيض مداري ايستگاه (كمترين فاصله ايستگاه تا زمين) به آن نزديك ميشود و توقفي كوتاه در فاصله 2.5 كيلومتري آن دارد. دليل اين توقف بررسي مجدد حسگرها و سيستمهاي نوري براي اقدام به پهلوگيري در امنيت كامل است.
نقش كانادارم 2 در اين ماموريت
هنگامي كه دراگون كاملا در كنار ايستگاه فضايي قرار ميگيرد، كانادارم 2 وارد عمل ميشود. اين روبات، وسيلهاي است كه به كپسول بار دراگون قلاب ميشود و آن را به سمت يكي از لنگرگاههاي ايستگاه فضايي ميبرد.دان پتيت، فضانورد ناسا و آندره كوييپرز، فضانورد اسا كه هر دو از ساكنان ايستگاه فضايي بينالمللي هستند، كنترل كانادارم 2 را در دست دارند.اين عمليات هشت تا 10 متر زير ايستگاه انجام ميشود؛ به اين صورت كه پتيت بازوي روباتيك كانادارم2 را كنترل ميكند و خود كانادارم2 هم تحت كنترل كوييپرز است كه آن را دقيق در كپسول قلاب ميكند تا كپسول بدرستي به ايستگاه نزديك شود.دراگون سومين فضاپيمايي است كه در طول ماموريتش از كانادارم2 براي پهلوگيري استفاده ميكند. در طول 18 روزي كه دراگون در كنار ايستگاه بينالمللي فضايي است، فضانوردان بار آن را كه حدود نيم تن غذا و لباس است، تخليه ميكنند و به اتاقهايي كه از قبل تنظيم فشار شده، ميبرند.در روز ششم ماموريت، كانادارم2 و وسيله ديگري به نام دكستر، بدنه و سطح خارجي دراگون را بررسي ميكنند تا در صورت مشاهده هرگونه اثر ضربه يا آسيبديدگي، آن را ثبت و به مركز كنترل زميني مخابره كنند.در پايان ماموريت هم، كانادارم2 دراگون را از ايستگاه جدا ميكند تا اين وسيله نقليه بزرگ براي فرود به زمين برگردد تا در آنجا سرويسهاي لازم را دريافت كند و براي ماموريتهاي بعدي آماده شود.
انسان در شبانه روز هر چند ساعت، یكبار غذا میخورد و گاهی تا ساعتها به غذا دسترسی ندارد. این در حالي است كه سلولهای بدن ما كه در واقع واحدهای اصلی حیات هستند، به صورت مداوم و بدون وقفه به سوخت برای تولید انرژی نياز دارند.زمانی كه غذا میخوریم، بخش عمدهاي از غذا كه به آن فوري نياز نداريم، ذخیره میشود. برای این ذخیرهسازی بايد هورمون انسولین ترشح شود تا سلولهای ذخیرهكننده در كبد ، ماهیچهها و بافتهای چربی بتوانند، قند حاصل از غذا را به سرعت، به صورت گلیكوژن و چربی انبار كنند.هنگام گرسنگی به تدريج ترشح انسولین كم میشود و با كمشدن انسولین، در انبارهای ذخیره قند و چربی باز میشود تا سلولها به سوخت دسترسی مداوم داشته باشند.بیماری دیابت درواقع حاصل كمبود یا ناتوانی كاركرد هورمون انسولین است. دیابت نوع يك بر اثر تخریب سلولهای سازنده انسولین رخ میدهد و بیمار در همان اوایل زندگی از داشتن انسولین محروم میشود.در دیابت نوع 2، ابتدا كمبود انسولین وجود ندارد، بلكه سلولها نسبت به انسولین مقاومت نشان میدهند و در واقع انسولین برای انجام كارهای خود دچار ناتوانی نسبی است و سلولهای لوزالمعده مجبور به تولید مقادیر زیادي انسولین است.بعد از گذشت چندین سال از این بیماری، بتدريج سلولها خسته شده و علاوه بر مقاومت سلولها به انسولین، كمبود این هورمون نیز رخ میدهد.فراموش نكنيد كه در غیاب انسولین (یا ناتوانی آن) قند حاصل از غذا قادر به ورود به سلولها نیست و سطح آن در خون بالا میرود.از طرفی در زمان گرسنگی نیز انبارهای ذخیره خالی از گلیكوژن و چربی خواهند بود و سلولها به طور مناسب به قند دسترسي ندارند البته این روند در دیابت نوع 2 كه بیشترین موارد این بیماری در جامعه را تشكیل میدهد، نیاز به گذشت زمان دارد.به همین دلیل است كه تا سالها از شروع این بیماری، فرد معمولا چاق بوده و سپس شروع به لاغر شدن میكند. خوشبختانه علم پزشكی آن قدر پیشرفت كرده است كه اكنون این هورمون در دسترس بیماران قرار داده شده است تا در صورت تجویز پزشك در بدن جایگزین شود.در سالهای گذشته انسولین با مشكلات فراوانی از گاو یا خوك تهیه ميشد، اما امروزه با روش نوتركیب ژنی، مقادیر زیادی از این هورمون گرانبها تولید میشود.با وجود اين، متاسفانه در بيشتر جوامع، مردم رویكرد خوبی به تزریق انسولین ندارند، ترس از تزریق هر روزه، اینكه در زمان سفر چگونه دارو را همراه داشته باشند و اینكه انسولین چه اثری روی بیماریشان دارد، مرتب باعث نگرانی آنها میشود.این در حالی است كه داروی انسولین یكی از بهترین و كمعارضهترین داروهای موجود است و سوزن مخصوص تزریق انسولین بسیار باریك است و تزریق آن كمترین درد را دارد.
طی دو دهه گذشته پیشرفتهای زیادی در فناوری و طراحی این نوع ترنها صورت گرفته است به طوری كه اكنون میتوان گفت ترنهای هوایی يك وسيله تفريحي امن، سودآور و پرطرفدار هستند. با این حال این تنها یك روی سكه است.سرعت قابل توجه این وسیله تفریحی موجب شده تا طراحان و ادارهكنندگان آن خود را با مسوولیت سنگینی درخصوص حفظ سلامت افراد سوار بر آن روبهرو ببینند.تصور كنید سوار بر ترن هوایی استورم رانر واقع در پارك تفریحی هرشي پارك در پنسیلوانیای آمریكا هستید. این ترن هوایی تنها در دو ثانیه به سرعت خیرهكننده 116 كیلومتر بر ساعت میرسد.كنار آن ترن هوایی گريت بر نیز از جمله ترسناكترین ترنهای هوایی در جهان به شمار میآید و از حیث پیچیدگی مسیر از شهرت خاصی برخوردار است.اين دو ترن هوايي فقط ابزاري براي سرگرمي نيستند، بلكه دانشگاهي ويژه براي ياد گرفتن مهندسي هستند كه دنيايي از رياضيات، فيزيك و علم مواد در آنها به كار گرفته شده است.كنت باچمن، مدیر بخش طراحی و مهندسی شركت سرگرميهاي هرشي و متخصص در زمینه طراحی سیستمها و وسایل بازی در پاركهای تفریحی میگوید: ما ترن 12 تنی را در كمتر از دو ثانیه تا ارتفاع 45 متری بالا میبریم. پس باید قبول كرد كه سیستم هیدرولیكی به كار گرفته شده در این مجموعه در نوع خود حیرتانگیز است. به عقیده باچمن بزرگترین تغییری كه در فرآیند حیات ترنهای هوایی روی داده به تحولاتی بازمیگردد كه در نوع ساخت و ساز آنها صورت گرفته است.فاكتور مهم دیگر در این زمینه به مقوله مدلسازی مربوط میشود. باچمن به عنوان یك متخصص كهنهكار در این زمینه میگوید: به لطف پیشرفتهایی كه در فناوری رایانهها صورت گرفته میتوانیم ترنهای هوایی به مراتب سریعتر طراحی كنیم. البته این كار با سختیهای زیادی نیز همراه است. به عنوان مثال برای طراحی و ساخت یك نمونه از ترن هوایی حدود 12 ماه زمان صرف كردیم و جالب اینكه 12 یا 13 بار مدل اولیه را تغییر دادیم. در این رهگذر از فرمولهای مختلف ریاضی استفاده كردیم تا در نهایت به واقعیت آنچه میخواستیم دست پیدا كردیم. باچمن هدف اصلی در فرآیند بهبود طراحی ترنهای هوایی را رسیدن به زمانی میداند كه در آن هر فردی كه از ترن هوایی پیاده میشود از لحظاتی كه در این وسیله هیجانانگیز داشته است، بخوبی و لذت یاد كند. شرایط مطلوب، زمانی به دست میآید كه افراد پس از پیادهشدن باز هم علاقهمند به تكرار این تجربه هیجانانگیز باشند.ترن هوایی بعدی كه باچمن طراحی میكند از نوع كابلی و با وزنی حدود 16 تن خواهد بود كه به لطف برخورداری از موتور قدرتمند 1500 اسب بخاری تا ارتفاع 60 متری بالا خواهد رفت.این ارابه تندرو Skyrush نام دارد و خیلی زود هم كار خود را آغاز خواهد كرد. شاید ادعای باچمن كه ساخت و ساز ترنهای هوایی را با آزمایشگاهی بزرگ و مجهز مقایسه كرده است چندان هم جای تعجب نداشته باشد.او میگوید: كارهاي علميكه در یك پارك تفریحی انجام ميشود از نظر من دستكمی از ناسا و پیچیدگیهای سفر به فضا ندارد و به همین دلیل علاقهای به ترك آن ندارم. ما مردم را به این طرف و آن طرف میچرخانیم و این در حالی است كه خنده و شادمانی در چهرهشان موج میزند.
.: Weblog Themes By Pichak :.