عدم نیاز به تعویض کارتریج و تونر چاپگر می‌تواند باعث خوشحالی بسیاری از افرادی شود که روزانه با چاپگر سر و کار دارند، اما باید گفت که این موضوع به این راحتی هم نیست.

چاپگر لیزری Neverstop اچ‌پی با کیت بارگیری مجدد مخصوص اچ‌پی کار می‌کند، درواقع این کیت شامل سرنگ پلاستیکی و بزرگی، حاوی تونر چاپگر است. به‌سادگی این سرنگ را مانند پیچ در شکاف مخصوص چاپگر قرار داده، اهرم سرنگ را فشرده تا تونر دستگاه کامل پر شود، سپس باید سرنگ را از محل خود خارج کرد. به‌گفته‌ی اچ‌پی این روند ۱۵ ثانیه‌ای نسبت به دیگر چاپگرها مزیت بسیار بزرگی به حساب می‌آید. چاپگر لیزری Neverstop می‌تواند بیش از ۵ هزار صفحه را در همان شروع بدون نیاز به شارژ مجدد چاپ کند.

این چاپگر مناسب شرکت‌ها، استارتاپ‌ها و سازمان‌های کوچک و متوسط است که نمی‌توانند وقت زیادی را صرف عیب‌یابی و تعمیر مشکلات مختلف چاپگرها کنند و می‌خواهند با سرعت هرچه تمام‌ و بدون مشکل شروع به چاپ کنند.

چاپگر نام‌برده از اپلیکیشن اچ‌پی اسمارت اپ (HP's Smart App) نیز پشتیبانی می‌کند، که امکان پرینت از طریق تلفن همراه یا دیگر سرویس‌ها، مانند دراپ‌باکس یا گوگل درایو به‌صورت مستقیم را فراهم می‌کند.

چاپگر لیزری Neverstop اچ‌پی در مدل‌های مختلف با کارایی متفاوت مانند اسکن، کپی و پرینت بی‌سیم به‌صورت خرده‌فروشی در کشور‌های حاشیه‌ی خلیج فارس با قیمت ۳۰۰ دلار عرضه می‌شود. در حال حاضر این چاپگر تنها به‌صورت سیاه‌وسفید موجود است و هنوز مشخص نیست چاپگر رنگی با این فناوری توسط اچ‌پی عرضه شود یا خیر.

در دنیایی که بلندگوها به اینترنت متصلند، چرا انتخابات هنوز روی کاغذ انجام می‌شود؟ اگرچه رای‌دهی از خانه بسیار راحت و رضایت‌بخش به‌نظر می‌رسد، اما ملاحظات و اشکالاتی مهم وجود داشته که باید درنظر گرفته شوند.

رای‌گیری الکترونیکی چیست؟

شاید با شنیدن رای‌گیری الکترونیکی یک دستگاه الکترونیکی رای‌گیری را تصور کنید که با لمس صفحه‌نمایش آن، رایتان ثبت خواهد شد. اما واقعیت امر این است که رای‌گیری الکترونیکی محدوده بسیار بزرگ‌تری را شامل می‌شود.

رای‌گیری الکترونیکی شامل هرگونه استفاده‌ای از فناوری مدرن در ثبت یا شمارش رای می‌شود. بسیاری از محل‌های رای‌گیری در ایالات متحده هم‌اکنون از دستگاه‌های اسکنر برای شمارش آراء کاغذی بهره می‌برند.

با نفوذ روزافزون اینترنت در زندگی ما چرا تا به امروز امکان رای‌گیری آنلاین فراهم نبوده‌است؟ رای‌گیری الکترونیکی چه مزایا و معایبی داشته و پیش از سپردن آینده یک کشور به دست اینترنت، چه ملاحظاتی باید درنظر گرفته شوند؟

مزایای رای‌گیری الکترونیکی

با فناوری امروزی امکان ایجاد یک سیستم انتخابات کشوری کاملا مقدور است. استفاده از این نوع انتخابات مزایای زیادی داشته که چند مزیت را ذکر می‌کنیم.

تسریع اعلام نتایج

مزیت اولیه رای‌گیری الکترونیکی، سرعت آن است. در روش سنتی کاغذی، رای‌ها باید از تمامی حوزه‌ها جمع شده و شمارش شوند. این روند نیازمند زمان برای اعلام نتایج نهایی است.

در ایالات متحده این تأخیر بسیاری از شهروندان را در طول شب بیدار نگه می‌دارد. در رای‌گیری الکترونیکی نتایج تقریبا به‌طور آنی به دست می‌آیند. با رای‌گیری الکترونیکی به‌جای روزها تنها نیاز به نهایتا چند ساعت خواهیم داشت.

افزایش مشارکت مردمی

یک مزیت اساسی دیگر رای‌گیری الکترونیکی مشارکت آن است. در رای‌گیری الکترونیکی ثبت رای آسان‌تر شده و مردم می‌توانند از خانه یا محل کار خود به آسانی رای خود را ثبت کنند.

رای‌گیری الکترونیکی رای‌دهی افراد با ناتوانی جسمی را نیز آسان‌تر می‌کند. در حال حاضر این افراد برای ثبت رای خود نیاز به کمک داشته و امکان افشای رای ایشان وجود دارد. استفاده از فناوری جدید این فرایند را برای این افراد آسان‌تر و شخصی‌تر از قبل می‌کند.

با بردن رای‌گیری به فضای مجازی، مردم بدون نیاز به مراجعه به حوزه‌های رای‌گیری رای خود را ثبت می‌کنند. این موضوع میزان مشارکت را بالا برده و رای‌دهی مردم ناتوان و سال‌مند را نیز تسهیل می‌کند.

کاهش هزینه‌ها

آخرین مزیت مهم و اساسی رای‌گیری الکترونیکی در کاهش هزینه‌های انتخابات در بلندمدت است. انتخابات کاغذی نیاز به کاغذ، جوهر، افراد مسئول حوزه و حمل‌ونقل رای‌ها داشته که هزینه زیادی را برای کشور به‌همراه دارند. این هزینه‌ها می‌تواند باعث کاهش انتخابات‌های گسترده و حتی محلی شده تا امکان برگزاری انتخابات‌های مهم‌تر فراهم باشد.

البته توسعه و نگه‌داری سیستم الکترونیکی رای‌گیری هم دارای هزینه است اما این هزینه تنها یک بار بوده و به محض فراهم آمدن زیرساخت مناسب دیگر لازم به هزینه اضافی نیست.

معایب رای‌گیری الکترونیکی

تا بدین جا مزایای اصلی رای‌گیری الکترونیکی نسبت به رای‌گیری کاغذی را گفتیم. حال به معایب و ملاحظات این نوع رای‌گیری می‌پردازیم.

دست‌کاری انتخابات از سوی هکرها

تا بدین جای کار، ناخوشایندترین عیب رای‌گیری الکترونیکی، امکان هک‌شدن آن است. با استفاده از دستگاه‌های الکترونیک، امکان دستکاری رای‌ها و تغییر نتایج وجود خواهد داشت. حتی این موضوع ممکن است هم به‌طور فیزیکی و هم از راه دور و از طریق اینترنت صورت پذیرد. اجازه دادن به افراد برای ثبت رای از دستگاه‌های خودشان ریسک بزرگی به‌همراه دارد. یک عامل خراب‌کار می‌تواند میلیون‌ها رای را بدون شناسایی، تغییر دهد. تغییر این میزان رای کاغذی احتمالا بدون توجه نخواهد ماند.

تسهیل در تقلب

برخی از کارشناسان معتقدند که در رای‌گیری الکترونیکی، امکان تقلب راحت‌تر فراهم می‌آید. هم‌اکنون هنگام ثبت رای در حوزه‌ها از افراد شناسنامه گرفته شده و هویت ایشان پیش از ثبت رای محرز می‌شود. اما این احراز هویت در فضای دیجیتال دشوارتر است.

در رای‌گیری الکترونیکی هویت رای‌دهنده با اطلاعاتی نظیر شماره ملی، تاریخ تولد و شماره گواهینامه تأیید خواهد شد. مشکل این نوع احراز هویت این است که افراد می‌توانند این اطلاعات را از شخص دیگری به دست آورده و به‌جای وی ثبت رای کنند. اگر شخصی بانکی از این داده‌ها پیدا کند می‌تواند هزاران رای جعلی ثبت کند.

تأثیر سوگیری سازنده‌ها در رای‌ها

نکته دیگر چگونگی طراحی و ساخت این سیستم‌هاست. این طراحی از سوی شرکتی خصوصی صورت خواهد گرفت که کد منبع خود را دور از دسترس سایرین قرار خواهند داد. انتخابات تأثیر عظیمی روی صنایع مختلف خواهد داشت و ممکن است سوگیری‌هایی در ساخت و توسعه این سیستم‌ها لحاظ شود.

دولت شرکتی را استخدام خواهد کرد تا آراء را تجمیع، شمارش و اعلام کند اما هیچ ضمانتی برای رعایت صداقت کامل از سوی این شرکت وجود ندارد. بسیاری از افراد معتقدند که از هیچ سیستمی که از سوگیری بودن آن اطمینان وجود ندارد، نباید بهره برد.

آیا رای‌گیری الکترونیکی ارزش اجرایی‌شدن دارد؟

با در نظرگرفتن مزایا و معایب هردو روش سنتی کاغذی و مدرن الکترونیکی رای‌گیری، به‌نظر می‌رسد بهترین راه این است که ترکیبی از این دو ارائه شود. در این حالت مردم از مزایای هردو روش تا به‌حدی بهره برده و معایب هرکدام نیز از سوی روش دیگر پوشش داده می‌شود.

بعضی از حوزه‌های رای‌گیری از دستگاه‌های اسکنر برای شمارش آراء کاغذی بهره می‌برند. اگر رای‌دهندگان در خارج از کشور بوده و قادر به رای‌دهی نباشند (برای مثال سربازان) سیستم‌هایی وجود دارد تا این افراد نیز آراء خود را ثبت کنند. در این حالت صحبت درباره برتری قاطع یک روش به روش دیگر بسیار دشوار است.

باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا رای‌گیری الکترونیکی می‌تواند بدون به خطر انداختن سلامتی انتخابات، جایگزین روش سنتی کاغذ شود یا خیر.

تسریع فرایند رای‌گیری

در شرایط کنونی و با فناوری فعلی، رای‌گیری الکترونیکی جایگزین بی‌نقصی برای رای‌گیری کاغذی نیست. اشکالات و ملاحظات بسیاری بر این روش وارد بوده که باعث می‌شود محتاط‌تر به آن فکر کنیم. با این حال اگر این اشکالات و ملاحظات رفع شوند، ممکن است در آینده‌ای نه چندان دور، همه بتوانند از داخل خانه و روی صندلی راحتی خود رای خود را ثبت کنند.

اقتصاد ایران در سال‌های اخیر ضربه‌های متعددی را از جبهه‌های گوناگون دریافت کرده است. تحریم و فشارهای بین‌المللی، در کنار چالش‌های قدیمی اقتصاد مبتنی بر نفت، دوران خوبی را برای فعالان اقتصادی ایران و مردم، رقم نزد. با وجود تمام مشکلات موجود، مهاجرت که عموما به‌عنوان چالش اصلی نیروی انسانی در ایران تصور می‌شد، به‌خاطر برخی فرصت‌های پیش‌آمده در فضای اقتصاد مدرن، حداقل تاحدودی از ذهن نیروی جوان دور شده بود.

حال پس از حوادث اخیر کشور که با قطعی گسترده‌ی اینترنت به مدت چندین روز همراه بود، به‌نظر می‌رسد مهاجرت در حال تبدیل شدن به برنامه‌ی نیروی کارآفرین و نخبه‌ی کشور است. جدیدترین آمار گوگل ترندز در ایران، حکایت از حقیقتی نگران‌کننده دارد که شاید بی‌ربط با قطعی اینترنت در روزهای اخیر نباشد.

مهاجرت، کلیدواژه‌ای که پرواز کرد

جست‌وجوی کلمه‌ی مهاجرت در ابزار گوگل ترندز و بررسی روند تغییرات آن در ماه‌های گذشته نشان می‌دهد که ایرانیان پس از وصل شدن اینترنت جهانی، این عبارت را با نرخ بالایی جست‌وجو کرده‌اند. باتوجه به اینکه هنوز اتصال اینترنت در تمامی نقاط کشور برقرار نیست و اینترنت داده‌ی موبایل نیز در روزهای گذشته رفته رفته در حال اتصال است، شاید بتوان انتظار افزایش جست‌وجو را در روزهای آتی و اتصال احتمالی تمام مناطق، داشت.

استفاده از موتورهای جست‌وجو برای پیدا کردن راهکارهای گوناگون، مطالعه، دریافت مشاوره و دریافت خدمات، در جامعه‌ی امروز ایران رویکردی مرسوم محسوب می‌شود. باتوجه به آمارهای اخیر که نرخ نفوذ اینترنت در ایران را ۹۰ درصد بیان می‌کند، می‌توان با تقریبی دقیق، رفتارهای جست‌وجویی را آماری مناسب از رفتارهای مردم کشور دانست. به‌عنوان مثال قرار داشتن همیشگی کلمه‌هایی مانند «دانلود» و «فیلم» در بالای فهرست گوگل ترندز ایران، نشان از محبوبیت بالای محتوای صوتی و تصویری در میان جامعه‌ است. ازطرفی، افزایش جست‌وجوی یک واژه نیز نشان‌گر تغییر رویکرد یا افزایش تمایل مردم به یک موضوع خاص خواهد بود.

افزایش نگران‌کننده‌ی جست‌وجوی کلمه‌ی مهاجرت در هفته‌ی گذشته

مهاجرت، از سال‌ها پیش یکی از چالش‌های اصلی نیروی انسانی در ایران محسوب می‌شد. بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، تنها راه پیشرفت را ادامه‌ی تحصیل و اشتغال در کشورهای خارجی می‌بینند. کافی است نگاهی به آمار مهاجرت فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های برتر همچون «دانشگاه صنعتی شریف» داشته باشید تا از وخامت اوضاع و تمایل شدید جوانان متخصص به ترک کشور، مطلع شوید. ازطرفی، تغییر در شرایط سیاسی و حتی دشوارتر شدن مهاجرت در سال‌های اخیر نیز تأثیر زیادی بر تمایل آن‌ها و نرخ مهاجرت نداشته است.

علاوه بر نیروی کار جوان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، دسته‌های دیگر جمعیتی نیز برخی اوقات ترک وطن را به‌عنوان راهکار پیشرفت و بهبود شرایط زندگی انتخاب کرده‌اند. در این دسته‌ها، تغییر شرایط اقتصادی و سیاسی، تأثیر زیادی بر تمایل به مهاجرت دارد. درواقع آن‌ها شاید در برخی شرایط اقتصادی از سفر به خارج منصرف شوند و شرایط را برای پیشرفت در وطن خود،‌ مناسب ببینند. به‌هرحال آن دسته‌ها نیز در سال‌های اخیر و با افزایش فشارهای اقتصادی، تمایل بیشتری به مهاجرت پیدا کرده‌اند.

توضیحات بالا تاحدودی نشان می‌دهد که تمایل به ترک وطن و تصور پیشرفت بالا در کشورهای خارجی، همیشه در میان ایرانیان وجود داشته است. با وجود تغییرات نوسانی که برخی اوقات به‌خاطر شرایط گوناگون ایجاد می‌شوند، مهاجرت همیشه گزینه‌ای قابل تأمل برای اقشار گوناگون جامعه تصور می‌شود و افزایش شرکت‌های مشاوره‌ای دراین‌زمینه و پرسود شدن کسب‌وکار وکلای مهاجرت، گواهی بر این ادعا خواهد بود. با این اوصاف، شاید افزایش جست‌وجوی کلمه‌ی «مهاجرت» به محض اتصال مجدد اینترنت در روزهای اخیر، زنگ هشداری جدی برای تصمیم‌گیران حوزه‌ی اجتماع و نیروی انسانی باشد.

فناوری، سد مقاوم در برابر مهاجرت 

در سال‌های گذشته، بخش جدیدی از اقتصاد کشور که تمرکز خود را بر نیروی جوان و متخصص معطوف کرده بود، علاوه بر ادامه‌ی حیات، رشد مناسبی را هم تجربه کرد. در همین چند سال گذشته شاهد پیشرفت قابل‌توجه بسیاری از کسب‌وکارهای نوپا بودیم که گویی در برابر شرایط پیش‌آمده، نبرد می‌کنند. امیر ناظمی، معاون وزیر و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران در سخن‌رانی‌ها و مصاحبه‌های متعدد، همیشه صحبت از رشد اقتصاد در حوزه‌ی فناوری اطلاعات داشته است. حوزه‌ای که طبق گفته‌ی او، برخلاف رشد ۹/۶- درصدی اقتصاد ایران در سال گذشته، رشد ۶/۴ درصد را ثبت کرد.

اگر علاقه‌مند به داستان و سرگذشت و جزئیات اطلاعاتی شرکت‌های فعال در حوزه‌ی فناوری باشید، در بسیاری از نمونه‌های داخلی، مدیران رده‌بالا و بنیان‌گذارانی را پیدا می‌کنید که فعالیت در ایران را به مهاجرت ترجیح داده‌اند. بسیاری از آن‌ها حتی پس از تحصیل و چند سال فعالیت در اقتصاد بین‌المللی، فضای استارتاپی ایران را برای رشد مناسب دیدند و به وطن بازگشتند. درست یا غلط، فراموش نکنید که اقتصاد بین‌المللی و (مثلا) فعالیت در سیلیکون‌ولی، برای بسیاری حکم آرمان‌شهر را دارد و ترک آن از سوی بسیاری از جوانان، نشانه‌ی بسیار مثبتی برای فضای اقتصادی محسوب می‌شود.

رشد مناسبی که فضای فناوری اطلاعات و اکوسیستم استارتاپی ایران در سال‌های اخیر تجربه کرد، علاوه بر فعالان داخلی، برای عموم مردم نیز امیدی قابل‌توجه به‌همراه داشت. پیشرفت‌های رخ‌داده در فضای فناوری، شرایط زندگی را برای بسیاری از مردم آسان‌تر کرد و نفوذ اقتصاد دیجیتال، به تمامی فعالان دنیای کسب‌وکار، نگاهی نو داده است. 

اقتصاد، خواه‌ ناخواه جریانی تأثیرگذار بر جامعه محسوب می‌شود. درواقع سلامت اقتصاد می‌تواند روی جنبه‌های بی‌شماری از سلامت جامعه تأثیر بگذارد. مردمی که رشد اقتصادی را در بخش‌هایی هرچند کوچک در اطراف خود می‌بینند، با امید بیشتری به آینده، فعالیت می‌کنند. به‌علاوه جوانانی که فرصت‌های رشد اقتصادی را در وطن خود مشاهده کنند، شاید چالش‌های دیگر سیاسی و اجتماعی و شخصی را نادیده بگیرند و به امید بهره‌برداری از همین فرصت‌ها، مهاجرت را از اولویت اول خود خارج کنند.

خطر ناامیدی در کمین نیروی انسانی

فناوری در سال‌های اخیر نقوذ قابل‌توجهی به زندگی ایرانیان داشت و به‌نوعی آن‌ها را با سبک مدرن‌تر و جهانی‌تری از زندگی آشنا کرد. سرویس‌های متعدد اینترنتی، نیازهای مردم را با سرعت و کیفیت بالاتری برطرف می‌کردند و به‌مرور، خودشان به نیازی دائمی تبدیل شدند. درواقع ما دیگر نمی‌توانستیم زندگی روزمره را بدون سرویس‌های اینترنتی تصور کنیم که بسیاری از آن‌ها، توسط نیروهای متخصص و جوان داخلی توسعه یافتند؛ نیروهایی که ماندن در وطن را به مهاجرت ترجیح داده بودند.

قطعی اینترنت، رخدادی بود که کاربران قدیمی‌تر این دهکده‌ی جهانی در ایران، با آن ناآشنا نبودند. ما در سال‌های گذشته، شاهد اتفاق‌های مشابه متعددی بودیم که به دلایل گوناگون از چالش‌های زیرساختی یا شرایط امنیتی، پیش آمدند. درنتیجه، در ساعت‌های ابتدایی هفته‌ی گذشته که قطعی گسترده‌ای در سرتاسر کشور رخ داد، بسیاری از مردم و کارشناسان تصور کردند که مشکل به‌زودی حل می‌شود و جریان عادی اطلاعات، برقرار خواهد شد. منتهی رخداد اخیر، تفاوت‌های عمده‌ای با گذشته داشت.

با گذشت یک روز از قطعی اتصال جهانی اینترنت، نگرانی‌ها افزایش یافت. بیش از مردم عادی که نیازهای روزمره‌ی اینترنتی خود را با سرویس‌های (نه‌چندان قابل‌اعتماد) داخلی برطرف می‌کردند، کارشناسان و فعالان دنیای فناوری، با موجی از نگرانی و ناامیدی روبه‌رو شدند. نگرانی آن‌ها در برخی موارد با حسی از بی‌اعتمادی و حتی خیانت همراه بود. درواقع آن‌ها تصور می‌کردند که تصمیم‌گیران امنیتی و ارتباطی کشور، هیچ توجهی به نیازهای اولیه‌ی کسب‌وکارشان ندارند. چنانچه در برخی جلساتی که در روزهای اخیر توسط سازمان فناوری اطلاعات وزارت ارتباطات برای آسیب‌شناسی قطع اینترنت برگزار شد، شماری از صاحبان کسب‌وکار با انتقاد از وضعیت پیش آمده، اعلام کردند که در فکر ترک وطن و ادامه‌ی فعالیت در خارج از کشور هستند. 

قطعی گسترده‌ی اینترنت در ایران نزدیک به یک هفته به طول انجامید؛ یک هفته‌ای که احساسات بسیاری از مردم و خصوصا نیروی کار جوان را تحت تأثیر قرار داد. اغلب آن‌ها که با انوع اغتشاش و ایجاد ناامنی در کشور مخالف بودند، دلیلی بر ادامه‌دار بودن قطعی ارتباط با شبکه‌ی جهانی نمی‌دیدند. به‌علاوه ناتوانای در برقراری ارتباط‌های متداول (که به‌نوعی به ارتباط سنتی جامعه‌ی امروز بدل شده است)، شرایط را بیش‌از‌پیش برای آن‌ها وخیم می‌کرد.

مجموع شرایط بالا، موجی از ناامیدی را خصوصا در میان نیروی متخصص و جوان کشور به راه انداخت. آن‌ها به یک‌باره با شرایطی روبه‌رو شده بودند که بدون اطلاع قبلی،‌ کسب‌وکارشان را با اختلال جدی مواجه کرده بود و هیچ راهی هم برای رفع چالش‌های آن نداشتند. نیروی متخصصی که خود را برای حل بسیاری از چالش‌های فنی و بازاریابی و سیاسی بازار محل فعالیتش آماده کرده بود، با سدی روبه‌رو شد که هیچ راهی برای عبور از آن نداشت. درنهایت جریانی که نیم دهه‌ی گذشته، نقش مهمی در تزریق امید به جامعه‌ای ایرانی ایفا کرده بود، با تاریکی ناامیدی و بلاتکلیفی روبه‌رو شد و با سرعت بسیار، همین حس را به جامعه‌ی اطراف خود منتقل کرد.

شاید افزایش جست‌وجوی یک کلمه‌، نتواند نشان‌دهنده‌ی وضعیت یک جامعه باشد، اما به‌هرحال برای ما عاشقان فناوری که اندازه‌گیری و تحلیل را با این ابزارها آموخته‌ایم، علامت نگران‌کننده‌ای به‌نظر می‌رسد. جامعه‌ای که به‌محض ارتباط با شبکه‌ی جهانی و کسب اولین توانایی‌ها برای بهره‌مندی از سرویس‌های آن، به‌دنبال راهکار (نه چندان مناسب) ترک وطن می‌گردد، شاید نتیجه‌ی ناامیدی و نگرانی خود را فریاد می‌زند. به‌هرحال نموداری که امروز، غول موتور جست‌وجو به ما نشان می‌دهد، شیبی تند دارد که بهتر است قانون‌گذاران و مقام‌های مسئول، با دقت بیشتری به زاویه‌ی آن نگاه کنند.

نیروی کار متخصص و جوان، همان بازوی محرکی است که در سال‌های گذشته، رشدی را رقم زد که به گواه بسیاری از مسئولان، باتوجه به شرایط موجود، خارق‌العاده محسوب می‌شود. اگر افزایش جست‌وجوی مردم و همین نیروی متخصص درباره‌ی «مهاجرت» را نشانی از تصمیم جدی آن‌‌ها برای ترک وطن بدانیم، ابعاد نگرانی را بیشتر درک خواهیم کرد. اگر این نیروی متخصص، امروز جایی به جز ایران را برای پیشرفت خود در نظر بگیرد، چه کسی مسئولیت پیشرفت‌های آتی را در کشور بر عهده خواهد گرفت؟ بدون شک نیروی انسانی و سرمایه دو فاکتور اصلی پیشرفت و توسعه در یک کسب‌وکار هستند، از این‌رو نبود یکی از دو عامل توسعه را بسیار کند، سخت و بعضا ناشدنی می‌کند. این در حالی است که در حال حاضر بسیاری از مدیران جوان کسب‌وکارها، نبود نیروی متخصص و نیمه‌متخصص را یکی از دغدغه‌های روزانه‌ی خود می‌دانند، حال فرض کنید که بخشی از همین افرادی که نقشی مثبت در اقتصاد دیجیتال بازی می‌کنند، از کشور رفته و مشکل کمبود نیروی متخصص بیش‌ازپیش خودنمایی کند. 

اگر نیروی کاری که بسیاری از کسب‌وکارها مدرن امروزی را توسعه داد، از کشور خارج شود، آیا دیگر می‌توان آماری همچون رشد اقتصادی مثبت را انتظار داشت یا باید مجددا رویکردی کاملا متمرکز بر نفت را متصور شد؟ کافی است نگاهی کلی به شرکت‌های موفق نوپا مانند دیجیکالا، اسنپ، تپ‌سی و بسیاری نمونه‌های دیگر داشته باشید تا اشتغال‌زایی مستقیم و غیرمستقیم آن‌ها را درک کنید. کسب‌وکارهایی که موج جدیدی از امید را به جامعه‌ی جوان کشور تزریق کردند و موفقیت آن‌ها، باعث شکل‌گیری حرکتی عظیم در همه‌ی بخش‌های اقتصادی شد. اکنون نیروی انسانی حاضر در همین کسب‌وکارها،‌ مهاجرت را به‌عنوان گزینه‌ای جدید در پیش روی خود می‌بیند که به‌هرحال باید زنگ خطر را برای بسیاری از مردم و مسئولان، به صدا دربیاورد.

به‌طور حتم محاسبه‌ی ضرر و زیان‌های کمی وارد شده به جامعه‌ی کشور طی روزهای قطع شدن اینترنت در شرایط فعلی اقتصادی خود نکته‌ای مهم و غیرقابل اجتناب است، اما باید به ضررهایی که در چارچوب اعداد نمی‌گنجند نیز توجه کرد، چه بساکه چنین ضررهایی هزینه‌ای بسیار سنگین‌ داشته و بعضا غیرقابل جبران باشد. 

درست یک سال قبل، دکتر هه جیانکوی، دانشمندی که به ادعای خود توانست به تولد نخستین نوزادان اصلاح ژنتیکی کمک کند، با اعلام نتایج تحقیقاتش جهان را در شوک فرو برد. اکنون که یک سال از جنجال دانشمند چینی گذشته، هنوز خبری از سرنوشت او در دست نیست. او از آذر سال گذشته که برای آخرین بار در انظار عمومی دیده شد، تاکنون دیگر مشاهده نشده است. همین‌طور تحقیقات او نیز در هیچ نشریه‌ی علمی منتشر نشده و خبری از سلامتی نوزادان دستکاری ژنتیکی نیز در دست نیست.

هه جیانکوی، سال گذشته در دومین نشست بین‌المللی ویرایش ژنوم انسان در هنگ‌کنگ شرکت کرد و از تحقیقاتش دفاع کرد. دکتر هه بعدا در مصاحبه‌ای اختصاصی با آسوشیتدپرس و سپس چند ویدئو که در یوتیوب به اشتراک گذاشت، اعلام کرد که ژنوم جنین انسان را با روش کریسپر دستکاری کرده و این جنین‌ها که دخترانی دوقلو بودند، در صحت و سلامت کامل به دنیا آمده‌اند.

دکتر هه و همکارانش برای انجام این آزمایش ژنتیکی، ابتدا تخمک و اسپرم را از والدین (مادری سالم و پدری مبتلا به ایدز) دریافت کرده و پس از لقاح مصنوعی، اصلاحات مهندسی ژنتیک را روی سلول‌های جنینی انجام دادند. سپس این دو جنین به رحم مادر انتقال داده شده و مراحل رشد خود را به‌صورت طبیعی در درون بدن مادر سپری کردند. دکتر هه بخش کوچکی از DNA را از ژنی به‌نام CCR5 خارج کرده بود. کسانی که این بخش از مواد ژنتیکی را از دست می‌دهند، به ویروس HIV مقاوم می‌شوند. دکتر هه عقیده داشت که نوزادان اصلاح شده ژنتیکی نسبت به این ویروس مقاوم شدند.

هرچند اثبات کارایی تحقیقات ژنتیکی دکتر هه به این دلیل که نتایج یافته‌های او هنوز در نشریات معتبر علمی منتشر نشده قابل اثبات نیست، از‌ آنجایی که تحقیقات او بدون هیچ نظارت یا مجوز خاصی انجام گرفت، جنجال زیادی به پا کرد. بسیاری از دانشمندان اعلام کردند که او مرتکب «یک اشتباه اخلاقی نابخشودنی» شده و سیل انتقادات به سوی او و تحقیقاتش روانه شد. دانشمندان دلایل انتقادات خود از این تحقیقات را در همان زمان در نشریات و رسانه‌های معتبر منتشر و عنوان کردند که هنوز از خطرات دراز مدت این دست آزمایش‌ها مطمئن نیستند.

در همین حال، تحقیقات دکتر هه به‌نظر غیر ضروری بود و مهم‌تر اینکه اصلاح ژنتیکی در رده سلول‌های جنسی اعمال شده بود که به نوزادان منتقل می‌شود. اتحادیه علمی جمهوری خلق چین نیز «عدم شفافیت» و همچنین «خودسرانه بودن» تحقیقات دکتر هه را به‌شدت محکوم کرد و آن را «ناقض موازین اخلاقی و علمی» دانست. در همین حال، انتشار گسترده‌ی اخبار تحقیقات جنجالی دکتر هه، اعتماد مردم نسبت به آینده‌ی روش‌های ویرایش ژنتیکی و مشخصا کریسپر را کاملا خدشه‌دار کرد و بسیاری به او لقب «دکتر فرانکشتاین چین» را دادند.

دکتر ویلیام هورلبوت، متخصص زیست‌شناسی از دانشگاه استنفورد می‌گوید، ماجرای (دکتر هه) تماما در «لفافه‌ای از نهان‌کاری» پنهان شده و نمی‌توان به‌راحتی به حقیقت ماجرا پی برد. دکتر هه قبل از اینکه نتایج یافته‌هایش را در نشست بین‌المللی هنگ‌کنگ منتشر کند، بارها با دکتر هورلبوت صحبت کرده بود. از زمان افشای تحقیقات دستکاری ژنتیکی نوزادان چینی، بسیاری خواستار تغییر در مقررات و توقف تحقیقات مشابه شدند. با این حال، هنوز مناقشات زیادی در مورد معیارها و نحوه‌ی اجرای چنین قوانینی وجود دارد.

قبلا گفته شده بود که دکتر هه جیانکوی در بازداشت خانگی به سر می‌برد، اما محل نگه‌داری این متخصص ژنتیک همچنان نامعلوم است

دکتر کِران موسونورو، متخصص ژنتیك از دانشگاه پنسیلوانیا كه به‌تازگی كتابی درباره‌ی نخستین نوزادان اصلاح ژنتیکی کریسپر به چاپ رسانده، در این رابطه می‌گوید که هنوز تغییری (در قوانین) حاصل نشده است. دکتر هورلبوت که تحقیقات دکتر هه را محکوم کرده، سال قبل در این رابطه گفته بود که کنترل چنین تحقیقاتی از دست محافل علمی و دانشمندان خارج است. او در ادامه گفت، تلاش‌های زیاد برای شیطانی جلوه دادن تحقیقات هه باعث شد، بحث اصلی که همان وضع قوانین مدون در این رابطه بود کاملا به حاشیه رانده شود.

دکتر هه آخرین بار اواسط دی ماه سال قبل در تراس آپارتمانی در دانشگاه علم و تکنولوژی شنژن دیده شده بود. او پس از انتشار تحقیقاتش از این دانشگاه اخراج شد. رؤیت ماموران مسلح در سالن‌های این آپارتمان خبر از حبس خانگی او می‌داد. چند هفته بعد، خبرگزاری رسمی شین هوآی چین اعلام کرد که تحقیقات انجام گرفته نشان داده که دکتر هه به صرف دست یافتن به شهرت دست به این کار زده و به دلیل نقص قوانین مجازات خواهد شد.  

از آن زمان، تلاش‌های آسوشیتدپرس برای اطلاع از وضعیت او ناموفق بوده است. در زمانی‌که اخبار مربوط به بازداشت دکتر هه در رسانه‌ها منتشر شد، مقامات دانشگاه شنژن نیز اعلام کردند حتی در صورتی که هرگونه اطلاعاتی از محل اختفای او داشته باشند آن را برای خود محفوظ نگه می‌دارند. یک سخنگوی این دانشگاه در همین رابطه گفته بود که نمی‌تواند هیچ اطلاعاتی را در اختیار عموم قرار دهد.

رایان فرل، مشاور رسانه‌ای که برای دکتر هه کار می‌کرد نیز از اظهارنظر در این خصوص خودداری کرده است. فرل پیش از این گفته بود که حقوق خود را دیگر از همسر دکتر هه دریافت می‌کند. این موضوع حاکی از آن است که دکتر هه دیگر در وضعیتی نیست که بتواند خودش شخصا حقوق کارمندش را پرداخت کند. هارلبوت هم که تا زمان ناپدید شدن دکتر هه با او در ارتباط بود، چیزی از آخرین صحبت‌هایش با او به رسانه‌ها نگفته است.  

تحقیقات اتحادیه علمی جمهوری خلق چین وجود دختران دوقلوی را تأیید کرده که DNAشان توسط دکتر هه اصلاح ژنتیکی شده بود. در گزارش اتحادیه علمی دولت چین آمده است که دوقلوها و مادران این نوزادان و محققانی که در این آزمایش‌ها دست‌اندرکار بودند توسط سازمان‌های سلامتی دولت چین به دقت تحت‌نظر خواهند بود. در مورد نوزاد سوم نیز که اخبار تولد احتمالی‌اش تیر ماه امسال منتشر شد، اطلاعی در دست نیست. مقامات دولت چین جنین‌های ویرایش شده و سوابق موجود در آزمایشگاه دکتر هه را توقیف کرده‌اند.

دکتر موسونورو در رابطه‌ با این تحقیقات می‌گوید که او (دکتر هه) موجب شد عواقب ناخواسته‌ای متوجه دوقلوها شود. موسونورو در ادامه افزود که هنوز هیچ‌کس نمی‌تواند اطلاعاتی از آسیب‌های احتمالی به نوزادان به دست بیاورد. دانشگاه رایس در هیوستون نیز اعلام کرد که دکتر مایکل دیم را به دلیل نقش احتمالی‌اش در تحقیقات اصلاح ژنتیکی تحت‌ پیگیرد قانونی قرار داده و تحقیقاتی در این رابطه در حال انجام است. در مقاله‌ای که دکتر هه برای یک نشریه‌ی علمی ارسال کرده بود، نام دکتر دیم به‌عنوان «نویسنده‌ی همکار» درج شده بود.

دیم، استاد مهندسی زیست‌شناسی دانشگاه رایس همان کسی است که برای اولین‌بار در مصاحبه با آسوشیتدپرس در مورد تحقیقات دکتر هه صحبت کرده بود. دیم در زمانی‌که چند سال قبل دکتر هه به دانشگاه رایس آمده بود، نقش مشاور او را برعهده داشت. آسوشیتدپرس و دیگر رسانه‌ها گزارش‌های ضد و نقیضی از دانشمندان دیگری در آمریكا و چین منتشر کردند که در مورد تحقیقات ژنتیکی اطلاع داشته یا نسبت به آن ظنین بودند. هورلبوت نیز با این موضوع موافق است و عقیده دارد که بسیاری از دانشمندان در مورد تحقیقات هه به‌خوبی اطلاع داشته‌اند و حتی بسیاری نیز او را تشویق کرده‌اند. او در ادامه افزود که هه نمی‌توانست به‌تنهایی دست به این تحقیقات ژنتیکی بزند.

مقامات دولت چین آزمایش ژنتیکی دکتر هه را غیرضروری و غیرمسئولانه دانسته‌ و گفته‌اند که این تحقیقات آشکارا نقض جدی قوانین داخلی، مقررات و موازین اخلاقی بوده‌ است

دانشمندان اخیرا روش‌های جدیدی را برای تغییر ژن‌ها کشف کردند که ممکن است از کریسپر ایمن‌تر باشد. دانشمندان قبلا روش‌های ویرایش ژنی را برای مقابله با برخی بیماری‌ها در کودکان و بزرگسالان به کار گرفته‌اند، اما این آزمایش‌ها از آنجایی که شفافیت لازم را داشتند و همین‌طور به نسل‌های بعد منتقل نمی‌شدند بحث‌برانگیر نبودند. برخی دانشمندان عقیده دارند كه در صورت اثبات کارایی این روش‌ها، ویرایش ژنتیکی می‌تواند در آینده بیشتر پذیرفته شود. موسونورو، دلیل پیشرفت کُند ویرایش ژنتیکی را احتیاط‌کاری و مسئولانه بودن این دست تحقیقات می‌داند. حدود یک ماه قبل در شهر برکلی در ایالت کالیفرنیا، نشستی به منظور آگاه‌سازی عموم مردم در رابطه با انواع ویرایش ژنتیکی از دستکاری ژنوم حشرات و گیاهان تا جنین انسان و حیوانات برگزار شد.

آکادمی ملی علوم ایالات متحده (NAS) نیز اخیرا در پی نگرانی‌ها در مورد پیامدهای غیراخلاقی ویرایش ژنتیکی، ویدئویی در این رابطه منتشر کرد. یک سخنگوی آکادمی ملی علوم در این رابطه گفت که آكادمی علوم تلاش‌ زیادی برای معین کردن معیارهای لازم برای ویرایش ژنتیکی انجام داده است. این سخنگو در ادامه گفت که بخش اعظمی از بودجه این تحقیقات از سوی دولت ایالات متحده تأمین می‌شود، اما کمک‌های مالی از بخش خصوصی نیز به این آکادمی شده است.  

در نظرسنجی سال گذشته‌ی آسوشیتدپرس و مؤسسه افکارسنجی نورک (AP/NORC)، اکثر شرکت‌کنندگان گفتند که با کاربرد اصلاح ژنتیکی برای حفاظت از نوزادان در مقابل بیماری‌ها موافق هستند، اما نباید DNA به نحوی تغییر داده شود که نوزادانی باهوش‌تر با قابلیت‌های جسمی و ذهنی بهتر متولد شوند. جنیفر دودنا، زیست شیمی‌دان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی که خود به کشف کریسپر کمک کرده، اخیرا در یادداشتی که در نشریه‌ی ساینس منتشر کرده، اذعان داشته که سازمان بهداشت جهانی از مراجع قانونی همه‌ی کشورهای دنیا درخواست کرده که اجازه انجام آزمایش‌های مشابه را ندهند. اخیرا یک دانشمند روسی درخواست انجام آزمایش ژنتیکی روی جنین انسان را داده بود. دکتر دودنا در ادامه یادداشت خود نوشته است که وسوسه‌ی دستکاری DNA جنین یا اسپرم و تخمک دست از سر دانشمندان برنخواهد داشت.

پیش‌خرید تسلا سایبرتراک طبق جدیدترین توییت ایلان ماسک  به ۲۵۰ هزار عدد رسیده است. این اتفاق بزرگ، فقط پنج روز پس از رونمایی در ۲۱ نوامبر (۳۰ ابان) رخ داده است.

به‌نظر می‌رسد که میزان پیش‌خریدهای جدید (فقط با ۱۰۰ دلار بیعانه) همچنان بالا خواهد ماند (در روز چهارم آذر تعداد پیش‌خرید ۲۰۰ هزار عدد بود)؛ زیرا مشتریان بالقوه برای عادت به طراحی جدید به زمان نیاز داشتند.

200k

— Elon Musk (@elonmusk) 25 November 2019

باتوجه به برآوردهای قبلی، درآمد تسلا از فروش ۲۵۰ هزار دستگاه سایبرتراک (مجموع نمونه‌ی تک‌موتوره ۱۷ درصد، دو موتوره ۴۲ درصد و سه‌موتوره ۴۱ درصد) به بیش از ۱۴ میلیارد دلار خواهد رسید.

به‌تازگی گوگل باتوجه به درخواست مکرر کاربران در سرویس گوگل فوتوز (Google Photos) امکان برچسب‌گذاری یا تگ کردن چهره افراد را به‌صورت دستی ارائه کرده است. این قابلیت نمی‌تواند در هر نقطه‌ای از تصویر تگ‌گذاری کند در نتیجه برچسب‌ها فقط روی چهره‌های شناسایی شده قرار خواهند گرفت. درواقع پس از شناسایی چهره‌ها در عکس توسط گوگل فوتوز، می‌توان به ویرایش، نام‌گذاری یا برچسب‌گذاری در عکس‌ها پرداخت. در ادامه نحوه‌ی دسترسی به این ویژگی جدید را ارائه خواهیم کرد:

برای شروع، از طریق گوگل فوتوز عکسی را باز کنید که در آن افرادی حضور دارند. سپس به منوی Option بروید و روی بخش People کلیک کنید. اگر گوگل فوتوز قبلا چهره‌ی افراد موجود در تصویر را شناسایی کرده، می‌توانید این برچسب‌های ارائه شده توسط گوگل را ویرایش کنید و تغییر دهید. گزینه‌ی ویرایش نیز در سمت راست قرار گرفته که می‌توانید روی آن کلیک کنید. همچنین اگر چهره‌ی افراد شناسایی نشده و برچسبی به‌صورت خودکار روی چهره‌ها قرار نگرفته باشد، می‌توان برچسب‌های جدیدی برای افراد مختلف موجود در یک عکس ایجاد کرد.

اگر نسخه‌ی گوگل فوتوز v4.32.1 را در اختیار دارید و اجرا می‌کنید، قطعا این ویژگی جدید را مشاهده خواهید کرد. اما اگر هنوز این قابلیت را دریافت نکرده‌اید باید چند روز صبر کنید تا به‌صورت خودکار در اختیارتان قرار گیرد.

واقعا ممکن است تمام زندگی ما تنها درون شبیه‌‌سازی رایانه‌‌ای اجرا شده باشد؟ این پرسشی است که بارها‌و‌بارها اندیشمندان و فلاسفه مطرح ‌کرده‌اند؛ ولی این‌بار دو تن از استادان دانشگاه کارولینای‌شمالی در کنفرانس تجاری Cucalorus Connect درباره‌ی آن بحث کرده‌‌اند. پروفسور جولین کیث و کاری گوین احتمال حضور ما را در دنیایی کامپیوتری نظیر فیلم ماتریکس بررسی کرده‌اند؛ دنیایی که ممکن است حتی خودمان از وجود آن مطلع نباشیم.

کیث استدلال‌‌های خود را با ذکر این واقعیت آغاز می‌‌کند:

تمام درک و دریافت ما از جهان از کانال مغز صورت می‌‌گیرد؛ عضوی سه‌کیلوگرمی متشکل از مقادیری چربی و پروتئین و آب نمک که به‌‌گونه‌‌ای مدارکشی شده است که بتواند ادراک فعلی ما را از واقعیت تولید کند.»

حواس ما به‌‌مثاب واسطه‌‌هایی هستند که ورودی‌‌های داده را برایمان فراهم می‌‌آورند؛ با‌این‌حال، همین حواس نیز دسترسی محدودی به فضای خارج از جمجمه‌‌ی ما دارند. کیث می‌‌گوید:

بینایی‌تان فقط محدوده‌‌ی کوچکی از طیف الکترومغناطیسی را می‌‌بیند و شما از بخش عمده‌ی آن بی‌‌اطلاع هستید.

با‌این‌همه، کیث معتقد است این موضوع چندان هم بد نیست؛ چراکه اگر قرار بود انسان با تمام آنچه در جهان جریان دارد، در تعامل باشد، عملا در جای خود خشک می‌‌شد. او می‌‌گوید بیولوژی درواقع نوعی رابط کاربری خاص دراختیارمان قرار داده تا بتوانیم بسیار ساده‌سازی‌شده با محیط اطراف تعامل کنیم.

دکتر جولیان کیث

رابط کاربری گفته‌شده همان ذهن ما است که به‌‌صورت پیوسته تجربه‌‌ی ما را از دیدن رنگ‌‌ها و شنیدن صوت‌ها خلق می‌‌کند. ذهن پیوسته مدل ما را از واقعیت به‌‌روزرسانی و با آن تعامل می‌‌کند. می‌‌توان گفت درواقع، ذهن نوعی ماتریکس درونی است. ما با کمک این رابط کاربری با محیط اطراف خود تعامل می‌‌کنیم؛ بی‌آنکه عملا بدانیم چیزی فراتر از آنچه تجربه می‌‌کنیم، در جهان خارج وجود دارد.

کیث می‌‌گوید:

این بیولوژی یک ایراد دارد و آن این است که سیستم‌‌عامل اولیه‌‌ی نصب‌‌شده روی ذهن ما پیش‌‌تر برای جهانی طراحی شده است که دیگر وجود خارجی ندارد. سیستم بیولوژیکی در ساخت مفاهیم بسیار کُند عمل می‌‌کند؛ درحالی‌که فرگشت‌‌های فرهنگی با سرعتی چندبرابری در حال وقوع هستند.

این موضوع ما را دربرابر فناوری و الگوریتم‌‌های به‌‌کاررفته در آن آسیب‌‌پذیر می‌‌کند. کیث می‌‌افزاید:

چطور می‌‌توان ذهن مجهز به دو کره‌‌ی چشم و دو گوش را هک کرد؟ کافی است به آن چیزی را نشان دهید که توجهش را جلب می‌‌کند؛ مانند شیئی رنگی و درخشان. سپس برای آن پاداش اجتماعی در نظر بگیرید. دراین‌زمینه، هیچ‌‌چیز نمی‌‌تواند مانند توجه فردی دیگر مؤثر باشد.

دکتر جولیان کیث، استاد دانشگاه کارولینای‌شمالی، در حال تشریح بیولوژی مغز انسان

دریافت پاداش ترشح دوپامین را در مغز به‌‌دنبال خواهد داشت و درنتیجه، به شما احساس خوشایندی دست خواهد داد. مصرف موادی مانند هروئین، کراک، کوکائین، کیک شکلاتی یا حتی لبخند نیز می‌‌تواند چنین اثری ایجاد کند و شما را به انجام دوباره‌‌ی آن عمل تشویق خواهد کرد. با‌این‌حال، اعتیاد زمانی آغاز می‌‌شود که آزادسازی دوپامین در برنامه‌‌ی زمانی متناوب و با پاسخ متغیر روی دهد. مسلما نمی‌‌توان هر دفعه با سکه‌‌انداختن درون دستگاه بخت‌‌آزمایی انتظار برنده‌‌شدن را داشت. به‌‌طور مشابه، تمامی پست‌‌های شما در فیسبوک با خیل عظیم لایک‌های مخاطبان مواجه نخواهد شد و شاید همیشه آن‌قدر خو‌ش‌اقبال نباشید که ویدئو سرگرم‌‌کننده‌‌ی مناسبی دردسترستان قرار گیرد تا بتوانید از آن لذت ببرید. کیث درادامه صحبت‌هایش می‌گوید: 

شرکت‌‌هایی نظیر آمازون، گوگل و فیسبوک مدام داده‌‌های شما را جمع‌‌آوری می‌‌کنند و تنها دربرابر انواع مشخصی از محرک‌‌ها حساسیت نشان می‌‌دهند؛ اما آنچه می‌‌خواهند این است: کلیک.

این ابزارها با خیره‌‌کردن شما به صفحه‌‌های گوشی، درحقیقت نوعی «حالت خلسه‌‌ی پیش‌‌فرض» جدید را خلق می‌‌کنند. درحالی‌که کیث از علم ذهن سخن می‌‌گوید، همکارش، کاری گوین، وارد حوزه‌‌ای نظری‌‌تر می‌‌شود. گوین می‌گوید:

ممکن است واقعا در شبیه‌‌سازی کامپیوتری زندگی کنیم. من تنها کسی نیستم چنین نظری دارد. ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و اسپیس‌ایکس، نیز گفته است که احتمال نبود ما در شبیه‌‌سازی کامپیوتری، تنها یک در میلیارد است.

استدلالی که ماسک بدان استناد می‌‌کند، از مقاله‌‌‌‌ای سرچشمه می‌‌گیرد که پیش‌‌تر نیک باستروم، استاد فلسفه‌‌ی دانشگاه آکسفورد، آن را نگاشته است. کاری گوین معتقد است:

او اعداد و ارقام را درکنار یکدیگر می‌‌گذارد و نتیجه می‌‌گیرد احتمال بسیار زیادی وجود دارد که در شبیه‌‌سازی رایانه‌‌ای حضور داشته باشیم.

فقط در نظر بگیرید بازی‌‌های ویدئویی امروزی درمقایسه‌با نمونه‌‌های ۴۰ سال پیش به چه سطحی رسیده‌‌اند. بازی‌‌های امروزی بسیار واقعی‌‌تر به‌‌نظر می‌‌رسند؛ هرچند هنوز می‌‌توانیم تشخیص دهیم تنها در حال بازی‌‌کردن هستیم. کاری گوین این پرسش را مطرح می‌‌کند: «این بازی‌‌ها ۴۰ سال بعد چگونه خواهند بود؟ ۵۰۰ سال بعد چطور؟ یا حتی ۵۰۰۰ سال بعد؟»

باستروم استدلال می‌‌کند بازی‌‌های کامپیوتری آینده آن‌‌قدر شبیه به واقعیت خواهند بود که دیگر نمی‌توانیم تفاوت میان آن‌‌ها را تشخیص دهیم. آن‌‌ها چیزی شبیه به عرشه‌‌های بدل‌‌نما درون سریال «پیش‌تازان فضا» خواهند بود و شخصیت‌‌های درون آن‌‌ها حتی ممکن است نتوانند تشخیص دهند درون شبیه‌سازی به‌‌سر می‌‌برند. باستروم باور دارد واقعیاتی را خلق خواهیم کرد که از واقعیت اصلی تشخیص‌ناپذیر خواهند بود. این موضوع اجتناب‌‌ناپذیر است.

حال پرسش این است: «چگونه می‌‌توان به حضور در این ماتریکس پی برد؟» کاری گوین پاسخ می‌‌دهد:

 پاسخ در شناسایی باگ‌‌های این سیستم است؛ مثلا پدیده‌‌ی دژاوو می‌‌تواند یکی از این موارد باشد؛ درست همان‌‌گونه که در فیلم ماتریکس نیز می‌‌بینیم که شخصیت اصلی فیلم عبور مکرر گربه‌ای را از ورودی در شاهد بود و درنهایت، متوجه این خطا در سیستم شد. تجربیاتی مانند حس ششم و ارواح و هم‌‌زمانی‌‌ها نیز می‌‌توانند نمونه‌‌های دیگری از این نوع خطاهای سیستمی باشند. قوانین فیزیک در جهان ما به‌‌شکل عجیب‌‌وغریب با مجموعه‌‌ای از ثابت‌‌های خاص طراحی شده‌‌اند که امکان حیات مبنی‌بر کربن را فراهم می‌‌آورد. لبه‌‌‌‌های این جهان کجاست؟

دکتر کاری گوین، استاد دانشگاه کارولینای‌شمالی، می‌گوید ممکن است عملا در ماتریکس زندگی کنیم.

یکی دیگر از شواهد موجود در تأیید این نظریه، خودِ فیزیک کوانتوم است؛ عرصه‌‌ای از فیزیک که در آن، ناممکن‌‌ها ممکن می‌‌شوند و اشیائی در آنِ واحد می‌توانند در دو مکان حضور داشته باشند. ناگفته نماند اینشتین از این پدیده به‌‌عنوان «کنش‌‌های شبح‌‌وار از راه دور» یاد می‌‌کرد.

کاری گوین این پرسش را مطرح می‌‌کند: «چرا ما یا هرکس دیگری باید چنین شبیه‌‌سازی‌‌هایی را اجرا کرده باشیم؟» او می‌‌گوید:

همواره تعداد بی‌‌شماری از این شبیه‌‌سازی‌‌ها را اجرا می‌‌کنیم. اَبَرکامپیوترها از این شبیه‌‌سازی‌‌ها برای پیش‌‌بینی‌‌های هواشناسی استفاده می‌‌کنند و ما از شبیه‌‌سازی‌‌ها بهره می‌‌گیریم تا محیط خود را بهتر بشناسیم و تغییرات لازم را اعمال کنیم. همچنین، از آن‌‌ها برای مطالعه‌‌ی فعالیت‌‌های بشر و درک چگونگی رشد جمعیت استفاده و به‌‌کمک آن‌‌ها بهترین راهکارها را شناسایی می‌‌کنیم. پس، این خودِ ما هستیم که این شبیه‌‌سازی‌‌ها را اجرا می‌‌کنیم.

حال اگر قرار باشد بپذیریم در ماتریکس به‌‌سر می‌‌بریم، پس زندگی ما باید چگونه باشد؟ گوین به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:

باید به‌‌گونه‌‌ای عمل کنیم که گویی زندگی ما سرمشقی از هر آن‌‌ چیزی است که امکان‌‌پذیر خواهد بود.

توییتر از ۱۱ دسامبر روند حذف حساب‌های کاربری غیرفعال در این شبکه‌ی اجتماعی را آغاز خواهد کرد. این شبکه‌ی اجتماعی تصمیم گرفته است حساب‌های کاربری‌ای را حذف کند و نام کاربری‌شان را دراختیار متقاضیان دیگر قرار دهد که ۶ ماه از زمان آخرین فعالیت آن‌ها گذشته است.

یکی از سخن‌گویان توییتر با تأیید این خبر به پایگاه خبری ورج گفت:

به‌عنوان بخشی از فعالیت‌های ما به‌منظور ایجاد بستر لازم برای ارتباط همگانی، تصمیم گرفته‌ایم حساب‌های کاربری غیرفعال را حذف کنیم تا افراد به محیطی اتکاپذیرتر در توییتر دسترسی داشته باشند. در‌همین‌زمینه و براساس قوانین مرتبط با حساب‌های کاربری غیرفعال خودمان، می‌خواهیم کاربران را به استفاده از حساب‌های کاربری خود تشویق کنیم. اطلاع‌رسانی به تعداد زیادی از صاحبان حساب کاربری‌ای را شروع کرده‌ایم که در ۶ ماه گذشته وارد حساب خود نشده‌اند. به این کاربران اطلاع داده شده که به‌دلیل غیرفعال‌بودن، حساب آن‌ها برای همیشه حذف خواهد شد.

براساس این گزارش، روند حذف حساب‌های کاربری غیرفعال توییتر چند ماه طول خواهد کشید و آن‌ها هم‌زمان حذف نمی‌شوند. اگر کاربری تصمیم گرفته است نام کاربری حساب غیرفعالش را تصاحب کند، باید منتظر حذف‌شدن آن حساب باشد.

براساس گزارش ورج، بخش زیادی از حساب‌هایی که در این فرایند حذف می‌شوند، به افرادی متعلق هستند که از دنیا رفته‌اند. توییتر می‌گوید هنوز برنامه‌ای برای گرامی‌داشت صاحبان فوت‌شده‌ی حساب‌های کاربری خود ندارد؛ اما تیمی تشکیل شده تا روی این ایده کار کند.

نوشیدن شیر از زمان تولد، نقش مهمی در زندگی پستان‌داران دارد؛ اما برخی پژوهشگران بر این عقیده‌اند که نوشیدن شیر سایر حیوانات غیرضروری و غیرطبیعی و حتی گاهی ناسالم است. انسان، تنها حیوانی است که شیر حیوانات دیگر را می‌نوشد و سایر حیوانات وقتی پس از نوزادی از شیر گرفته می‌شوند، خوردن غذاهای دیگر را آغاز می‌کنند. چرا انسان گاه تا پایان عمر به نوشیدن شیر ادامه می‌دهد؟

مردمان نواحی شمال اروپا و آمریکای‌شمالی که اولین‌بار گاوها را اهلی کردند، از اولین انسان‌هایی بودند که از ۱۰ هزار سال قبل هضم لاکتوز را شروع کردند. درنتیجه‌ی آن، حدود ۳۰ درصد از مردم جهان تولید لاکتاز را آغاز کردند که آنزیمی ضروری برای هضم لاکتوز موجود در شیر است و بدین‌ترتیب توانستند تا سنین بزرگ‌سالی به خوردن شیر ادامه دهند؛ اما بخش دیگری از جمعیت‌های انسانی، پس از گرفته‌شدن از شیر مادر دیگر سراغ شیر نرفتند. به‌همین‌دلیل، برای کسانی به عدم‌تحمل لاکتوز دچار بودند، نوشیدن شیر در بین مردمان اروپای‌شمالی یا سایر گروه‌های دام‌پرور و کشاورز، امری نامتعارف تلقی می‌شد.

متخصصان تغذیه به کودکان توصیه می‌کنند روزانه ۳۵۰ میلی‌گرم کلسیم مصرف کنند که می‌توان معادل آن را با نوشیدن اندکی بیش از نصف یک لیوان شیر تأمین کرد.

در شمال اروپا، تنها حدود ۹ درصد مردم دچار عدم‌تحمل لاکتوز هستند؛ یعنی بخش بزرگی از جمعیت می‌توانند شیر بنوشند. در‌همین‌حال، شاید مردمان شمال اروپا بخواهند در آینده به‌دلیل نگرانی‌های دیگری، ازجمله سلامتی و حفظ محیط‌زیست از مصرف شیر بکاهند. شاید همین امر به افزایش روزافزون تمایل به شیرهای غیرلبنی منجر شده است. دراین‌میان، این سؤال مطرح می‌شود: آیا قطع شیر گاو و جایگزین‌کردن آن با یکی از شیرهای غیرلبنی می‌تواند برای فرد مزیت‌های سلامتی داشته باشد؟ آیا شیر گاو واقعا موادمغذی پراهمیتی دارد که نمی‌توان در موادغذایی دیگر یافت؟‌ آیا مصرف شیر واقعا می‌تواند وضع افرادی مبتلا به عدم‌تحمل لاکتوز را وخیم‌تر کند؟

برای شروع بحث باید بگوییم، شیر گاو منبعی سرشار از پروتئین و کلسیم و موادمغذی ازجمله ویتامین B12 و ید است. همچنین، شیر گاو  حاوی منیزیم است که برای رشد استخوان و عملکرد عضلات ضروری است. پروتئین وی (آب پنیر) و کازئین (پروتئین مخصوص شیر) نیز نقش مهمی در سلامتی ایفا می‌کنند و می‌توانند برای کاهش فشارخون مفید باشد. سازمان ملی بهداشت و سلامت بریتانیا (NHS) به کودکان بین یک تا سه سال توصیه می‌کند برای رشد استخوان‌های سالم، روزانه ۳۵۰ میلی‌گرم کلسیم مصرف کنند که می‌توان با نوشیدن اندکی بیش از یک لیوان شیر آن را تأمین کرد؛ اما وقتی از مصرف شیر در بزرگ‌سالان سخن به‌میان می‌آید، یافته‌های علمی متناقض می‌شود.

یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد خطر شکستگی استخوان در زنانی که روزانه ۲۰۰ میلی‌لیتر شیر می‌نوشند، بیش از سایرین است.

درحالی‌که واضح است مصرف کلسیم می‌تواند نقش مهمی در سلامت استخوان‌ها ایفا کند، شواهدی که نشان دهد دنبال‌کردن رژیم‌های غذایی سرشار از کلسیم نمی‌تواند به‌تنهایی ضامن جلوگیری از شکستگی استخوان‌ها باشد و در برخی موارد حتی نتیجه‌ی آن ممکن است برخلاف تصورمان باشد. برخی از بررسی‌ها کاهش درخورتوجه شکستگی استخوان در رابطه با مصرف شیر را نشان ندادند؛ درحالی‌که برخی دیگر از بررسی‌ها نیز نشان دادند شیر می‌تواند در جلوگیری از شکستگی استخوان مؤثر باشد.

پژوهشی که در سوئد انجام شد، نشان داد،در زنانی که روزانه بیش از ۲۰۰ میلی‌لیتر (کمتر از ۱ لیتر) شیر نوشیده‌اند، خطر شکستگی استخوان بیش از سایرین است. با‌وجود‌این، پژوهش دانشمندان سوئدی مشاهده‌ای (بررسی بدون مداخله) بود؛ به‌همین‌دلیل، پژوهشگران درباره‌ی مبالغه‌آمیزبودن تفسیرهای پژوهش هشدار دادند.

درواقع، پژوهشگران درباره‌ی یافته‌های خود عنوان کردند ممکن است افرادی که مستعد شکستگی بودند، شیر بیشتری نوشیده باشند و همین باعث تفسیر نادرست شده باشد. یان گیونز، متخصص تغذیه‌ی زنجیره‌ای از دانشگاه ردینگ انگلستان، بر این عقیده است که کلسیم در دوران نوجوانی برای تقویت استحکام استخوان‌ها بسیار ضروری است. به‌گفته‌ی گیونز، اگر فرد در دوران نوجوانی به رشد استخوانی مناسب و صحیح دست پیدا نکند، در بزرگ‌سالی خطر پوکی و ضعف استخوان در او بیشتر خواهد بود. این خطر به‌ویژه برای زنان در سنین یائسگی بیشتر است که ترشح هورمون استروژن در آن‌ها کاسته می‌شود.

یکی از نگرانی‌های عمده درباره‌ی مصرف مداوم شیر گاو، وجود هورمون استروژن در آن است؛ اما بعید است میزان استروژن موجود در شیر گاو روی انسان تأثیر چندانی بگذارد.

یکی دیگر از نگرانی‌هایی که درباره‌ی مصرف شیر در سال‌های اخیر مطرح شده، هورمون‌های موجود در شیر گاو است که به خورد ما می‌رود. گاو هنگام بارداری شروع به شیردهی می‌کند؛ یعنی زمانی‌که میزان استروژن در حیوان به ۲۰ برابر میزان عادی افزایش پیدا می‌کند. دراین‌بین، دست‌کم یکی از پژوهش‌ها این میزان استروژن را به سرطان پستان و تخمدان و رحم مرتبط دانسته است؛ اما لورا هرناندز، زیست‌شناس دانشگاه ویسکانسین در ایالات‌ متحده‌ی آمریکا، می‌گوید جذب هورمون ازطریق شیر گاو نگران‌کننده نیست. گذشته از آن، شیر انسان نیز هورمون‌های خاص خود را دارد و اصولا وجود هورمون در شیر پستان‌داران موضوع چندان عجیبی نیست.

پژوهش جدیدتری که میزان استروژن موجود در شیر را بررسی کرده، دلیلی برای این نگرانی نیافته است. پژوهشگران اعلام کردند تنها در‌صورتی‌که میزان استروژن ۱۰۰ برابر مقادیر موجود در شیر گاو باشد، ممکن است بر دستگاه تولیدمثل موش‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. افزون‌براین، پژوهشگران افزایش سطح استروژن را فقط در موش‌های ماده مشاهده کردند و درمقابل، کاهش سطح تستوسترون در موش‌های نر، تنها پس از مصرف یک دُز هزاربرابری مشاهده‌کردنی بود.

گریگور میادیچ، پژوهشگر ارشد این بررسی از مرکز ژنتیک حیوانات دانشگاه لیوبلیانای اسلوونی، می‌گوید اساسا بعید است انسان به استروژن موجود در شیر گاو هزاربرابر موش حساسیت داشته باشد. برخی پژوهش‌ها نیز به‌دلیل وجود چربی اشباع‌شده در شیر، رابطه‌ای بین مصرف شیر و بیماری‌های قلبی‌عروقی مشاهده کرده‌اند. شایان ذکر است بین شیر و بیماری قلبی ارتباطی مشاهده کردند؛ اما شیر پُرچرب فقط حاوی ۳٫۵ درصد و شیر نیم‌چرب حاوی حدود ۱/۵ درصد و شیر بدون چربی نیز فقط ۰٫۳ درصد چربی اشباع‌شده دارد. درمقابل، سویا، بادام، بوته شاه‌دانه، نارگیل، جو دوسر و برنج چربی کمتری درمقایسه‌با شیر پُرچرب دارند.

از میان شیرهای غیرلبنی، شیرسویا بهترین جایگزین برای شیر گاو است. با‌این‌حال، به‌دلیل کیفیت پروتئین، این نوع شیر نمی‌تواند برای سالمندان گزینه‌ی مناسبی باشد.

در بررسی دیگر، پژوهشگران شرکت‌کنندگان را براساس میزان نوشیدن شیر به چهار گروه تقسیم کردند. در این بررسی، پژوهشگران دریافتند فقط کسانی که بیشترین میزان شیر (روزانه تقریبا یک لیتر) را مصرف می‌کنند، با خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی مواجه‌اند. یرکیا ویرتانن، همه‌گیرشناس تغذیه‌ای از دانشگاه فنلاند شرقی، می‌گوید این ارتباط شاید به این دلیل باشد که این گروه رژیم سالمی نداشته‌اند. درواقع، درمجموع یافته‌ها نشان می‌دهد تنها مصرف مقدار بسیار زیاد شیر می‌تواند مضر باشد؛ اما درمقابل هیچ پژوهشی نشان نداده که مصرف شیر به‌اندازه‌ی اعتدال مضر است.

در‌همین‌حال، پژوهشگران عقیده دارند افراد دچار عدم‌تحمل لاکتوز نیز می‌توانند مقدار کمی شیر گاو بنوشند. درواقع، این متخصصان معتقدند علائم نامطلوبی مانند نفخ و حالت تهوع و درد شکم واکنش‌هایی برای افزایش تحمل لاکتوز بدن هستند. کریستوفر گاردنر، دانشمند تغذیه از مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد کالیفرنیا، پژوهشی انجام داد و علائم افراد مبتلا به عدم‌تحمل لاکتوز را هنگام نوشیدن روزانه دو فنجان شیرسویا و شیر معمولی باهم مقایسه کرد. او دریافت بسیاری از داوطلبان علائم جدی نداشتند؛ پس اکثر افراد می‌توانند مقادیر کمی لبنیات را مصرف کنند.

با اینکه پژوهش‌های زیادی درزمینه‌ی تأثیر شیر گاو بر سلامتی انجام شده، درمقابل، درزمینه‌ی شیرهای جایگزین بررسی‌های کمتری موجود است. این روزها به‌لطف افزایش آگاهی‌ها و کمپین‌های وگان‌ها، شاهد افزایش تقاضا برای شیرهای جایگزینی مانند شیرسویا، بادام، بادام‌زمینی، فندق، نارگیل، ماکادمیا، برنج، کتان، جو دوسر و شاهدانه هستیم. در این نوع شیرها، ماده‌ی اصلی با آب و مواد دیگری ازجمله تثبیت‌کننده‌هایی مانند صمغ ژلان و صمغ اقاقیا فرآوری و رقیق می‌شود. شیرسویا بهترین پروتئین جایگزین شیر گاو به‌لحاظ پروتئین است. شیرسویا پروتئینی مشابه شیر گاو دارد؛ اما گیونز می‌گوید پروتئین موجود در شیرهای جایگزین پروتئین واقعی نیست.

به‌گفته‌ی گیونز، کیفیت پروتئین این شیر از شیر معمولی کمتر است و برای کودکان و سالمندان نیازمند به پروتئین باکیفیت برای استحکام و رشد استخوانی مناسب نیست. سینا گالو، متخصص تغذیه از دانشگاه جورج میسون ویرجینیا، می‌گوید هیچ پژوهشی نیست که نشان دهد می‌توان از نوشیدنی‌های جایگزین درمقایسه‌با شیر معمولی موادمغذی بیشتری به‌دست آورد. او می‌افزاید این نوشیدنی‌های جایگزین ممکن است حاوی ریزمغذی‌های مفید دیگری باشند؛ اما نمی‌توان انتظار داشت همان موادمغذی بادام را از خوردن شیربادام دریافت کرد.

پژوهشی دیگر نشان داد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی در افرادی بیش از سایرین است که روزانه یک لیتر شیر مصرف می‌کنند.

شیرهای جایگزین با موادمغذی طبیعی مانند کلسیم غنی‌سازی می‌شوند که در شیر گاو موجود هستند؛ اما دانشمندان هنوز مطمئن نیستند ویتامین‌ها و موادمغذی غنی‌شده همان مزایای سلامتی شیر گاو را داشته باشند؛ از‌این‌رو، به بررسی‌های بیشتری نیاز است. درواقع به‌عقیده‌ی گالو، جذب میزان کلسیم در این نوشیدنی‌های جایگزین ممکن است با شیر طبیعی متفاوت باشد. در‌همین‌حال، شیر گاو مواد دیگری مانند چربی نیز دارد که می‌تواند روی جذب موادمغذی تأثیر بگذارد.

ناگفته نماند در کشورهایی مانند ایالات متحده‌ی آمریکا شیر گاو با ویتامین D غنی می‌شود و پژوهش‌های انجام‌شده نشان می‌دهد شیر غنی‌شده می‌تواند اثرهای مفیدی مشابه با دریافت ویتامین D از آفتاب برای فرد داشته باشد. با‌وجود‌این، متخصصان دیگری نیز هستند که تصور نمی‌کنند شیر غنی‌شده به‌همان اندازه‌ی شیر معمولی می‌تواند مفید باشد. شارلون استرلینگ‌رید، متخصص تغذیه، معتقد است شیر گاو ماده‌ی غذایی بسیار مغذی‌ای است و شیر گیاهی غنی‌شده همان میزان موادمغذی را ندارد.

استرلینگ‌رید می‌گوید برای اینکه شیرهای جایگزین بتوانند همچون شیر معمولی، به‌ویژه برای کودکان و سالمندان استفاده شوند، نیاز به پژوهش‌های بیشتری درباره‌ی بهداشت همگانی وجود دارد. به‌گفته‌ی استرلینگ‌رید، هنوز نیاز به پژوهش‌های بیشتر برای تغییرات وسیع در ذائقه‌ی مردم و هجوم‌بردن به‌سوی شیرهای جایگزین وجود دارد. در‌همین‌حال، نگرانی‌هایی درباره‌ی مواد محتوی شیرهای جایگزین وجود دارد. درحالی‌که شیر گاو حاوی لاکتوز، قند طبیعی است، به اغلب شیرهای جایگزین شکر اضافه می‌شود که مشخصا برای سلامتی مضر است.

از تمام آنچه در این مقاله گفته شد، این طور بر می‌آید که تصمیم بر انتخاب بین شیر گاو یا روی‌آوردن به یکی از گزینه‌های جایگزین آن که بسیار زیاد هستند، می‌تواند واقعا سردرگم‌کننده باشد. هرناندز می‌گوید انتخاب میان خود شیر و شیر جایگزین نباید چندان ارتباطی به سالم‌بودن یکی و ناسالم‌بودن دیگری داشته باشد؛ بلکه فرد می‌تواند با مطالعه‌ی اطلاعات تغذیه‌ای هرکدام، بهترین گزینه را برای خود انتخاب کند. به‌عنوان مثال، کسی که دچار عدم‌تحمل لاکتوز نیست و خطر ابتلا به پوکی استخوان یا بیماری قلبی تهدیدش نمی‌کند، می‌تواند شیر گاو را انتخاب کند. در‌مقابل، ممکن است فرد دیگری بخواهد به‌دلایل زیست‌محیطی به خوردن شیرهای جایگزین روی آورد.

با هر تصمیمی که فرد بگیرد، درصورت داشتن رژيم غذایی سالم و متعادل، می‌تواند مطمئن باشد ماده‌ی مغذی بااهمیتی را از دست نمی‌دهد. گفتنی است در بیشتر مواقع، می‌توان از یک جایگزین یا جایگزین‌های متعدد به‌جای شیر طبیعی استفاده کرد و هیچ خللی نیز حس نکرد. به‌گفته‌ی ویرتانن، پرهیز از نوشیدن شیر چندان ضرورتی ندارد و در‌مقابل، لازم هم نیست حتما شیر بنوشید. می‌توانیم برای دریافت موادمغذی لازم از جایگزین‌های زیادی استفاده کنیم. البته هیچ ماده‌ی مغذی یا واحد غذایی هم نیست که بگوییم حتما باید خورده شود و حذف آن از رژیم غذایی ناممکن است.