اینتل هفته‌ی گذشته گزارش و آمار درآمدی خود را منتشر و به ادامه‌داربودن مشکلات تأمین محصول اشاره کرد. رویکرد کوپرتینویی‌ها در اعلام ادامه‌ی مشکل در زنجیره‌ی تأمین، به‌خودی‌خود عجیب محسوب می‌شد؛ اما اخبار جدید از بازیگران دیگر، تا حدودی رفتار اینتل را توجیه می‌کند. دل در گزارش درآمدی فصل سوم، انتظار کاهش درآمد سالانه را به‌‌دلیل مشکلات تأمین اینتل اعلام کرد.

دل در گزارش خود اشاره‌ی مستقیمی به شرایط زنجیره‌ی تأمین نکرد؛ شرایطی که طبق ادعای اینتل و پیش‌بینی‌ کارشناسان، در سال مالی ۲۰۲۰ هم ادمه می‌یابد. شایان ذکر است لحن و گفتار مدیران این شرکت در اعلام مشکلات جالب‌ بود. مدیرعامل دل، جفری کلارک، در گزارش مالی نوشت:

شرایط کمبود پردازنده‌های اینتل فصل‌به‌فصل بدتر می‌شود. کمبودها اکنون روی بازار کامپیوترهای شخصی تجاری و کامپیوترهای شخصی مصرفی حرفه‌ای ما تأثیر می‌گذارد؛ درنتیجه پیش‌بینی فروش ما در فصل چهارم نیز تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد.

اینتل تابه‌امروز خسارت‌های کمبود عرضه‌ی محصول را در دسته‌ی پایین‌رده تحمل کرده است و در همکاری احتمالی با TSMC، کسب‌وکار تراشه و محصولات مکمل را در نظر دارد. غول پردازنده اکنون تأیید می‌کند که در تولید محصولات، با فاندری‌های (تولیدکننده‌های تراشه) متفرقه نیز همکاری خواهد کرد. به‌هرحال شرایط کنونی نشان می‌دهد تصور بهبود شرایط زنجیره‌ی تأمین در اینتل صحیح نبوده است.

کارشناسان اعتقاد دارند شرایط اینتل و همکاران تجاری و مشکلات کنونی، ترکیبی از مشکلات متعدد است. اینتل در سال ۲۰۱۴ در راه‌اندازی مرکز تولیدی Fab 42 تأخیر داشت. فرایند راه‌اندازی مرکز در سال ۲۰۱۷ از سر گرفته شد؛ اما نهایی‌شدن شرایط تولید، تا سال ۲۰۲۰ طول خواهد کشید. به‌علاوه، اینتل باید ابعاد قالب‌‌های تولیدی خود را برای رقابت با پردازنده‌های رایزن و اپیک AMD افزایش می‌داد. دلیل دیگر نیز دشواری‌های بهینه‌سازی فرایند تولید ۱۰ نانومتری است.

اینتل امروز همه‌ی تلاش خود را به‌کار می‌گیرد تا مشکلات مذکور را رفع کند. البته استراتژی کنونی و زمان‌بندی اعلام‌شده‌ی شرکت، تا حدودی شرایط را دشوار می‌کند. اینتل انتظار دارد پردازنده‌های ۱۰ نانومتری را تا تعطیلات سال ۲۰۱۹ به بازار عرضه کند.

پیش‌بینی اینتل برای عرضه‌ی پردازنده‌های ۱۰ نانومتری به بازار در تعطیلات ۲۰۱۹، یعنی آن‌ها باید سهم عمده‌ای از فضای تولیدی خود را به این دسته اختصاص دهند. ناگفته نماند بازدهی ۱۰ نانومتری‌ها درمقایسه‌با تراشه‌های ۱۴ نانومتری کمتر است و تولید در این فرایند، به‌معنای مشکلات بیشتری برنامه‌ریزی در فاندری خواهد بود.

هرچه فرایندهای تولید تراشه (Process Nodes) کوچک‌تر باشند، می‌توان تراشه‌های بیشتری از ویفر نیمه‌هادی تولید کرد. همچنین، کاهش بازدهی تولید این مزیت را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. درباره‌ی برنامه‌های مرکز تولیدی اینتل باید بدانید نصب ابزارها در Fab 42 تا ابتدای سال ۲۰۲۰ طول خواهد کشید. این مرکز تولید تراشه‌های ۱۰ نانومتری را برعهده خواهد گرفت و درنهایت، تولید هفت‌نانومتری‌ها نیز در آن انجام می‌شود و اینتل نیز هنوز تاریخ مشخصی برای تولید انبوه در کارخانه‌ی مذکور اعلام نکرده است.

هنوز مشخص نیست شرایط دشوار اینتل تا کِی ادامه خواهند یافت و این شرکت می‌تواند AMD را در بازارهای متعدد شکست دهد یا خیر. از شرکای تجاری دیگر می‌توان به اچ‌پی اشاره کرد که آن‌ها نیز ادامه‌ی شرایط دشوار کنونی را تا میانه‌ی سال ۲۰۲۰ پیش‌بینی کرده‌اند.

این روزها به‌‌نظر می‌‌رسد هوش مصنوعی تقریبا از پس انجام هرکاری برمی‌‌آید. این ابزار می‌تواند جهان ما را شبیه‌‌سازی کند و مکعب روبیک را با یک دست حل کند و حتی ارواح پنهان در ژنوم اجداد پیشین ما را نیز کشف و شناسایی کند.

البته ادعا می‌‌شود تمامی این پیشرفت‌‌ها برای منافع بشر شکل می‌‌گیرند؛ ولی آیا ممکن است این ادعا صحت نداشته باشد؟ در سال‌‌های اخیر، شاهد آن بوده‌‌ایم که بسیاری از سیستم‌‌های الگوریتمی که با آن‌‌ها سروکار داشته‌‌ایم، درمعرض خطرهایی نظیر سوگیری‌‌های عمدی و غیرعمدی بوده‌‌اند. این سیستم‌‌ها پیش‌تر در پیش‌‌بینی وقوع جرم با مشکلاتی مانند تبعیض نژادی مواجه شده‌‌اند و حتی در اعتباردهی مشتریان متفاوت با جنسیت مرد یا زن نیز با اتهامات بحث‌‌برانگیزی دست‌به‌گریبان بوده‌‌اند.

حال پرسش اینجا است که چگونه دانشمندان تضمین می‌دهند چنین سیستم‌‌هایی در آینده می‌‌توانند با «عدالت» رفتار کنند یا مهم‌‌تر اینکه «ایمن» باشند؟

پژوهشگران دانشگاه ماساچوست به‌‌تازگی مطالعه‌‌ی انجام داده‌‌اند که گویا می‌‌تواند پاسخی برای پرسش یادشده ارائه کند. آن‌‌ها چهارچوبی تعریف کرده‌‌اند که می‌‌تواند از بروز رفتارهایی از ماشین‌‌ها جلوگیری کند که به‌‌زعم آن‌‌ها «رفتارهای نامطلوب» به‌‌شمار می‌‌آید. فیلیپ توماس، پژوهشگر یادگیری ماشین می‌گوید:

وقتی الگوریتم یادگیری ماشین به‌‌کار گرفته می‌‌شود، کنترل رفتار آن دشوار خواهد بود. ازآنجاکه تأثیر الگوریتم‌‌های ماشینی روی زندگی ما همواره بیش‌‌تر‌و‌بیش‌‌تر می‌شود، بسیار مهم است که بتوانیم از تضمین انصاف و اجتناب از هرگونه آسیب این سیستم‌ها مطمئن شویم.

درواقع، چهارچوب یادشده که پژوهشگران به‌‌کمک آن توانسته‌‌اند انواع جدیدی از الگوریتم‌‌های یادگیری ماشین را توسعه‌‌ دهند، درک ذاتی از مفاهیمی مانند اخلاق و انصاف را به هوش مصنوعی تزریق نمی‌‌کند؛ بلکه تنها به پژوهشگران کمک می‌‌کند خود رفتارهای نامطلوب سیستم را حین طراحی هسته‌‌های الگوریتم تعریف و تدوین کنند.

در هسته‌ی این سیستم جدید، الگوریتم‌‌هایی حضور دارند که با نام الگوریتم‌‌های سلدونین (Seldonian) شناخته می‌‌شوند؛ نامی که برگرفته از یکی از شخصیت‌‌های اصلی سری رمان‌‌های علمی‌تخیلی معروف «بنیاد» اثر آیزاک آسیموف است. این الگوریتم‌‌ها تنها برای آن طراحی نشده‌‌اند که از اخلاقی‌‌بودن عملیات ماشین مطمئن شوند؛ بلکه با آن‌‌ها می‌‌توان هرگونه رفتاری حتی مشتمل‌‌بر جوانب پیچیده‌‌ی ایمنی سیستم‌‌های پزشکی را نیز کنترل کرد. توماس ادامه می‌‌دهد:

اگر مثلا در حال استفاده از الگوریتم سلدونین در درمان دیابت باشم، می‌‌توانم رفتار نامطلوب را به‌‌صورت سطح پایین قندخون یا هیپوگلیسمی تعریف کنم و به ماشین بگویم که «وقتی در حال بهبود کنترلگر در پمپ انسولین هستی، تغییراتی انجام نده که موجب افزایش دفعات رخداد هیپوگلیسمی شود». بیشتر الگوریتم‌‌ها راهکاری برای اعمال چنین محدودیت‌‌هایی در رفتار ماشین ارائه نمی‌‌کنند و در طراحی‌های پیشین چنین امکانی لحاظ نشده بود.

در بخشی از مطالعات، پژوهشگران توانستند عملا از این الگوریتم سلدونین برای کنترل پمپ انسولین خودکار استفاده کنند. با این روش، آن‌‌ها موفق شدند راهکاری میان‌‌بر برای تعیین میزان دُز انسولین قابل‌تزریق به فرد را براساس داده‌‌های اندازه‌‌گیری گلوکوز خون همان فرد بیابند. همچنین در آزمایشی دیگر، آن‌‌ها الگوریتمی توسعه دادند که می‌توانست متوسط نمره‌‌ی عملکرد دانش‌‌آموزان را بدون هرگونه تبغیض جنسیتی پیش‌‌بینی کند؛ مسئله‌ای که بسیاری از الگوریتم‌‌های پیشین را به‌‌‌دلیل همین مسئله به‌دردسر انداخته بود.

پژوهشگران تأکید می‌کنند این آزمایش‌‌ها فقط مدرکی برای اثبات توانمندی‌‌های الگوریتم‌‌های سلدونین به‌‌شمار می‌‌آیند و تمرکز اصلی کار همچنان معطوف به توسعه‌ی خود چهارچوب است؛ چهارچوبی که دانشمندان دیگر هم بتوانند از آن برای ساخت سیستم‌‌های هوش مصنوعی در آینده بهره ببرند. توماس می‌‌افزاید:

مقاله‌های مرتبط:

• سوگیری عمدی در هوش مصنوعی چگونه به ما آسیب می‌رساند
• جایگاه اخلاق در هوش مصنوعی چیست؟
• خطرات کنونی هوش مصنوعی و راه‌های مقابله با آن

معتقدیم هنوز جای زیادی برای بهبود در این عرصه وجود دارد. با اینکه الگوریتم‌‌های ما از مؤلفه‌‌های ساده‌‌ای تشکیل شده بود، نتایج به‌‌دست‌آمده بسیار تأثیرگذار بودند. امیدواریم پژوهشگران حوزه‌ی یادگیری ماشین با استفاده از چهارچوب ما بتوانند الگوریتم‌‌های جدیدتر و پیچیده‌‌تری خلق کنند؛ الگوریتم‌‌هایی که بتوانند به‌‌شکلی مسئولانه برای کاربری‌‌هایی به‌‌کار روند که پیش‌‌ازاین استفاده از یادگیری ماشین در آن‌‌ها بسیار مخاطره‌آمیز به‌‌شمار می‌‌آمد.

یافته‌‌های اخیر در قالب مقاله‌‌ای در ژورنال علمی ساینس منتشر شده است.

خوشبختانه در کامپیوترها و سیستم‌های مختلف، کنترل کاملی بر ارائه‌ی رنگ‌ها وجود دارد و درواقع، روش‌های مختلفی برای نمایش رنگ‌ها ارائه شده است. برای مثال، در ویندوز ۱۰  تنظیماتی برای فیلتر رنگ مناسب کاربران ارائه شده است که این تنظیمات ازطریق Settings، ورود به بخش Ease of Access و درنهایت، انتخاب Color filters دردسترس خواهد بود. این تنظیمات برای کاربران امکان تنظیمات فیلترها را بین رنگ‌های مختلف فراهم می‌کند.

از سوی دیگر اگر نمی‌توانید این تنظیمات را در کامپیوتر شخصی خود تغییر دهید یا ترجیح می‌دهید فیلتر رنگ‌ها را در کل سیستم خود را تغییر ندهید، می‌توانید با کمک افزونه‌ای رایگان برای مرورگر کروم که احتمالا روی مرورگر Edge کرومیوم هم نصب خواهد شد، این تنظیمات رنگ را فقط در مرورگر خود دراختیار داشته باشید.

افزونه‌ی Dalton افزونه‌ای برای کوررنگی است که انواع مختلفی از کمبودهای رنگی را برای افرادی به‌ارمغان می‌آورد که شرایط خاصی در کوررنگی دارند. برای مثال، برخی افراد رنگ قرمز را کمتر می‌بینند یا برخی دیگر دچار کم‌بینی رنگ آبی یا سبز هستند که می‌توانند با تنظیم رنگ این مشکل را برطرف کنند و دیگر خبری از کوررنگی در سیستم‌ها نخواهد بود. همچنین، ازطریق سایت enchroma.com خودآزمایی آنلاینی برای کوررنگی وجود دارد که کاربران می‌توانند وضعیت خود را بسنجند.

به‌طور کلی، افزونه‌ی Dalton صفحه‌ی تنظیماتی دارد که به کاربران این امکان را می‌دهد تا نوع کوررنگی خود را تعیین کنند و بهترین تنظیمات را برای دید بهتر خود دراختیار داشته باشند. همچنین، امکان فعال و غیرفعال‌کردن این قابلیت نیز به‌راحتی وجود خواهد داشت. این افزونه را می‌توانید ازطریق Chrome Web Store دانلود و نصب کنید.

معمولا DxOMark وضعیت دوربین گوشی‌های هوشمند مختلف را بررسی می‌کند و باتوجه‌به معیار و مؤلفه‌های مشخصی، امتیازی به دوربین دستگاه می‌دهد. البته گاهی این سیستم امتیازدهی حرف‌وحدیث‌هایی به‌وجود می‌آورد. براساس آخرین اخبار، DxOMark فهرستی از بهترین دوربین‌های گوشی‌های هوشمند ۲۰۱۹ را تهیه کرده است.

در نظر داشته باشید DxOMark، تنها منبعی نیست که کیفیت تصویربرداری دوربین گوشی‌های هوشمند را آزمایش می‌کند؛ اما باتوجه‌به سابقه و آزمایش‌های دقیقش،‌ می‌توان به نتایج ارائه‌شده‌ی این وب‌سایت در انتخاب بهترین‌ها توجه کرد.

بهترین دوربین گوشی‌های هوشمند ۲۰۱۹ از همه نظر

اگر به دستگاهی با دوربینی احتیاج دارید که بتواند تقریبا در هر شرایطی عملکرد موفقی از خود نشان دهد، ازنظر DxOMark این گوشی هوشمند می‌تواند هواوی میت ۳۰ پرو یا شیائومی می CC9 پرو پریمیوم ادیشن (می نوت ۱۰ ) باشد. از بین دستگاه‌های ۲۰۱۹، DxOMark بیشترین امتیاز کلی را به دوربین این دو گوشی هوشمند داده است.

DxOMark معتقد است باتوجه‌به اینکه میت ۳۰ پرو هواوی مدیریت بهتری در حذف نویز در تصاویر دارد، امتیاز نسبتا بیشتری در تصویربرداری گرفته است. البته گوشی هوشمند شیائومی نیز با بهره‌مندی از دو لنز زوم، در تصویربرداری با قابلیت زوم عملکرد رضایت‌بخشی از خود نشان می‌دهد و کیفیت تصویربرداری ویدئویی بهتری دارد.

تصویربرداری ویدئویی

DxOMark معتقد است آیفون ۱۱ پرو مکس برای کاربرانی که علاقه‌مند‌ند از گوشی‌های هوشمند اپل استفاده کنند، گزینه‌ی مناسبی برای تصویربرداری ویدئویی است. براساس اعلام DxOMark، آیفون ۱۱ پرو مکس بیشترین امتیاز را در تصویربرداری ویدئویی به‌صورت کلی دریافت کرده است.

DxOMark همچنین معتقد است کاربرانی که تمایل دارند گوشی هوشمند اندرویدی با قابلیت تصویربرداری ویدئویی عالی بخرند، شیائومی می CC9 پرو پریمیوم ادیشن (می نوت ۱۰) گزینه‌ی مناسبی برای آن‌ها است. ظاهرا گوشی هوشمند شیائومی ازنظر تصویربرداری ویدئویی، امتیازی مشابه گوشی آیفون ۱۱ پرو مکس دریافت کرده است. البته براساس آزمون انجام‌شده، گزینه‌ی تصویربرداری HDR آیفون و اکوسیستم تصویربرداری موبایل، دو عامل متمایزکننده‌ به‌نفع آیفون هستند. 

بزرگ‌نمایی

زمانی‌که از قابلیت‌های بزرگ‌نمایی سخن به‌میان می‌آید، گوشی هوشمند شیائومی با دوربین ۱۰۸ مگاپیکسلی و قابلیت بزرگ‌نمایی، یکی از بهترین گزینه‌ها ازنظر DxOMark است. ازنظر این وب‌سایت، وقتی رقابت از زاویه‌ی قابلیت‌های بزرگ‌نمایی مطرح می‌شود، گوشی هوشمند شیائومی با دو لنز تله‌فوتو با بزرگ‌نمایی دوبرابری و ۳/۷ برابری، حرف زیادی برای گفتن دارد و نتایج آزمایش‌های DxOMark از امتیازهای درخورتوجه این گوشی هوشمند خبر می‌دهد.

همچنین، هواوی میت ۳۰ پرو یکی از گزینه‌هایی است که به‌‌اعتقاد DxOMark می‌تواند عملکرد موفقی از خود نشان دهد. البته گوشی هواوی حین بزرگ‌نمایی نمی‌تواند همانند شیائومی می CC9 پریمیوم، جزئیات تصویر را به‌خوبی نشان‌ دهد؛ اما فاصله‌ی خیلی زیادی نیز با قابلیت بزرگ‌نمایی گوشی شیائومی ندارد.

تصویربرداری با لنز فوق‌عریض 

ال‌جی نخستین تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند بازار بود که در سال ۲۰۱۶، دستگاه خود را با بهره‌مندی از دوربین فوق‌عریض در پنل پشتی روانه‌ی بازار کرد؛ اما به‌باور DxOMark، گلکسی نوت ۱۰ پلاس 5G ازنظر دوربین فوق‌عریض بهترین گوشی هوشمند بازار در سال ۲۰۱۹ است. نتایج آزمون نشان می‌دهد گوشی‌های هوشمند سامسونگ از بیشترین زوایه‌ی دید برخوردار هستند و برای تصویربرداری هم در محیط‌های داخلی و هم در فضای بیرون، گزینه‌ی مناسبی به‌شمار می‌آیند. 

DxOMark معتقد است درکنار گوشی هوشمند سامسونگ، آیفون ۱۱ پرو مکس نیز ازنظر دوربین فوق‌عریض گزینه‌ی مطلوب و جایگزین شایسته‌ای است. هرچند گوشی آیفون ۱۱ پرو مکس از زاویه‌ی دید محدودتری برخوردار است و نویز بیشتری حین تصویربرداری درمقایسه‌با گوشی سامسونگ ایجاد خواهد کرد. البته ازنظر DxOMark، گوشی آیفون جزئیات بیشتری از سوژه را حین تصویربرداری ثبت می‌کند. 

تصویربرداری در نور کم

در سال‌های اخیر، دوربین گوشی‌های هوشمند هنگام تصویربرداری در نور کم، پیشرفت چشمگیری کرده‌اند. ازنظر DxOMark، هواوی میت ۳۰ پرو برای تصویربرداری در نور کم گزینه‌ی مناسبی است. هواوی پی ۳۰ پرو نیز دومین گزینه‌ی مناسب برای تصویربرداری در نور کم است. هرچند درمقایسه‌با پرچم‌داران ۲۰۱۹، حین تصویربرداری در نور کم شاهد نویز در تصویر خواهیم بود. دوربین هر دو گوشی هوشمند عملکرد مناسبی از خود نشان می‌دهند. 

بهترین دوربین سلفی

ژانویه ۲۰۱۹ (دی ۱۳۹۷) DxOMark مؤلفه‌هایی برای امتیازدهی و آزمون دوربین سلفی گوشی‌های هوشمند معرفی تعیین کرد. نتایج آزمون نشان می‌دهد گوشی هوشمند گلکسی نوت ۱۰ پلاس 5G، بیشترین امتیاز مربوط به دوربین سلفی را ازآنِ خود کرده است. کره‌ای‌ها توانسته‌اند بیشترین امتیاز مربوط به تصویربرداری ویدئویی با دوربین سلفی را کسب کنند. تصویربرداری با دوربین سلفی برای سفر، گرفتن عکس‌های گروهی و پرتره مناسب است. 

یک شرکت داروسازی هندی در حال توسعه دارویی ضدایدز برای کودکان است.

شرکت تیونینگ آلمانی AC اشنیتزر بسته ارتقای جدید خود برای تویوتا سوپرا مدل ۲۰۲۰ و نسل جدید بی‌ام‌و Z4 را رونمایی کرد. محصول AC اشنیتزر برای مدل Z4 M40i طراحی شده است؛ اما برای نسخه‌های ضعیف نیز بسته‌های ارتقا وجود دارند که شرکت‌های دیگر عرضه کرده‌اند.

بی‌ام‌و Z4 M40i در بازار آمریکا با پیشرانه‌ی سه‌لیتری ۶ سیلندر خطی توربو با قدرت ۳۸۲ اسب‌بخار عرضه می‌شود؛ ولی در بازار اروپا به‌دلیل قوانین زیست‌محیطی سخت‌گیرانه‌تر، قدرت پیشرانه‌ی M40i به ۳۴۰ اسب‌بخار کاهش پیدا کرده است. AC پس از اعمال تغییرات در پیشرانه‌ی این مدل می‌تواند قدرت را به ۴۰۰ اسب‌بخار و گشتاور را نیز از ۵۰۰ نیوتن‌متر به ۶۰۰ نیوتن‌متر افزایش دهد.

برای اینکه شکل ظاهری Z4 با قدرت آن همخوانی داشته باشد، تیونر کیت بدنه‌ی اسپرت جدیدی هم برای این خودرو طراحی کرده است که اسپلیتر جلو و اسپویلر دوگانه‌ی عقب رکاب‌های جانبی بزرگ‌تر و هواکش‌های روی کاپوت را شامل می‌شود. رینگ‌های استاندارد Z4 نیز با رینگ‌های جدید ۲۰ اینچی جایگزین شده‌اند که امکان سفارش آن‌ها در دو طرح متفاوت وجود دارد. درکنار این رینگ‌های جدید، خریداران می‌توانند درخواست نصب سیستم تعلیق جدید را نیز بدهند که ارتفاع را ۲۵ میلی‌متر کاهش می‌دهد. 

سیستم اگزوز نیز با چهار خروجی تغییراتی به‌خود دیده تا صدایی جذاب‌تر مانند مدل‌های M تولید کند. درحقیقت، این مدل می‌تواند نقش Z4 M را بازی کند که بی‌ام‌و هیچ‌وقت آن را تولید نخواهد کرد. درون کابین بی‌ام‌و Z4 نیز تغییراتی مانند پدال‌های تعویض دنده‌ی آلومینیومی پشت فرمان، پدال‌های آلومینیومی، استراحتگاه پای چپ آلومینیومی و جاکلیدی جدید هستند. AC اشنیتزر این مدل را با گارانتی پنج‌ساله عرضه می‌کند.

محصول دوم AC اشنیتزر تویوتا سوپرای جدید است. بسته ارتقای AC اشنیتزر برای تویوتا سوپرا شامل ارتقای فنی و ظاهری است. 

تیونر ابتدا اسپلیتر جلو اسپرت روی تویوتا نصب کرده و سپس باله‌ی عقب بزرگی هم روی صندوق عقب قرار داده است. رینگ‌های ۲۰ اینچی پنج‌پره‌ای روی سوپرا نصب شده‌اند و حتی قاب پلاک جلو نیز تغییر کرده است؛ اما جذاب‌ترین بخش تویوتا سوپرای AC اشنیتزر قسمت فنی آن است که قدرت این خودرو را از ۳۴۰ به ۴۰۰ اسب‌بخار افزایش داده است. همچنین، تیونر کیت صداخفه‌کن اسپرت در عقب خودرو نصب کرده است که بخشی از سیستم اگزوز این خودرو محسوب می‌شود. خروجی‌های اگزوز سوپرا در دو نسخه‌ی کربنی و فولادی دردسترس هستند. AC اشنیتزر پس از اعمال این تغییرات روی تویوتا سوپرا همچنان استاندارد WLTP اروپا را حفظ کرده است.

برای سازگاری با قدرت چشمگیر پیشرانه، AC سیستم تعلیق را نیز ارتقا داده و از کمک‌فنرهایی با قابلیت تنظیم ارتفاع استفاده کرده است. همچنین، با کاهش ارتفاع ۲۵ میلی‌متری محور جلو و عقب، مرکز ثقل خودرو را پایین‌تر آورده تا پایداری آن در پیچ‌ها افزایش پیدا کند. AC اشنیتزر هنوز قیمت بسته‌ی تیونینگ خود برای سوپرا را اعلام نکرده؛ ولی گفته شده از بهار آینده وارد بازار خواهد شد.

واحد محاسبات ابری آمازون پردازنده‌ای مبتنی‌بر ARM طراحی کرده است که به‌گفته‌ی رویترز، ۲۰ درصد سریع‌تر از تراشه‌های نسل اول ARM این شرکت عمل خواهند کرد. تراشه‌های نسل اول که به‌نام «گراویتون» شناخته می‌شوند، راه‌حلی کم‌هزینه برای دست‌یافتن به مقاصد پیشین این شرکت بود.

اکنون که آمازون، خودش با استفاده از فناوری ARM پردازنده طراحی کرده است، می‌توان در آینده شاهد بود که این شرکت کمتر به اینتل و AMD برای تأمین تراشه‌های سرور وابسته خواهد بود.

در سال ۲۰۱۶، شرکت چندملیتی مخابراتی سافت‌بانک شرکت بریتانیایی ARM را به قیمت ۳۱ میلیارد دلار خرید. این طراح تراشه‌های نیمه‌هادی در سال‌های اخیر موفق شده بود نامی برای خود در بازار سرورها دست‌وپا کند. صنعت تولید سرور صنعتی با رقبای سرسختی چون AMD و اینتل است و اینتل به‌تنهایی ۹۰ درصد از بازار را دراختیار دارد.

انتظار می‌رود AWS که سرور به صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ اجاره می‌دهد، درآمدی برابر با ۳۴٫۹ میلیارد دلار در سال جاری کسب کند. استیسی راسگون، تحلیلگر برنشتاین، در مصاحبه با رویترز گفته است به‌نظر نمی‌رسد اولین تراشه‌ی ARM آمازون بتواند کسب‌وکار اینتل را در بخش مراکز داده‌ای تحت‌تأثیر قرار بدهد؛ ولی واقعیت آن است که شرکت‌های بزرگ فناوری از منابع لازم برای تراشه‌های قدرتمند و مبتنی‌بر ARM برخوردار‌ند. ناگفته نماند این انتظار هم از پردازنده‌ی جدید آمازون نمی‌رود که در ترازی برابر با پردازنده‌های Cascade Lake اینتل یا پردازنده‌های Rome AMD قرار بگیرند.

راسگون ARM را به‌تنهایی موضوع نگرانی نمی‌داند؛ اما معتقد است اگر ARM دراختیار آمازون یا گوگلی باشد که توانایی سرمایه‌گذاری بالقوه روی آن را دارند، ظرفیت بسیاری برای دردسرسازشدن برای اینتل دارد. آمازون خبری رسمی درباره‌ی تراشه‌های خود اعلام نکرده است؛ اما انتظار می‌رود از فناوری Neoverse N1 شرکت ARM در این تراشه‌ها استفاده شود و آن‌ها از ۳۲ هسته، یعنی دوبرابر تعداد هسته‌های موجود در گراویتون، بهره ببرند.

پژوهشگران سویه‌ای از باکتری «اشریشیاکلی» یا به‌اختصار «ای‌کولای» ایجاد کرده‌اند که به‌جای مصرف قند یا دیگر مولکول‌های ارگانیک، با مصرف کربن‌دی‌اکسید رشد می‌کند. دانشمندان می‌گویند این دستاورد نقطه‌ی عطفی درزمینه‌ی مهندسی باکتری‌ها است؛ زیرا عملکرد داخلی یکی از رایج‌ترین ارگانیسم‌های مدل زیست‌شناسی را تغییر می‌دهد.

ای‌کولایِ مصرف‌کننده‌ی کربن‌دی‌اکسید می‌تواند در آینده برای ایجاد مولکول‌های کربن ارگانیکی به‌کار برده شود که بتوانند به‌منظور سوخت زیستی یا تولید غذا استفاده شوند. محصولاتی که به این شیوه ساخته شوند، درمقایسه‌با روش‌های تولید معمول، گاز کمتری منتشر خواهند کرد و به‌طور بالقوه قابلیت حذف گاز از هوا دارند. نتایج این پژوهش در مجله‌ی Cell منتشر شده است. توبیاس ارب، متخصص بیوشیمی مؤسسه‌ی ماکس پلانک، دراین‌باره می‌گوید:

این کار مانند پیوند قلب متابولیک است.

گیاهان و سیانوباکتر‌های فتوسنتزکننده (میکروب‌های آبزی تولیدکننده‌ی اکسیژن)، از انرژی حاصل از نور برای تبدیل یا تثبیت کربن‌دی‌اکسید به واحدهای ساختاری حاوی کربن نظیر DNA و پروتئین‌ها و چربی‌ها استفاده می‌کنند؛ اما اصلاح ژنتیکی این ارگانیسم‌ها دشوار است. این امر موجب کندشدن تلاش برای تبدیل آن‌ها به کارخانه‌های زیستی شده است. درمقابل، مهندسی باکتری ای‌کولای نسبتا ساده است و رشد سریعی دارد؛ بنابراین، تغییرات ایجادشده در آن را می‌توان به‌سرعت آزمود و در جهت بهینه‌کردن تغییرات ژنتیکی حرکت کرد. البته این باکتری بیشتر تمایل دارد روی قندهایی نظیر گلوکز رشد کند و به‌جای مصرف کربن‌دی‌اکسید، آن را به‌عنوان ماده‌ای زائد خارج کند.

ران میلو و همکارانش در مؤسسه‌ی علوم ویزمن، چندین سال است که به دست‌کاری رژیم غذایی ای‌کولای مشغول‌اند. آن‌ها در سال ۲۰۱۶ سویه‌ای از باکتری ایجاد کردند که کربن‌دی‌اکسید را مصرف می‌کرد. البته این ماده فقط بخش کوچکی از مصرف کربن ارگانیسم را تشکیل می‌داد و سایر کربن حاصل ترکیب ارگانیکی به‌نام «پیروات» بود.

میلو و گروهش در آخرین پژوهششان، برای ایجاد سویه‌ای از ای‌کولای که بتواند تمام کربن مصرفی خود را از کربن‌دی‌اکسید بگیرد، از ترکیبی از مهندسی ژنتیک و تکامل آزمایشگاهی استفاده کردند. آن‌ها ابتدا ژنی را به باکتری وارد کردند که کدکننده‌ی آنزیمی است که موجودات فتوسنتزکننده را قادر می‌سازد کربن‌دی‌اکسید را به کربن ارگانیک تبدیل کنند.

گیاهان و سیانوباکتری‌ها انرژی لازم برای این کار را از نور می‌گیرند؛ اما این کار برای ای‌کولای امکان‌پذیر نبود. پژوهشگران برای حل این مشکل، ژنی را وارد ژنوم باکتری کردند که به باکتری اجازه می‌داد انرژی لازم خود را از مولکولی ارگانیک به‌نام «فرمات» (Formate) بگیرد. البته حتی با ایجاد این تغییرات نیز باکتری از تعویض وعده‌ی غذایی قندی خود با مولکول کربن‌دی‌اکسید امتناع کرد. پژوهشگران برای هدایت باکتری در این مسیر، نسل‌های متمادی ای‌کولای را به‌طور پیوسته کشت کردند و به آن‌ها تنها مقادیر کمی از قند و کربن‌دی‌اکسیدی در غلظت حدود ۲۵۰ برابر غلظت کربن‌دی‌اکسید موجود در اتمسفر زمین دادند. آن‌ها امیدوار بودند باکتری جهش‌هایی پیدا کند که آن را با رژیم غذایی جدید سازگار کند. پس از حدود ۲۰۰ روز، نخستین سلول‌هایی پدیدار شدند که می‌توانستند از کربن‌دی‌اکسید به‌عنوان تنها منبع کربن خود استفاده کنند. پس از ۳۰۰ روز نیز، رشد این باکتری در محیط آزمایشگاه درمقایسه‌با رشد باکتری‌هایی بیشتر شد که نمی‌توانستند کربن‌دی‌اکسید را مصرف کنند.

به‌گفته‌ی پژوهشگران، سویه‌های ای‌کولای مصرف‌کننده‌ی کربن‌دی‌اکسید یا اتوتروف روی قند نیز رشد می‌کنند. در‌مقایسه‌با ای‌کولای معمولی که هر ۲۰ دقیقه یک‌بار دوبرابر می‌شود، ای‌کولای اتوتروف تأخیر دارد و وقتی در اتمسفر حاوی ۱۰ درصد کربن‌دی‌اکسید پرورش داده می‌شود، هر ۱۸ ساعت یک‌بار تقسیم می‌شود. این باکتری‌ها نمی‌توانند بدون قند در سطوح اتمسفری کربن‌دی‌اکسید زندگی کنند؛ سطوحی که در‌حال‌حاضر حدود ۰/۰۴۱ درصد است.

میلو و گروهش امیدوار هستند کاری کنند باکتری‌های آن‌ها بیشتر رشد یابند و در سطوح پایین‌تر کربن‌دی‌اکسید بتوانند زندگی کنند. آن‌ها همچنین می‌کوشند درک کنند چگونه ای‌کولای در جهت مصرف کربن‌دی‌اکسید تکامل پیدا کرده است. به‌نظر می‌رسد تغییر در ۱۱ ژن موجب کسب این توانایی شده است و پژوهشگران مشغول بررسی چگونگی این موضوع هستند. چریل کرفلد، مهندس زیستی از دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید:

این کار نقطه‌ی عطفی است و نشان‌دهنده‌ی قدرت تلفیق مهندسی و تکامل در بهبود فرایندهای طبیعی است.

پیش‌از‌این، از ای‌کولای برای ساخت نسخه‌های مصنوعی از مواد شیمیایی مفیدی مانند انسولین و هورمون رشد انسانی استفاده شده است. میلو می‌گوید کار گروهش می‌تواند باعث گسترش تولیدات باکتری شود و حتی سوخت‌های تجدیدپذیر و غذا و دیگر مواد از این راه تولید شود؛ اما چنین پیشرفت‌هایی به این زودی حاصل نمی‌شود. ارب نیز با این موضوع موافق است:

این مقاله‌ای برای اثبات مفهوم است و چندین سال طول می‌کشد تا بتوانیم کاربردی از این ارگانیسم ببینیم.

Blok on Blok که به‌اختصار باب نامیده‌ می‌شود، اولین گوشی هوشمند ماژولار جهان است که بر پایه بلاک‌ چین طراحی و تولید شده است. این گوشی هوشمند توسط Pundi X یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های فروش غیرمتمرکز رمزارز توسعه یافته است.

باب اولین‌بار در رویداد CES 2019 رونمایی شد و توانست نشان افتخار نوآوری CES ۲۰۲۰ را نیز از آن خود کند.

شرکت Pundi X سرویس رمزارزی با نام XWallet دارد و همچنین وسیله‌ای با نام ایکس‌پوز به مشتریان خود ارائه می‌کند که به‌وسیله آن، خرید و فروش و پذیرش ارزهای دیجیتال ممکن می‌شود. درهرصورت تلفن هوشمند باب که پیش از این ایکس‌فون نامیده می‌شد، برای کاربران خود محیطی کاملا غیرمتمرکز برای مدیریت کامل بر داده‌ها فراهم می‌کند.

سیستم‌عاملی که روی گوشی هوشمند باب نصب شده، سیستم‌عاملی متن‌باز با نام Function X است. ازآنجاکه این گوشی بر پایه بلاک‌چین بنا شده، تمامی وظایف آن مانند ارسال پیامک، تماس‌های تلفنی، مرور صفحات وب و اشتراک‌گذاری فایل‌ها، بر بستر یک شبکه‌ی غیرمتمرکز انجام می‌شود که رمزگذاری شدیدی شده و امن است.

تمامی بخش‌های باب، قطعاتی هستند که از سیستم‌عامل مبتنی بر بلاک‌چین ایکس به‌طور کامل پشتیبانی می‌کنند. همچنین حالت سنتی اندروید ۹ نیز روی باب اجرا می‌شود که تمامی امکانات یک گوشی اندرویدی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در بخش سخت‌افزار، این تلفن هوشمند به ریزپردازنده کوالکام اسنپدراگون ۶۶۰، GPU آدرنو ۵۱۲، رم ۶ گیگابایت و حافظه ۱۲۸ گیگابایتی مجهز است و در صورت تمایل امکان ارتقاء آن تا ۵۱۲ گیگابایت هم وجود دارد.

صفحه نمایشگر ۴/۹۷ اینچی آمولد باب نیز Full HD و با رزولوشن ۱۰۸۰در ۱۹۲۰ پیکسل و نسبت تصویر ۱۶ به ۹ است. این گوشی هوشمند یک دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی با گشودگی F/2.0 و یک دوربین جلوی ۱۶ مگا پیکسلی برای ثبت تصاویر سلفی دارد.

ظرفیت باتری گوشی باب ۳۳۰۰ میلی آمپرساعت است و از شارژ بی‌سیم هم پشتیبانی می‌کند.

از دیگر امکانات آن می‌توان به حسگر اثر انگشت، جک هدفون ۳/۵ میلی‌متری، NFC، بلوتوث و پشتیبانی هم‌زمان از دو سیمکارت نانو اشاره کرد.

ناگفته نماند که باب یک گوشی ماژولار است و کاربر می‌تواند با جایگزین‌کردن اجزاء سفارشی، ظاهری منحصربه‌فرد برای گوشی خود بسازد. تمام بخش‌ها در یک کیت اسمبل تحت عنوان MOD عرضه می‌شود که شامل تعدادی از قطعات استاندارد است و کاربر در صورت تمایل می‌تواند قطعات سفارشی مورد نظر خود را از وب‌سایت این شرکت خریداری کند.

قیمت این گوشی هوشمند ۵۹۹ دلار است و برای خرید آن باید از طریق اپلیکیشن‌ XWallet یا وب‌سایت Kikstarter  اقدام کرد.